ﺷﯧﺌﯩﺮدﯨﻜﻰ　ﺋﯩﻤﺎگ

 

ﺷﯧﺌﯩﺮ　ﺷﻪﻛﯩﻞ　ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ　ﺳﯚز　-　ﺋﯩﺒﺎرﯨﻠﻪر　ۋە　ﻣﯩﺴﺮالارﻧﯩﯔ　ﻗﯘراﺷﺘﯘرۇﻟﻤﯩﺴﻰﺑﻮﻟﻐﯩﻨﻰ　ﺑﯩﻠﻪن،　ﻣﻪزﻣﯘن　ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ　ﺋﯘﻧﯩﯔ　ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﻲ　ﺗﻪرﻛﯩﺒﯩﻨﯩﯔ　«ﺳﯩﻤﯟول»　ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ　ﺑﺎﻳﻘﺎﻳﻤﯩﺰ.　ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ　ﺋﺎرزۇ　-　ﺋﺎرﻣﯩﻨﻰ　ﺋﯘﻧﯩﯔ　ﺷﯧﺌﯩﺮﯨﺪا　ﺳﯩﻤﯟوﻟﻨﻰ　ﺗﯘﻏﯩﺪۇ.　ﺑﯘ　ﺋﺎۋۋال　ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ　ﺧﯩﻴﺎﻟﯩﺪا　ﺋﻪﻛﺲ　ﺋﯧﺘﯩﺪۇ.　ﺋﯘﻧﯩﯔ　ﺧﯩﻴﺎﻟﯩﺪا　ﺋﻪﻛﺲ　ﺋﻪﺗﻜﻪن　ﺳﯩﻤﯟوﻟﻠﯘق　ﻣﻪﻧﯩﮕﻪ　ﺋﯩﮕﻪ　ﺋﺎﺷﯘ　ﺳﯜرەت ﻳﺎﻛﻰ ﻣﻪﻧﻪ ﻣﯘﮬﯩﺘﻠﯩﺮى　ﺷﯧﺌﯩﺮﯨﻴﻪﺗﺘﻪ　ﺋﯩﻤﺎگ　دﯦﻴﯩﻠﯩﺪۇ.　

 

1.　ﺋﯩﻤﺎﮔﻨﯩﯔ　ﻛﯧﻠﯩﭗ　ﭼﯩﻘﯩﺸﻰ

 

ﺋﻪﻧﮕﻠﯩﻴﻪ ﺷﺎﺋﯩﺮى ﺗﻮﻣﺎس ﺋﯧﻠﻠﯩﺌﻮت:　«ﺑﯩﺮ　ﺋﺎﭘﺘﻮرﻧﯩﯔ　ﺗﻪﺳﻪۋۋۇرﯨﻨﯩﯔ　ﭘﻪﻗﻪت　ﺑﯩﺮﻗﯩﺴﻤﯩلا　ﺋﯘ　ﺋﻮﻗﯘﻏﺎن　ﻛﯩﺘﺎﺑلاردﯨﻦ　ﻛﯧﻠﯩﺪۇ.　ﺋﯩﻤﺎگ　ﺑﻮﻟﺴﺎ　ﺋﯘﻧﯩﯔ　ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﻖ　دەۋرﯨﺪﯨﻜﻰ　ﮬﯧﺴﺴﯩﻲ　ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﺪﯨﻦ　ﺑﺎﺷلاپ　ﺗﻮﭘلاﻧﻐﺎن　ﺑﻮﻟﯩﺪۇ.　ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻤﯩﺰدا　ﻛﯚرﮔﻪن،　ﺑﯩﻠﮕﻪن،　ﮬﯧﺲ　ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﯩﯔ　ﺋﯩﭽﯩﺪﯨﻜﻰ　ﺑﻪزﯨﺒﯩﺮ　ﺋﯩﻤﺎﮔلار　ﻗﺎﻳﻨﺎق　ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎﺗﻘﺎ　ﺗﻮﻟﻐﺎن　ﮬﺎﻟﻪﺗﺘﻪ　ﺗﻪﻛﺮار　-　ﺗﻪﻛﺮار　ﻧﺎﻣﺎﻳﺎن　ﺑﻮﻟﯩﺪۇ.　ﻗﯘﺷﻘﺎﭼﻨﯩﯔ　ۋﯨﭽﯩﺮﻟﯩﺸﻰ،　ﺑﯧﻠﯩﻘﻨﯩﯔ　ﭘﯩﻠﺘﯩﯖلاپ　ﺋﯜزۈﺷﻰ،　ﮔﯜﻟﻨﯩﯔ　ﺧﯘش ﭘﯘرﯨﻘﻰ،　ﺗﺎغ　ﺑﺎﻏﺮﯨﻠﯩﺮﯨﺪا　ﻛﯧﺘﯩﭗ　ﺑﺎرﻏﺎن　ﻣﻮﻣﺎي،　ﺗﯚﻣﯜرﻳﻮل　ﺋﺎﭼﯩﻠﯩﺪﯨﻜﻰ　ﺋﯚﻳﻨﯩﯔ　ﻛﻪﭼﻜﻰ　ﻛﯚرۈﻧﯜﺷﻰ،　ﺋﯘ　ﻳﻪردە　ﺗﯘرﻏﺎن　ﻳﻪﻧﻪ　ﺑﯩﺮ　ﺳﯘ　ﻣﺎﺷﯩﻨﯩﺴﻰ،　ﺑﯘﻧﺪاق　ﺋﻪﺳﻠﯩﻤﯩﻠﻪرﻧﯩﯔ　ﺳﯩﻤﯟوﻟﻠﯘق　ﻗﯩﻤﻤﯩﺘﻰ　ﺑﻮﻟﯩﺪۇ»　دﯦﮕﻪﻧﯩﺪى.　ﺑﯘﻧﯩﯖﺪا　ﺋﯧﻠﻠﯩﺌﻮت　ﺋﯩﻤﺎﮔﻨﯩﯔ　ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ　ﺗﯘﻏﯘﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻦ　ﺗﺎرﺗﯩﭗ　ﺧﺎﺗﯩﺮﯨﺴﯩﺪە　ﺗﻮﭘلاﻧﻐﺎن　ﮬﯧﺴﺴﯩﻲ　ﻛﻪﭼﯜرﻣﯩﺸﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ　ﻛﯧﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ　ﻛﯚرﺳﯩﺘﯩﭗ　ﺑﻪرﮔﻪن.　ﺋﯩﻤﺎگ　ﺑﯘ　ﺗﯜﭘﻜﻰ　ﻣﻪﻧﺒﻪدﯨﻦ　ﺳﯩﺮت　ﻳﻪﻧﻪ　ﻛﯩﺘﺎب　ﺋﻮﻗﯘﺷﺘﯩﻦ　ۋە　ﺑﺎﺷﻘﺎ　ﺑﻪدﯨﺌﯩﻲ　ﺋﻪﺳﻪرﻟﻪردﯨﻦ　ﮬﯘزۇرﻟﯩﻨﯩﺸﺘﯩﻨﻤﯘ　ﻗﺎﻳﺘﺎ　ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﯩﻨﯩﺪۇ.　ﺋﯘ　ﻳﻪﻧﻪ　ﺷﺎﺋﯩﺮ　ﺋﯧﺮﯨﺸﻜﻪن　ﺋﯩﻤﺎﮔلارﻧﻰ　ﻗﺎﻳﺘﺎ　ﭘﯩﺸﺸﯩﻘلاپ　ﺋﯩﺸﻠﻪﺷﺘﯩﻨﻤﯘ　ﭘﻪﻳﺪا　ﺑﻮﻟﯩﺪۇ　ﻳﺎﻛﻰ　ﺋﯘﻧﯩﯔ　ﻳﻮﺷﯘرۇن　ﺋﯧﯖﯩﺪا　ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﯩﻨﯩﭗ　ﺗﯘرﯨﺪۇ.　ﻣﻪﺳﯩﻠﻪن،　ﭼﯜﺷﺘﻪ　ﺋﻪﻛﺲ　ﺋﻪﺗﻜﻪن　ﺋﯩﻤﺎﮔلارﻏﺎ　ﺋﻮﺧﺸﺎش.

 

2.　ﺋﯩﻤﺎﮔﻨﯩﯔ　ﺗﯜرﻟﯩﺮى　

 

ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﺪا　ﺑﺎﻳﺎن　ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎن　ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ　ﮬﯧﺴﺴﯩﻲ　ﺗﯘرﻣﯘﺷﯩﺪﯨﻦ　ﻛﻪﻟﮕﻪن　ۋاﺳﯩﺘﯩﻠﯩﻚ،　ۋاﺳﯩﺘﯩﺴﯩﺰ　ﺋﯩﻤﺎﮔلار　ﺋﯩﻜﻜﻰ　ﭼﻮڭ　ﺗﯜرﮔﻪ　ﺑﯚﻟﯜﻧﯩﺪۇ:

ﺑﯩﺮى،　ﺑﯩﯟاﺳﯩﺘﻪ　ﺋﯩﻤﺎﮔﺪۇر.　ﺋﯘ　ﻣﻪﻟﯘم　ﮬﺎدﯨﺴﯩﻠﻪر　ﺗﯜﭘﻪﻳﻠﻰ　ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ　ﺋﻮﻳﯩﺪا　ﺑﯩﯟاﺳﯩﺘﻪ　ﻧﺎﻣﺎﻳﺎن　ﺑﻮﻟﻐﺎن　ﺗﻪﺳﻪۋۋۇر　ﺑﻮﻟﯘپ،　ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ　ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﯟى　ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎﺗﻰ　ﻛﻮﻧﻜﺮﯦﺖ　ﺗﻪﺳﻪۋۋۇرﯨﻐﺎ　ﺑﯩﯟاﺳﯩﺘﻪ　ﺳﯩﯖﯩﭗ　ﻛﻪﺗﻜﻪن　ﺑﻮﻟﯩﺪۇ.　

ﭘﯜﺗﻜﯜل　ﺋﯩﻤﺎﮔلار　ﺋﯩﭽﯩﺪە　ﺑﯩﯟاﺳﯩﺘﻪ　ﺋﯩﻤﺎگ　ﺋﻪڭ　ﺗﯜﭘﻜﻰ،　ﺋﻪڭ　ﻛﯚپ　ﺋﯘﭼﺮاﻳﺪﯨﻐﺎن　ﺋﯩﻤﺎگ　ﺑﻮﻟﯘپ،　زور　ﻧﯩﺴﺒﻪﺗﻨﻰ　ﺋﯩﮕﯩﻠﻪﻳﺪۇ.　ﺑﻪزﯨﺪە　ﺋﺎددﯨﻲ　ﺑﯩﺮ　ﺋﯩﻤﺎگ　ﺑﯩﻠﻪﻧﻤﯘ　ﺑﯩﺮ　ﭘﺎرﭼﻪ　ﺷﯧﺌﯩﺮ　ۋۇﺟﯘدﻗﺎ　ﭼﯩﻘﯩﺪۇ.　ﻣﻪﺳﯩﻠﻪن:　

ﺷﺎﻣﺎﻟﺪا　ﺳﯘﻧﯩﯔ　ﻳﯜزى　ﺗﯜرۈم　-　ﺗﯜرۈم،　

دوﻟﻘﯘﻧلار　ﺋﯘرۇﻟﻤﺎﻗﺘﺎ　ﻗﯩﺮﻏﺎﻗلارﻏﺎ.

ﺋﻪﻣﻤﺎ،　ﻛﯚﭘﯩﻨﭽﻪ　ﺋﻪﮬﯟاﻟﺪا　ﺋﺎددﯨﻲ　ﺋﯩﻤﺎﮔلار　ﺗﻪﺷﻜﯩﻠﻠﯩﻨﯩﭗ　ﻛﻮﻟﻠﯧﻜﺘﯩﭗ　ﺋﯩﻤﺎگ　(ﺑﯩﺮﻟﻪﺷﻤﻪ　ﺋﯩﻤﺎگ　دەﭘﻤﯘ　ﺋﺎﺗﯩﻠﯩﺪۇ)　ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﻧﺪۈرﯨﺪۇ　ﮬﻪﻣﺪە　ﺑﯩﺮﻗﻪدەر　ﻣﯘرەﻛﻜﻪپ　ﮬﺎدﯨﺴﻪ　ﻳﺎﻛﻰ　ﻛﻪﻳﭙﯩﻴﺎﺗﻨﻰ　ﺋﯩﭙﺎدﯨﻠﻪﻳﺪۇ.　ﺑﯘ　ﺧﯩﻞ　ﺋﯩﻤﺎﮔﻤﯘ　ﺋﺎددﯨﻲ　ﺋﯩﻤﺎﮔﻘﺎ　ﺋﻮﺧﺸﺎش　ﺷﺎﺋﯩﺮ　ﻗﻪﻟﺒﯩﻨﯩﯔ　رﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻘﻘﺎ　ﺑﻮﻟﻐﺎن　ﺑﯩﯟاﺳﯩﺘﻪ　ﺋﯩﻨﻜﺎﺳﻰ　ﺑﻮﻟﯘپ،　ﺋﯘ　ﺋﺎددﯨﻲ　ﺋﯩﻤﺎﮔﻘﺎ　ﻗﺎرﯨﻐﺎﻧﺪا　ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ　ﻛﻪڭ　ۋە　ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ　زور　ﺋﯩﭙﺎدﯨﻠﻪﺷﭽﺎﻧﻠﯩﻘﻘﺎ　ﺋﯩﮕﻪ.　ﺋﯘ　ﺗﯘرﻣﯘﺷﻨﯩﯔ　ﮬﻪرﻗﺎﻳﺴﻰ　ﻗﺎﺗلاﻣﻠﯩﺮى　ﺑﯩﻠﻪن　ﻗﻪﻟﺐ　ﺗﯘﭘﺮاﻗﻠﯩﺮﯨﻐﺎ　ﺳﯩﯖﯩﭗ　ﻛﯩﺮەﻟﻪﻳﺪۇ.　ﺷﯘﯕلاﺷﻘﺎ　ﺋﯘ　ﺷﯧﺌﯩﺮ　ﺋﯩﺠﺎدﯨﻴﯩﺘﯩﺪە　ﻛﻪڭ　ﻗﻮﻟﻠﯩﻨﯩﻠﯩﺪۇ.　ﻣﻪﺳﯩﻠﻪن،　ﺋﻪي　ﭼﯩﯖﻨﯩﯔ　«داﻳﻪﻧﺨﯥ　-　ﻣﯧﻨﯩﯔ　ﺋﺎﻧﺎم»　دﯦﮕﻪن　ﺷﯧﺌﯩﺮﯨﻐﺎ　ﻗﺎراڭ:　

 

داﻳﻪﻧﺨﯥ،　

ﺑﯜﮔﯜن　ﺋﺎﭘﺌﺎق　ﻗﺎرﻧﻰ　ﻛﯚرۈپ

ﺋﻪﺳﻜﻪ　ﺋﺎﻟﺪﯨﻢ　ﺳﯧﻨﻰ　ﺷﯘ　ﮬﺎﻣﺎن.

ﻗﺎرﻏﺎ　ﻛﯚﻣﯜﻟﮕﻪن،

ﺋﻮت　-　ﭼﯚپ　ﺑﺎﺳﻘﺎن　ﻏﯧﺮﯨﺐ　ﻗﻪﺑﺮەڭ

ﻛﯚز　ﺋﺎﻟﺪﯨﻤﺪا　ﺑﻮﻟﺪى　ﻧﺎﻣﺎﻳﺎن.　

ﺋﻪﻧﻪ　ﭼﯩﯔ　ﺗﺎﻗﺎﻟﻐﺎن　ﻗﻪدﯨﻤﯩﻲ　ﺋﯚﻳﯜڭ،　

ﺋﯘ　ﻗﺎﻗﺎس،　ﻛﺎﮬﯩﺸﻠﯩﻖ　ﺋﯚﮔﺰە،　ﭘﯧﺸﺎﻳﯟان.　

ﺋﻪﺳﻜﻪ　ﭼﯜﺷﺘﻰ

ﺳﻪن　رەﻧﯩﮕﻪ　ﻗﻮﻳﻐﺎن　ﺑﺎﻏﭽﯩﻤﯘ،　

ﺋﻪﻧﻪ　ﺗﯘرار　ﺋﯩﺸﯩﻚ　ﺋﺎﻟﺪﯨﺪا　ﺗﺎش　ﺋﻮرۇﻧﺪۇق،　

ﺋﯘﻧﻰ　ﻣﯘخ　ﺑﺎﺳﻘﺎن....

 

ﺷﯧﺌﯩﺮدﯨﻜﻰ　«ﻗﻪﺑﺮە»،　«ﻛﺎﮬﯩﺶ»،　«ﺑﺎﻏﭽﻪ»،　«ﺗﺎش　ﺋﻮرۇﻧﺪۇق»لار　داﻳﻪﻧﺨﯧﮕﻪ　ﺋﺎﺋﯩﺖ　ﻛﯩﭽﯩﻜﻜﯩﻨﻪ　ﺗﯘرﻣﯘش　ﻛﺎرﺗﯩﻨﯩﻠﯩﺮى　ﺑﻮﻟﯘپ،　ﺋﯘلار　ﺋﯚزﺋﺎرا　ﺑﺎﻏلاپ　ﺗﻪﺳﻪۋۋۇر　ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎن.　ﺷﯧﺌﯩﺮﻧﯩﯔ　ﮬﻪرﺑﯩﺮ　ﻣﯩﺴﺮاﺳﯩﺪا　ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ　ﺋﯩﻨﻜﺎﺳﯩﻐﺎ　ﺑﻮﻟﻐﺎن　ﭼﻮﯕﻘﯘر　ﻣﯧﮭﯩﺮ　-　ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﯩﺘﻰ　ﺑﺎﻟﻘﯩﭗ　ﺗﯘرﯨﺪۇ.　

ﻳﻪﻧﻪ　ﺑﯩﺮى،　ۋاﺳﯩﺘﯩﻠﯩﻚ　ﺋﯩﻤﺎﮔﺪۇر،　ﺑﻪزﯨﺪە　ﺷﺎﺋﯩﺮ　ﺋﯘﭼﺮاﺗﻘﺎن　ﮬﺎدﯨﺴﯩﻠﻪر　ﺑﯩﺮﻗﻪدەر　ﻣﯘرەﻛﻜﻪپ،　ﺋﻮﻳﻠﯩﻨﯩﺪﯨﻐﺎن　ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﻤﯘ　ﺑﯩﺮﻗﻪدەر　ﺋﺎﺑﺴﺘﺮاﻛﺖ،　ﺗﻪﻟﻪپ　ﻗﯩﻠﯩﻨﯩﯟاﺗﻘﺎن　ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎﺗﻤﯘ　ﺑﯩﺮﻗﻪدەر　ﻧﺎزۇك　ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ،　ﺑﯩﯟاﺳﯩﺘﻪ　ﺋﯩﻤﺎگ　ﺋﯘلارﻧﻰ　ﺋﯩﭙﺎدﯨﻠﻪپ　ﺑﻮلاﻟﻤﺎﻳﺪۇ　-　دە،　ۋاﺳﯩﺘﯩﻠﯩﻚ　ﺋﯩﻤﺎﮔﻘﺎ　ﮬﺎﺟﻪت　ﭼﯜﺷﯩﺪۇ.　ۋاﺳﯩﺘﯩﻠﯩﻚ　ﺋﯩﻤﺎگ　ﺑﯩﯟاﺳﯩﺘﻪ　ﺋﯩﻤﺎﮔﻨﻰ　ﺋﺎﺳﺎس　ﻗﯩﻠﯩﺪۇ.　ﺋﯘﻧﯩﯔ　ﺋﻮﺧﺸﯩﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎن　ﻳﯧﺮى،　ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﯟى　ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎت　ﺋﯩﻤﺎﮔﻘﺎ　ﻣﺎﻳﯩﻞ　ﺑﻮﻟﻤﺎﺳﺘﯩﻦ،　ﺋﯩﻤﺎگ　ﺋﺎرﻗﯩﻠﯩﻖ　ﺋﻪﮔﺮى　-　ﺗﻮﻗﺎي　ﮬﺎﻟﻪﺗﺘﻪ　ﻳﻮﺷﯘرۇن　ﭘﻪﻳﺪا　ﺑﻮﻟﯩﺪۇ.　ﺑﯘ　ﭼﺎﻏﺪﯨﻜﻰ　ﺋﯩﻤﺎگ　ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ　ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﯟى　ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ　ﺑﯩﺮدﯨﻨﺒﯩﺮ　ﺋﯩﭙﺎدﯨﺴﻰ　ﺑﻮﻟﻤﺎﺳﺘﯩﻦ،　ﺑﻪﻟﻜﻰ　ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ　روﮬﯩﻲ　دۇﻧﻴﺎﺳﯩﻨﻰ　ﺑﯩﯟاﺳﯩﺘﻪ　ﺋﯩﭙﺎدﯨﻠﻪﻳﺪﯨﻐﺎن　ﺋﻮﺑﻴﯧﻜﺘﻘﺎ　ﻣﺎس　ﺷﻪﻳﺌﯩﮕﻪ　ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﺪۇ.　ﺑﯘ　ﺧﯩﻞ　ﺋﯩﻤﺎﮔﻨﯩﯔ　ﻣﻪزﻣﯘﻧﻰ　ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ　ﻣﻮل،　ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ　ﺗﯧﺮەن　ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ،　ﺋﯘ　ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ　ﺋﯚزﮔﯩﭽﻪ　ﺗﻪﺳﻪۋۋۇرﯨﺪﯨﻜﻰ　ﻣﯘﮬﯩﻢ　ﻧﯩﺸﺎن　ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪۇ.　

ۋاﺳﯩﺘﯩﻠﯩﻚ　ﺋﯩﻤﺎگ　ﻳﻪﻧﻪ　ﻣﻪﺟﺎزﯨﻲ　ﺋﯩﻤﺎگ　ۋە　ﺳﯩﻤﯟوﻟﻠﯘق　ﺋﯩﻤﺎگ　دەپ　ﺋﯩﻜﻜﯩﮕﻪ　ﺑﯚﻟﯜﻧﯩﺪۇ.　ﻣﻪﺟﺎزﯨﻲ　ﺋﯩﻤﺎگ　ﺋﺎددﯨﻴﺮاق　ﻗﯩﻠﯩﭗ　ﺋﯧﻴﺘﻘﺎﻧﺪا،　ﻣﻪﻟﯘم　ﺑﯩﺮ　ﮬﺎدﯨﺴﻪ،　ﺋﯩﺪﯨﻴﻪ　ﻳﺎﻛﻰ　ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎت　ﺑﯩﻠﻪن　ﻣﻪﻟﯘم　ﺋﻮﺧﺸﺎﺷﻠﯩﻘلارﻏﺎ　ﺋﯩﮕﻪ　ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ،　ﺗﻪﻣﺴﯩﻞ　ﻗﯩﻠﯩﻨﯩﺪﯨﻐﺎن　ﺋﯩﻤﺎﮔﻨﻰ　ﻛﯚرﺳﯩﺘﯩﺪۇ.　ﻣﻪﺟﺎزﯨﻲ　ﺋﯩﻤﺎگ　ﺋﺎدەم　ۋە　ﻧﻪرﺳﯩﻠﻪرﮔﻪ　ﺗﻪﻗﻠﯩﺪ　ﻗﯩﻠﯩﻨﯩﺪۇ.　ﻣﻪﺟﺎزﯨﻲ　ﺋﯩﻤﺎگ　ﺋﺎدەم　ۋە　ﻧﻪرﺳﯩﻠﻪرﮔﻪ　ﺗﻪﻗﻠﯩﺪ　ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻧﺪﯨﻦ　ﺑﺎﺷﻘﺎ،　ﺋﯘﻧﯩﯔ　ﺷﯧﺌﯩﺮﯨﻴﻪﺗﺘﯩﻜﻰ　ﺋﻪڭ　ﻛﯚرۈﻧﻪرﻟﯩﻚ　روﻟﻰ　ﺋﺎﺑﺴﺘﺮاﻛﺖ　ﺋﻮﺑﺮازﻧﻰ　ﻛﻮﻧﻜﺮﯦﺖ　ﺋﻮﺑﺮازﻏﺎ　ﻳﻪﻧﻰ　ﻛﯚرﮔﯩﻠﻰ،　ﺗﯘﺗﻘﯩﻠﻰ　ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎن　ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎت،　ﺋﻮي،　ﺧﺎراﻛﺘﯧﺮ　ۋە　ﺋﺎۋاز　ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻖ　ﺷﻪﻛﯩﻠﺴﯩﺰ　ﮬﺎدﯨﺴﯩﻠﻪرﻧﻰ　ﻛﻮﻧﻜﺮﯦﺖ　ﺋﻮﺑﺮازﻏﺎ　ﺋﺎﻳلاﻧﺪۇرۇپ　ﺋﻮﻗﯘرﻣﻪﻧﻠﻪرﮔﻪ　زوق　ﺋﺎﺗﺎ　ﻗﯩﻠﯩﺪۇ.　ﺳﯩﻤﯟوﻟﻠﯘق　ﺋﯩﻤﺎگ　ﺑﻮﻟﺴﺎ　ﻣﻪﻟﯘم　ﺑﯩﺮ　رﯦﺌﺎل　ﺷﻪﻳﺌﻰ　ﻳﺎﻛﻰ　ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﯟى　ﻣﻪزﻣﯘﻧﻐﺎ　ۋەﻛﯩﻠﻠﯩﻚ　ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎن　ﺋﯩﻤﺎﮔﻨﻰ　ﻛﯚرﺳﯩﺘﯩﺪۇ.　ﺷﯧﺌﯩﺮدﯨﻜﻰ　ﺳﯩﻤﯟول　ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ،　ﻛﯩﺸﯩﻨﻰ　ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ　ﺋﻮﻳﻐﺎ　ﺳﺎﻟﯩﺪۇ.　ﺋﻪﮔﻪر　ﺋﻮﻗﯘرﻣﻪن　ﺳﯩﻤﯟول　ﭘﻪردﯨﻠﯩﺮﯨﻨﻰ　ﻗﺎﻳﺮﯨﭗ　ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ　ﺋﻪﺳﻠﯩﻲ　ﻣﻪﻗﺴﯩﺘﯩﻨﻰ　ﺑﯩﻠﯩﯟاﻟﯩﺪﯨﻐﺎن　ﺑﻮﻟﺴﺎ،　ﺧﯘددى　ﺗﺎغ -　داۋان،　دەﺷﺖ　-　ﭼﯚﻟﻠﻪردﯨﻦ　ﺋﯚﺗﯜپ　ﺋﺎﺧﯩﺮ　ﻣﻪﻧﺰﯨﻠﮕﻪ　ﻳﻪﺗﻜﻪن　ﺳﻪﻳﻴﺎﮬﺘﻪك　ﺧﯘﺷﺎل　ﺑﻮﻟﯘپ　ﻛﯧﺘﯩﺪۇ.　ﺷﯘﻧﯩﯔ　ﺑﯩﻠﻪن　ﺑﯩﻠﻠﻪ　ﺳﯩﻤﯟول　ﺑﯩﻠﻪن　ﺋﻪﺳﻠﯩﻲ　ﺷﻪﻳﺌﻰ　ﺋﺎرﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ　ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟەت　ﺑﻪﻟﮕﯩﻠﯩﻚ　ﺋﻪرﻛﯩﻨﻠﯩﻜﻜﻪ　ﺋﯩﮕﻪ　ﺑﻮﻟﯩﺪۇ.　ﺷﯘﻧﺪاق　ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ　ﺷﺎﺋﯩﺮ　ﺋﯚز　ﺋﯩﺠﺎدﭼﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ　ﭘﯘﺧﺎدﯨﻦ　ﭼﯩﻘﻘﯘﭼﻪ　ﻧﺎﻣﺎﻳﺎن　ﻗﯩلالاﻳﺪۇ　ۋە　ﺋﻮﻗﯘرﻣﻪﻧﻤﯘ　ﺋﯘﻧﻰ　ﮬﻪر　ﺗﯜرﻟﯜك　ﭼﯜﺷﯩﻨﯩﭗ　ﺑﺎﻗﯩﺪۇ.　ﺑﯘ　ﮬﺎل　ﻛﻪﻳﭙﯩﻴﺎﺗﻨﯩﯔ　ﺳﯩﻐﯩﻤﭽﺎﻧﻠﯩﻘﻰ　ﺑﯩﻠﻪن　ﺋﯩﭙﺎدﯨﻠﻪش　ﻗﺎﺗلاﻣﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ　ﻛﯚﻟﯩﻤﯩﻨﻰ　زور　دەرﯨﺠﯩﺪە　ﻛﯧﯖﻪﻳﺘﯩﭗ　ﺑﯧﺮﯨﺪۇ.　ﻣﻪﺳﯩﻠﻪن،　ﺋﻪي　ﭼﯩﯖﻨﯩﯔ　«ﺧﺎدا　ﺗﺎش»　ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ　ﺷﯧﺌﯩﺮﯨﺪا　ﻣﯘﻧﺪاق　ﻳﯧﺰﯨﻠﻐﺎن:　

ﺋﯘرۇﻟﯩﺪۇ　دوﻟﻘﯘن　ﺗﯩﻨﯩﻤﺴﯩﺰ

ﺑﯩﺮ　-　ﺑﯩﺮﯨﻨﻰ　ﻗﻮﻏﻠﯩﺸﯩﭗ　ﻛﯧﻠﯩﭗ.　

ﮬﻪرﺑﯩﺮ　دوﻟﻘﯘن　ﺋﺎﻳﺎغ　ﺋﺎﺳﺘﯩﺪا،　

ﺑﯘژﻏﯘن　ﺑﻮﻟﯘپ　ﻛﯧﺘﻪر　ﺗﺎرﯨﻠﯩﭗ....

 

ﻳﯜز　-　ﻛﯚزﻟﯩﺮى　ﺗﺎﻣﺎﻣﻪن　ﻳﺎرا،　

ﺳﺎق　ﻳﯧﺮى　ﻳﻮق　ﺑﺎﻗﺴﺎڭ　ﻗﺎﻳﺎﻧﻐﺎ.　

ﻗﻮزﻏﺎﻟﻤﺎس　ﺋﯘ　ﺋﻮرﻧﯩﺪﯨﻦ　ﺑﯩﺮاق،　

ﻛﯜﻟﯜپ　ﺑﺎﻗﺎر　دﯦﯖﯩﺰ　-　ﺋﻮﻛﻴﺎﻧﻐﺎ....

 

ﺷﺎﺋﯩﺮ　ﺷﯧﺌﯩﺮدا　ﺧﺎدا　ﺗﺎﺷﻨﻰ　ﻳﺎزﻏﺎن　ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ،　ﺋﻪﻣﻤﺎ　ﺧﺎدا　ﺗﺎﺷﺘﯩﻦ　ﮬﺎﻟﻘﯩﭗ　ﻛﻪﺗﻜﻪن.　ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ　ﻣﻪﻗﺴﯩﺘﻰ　ﺧﺎدا　ﺗﺎﺷﻨﯩﯔ　ﺋﺎلاﮬﯩﺪﯨﻠﯩﻜﯩﻨﻰ　ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ　ﺟﺎﻧﻠﯩﻖ　ﺗﻪﺳﯟﯨﺮﻟﻪش　ﺑﯩﻠﻪن　ﺑﯩﻠﻠﻪ،　«ﺑﯩﺮ　ﻣﯩﻠﻠﻪت،　ﺑﯩﺮ　ﺋﺎدەم　ﺋﯘدا　ﺋﻮﯕﯘﺷﺴﯩﺰﻟﯩﻘﻘﺎ　ﺋﯘﭼﺮﯨﺴﺎ　ﻗﺎﻧﺪاق　ﻗﯩﻠﯩﺸﻰ　ﻛﯧﺮەك؟»　دﯦﮕﻪن　ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﻨﻰ　ﺋﻮﺗﺘﯘرﯨﻐﺎ　ﻗﻮﻳﻐﺎن.　دوﻟﻘﯘﻧلار　ﺗﻮﺧﺘﺎۋﺳﯩﺰ　ﺋﯘرۇﻟﺴﯩﻤﯘ　ﻗﻮزﻏﺎﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎن،　دﯦﯖﯩﺰ　-　ﺋﻮﻛﻴﺎﻧﻐﺎ　ﻛﯜﻟﯜپ　ﺑﺎﻗﯩﺪﯨﻐﺎن　ﺧﺎدا　ﺗﺎﺷﻨﻰ　ﮬﻪم　ﭘﯜﺗﻜﯜل　ﺑﯩﺮ　ﻣﯩﻠﻠﻪﺗﻨﯩﯔ　ﺗﯩﻤﺴﺎﻟﻰ،　ﮬﻪم　ﺷﺎﺋﯩﺮ　ﺋﯚزﯨﻨﯩﯔ　ﭘﯜﻛﯜﻟﻤﻪس　روﮬﯩﻨﯩﯔ　ﺳﯩﻤﯟوﻟﻰ　دﯦﻴﯩﺸﻜﻪ　ﺑﻮﻟﯩﺪۇ.　ﺑﯘ　ﻳﻪردﯨﻜﻰ　ﺧﺎدا　ﺗﺎش　ﺋﻪﻛﺲ　ﺋﻪﺗﻜﻪن　ﺷﯧﺌﯩﺮﯨﻲ　ﭘﯩﻜﯩﺮ　دەل　ﺷﺎﺋﯩﺮ　ﺧﯩﻴﺎﻟﯩﺪا　ﺋﻪﻛﺲ　ﺋﻪﺗﻜﻪن　ﺋﯩﻤﺎﮔﺪۇر.

　

3.　ﺋﯩﻤﺎﮔﻨﯩﯔ　ﺗﺎﻟﻠﯩﻨﯩﺸﻰ　

 

ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ　ﺗﯘرﻣﯘﺷﺘﯩﻦ　ﮬﯧﺲ　ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﻠﯩﺮى　ﺷﯘﻗﻪدەر　ﻣﯘرەﻛﻜﻪپ　ﺑﻮﻟﯩﺪۇﻛﻰ،　ﺋﯘلارﻧﻰ　ﺑﯩﺮ-ﺑﯩﺮﻟﻪپ　ﺗﯩﺰﯨﭗ　ﻗﻮﻳﻐﺎن　ﺑﯩﻠﻪن　ﺷﯧﺌﯩﺮ　ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪۇ.　ﺗﻪﺳﻪۋۋۇرﻧﯩﯔ　ﺧﺎم　ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎﻟﻰ　ﺑﻮﻟﻐﺎن　ﺗﯜرﻟﯜك　ﺋﯩﻤﺎﮔلار　ﺷﯧﺌﯩﺮﻏﺎ　ﻛﯩﺮﯨﺶ　ﺋﯜﭼﯜن　ﺋﯩﻨﭽﯩﻜﻪ　ﺳﯜزﮔﯜﭼﺘﯩﻦ　ﺋﯚﺗﯩﺪۇ.　

ﺑﯩﺮﯨﻨﭽﻰ،　ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ　ﺳﯘﺑﻴﯧﻜﺘﯩﭗ　ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎﺗﯩﻨﻰ　ﺋﯩﭙﺎدﯨﻠﻪﺷﻜﻪ　ﺋﻪڭ　لاﻳﯩﻖ　ﺋﯩﻤﺎﮔﻨﻰ　ﺗﺎﻟلاش

ﺋﯩﻤﺎﮔلار　ﭼﻮڭ　ۋە　ﻛﯩﭽﯩﻚ،　ﻧﺎزۇك　ۋە　ﻳﯩﺮﯨﻚ،　ﻧﻪﭘﯩﺲ　ۋە　ﺋﺎددﯨﻲ　ﺑﻮﻟﯘپ،　ﺑﯩﺮ　-　ﺑﯩﺮﯨﮕﻪ　ﺋﻮﺧﺸﯩﻤﺎﻳﺪۇ.　ﺷﺎﺋﯩﺮ　ﺋﯜﭼﯜن　ﺋﯚز　ﺗﯘﻳﻐﯘﺳﯩﻨﻰ　ﭼﯩﻦ　ۋە　ﺋﯧﻨﯩﻖ　ﺋﯩﭙﺎدﯨﻠﯩﻴﻪﻟﯩﮕﯩﻨﻰ　ﻳﺎﺧﺸﻰ　ﺋﯩﻤﺎﮔﺪۇر.　ﺑﻪزﯨﺒﯩﺮ　ﮬﻪۋەﺳﻜﺎرلار　ﺑﯘﻧﻰ　ﭼﯜﺷﻪﻧﻤﻪي　ﺋﯚزى　ﻳﺎﺧﺸﻰ　ﻛﯚرﯨﺪﯨﻐﺎن　ﮬﻪﺷﻪﻣﻪﺗﻠﯩﻚ　ﺋﯩﻤﺎﮔلارﻧﻰ　ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻐﺎ　ﺋﯩﺸﻠﯩﺘﯩﯟﯦﻠﯩﭗ　ﺷﯧﺌﯩﺮﻧﯩﯔ　ﺗﻪﻣﯩﻨﻰ　ﺑﯘزۇپ　ﻗﻮﻳﯩﺪۇ.　ﻣﯘﻧﻪۋۋەر　ﺷﺎﺋﯩﺮلار　ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ　ﺑﺎﻟﻘﯩﭗ　ﭼﯩﻘﺎﻟﯩﺸﻰ　ﺋﯜﭼﯜن　ﺋﯩﻤﺎﮔلارﻧﻰ　ﺋﻪرﻛﯩﻦ　ﻗﻮﻳﯘۋﯦﺘﯩﺪۇ.　

ﺋﯩﻜﻜﯩﻨﭽﻰ،　ﻣﻪزﻣﯘﻧﻰ　ﻣﻮل　ﺋﯩﻤﺎﮔﻨﻰ　ﺗﺎﻟلاش

ﻣﻪزﻛﯘر　ﺗﯜردﯨﻜﻰ　ﺋﯩﻤﺎﮔلارﻧﯩﯔ　ﻣﻪزﻣﯘﻧﯩﻨﯩﯔ　ﻣﻮل　ﻳﺎﻛﻰ　ﭘﯘﭼﻪﻛﻠﯩﻜﻰ　ﺑﯩﺮﺗﻪرەﭘﺘﯩﻦ　ﺑﯘ　ﺧﯩﻞ　ﺋﯩﻤﺎگ　ﺋﻪﻛﺲ　ﺋﻪﺗﺘﯜرﮔﻪن　ﺋﻮﺑﻴﯧﻜﺘﯩﭗ　ﺷﻪﻳﺌﯩﻨﯩﯔ　ﺧﺎراﻛﺘﯧﺮﯨﮕﻪ　ﺑﺎﻏﻠﯩﻖ　ﺑﻮﻟﯩﺪۇ.　ﻗﯘﻳﺎش،　ﺗﻮﻟﯘن　ﺋﺎي،　ﺑﯘﻟﺒﯘل،　ﻗﯩﺰﯨﻠﮕﯜﻟﻨﯩﯔ　ﺋﻪﺳﯩﺮﻟﻪر　ﺑﻮﻳﻰ　ﻛﯩﺸﯩﻠﻪرﻧﯩﯔ　ﺋﺎﻏﺰﯨﺪا　ﺗﻮﺧﺘﯩﻤﺎﺳﺘﯩﻦ　زﯨﻜﯩﺮ　ﺑﻮﻟﯘپ　ﺗﯘراﻟﯩﺸﯩﻨﻰ　ﺷﺎﺋﯩﺮلارﻧﯩﯔ　ﺋﯩﺰدەﻧﻤﻪﺳﻠﯩﻜﻰ　دەپ　ﺋﺎددﯨﻴلا　ﭼﯜﺷﻪﻧﺴﻪك　ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪۇ.　ﺑﯘ　ﺋﯩﻤﺎﮔلار　ﺑﯩﺮﻗﻪدەر　ﺗﯩﺮەن　ﻣﻪزﻣﯘﻧﻐﺎ　ﺋﯩﮕﻪ　ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ،　ﮬﻪرﻗﺎﻳﺴﻰ　دەۋردﯨﻜﻰ　ﺷﺎﺋﯩﺮلارﻏﺎ　ﻣﻪﻧﺒﻪ　ﮬﺎزﯨﺮلاپ　ﺑﻪرﮔﻪن؛　ﻳﻪﻧﻪ　ﺑﯩﺮﺗﻪرەﭘﺘﯩﻦ،　ﺋﯩﻤﺎﮔﻨﯩﯔ　ﺋﯩﭽﻜﻰ　ﺳﯩﻐﯩﻤﭽﺎﻧﻠﯩﻘﻰ　ﻳﻪﻧﻪ　ﺷﺎﺋﯩﺮ　ﺳﯘﺑﻴﯧﻜﺘﯩﭗ　ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ　ﺑﯩﺮ　ﺧﯩﻞ　ﭼﺎﻗﻨﯩﺸﻰ　ﺑﻮﻟﯘپ،　ﺑﻪزى　ﺗﯘرﻣﯘش　ﻛﺎرﺗﯩﻨﯩﻠﯩﺮى　ﺋﺎددﯨﻲ　ﺋﺎدەﻣﻠﻪرﻧﯩﯔ　ﻛﯚزﯨﺪە　ﻗﯩﻠﭽﻪ　ﺷﯧﺌﯩﺮﯨﻲ　ﻣﻪﻧﯩﮕﻪ　ﺋﯩﮕﻪ　ﺋﻪﻣﻪﺳﺘﻪك　ﻛﯚرۈﻧﮕﻪن　ﺑﯩﻠﻪن　ﻗﻪﻟﺒﻰ　ﺋﺎﺗﻪش　ﺷﺎﺋﯩﺮلارﻧﯩﯔ　ﻗﻪﻟﯩﻤﻰ　ﺋﯜﭼﯜن　ﺋﯘ　ﺷﯧﺌﯩﺮ　ﺑﯘﻟﯩﻘﻰ　ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪۇ.　

ﺋﯜﭼﯩﻨﭽﻰ،　ﻳﯧﯖﯩﭽﻪ　ﺋﯩﻤﺎﮔلارﻧﻰ　ﺗﺎﻟلاش

ﺋﯩﻤﺎگ　ﺷﯧﺌﯩﺮ　ﻣﯩﺴﺮاﻟﯩﺮﯨﻐﺎ　ﻳﯧﯖﻰ　ﭘﯜﺗﯜﻟﮕﻪﻧﺪە　ﺋﺎدەﻣﮕﻪ　ﻳﯧﯖﯩﭽﻪ　ﮬﻪم　ﺟﺎﻧﻠﯩﻖ　ﺗﯘﻳﻐﯘ　ﺑﻪﺧﺶ　ﺋﯧﺘﯩﺪۇ.　ﺑﯩﺮاق،　ﺋﯘﻧﻰ　داۋاﻣﻠﯩﻖ　ﻗﻮﻟﻠﯩﻨﯩﯟەرﮔﻪﻧﺪە　ﻳﯧﯖﯩﭽﻪ　ﺋﯩﻤﺎﮔﻤﯘ　ﻛﻮﻧﯩﺮاپ،　ﺋﺎدەﻣﻨﻰ　ﺋﯚزﯨﮕﻪ　ﺟﻪﻟﭗ　ﻗﯩلاﻟﻤﺎس　ﺑﻮﻟﯘپ　ﻗﺎﻟﯩﺪۇ.　«ﺑﯩﺮ　ﮔﻪﭘﻨﻰ　ﺗﻮلا　ﭼﺎﻳﻨﺎۋەرﺳﻪ　ﻣﻪززﯨﺴﻰ　ﻗﺎﻟﻤﺎس»　دﯦﮕﯩﻨﻰ　دەل　ﺷﯘ.　ﺋﯩﻤﺎﮔلارﻧﻰ　ﻳﯧﯖﯩلاپ　ﺗﯘرۇش　ﺋﯜﭼﯜن　ﺗﯚۋەﻧﺪﯨﻜﻰ　ﺋﯩﻜﻜﻰ　ﺗﻪرەﭘﻜﻪ　دﯨﻘﻘﻪت　ﻗﯩﻠﯩﺶ　ﻛﯧﺮەك:　

ﺑﯩﺮ　ﺗﻪرەﭘﺘﯩﻦ،　ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻲ　ﺗﯘرﻣﯘﺷﺘﯩﻜﻰ　ﺋﯩﺴلاﮬﺎت،　ﺋﯚزﮔﯩﺮﯨﺸﻠﻪرﮔﻪ　ﺋﻪﮔﯩﺸﯩﭗ　ﻳﯧﯖﻰ　-　ﻳﯧﯖﻰ　ﺋﯩﻤﺎﮔلار　ﺗﺎﻟﻠﯩﻨﯩﻠﯩﭗ،　ﺋﯩﻤﺎﮔلار　ﺗﻪرەﻗﻘﯩﻲ　ﻗﯩﻠﯩﺪۇ.　روﺷﻪﻧﻜﻰ،　ﻛلاﺳﺴﯩﻚ　ﺷﯧﺌﯩﺮلاردﯨﻜﻰ　«ﻳﺎر»،　«ﻣﻪي»،　«ﮔﯜل»　ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻖ　ﻛﯚپ　ﻗﻮﻟﻠﯩﻨﯩﻠﻐﺎن　ﺋﯩﻤﺎﮔلار　ﺑﯜﮔﯜﻧﻜﻰ　ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻲ　ﺗﯘرﻣﯘﺷﻨﻰ　ﺋﯩﭙﺎدﯨﻠﻪﺷﻜﻪ　ﻛﯘﭘﺎﻳﻪ　ﻗﯩﻠﻤﺎﻳﺪۇ.　ﺑﯜﮔﯜﻧﻜﻰ　ﺋﻮﻗﯘرﻣﻪﻧﻠﻪر　ﺷﺎﺋﯩﺮدﯨﻦ　ﻳﯧﯖﻰ　-　ﻳﯧﯖﻰ　ﺋﯘﭼﯘر،　ﻳﯧﯖﻰ　-　ﻳﯧﯖﻰ　ﺋﯩﻤﺎﮔلارﻧﻰ　ﺗﻪﻟﻪپ　ﻗﯩﻠﯩﺪۇ.　ﺷﯘﯕﺎ،　ﮬﺎزﯨﺮﻗﻰ　زاﻣﺎن　ﺷﺎﺋﯩﺮى　ﺑﻮﻟﻐﺎن　ﻛﯩﺸﻰ　ﮬﺎزﯨﺮﻗﻰ　زاﻣﺎن　ﺋﻮﻗﯘرﻣﻪﻧﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ　ﺋﯧﮭﺘﯩﻴﺎﺟﯩﻨﻰ　ﺋﻮﻳﻠﯩﺸﻰ،　دەۋر　ﺑﯩﻠﻪن