6 ئىنكاس بار »

زۆھرە :
داۋامى قېنى ؟ داۋامىنى مەن تاپالمىدىممۇ يا داۋامى تېخى يېزىلمىدىمۇ؟
[بۇ پىكىرگە ئىنكاس يېزىش Reply to this comment]
# 9 نويابىر 2008 ۋاقتى: 18:01
man :
Erkin ependimning makalisining ahirini koruxke bekla tekezza bolup kettuk .ahirini…..
[بۇ پىكىرگە ئىنكاس يېزىش Reply to this comment]
# 22 ئۆكتەبىر 2008 ۋاقتى: 19:18
قۇتلان :
مەن 2 ئىشتىن قول ئۈزگەندىن بىرى روھىي جەھەتتىن شۇنداق ساغلام بولۇپ قالدىم.
1- مەن خىزمەتكە چىقىپ ناھايىتى ياخشى ئىشلىدىم، شۇڭا ئىزچىل خىزمەت ئىلغارى بولۇپ يىلىغا 50، 60 يۇەن پۇل ۋە ھىچنىمىگە دال بولمايدىغان تەقدىر قەغىزى بىلەن مۇكاپاتلىنىپ تۇردۇم، ناۋادا مۇشۇنداق مۇكاپاتلىنىشتىن قالسام ئىچىم ئاچچىق بولاتتى، كۆرەلمەسلەرنىڭ مېنى سايلىمىغانلىقىدىن كۆڭلۈم نەچچە كۈنگىچە يېرىم بولاتتى، كىينكى خىزمىتىمدە روھىم چۈشۈپ خىلى ۋاقىتقىچە ئەسلىمگە كىلەلمەيتىم، شۇڭا خىزمەت ئىلغارى بولالماسلىققا يوچۇق قويماسلىق ئۈچۈن قاتتىق تىرىشاتتىم، بىراق بىر قىسىم تەڭتۈشلىرىم ئالدىدا دۈشمەنلىك بولۇپ قالغانلىقىمنى ھىس قىلماپتىمەن، ھەسەت ئوتى ئۇلارنى بىئارام قىلىپ ئازاپلاپ كەپتۇ، شۇنى ھىس قىلغاندىن كېيىن قەتئىي بۇنداق ئەخماقلىققا گول بولماسلىقنى، خىزمەتنى بۇرچۇم دەپ بىلىشنى تونۇغاندىن كېيىن كۆڭلۈم شۇنداق ئازادە بولۇپ قالدى.
2- مەن 25 يىل چەككەن تاماكىنى تاشلىغاندىن كېيىن شۇنداق ئازادە بولۇپ قالدىم، ئىلگىرى يانجۇقۇمدا تاماكا بولمىسىلا ئىچىم تىتىلداپ، كىچىلەردە تاماكا چىكىدىغان خىزمەتداشلىرىمنى ئىزدەپ كىتەتتىم، بەزىدە يانچۇق شۇنداق قۇرۇقدىلىپ قالغان چاغلاردا تاماكا تۈگەپ كېتىپ، پۇل قەرىز ئېلىشقا ياكى تاماكىنى نىسى ئېلىش ئۈچۈن خەخنىڭ ئالدىدا ساغىرىشقا مەجبۇر بولاتتىم.
بۇ يىل دادام تۈگەپ كەتتى، دادامنى ئۆز قولۇم بىلەن يەرلىكىدە قويغان كۈنۈم ھاجەتخانىدا ئولتۇرۇپ تاماكا چىكىۋىتىپ، خىيالغا پېتىپ قالدىم، 40 نەچچە يىلدىن بىرى ماڭا ھەمرا بولغان دادامدىن ئايرىلىپ قالدىم، چىدىدىم، دادام شۇنداق مىھرىبان ئېسىل ئادەم ئىدى، ئۇ مېنىڭ تاماكا چەكمەسلىكىمنى قانچە تىلىگەن بولغىيتى، ھەر قېتىم قېشىغا كەلگىنىمدە تاماكا پۇرىغان چاغلىرىمدا قانچە ئازاپلانغان بولغىيتى، كىچىكىمدە تاماكا چەككەن ئادەمگە شۇنداق ئۆچلىكىنى ئاڭلىغان ئىدىم، ئۆزى ئىنتايىن تەقۋا كىشى بولۇپ ئۆمرىدە بىرەر قېتىممۇ بۇنداق ئىشنى ھەتتا دوراپمۇ قىلىپ باقمىغان ئىكەن. ئەمدىلىكتە ئۆز ئوغلى تاماكا چەكسە، ئوغلىنى ئىزا تارتمىسۇن، خۇدايىم ئىنساپ بېرە دەپ ئىنساۋىمنى تىلەپ يۈرگەن شۇ دادام ئۈچۈن بولسىمۇ تاماكىنى تاشلىسام دادامغا ساۋابىي بولار، ئۆلۈپ كەتكەن ئاتا – ئانا ئۈچۈن بىرەر ياخشى ئىش قىلسا، شۇ ياخشى ئىشنىڭ ساۋابىي ئاتا – ئانىغا بولىمىش، گۇناھدىن يىنىشمۇ ئوخشاشلا ساۋاپلىق ئىش، شۇڭا بۈگۈندىن باشلاپ تماكىنى چەكمەيمەن، بۇ گۇناھىمدىن يانغىنىمنىڭ ساۋابىنى دادامغا ئاتىدىم – دېدىمدە، تېخى 2 تاللا چەككەن پۈتۈن بىر قاپ تاماكىنى ھاجەتخانىغا تاشلىۋەتتىم، دەسلەپكى بىر قانچە ھەپتە شۇنداق قىينالدىم، بولۇپمۇ بىرەرسىنىڭ قولىدا تاماكا كۆرسەم قولىدىن ئېلىپلا چەككىم كەلدى، شۇ چاغدا ئۆز – ئۆزەمگە شۇنداق تەسەللىي بەردىم:
40 نەچچە يىللىق باش پاناھىمدىن ئايرىلدىم چىدىدىم، ئەمدىلىكتە ھىچكىمگە پايداڭ يوق، سەن تاماكىدىن ئايرىلىپ چىدىيالمامدىم؟ قېنى زادى كىم يامان؟ دېگەنلەرنى ئويلاپ ئاخىرى تاشلىدىم، ھازىر 8 ئاي بولدى، ھەرقېتىم چەككىم كەلسە ئاشۇ تەسەللىنى ئويلايمەن – دە، خۇمارىمنى باسىمەن، شۇنداق قىلىپ بۇ ئىشتىمۇ بىر خىل روھى ئازاپتىن قۇتۇلغاندەك بولدۇم.
[بۇ پىكىرگە ئىنكاس يېزىش Reply to this comment]
# 1 ئۆكتەبىر 2008 ۋاقتى: 18:51
يۈكسەك :
مەن ئاۋۇ تاماكا، ساغلاملىق، ساپا- سۈپەت توغرىسىدىكى بايانلارنى كۆرۈپ خېلى قايىل بولۇپ قالدىم. راست گەپنى دېگەندە مەنمۇ بىر بەڭگە، ئەمما تاماكىغا ئۆگىنىپ قالغاننىڭ ياغى "تاشلىۋەتسەم بولاتتى" دەپ ئۇنىڭ بىلەن ئىدىيەمدە كۈرەش قىلىپلا كەلدىم. بۈگۈن مۇنۇ بايانلار مېنى ھېچ بولمىسا تاماكىنى ئازراق چېكىشكە دەۋەت قىلدى.
[بۇ پىكىرگە ئىنكاس يېزىش Reply to this comment]
# 4 سېنتەبىر 2008 ۋاقتى: 12:56
ئابدۇسەمەت :
ھەقىقەتەن ياخشى ماقالە ئىكەن مۇشۇ ماقالىدىن ئىككى دۆلەت جۈملىدىن مىللىتىنىزنى روشەن سېلىشتۇرۇپ ھازىرقى زامان رىقابىتىگە ماسلىشىش، ئىلغار مىللەت بولۇپ چىقىشقا قارتا بەلگىلىگ دەرىجىدە ئاساسقا ئىگە بولدۇ رەھمەت سىلەرگە .
[بۇ پىكىرگە ئىنكاس يېزىش Reply to this comment]
# 31 ئاۋغۇست 2008 ۋاقتى: 00:56
مىراس :
ئاخىرى قىنى ؟ چىقماپتىغۇ؟
[بۇ پىكىرگە ئىنكاس يېزىش Reply to this comment]
# 13 ئاۋغۇست 2008 ۋاقتى: 18:16

پىكرىڭىزنى بايان ئەيلەڭ!