سۈرەتسىز ئالبۇم
ۋاقتى: 2011-يىىلى 4-فېۋرال 
ئاپتورى: چۈشتاق
سۈرەتسىز ئالبۇم
(ئالىي مەكتەپ ھاياتىمغا)
چۈش سەيلىسى
نىمانچە باھار
ئۆزگىچە ئالەم.
كۆزلەر بەك نۇرلۇق
كۆردى ئەتىنى.
تۈن قاراڭغۇسى
ئالەم ئۇيقۇسى،
گۇمانىمدا ماڭىلا شەيدا
سىرلار قايغۇسى،
سۆزلەپ بەرسەم كىملەر قانغۇسى؟
مەن ھېچكىمگە دېمىدىم تېخى،
كۆزدىن تامدى دىلنىڭ تامچىسى.
مەن ئۆزۈمنى تىللىدىم راسا،
كۆزنى ئاچسام چۈشكەن ھەممىسى.
چۈشمۇ بۇ؟؟؟
چۈشقۇ بۇ!!!.
سەھەر ۋاقتى
تاڭ سەھەر
بېيجىڭ ۋاقتى سائەت 6 دە،
ئانام ياققان توقاچتەك قۇياش
نوزۇگۇمنىڭ مەڭزىدەك قىزىل،
ئاماننىسا چالغان مۇقامدەك
چاچار نۇرىنى.
ئۇخلاپ ياتقان روھقا ئېچىنىپ،
كۈلۈپ قويار بەزەن تېلىقىپ.
سەككىز يۈرەك بىر خىل رىتىمدا
قۇتۇلالماي ئۇيقۇ سەتەڭنىڭ
ھاراق كەبى شىرىن قوينىدىن،
ئاران…
ئاران…
سەھرادىكى قېرى ئۆكۈزدەك
كۆزنى ئۇۋلاپ ماڭدۇق دەرىسكە
«بىلىكوپ»تەك ئۆچ بوپ ھەممىگە.
دەرس ۋاقتى
ھەرىكەتلىنەر يەر شارى ئاستا
يەتمەك بولۇپ ئەتە كەينىدىن.
ۋىچىرلايدۇ «شاتۇتى ئادەم»
دانا چاغلاپ ئۆزىنى ھەممىدىن،
خىياللارغا غەرىق بولىمىز
مۇساپىرلىق ئەلەملىرىدىن،
ئۆزىمىزچە…
بېرىپ قالدۇق يىراق سەھراغا.
سۈتلۈك چايغا زاغرىنى چىلاپ
ئىنەكلەرنىڭ مۆرىشى ئارا
ناشتا قىلدۇق بەدەشقان قۇرۇپ.
ئەمما..
ئۆلگۈر قوڭغۇراق
تارتىۋالدى شىرىن خىيالنى.
تۇرۇپ … تۇرۇپ
نەغمىسىنى چالىدۇ قوساق،
ئاچ كىكىرىپ ئەسنەيمىز شۇڭا
سائىل ئاچقان خۇرجۇن ئاغزىدەك،
سېغىنغاندەك بىمارنى دوختۇر
شامال كۈتكەن ئەينەكچى كەبى
تەقەززادا ساقلايمىز تاتلىق.
تاماق ۋاقتى تۇرىدۇ باتناپ
دەشنام يىگەن ئوماق بالىدەك.
تاماق ۋاقتى
ئولاشقاندەك شاپاققا چىۋىن
مىغىلدايدۇ ئاشخانا ئىچى.
قورقۇمسىراپ تاماق سۇنىدۇ
ساقىلى يوق كۆرۈمسىز قېرى.
بارمىكىنە؟…
شەھلا كۆزلۈك ئەگىم قاش قىزى،
ئاچچىقلارمۇ؟
ئۇنامدىكىن ئالاي دىسەك يا؟
ئويلامدىكىن ئۇمۇ بىز كەبى
لايغا كۆمگەن تاتلىق كاۋاپنى.
تاماق قاچىلار
ئالدىمىزدا تۇرار شۈمشىيىپ،
گۇمان قىلغاندەك
گارمۇن چالغان ئوماق لەۋلەردىن.
ئەسلەپ قالىمىز
زاغرىمىزنى قېتىققا مىلەپ
ھوزۇرلىنىپ يىگەن ھويلىنى.
دۆڭكۆۋرۈكنى…
ھېيىتگاھنى…
بەشكېرەمنىڭ ئانارلىرىنى.
مىراس قالغان خىرە سۈرەتنى
بولغىۋەتتۇق تۆكۈپ دۈۋەتنى،
تىللىمىغىن بىزدىن بۆلەكنى.
مۇزاكىرە ۋاقتى
بىزلەر ئامراق سوراقخانىدەك
ئالىيىدۇ ئېغىر سۈكۈنات،
تۇيغۇمدىكى گۇناھكارلاردەك
ساڭگىلىغان قاپاقلار قات – قات.
نىرۋا كىسەل بولدۇقمۇ دەيمىز،
خام خىيالدا بىچارە كۈلۈپ.
يۈكى ئېغىر دادىلار كەبى
ئىڭەك تۇتۇپ خىيال سۈرىمىز…
ئايدىڭ كىچىدە
دولىسىغا كەتمەننى تاشلاپ
ماڭدى بەلكىم بىچارە دادام
زىرائەتكە سۇ تۇتماق بولۇپ.
قىيناپ قۇيار بەلكىم دادامنى
گەپ ئاڭلىماس ياغاچ قۇلاق سۇ،
ئىسىت!…
بولغام بولسام يېنىدا ئەگەر؟…
شۇ بىچارە ئانامچۇ تېخى؟
بەلكىم…
ھېلىقى كونا ئوچاق ئالدىدا
ئاچچىق ئىستىن كۆزىنى ئۇۋلاپ
ئولتۇرامدىكىن…
پىشىشىنى كۈتۈپ تاماقنىڭ
ئېلىپ قويارمۇ؟
مەن ئاۋاقنىڭ نىسىۋىسىنى.
تەڭتۇشلىرىمچۇ؟
قېرى سۆگەت تۈۋىدە
ئولتۇرغانمىدۇ لەتىپە ئېيتىپ
چاندۇرماق بوپ ھىسام ئاكىنى.
ئۇنتۇپ قالغۇنمىدۇ؟!
مېنى….
كۈلكىللىرىمنى…
ياكى!!
شاپۇرغا ئوخشاش ساقلاۋاتامدۇ؟
دىھقان قىزى دىلبەرچۇ؟
تۇرغانمىكىن تىنىچ ئامان
بولغانمىكىن كۆڭلى پەرىشان
ئەسلەپ مەندەك يۈرىكى تاشنى.
تەكىيە ئاستىدا
بارمىكىنە كۈلرەڭ سۈرىتىم؟!
قاراپ قويارمۇ!
يېنىش – يېنىشلاپ.
بەلكىم؟
ماڭا ئاتاپ
كەشتە ياغلىق تىكىۋاتقاندۇ!!
كۆز يېشىدىن رەڭ بىرىپ.
ئۇھ !؟!
نىمانچىلا ئورۇق بەندىمەن،
ناشتىلىققا ئازاپ يەمدىمەن،
تەسەللىيدە ئۆزۈمنى چاناپ!…
ئۇخلاش ۋاختى
تەكلىماكان چۆلىدەك
شاۋقۇن سۈرەنسىز،
خىيالى شەھەر
بىچارە قەسىر.
ئازاپ ناخشىسى
تارىم دەرياسىدەك
ياڭرايدۇ ئۈنسىز.
غېرىپ بەندىدەك
خىرە – بەك تۇتۇق
ئاخشام چاقنىغان
يىتىمەك يۇلتۇز.
تورۇستىكى لامپا
چاچار ئۇ ھەسرەت.
يىغا تۇتىدۇ
نامرات ۋەسىيەت.
سوغۇق ئارمانلار
جۆيلۈپ سەكراتتا
تەلمۈرەر مۇڭلۇق.
شۇنداق…
چەكسىز ئەلەمدە
خائىن ۋەدىلەر
ئۇيقۇ چىللايدۇ
ئۆلۈم چىللايدۇ.
چۈش سەيلىسى
نىمانچە باھار
ئۆزگىچە ئالەم.
كۆزلەر بەك نۇرلۇق
كۆردى ئەتىنى.
تۈن قاراڭغۇسى
ئالەم ئۇيقۇسى،
گۇمانىمدا ماڭىلا شەيدا
سىرلار قايغۇسى،
سۆزلەپ بەرسەم كىملەر قانغۇسى؟
مەن ھېچكىمگە دېمىدىم تېخى،
كۆزدىن تامدى دىلنىڭ تامچىسى.
مەن ئۆزۈمنى تىللىدىم راسا،
كۆزنى ئاچسام چۈشكەن ھەممىسى.
چۈشمۇ بۇ؟؟؟
چۈشقۇ بۇ!!!.
———–
2002-يىل. بېيجىڭ
خەتكۈچ: يالعۇزئىنكاس يازىمەن | نەقىل ئالىمەن
تەۋسىيە يازمىلار
