ئاپتورى:فۇ تيەنلىن؛ چۈشتاق تەرجىمىسى؛ سەرسان خازان: لەيلەپ يۈرگەن سەرسان بىر خازان، ھاۋادا ئۇچقان قۇشتۇر ئۇ سەرسان. ئاشۇ بىر تامچە يوقلۇقتىن كەلگەن، سوغۇقتۇر ئانا يەر قەلبىگە تامغان. جىلمىيىپ تۇرغان شۇ غۇنچە لىۋى سۆيگەن ئىدى كۈزنىڭ مەڭزىگە. ۋاقىت تۇيدۇرماي ھە ئۆتۈپ كەتتى، بىخ يېرىپ، شاخلاردىن ئايرىلغىچە. پەرۋاز، ئەجەب يارقىن بۇ پەرۋاز، خىيال ئىمكان بېرىدۇ پەپىلەشكە. ئاپپاراتتا سىزغىن قىلماستىن پەرداز ئەرزىيدۇ شۇ گۈزەللىك تەرىپلەشكە. بۇ سەپەرنى شۇنچە رەڭدار تۈگەتتى ئۇ،سۈكۈت ئىچرە مەنزىلىگە كېپ قالدى ئۇ.【خەنزۇچە «شېئىرىيەت» ژۇرنىلىدىن】

ياۋا ياڭاقلىق جىلغىسى: ئوت-چۆپلەر مېھىرلىك، سېپىل ۋەيرانە، ياشانغان بىر جۈپلەر ئوتقا پەرۋانە. سايرىشار قۇشلار ھەم ئىتلار قاۋىشار، قەلىب كۆكىدە ھىلال شۇنچە نۇرانە. گۈرۈچلەر سېپىلغا كېسەكتۇر بىلسەك، سۇ خەنجىرىدە ۋاقىت بولىدۇ پارە. يارىدىن كۆكلەپتۇ يۈز يىللىق دەرەخ، يىلتىزغا يانداشقان سۆڭەك مىڭ دانە. سوغ شامال ئۇشقۇرتار، نەيدە ئەلەم بار، گاھ ئوچۇق ھاۋاغا كىمدۇر ھەيرانە. چۈشلەرگە ئەسىردۇر ئاشىق ھەم مەشۇق، بىر غۇۋا يۇلتۇز ھەم ئۆچتى سەرسانە. ئۆچكىنى سۈكۈتتىن زۇلمەتكە يېقىن، شۇ غۇۋا ھەم ئاجىز سۆيگۈ ئەپسانە.