مەشرەپ مىسرالىرىدىن

ئۆرتەر

ئەگەر ئاشىقلىغىم ئېيتسام ، كۆيۈب جانۇ- جاھا ن ئۆرتەر،
بۇ ئىشق سىرىن بايان ئەتسەم ، تاكى ئۇل خانۇمان ئۆرتەر.

كىشىگە ئىشق ئوتىدىن زەرەر يەتسە ، بولۇر گىريان،
بولۇب بىسەبرۇ بىتاقەت ، يۇرە ك-باغرى جۇنۇن ئۆرتەر.

نېچۈك تاقەت قىلاي ، دوستلار، بۇ دەرد ئىلە بولۇب ھەيران،
غېمىم باشقا ، ئالەم باشقا ، يۈرەگىمنى فىغان ئۆرتەر.

مېنى بىخانۇمان تىنماي كۆيۈب ھەر دەم فىراقىڭدا ،
“ئاھ نىگار!” دەب ئوتىڭ ئەيتسامكى ، شەۋقىڭدىن زەبان ئۆرتەر.

قايسى تىل بىرلە ، ئەي جانان، سېنىڭ ۋەسفىڭ بايان ئەيلەي ،
تىلىم لالۇ كۆزۈم گىريان، سۆڭەكلەرنى نىھان ئۆرتەر.

نە قاتتىغ كۈن ئىكەن، دىلبەر، ۋىسالىڭدىن جۇدا بولماق ،
مېنىڭ ئاھىم ئوتىغا بۇل زېمىنۇ- ئاسمان ئۆرتەر.

يۈرەكدە دەردۇ- غەم قات-قاتكى ، مەندە قالمادى تاقەت ،
ئەگەر بۇ زەررەسىن بۇل ۋاقت دېسەم ، ئىشقى بايان ئۆرتەر.

بۇ دەرد ئىلە خاراب ئولدۇم ، كېلىب ھالىمنى سورماسسەن ،
ئۈنۈم چىقسا يۈرەكدىن ، بۇ تەنۇ- جان، ئۇستىخان ئۆرتەر.

بۇ مەشرەب دەردىنى ،  ھېچ كىم باشىغە سالما ،
ئەگەر مەھشەردە ئاھ ئۇرسام ، بىھىشتى جاۋىدان ئۆرتەر.

*********************************************************

كۆز ئۇچى بىرلە دىلبەرۇ - رەئىنا ماڭا باقتى ، - ھەيران بولۇپ قالدىم ،
يۈزنازۇ - كەرەشمە  بىرلە يار قاشىنى قاقتى ، - سەرسان بولۇپ قالدىم .
«جنىمنى ئالار  بولساڭ ئال ! » دەپ يانىگە باردىم ، - كۈلدى « نېرى تۇر دەپ »،
بىخۇد قىلىبان باشىمگە سەۋداسىنى سالدى ، - نالەن بولۇپ قالدىم .
ئەيتتىمكى ، يەنە : « ئۆرگىلەيىن ، قاشىمگە كەلسەڭ » ، - يۈزىنى  ئۆرىدى ،
ھۇشۇمدىن كېتىبان كۆز داغى ياش قان بولۇپ ئاقتى ، - يىغلاڭغۇ بولۇپ قالدىم .
باسقان  ئىزىنى كۆزۈمگە سۈرتتۈم نالە  ئەيلەب : - « دىلبەر  قايدىسەن ؟ »دەپ .
چىقمىدى سادا ، ئىشق ئوتىنى جانىمگە ياقتى ، - ئاتەشدان بولۇپ قالدىم .
ئاھ ئۇردۇمۇ ، ئەيتتىمكى ، « سېنى قايدىن تاپارمەن ئىزدەپ ؟ »، دېدى : «سەۋر ئەت ! »
ھېچ قالمىدى سەۋرىم ، جىگەرىم سۇ بولۇپ ئاقتى ، - يالقۇنلۇق بولۇپ قالدىم .
ئىسيانغا سەھەر يارۇ شىرىن  سۆز قېتىپ ئۆتتى ، - جاندىن كېچىپ قالدىم ،
دىۋانە  قىلىب ، جانىم  ئالىب ، ئىللا - بىللا تاندى ، - قۇربان بولۇپ قالدىم .

**********************************************************************

مەشرەپنىڭ يەنە بىر مىراسى :

قايرىساڭ پەردەنى ناگاھ يۈزۈڭنى بىر كۆرەي دەرمەن ،

جامالىڭگە نەزەر سالىب ، كى ھۆسنۈڭگە توياي دەرمەن .

خالايىق قىبلەگە باقىب دەرلەر : « رەببىيەل ئەلا » ،

نامازۇ - روزا سەن دەب ساڭا سەجدە قىلاي دەرمەن .

كۆردۈم يۈزۈڭنى- دىۋانە بولدۇم ،
ئەقلى - ھۇشۇمدىن بىگانە بولدۇم .

تارتىب  جەفانى  ئۆلسەم كويۇڭدا ،
قايتماسمەن ھەرگىز - مەردانە بولدۇم .

بولۇپ جاھاندا  رەسۋايى  ئالەم  ،
ياخشى - يامانغا ئەفسانە بولدۇم .

كەۋسەر شارابى يادىمغا كەلمەس ،
لەئىلى لېۋىڭدىن  مەستانە  بولدۇم .

يۇمدۇم كۆزۈمنى سەندىن  بۆلەكدىن ،
كەچتىم بارىدىن ،  رىندانە بولدۇم  .

كۆردۈم چۈشۈمدە  شەمئى  جەمالىڭ  ،
چەرخ ئۇرۇب ئاندىن  پەرۋانە  بولدۇم .

ئىشقىڭ مەيىنى سۇندى  بۇ  جىسمىم ،
ھەم  ساقى - يۇ ھەم  پەيمانە  بولدۇم  .

بىر قەترە  ئەردىم ،   چۆمدۈم دېڭىزگە ،
كىردىم  سەدەفگە  - دۇردانە  بولدۇم .

كۆيدۈرمىسە  ئوت ،  بولماس  ياغاچ  چوڭ ،
ئىشق ئوتى بىرلە ھەمخانە بولدۇم .

بولدۇم  فەنا  مەن  تۇفراغ ئىچىندە  ،
بىر  دانە ئەردىم ،  مىڭ  دانە بولدۇم .

ئول يۈز ئوتىدا بۇد  بولدى نابۇد  ،
جان  جانغا  كىردى ،  جانانە بولدۇم .

تەگدى  كۆزۈڭدىن  ھەر دەمدە مىڭ تىغ ،
ئەۋۋەل  ئەردىم  دەشت  ،  گۈلخانە  بولدۇم  .

بىر نەچچە يىلدۇر  ،  ياردىن جۇدا مەن ،
بىلمەي  ئۆزۈمنى  ھەيرانە  بولدۇم .

كۆيمەس ،  دېدىلەر ،  مەئىمۇرەي گەنج ،
ئاباد  ئەردىم   مەن ،   ۋەيرانە  بولدۇم .

مەشرەپكە مەي  سۇن  مەيخانە  ئىچرە ،
كەچتىم  بارىدىن  ،  رىندانە  بولدۇم .

مەنبە: گۈلىستان مۇنبىرى