ئازاب-ئوقۇبەتنى دەرىجىگە ئايرىغىلى بولىدۇ . كۆپ قىسىم كىشىلەر تۇغۇت ئازابىنى بىرنچى ئورۇنغا قويىدۇ ، ئەمىليەتتە تۇغۇت ئازابى يۆرەك سانجىقى ۋە كۆيۈك ئازابىدىن كىيىن تۇرىدۇ. بەزى كىشىلەر ئۈچۈن سۆيگىنىدىن ئايرىلىش خۇددى يۈرىكىنى پىچاقتا تىلغاندەك ئازابلىق بىلىنسىمۇ،ئەمما بۇ خىل ئايرىلىش ئازابىنى دەرىجىگە تۇرغۇزغىلى بولمايدۇ .

ئەگەر بەختنى دەرىجىگە تۇرغۇزۇۇشقا توغرا كەلسە سىز قايسى خىلدىكى بەخىتنى بىرىنچى ئورۇنغا قويىسىز؟ بۇ دۇنيادا بەختنى شەخس، كەسپ، نىكاھتىن ئايرىقىلى بولمايدۇ . بۇ خۇددى بىزنىڭ پال ئاچقۇزغىنىمىزغا ئوخشاش بىر ئىش .

بەزىلەر << خىزمەت قىلمايمۇ كىرىم كىرىشنىڭ ئۆزى بەخت >> دەپ قارايدۇ، ئەمما خىزمىتى يوق كىرىمى بار ئاياللار ئۇنچىۋىلا بەختلىك ئەمەس . بەزىلەر << تەن ساقلىق زور بەخت >> دىيىشىدۇ .ۋەھالەنكى بەخىتنى تاپالماي يۈرگەن كۆپ ساندىكى كىشىلەر ساغلام، بەستلىك كىلىدۇ.

ئويلاپ باقتىڭىزمۇ، ياش تۆكۈشمۇ بىرخىل بەخت ، چۈنكى بەزىلەر ھەقىقەتەنمۇ سىزنىڭ ئۇنىڭ ئۈچۈن ياش تۆكىشىڭىزگە ئەرزىيدۇ.

زەربىگە ئۇچراش ، باشقىلارنىڭ ھەسەتخورلىقىنى قوزغاشمۇ بىر خىل بەخت. چۈنكى سىزنىڭ باشقىلارنىڭ ھەسەتخورلىقىنى قوزغىغۇدەك زەربە بىرىشكە ئەرزىگۈدەك تەرەپلىرىڭىز بار.

ساتقىنلىق قىلىنىشمۇ بىر خىل بەخت، ئۇ سىزگە دوسلىرىڭىزنى ئىنىق كۆرسىتىپ قويىدۇ .

ئۈمىدسىزلىنىشمۇ بىر خىل بەخت ، چۈنكى ئىنتىلىش بولغاندىلا ئۈمىدسىزلىنىش كىلىپ چىقىدۇ .

بىز ئۆزىمىزنىڭ بەخىتلىك ئىكەنلىكىمىزنى ھىس قىلىپ كىتەلمەيمىز، چۈنكى بىز بەزى ئازاب-ئوقىبەت، ئۈمىدسىزلىك، قايغۇ ۋە خوشاللىق ، ئايرىلىش ۋە قوشۇلۇشنىڭمۇ بەخت ئىكەنلىكىنى بىلمەيمىز .