«مۇھەببەتسىز ھايات مېۋىسىز دەرەخكە ئوخشايدۇ؛ شۇنداقلا گۈزەللىك بولمىغان مۇھەببەت پۇراقسىز گۈلگە، ئۇرۇقسىز مېۋىگە ئوخشايدۇ. ھايات، مۇھەببەت، گۈزەللىك بىر ئۆزلۈككە مۇجەسسەم. ئۇلار ئەركىن- ئازادە، چەكسىز ھەم پايانسىز، ئۆزگەرمەس ھەم ئايرىلماستۇر.»- دېدى- دە، يەنە ئۆز ئورنىدا ئولتۇردى. شۇ چاغ ئىككىنچى بىرى ئورنىدىن تۇرۇپ، جاراڭلىق، جۇشقۇن ئاۋازدا: «قارشىلىق بولمىغان ھاياتلىق باھارى يوق پەسىلگە؛ ئورۇنسىز قارشىلىق قاقاس قۇملۇققا كۆمۈلگەن باھارغا ئوخشايدۇ. ھايات، قارشىلىق، ھەققانىيەت بىر ئۆزلۈككە مۇجەسسەم. بۇلار ئۆزگەرمەس ھەم ئايرىلماستۇر»- دېدى- دە، ئۆز ئورنىدا ئولتۇردى.

ئەدەبىيات-سەنئەتنىڭ بىمەنە تەرەپلىرى مەۋجۇت. ئەمما ئۇنىڭ كىشىلەرگە يېقىنلىشىشتەك يەنە بىر تەرىپىمۇ بار. ئەدەبىيات-سەنئەتنى مەجبۇرلاش ياكى قايمۇقتۇرۇش ئۇسۇلى ئارقىلىق كىشىلەرگە قوبۇل قىلدۇرغىلى بولمايدۇ. ئەلۋەتتە، يىغىپ ساقلاپ تۇتىيا كۆرسىتىشمۇ بەزىدە ئەسقاتىدۇ. ئەمما ئومۇمىي جەھەتتىن ئالغاندا، ئەدەبىيات-سەنئەت كىشىلەرنى جەلب قىلىشتا قايمۇقتۇرۇشقا ئەمەس، كىشىلەرنىڭ ياقتۇرۇشىغا، خۇشتار بولۇشىغا تايىنىدۇ. مۇشۇ مەنىدىن ئېيتقاندا، ئەدەبىيات-سەنئەت ئالەمنى مالەم قىلىدىغان، كىشىلەرنىڭ نەپرىتىنى قوزغايدىغان يىرگىنىچلىك نەرسە ئەمەس. يەنە بىر جەھەتتىن، ئەدەبىيات-سەنئەتنىڭ دائىم كىشىلەر تەرىپىدىن رەت قىلىنىشى، ئەيىبلىنىشىنىڭ سەۋەبلىرىدىن بىرى شۇكى، كىشىلەر دائىم ئاتالمىش بىر كۆرۈپلا چۈشىنىش ياكى چۈشەنمەسلىكنى ئۆلچەم قىلىۋالىدۇ.