شامال

دادام ئېيتقان كونا بىر ناخشا،

تۈنەپ چىقار ھەر كېچە شاختا.

بىلەلمىدىم …

قانداق ئاھاڭ ئاغزىمدىن چىققان؟.

چىغىر يولدا شەيتان مەپىسى

ئېزىپ يۈرەر ئۇچۇرتۇپ خازان .

نىسىپ بولماس چۆچەك ئاڭلاشمۇ ،

يات كۆزلەرگە تولغان شەھەردە .

ئەلەم بىرلە ياش پىچىرلايدۇ ،

چۈشتىن قاچقان ھەر بىر سەھەردە.

پۇتلىرىمغا بوپ قالدى تونۇش ،

شەھەردىكى شۇ خىلۋەت كوچا ،

بەلكىم يوقتۇر ئۇ يەردە خۇدا .

شەيتانلىققا قۇل بولدى ھايا ،

تاپالمىدىم…

يانچۇقۇمدىن زاغرا ئۇۋىقى ،

چۈشۈپ قاپتۇ يارنىڭ ياغلىقى،

ئانام ئېيتقان ئەللەي ناخشىسى.

نەگە كەتتى تۇيغۇ ساپلىقى .

قېنىپ – قېنىپ يىغلاپ باقسام بىر

سۈزۈك – سۈزۈك بولامدۇ دۇنيا .

گوگۇم پەيتى ئازاپقا تەۋە ،

ماڭا كۈلكە تۇرۇپتۇ نەدە .

تونىمايمەن، كىم ئۇ تەلمۈرگەن ؟

ماڭا تالاي قىسسە سۆزلىگەن ؟

بەلكىم بۇرۇن ئىككىمىز بىر تەن.

قورقۇپ قالدىم ئۆلۈپ كىتىشتىن .

تىترىمەيدۇ يۈرەكلەر بۇدەم ،

كۆزلىرىمگە كۆرۈنمەس لالەم ،

قېنى ئانام بەرگەن شۇ كۆز ياش؟؟

پارە – پارە بوپ كەتكىن ئالەم! .

يارىم قېنى مۇڭلۇق كۆزلىرىڭ ،

قوش كەپتەرنى چەككەن ياغلىقىڭ.

كوچىلاردا يۈرسەم تامادا ؟،

ماڭا دەرمان بولماس پاكلىقىڭ .

ئازاپ…ئازاپ… ھەممىسى ئازاپ،

ئىسەدەيسەن تۇرقۇمغا قاراپ.

يۈزلىرىمگە ئۇرۇلما شامال،

ئىچكىلى قوي پىنھاندا شاراپ.

بۇزىلىدۇ تۈندە چۈشلىرىم،

كۆزلىرىمگە تولغاندەك توپا.

بولالمايمەن ئەمدى مەن ئۆزۈم،

ئەتەم مەندىن بولسىمۇ رىزا .

كۈپۈك ئىچرە لەيلەيدۇ خانەم،

تۇمانلارغا بەڭگى بوپ ئازاپ .

مېنى ئەمدى قىينىما لالەم ،

ئۆتۈپ كەتكىن قويماستىن قاراپ .

يۈرىكىمدە يىغلار جىمجىتلا،

ھالاكەتنىڭ يەكتا پەرىسى ،

ئاڭلىنىدۇ بوران شەپىسى .

كۆز ياشلاردا تۇنجۇقۇپ ئۆلدۈم:

پەتىلەشكە كەلمەڭلار،

ئاھ ئۇرۇپمۇ كەتمەڭلار،

ھارام دەيدۇ—

مەندەكلەرنىڭ ئۆلۈم نەزىرىسى.

———————-