مەۋسۇم ئاخىرىغا كەلگەنسىرى ئىشلىرىم بەكلا ئالدىراش بولۇپ كەتتى، ئىلگىركىدەك كومپىيوتېر ئالدىدا نەچچە سائەت ئولتۇرۇپ ۋوردپرەس بىلەن ئېتىشىدىغان چاغلار نەدە قالدىكىن، ئىشقىلىپ قېنىپ بىر "ئۇھ..." دىگۈدەك ۋاقىت چىمايۋاتىدۇ. كەسپىمنىڭ قىيىنلىقىنى دىمەيلا قوياي، تەجىربىنىڭ كۆپلىكىدىن تاسلا قالىمەن يوتقاننىمۇ سومكامغا سولاپلا ماڭغىلى. ئەمما ئۆز كەسپېمنى بارغانسىرى ياخشى كۆرۈپ ...

كۆزنى يۇمۇپ ئاچقۇچە ئىككىنچى يىللىقنىمۇ پۈتتۈرەي دەپ قالدىم. شىرېن خىياللارنى باغاشلاپ، ئۇنۋېرىستىت دەرۋازىسىدىن تەمكىن قەدەملەر بىلەن كىرگەن شۇ مىنۇتلار كۆز ئالدىمدا ئېنىق تۇرۇپتۇ.گەرچە بۇ ئىككى يىللىق ئالىي مەكتەپ ھاياتىمنى ئەشۇ دەبدەبىيلىك خىياللىرىمدەك مۇكەممەل ئۆتكۈزەلمىگەن بولساممۇ، قەلبىمنىڭ چوڭقۇر قاتلاملىرىدىكى شىرېن ئارزۇلىرىمنىڭ كۈچلۈك تەلپۈندۈرىشى بىلەن، ھې...

قىسقىغىنە ئىككى سائەتلىك بۇ لېكىسىيەنى كۆرۈپ بولغۇچە كۆز ياشلىرىمنىڭ قانچىلىك تۆكۈلگېنى ئىسىمدە يوق. ئەمما قەلبىم ھازىرغىچە جۇغۇلداپ تۇرىدۇ. لېكىسىيە سۆزلىگۈچىنىڭ ناتىقلىقىنى قويۇپ تۇرۇپ، تۆۋەندە يۇم - يۇم يىغلاپ ئولتۇرغان ئاتا - ئانىلارغا، يىغلاپ تۇرۇپ ئاتا - ئانا، ئوقۇتقۇچىلىرىدىن كەچۈرۈم سورىغان ئوماق ئېنى - سىڭللارغا قارايلى. ئېنقكى ھەممىمىزنىڭ ئاتا -ئانا، مىللىتىمى...

ھەش - پەش دېگۈچە ئالىي مەكتەپتىن ئىبارەت بۇ بىلىم يۇرتىدا ئىككى يىللىق ئۆمرۈم تارىخقا ئايلىناي دەپتۇ. ئالىي مەكتەپ ئىمتىھانى ئۈچۈن جان تىكىپ كۆرەش قىلىۋاتقان ئەشۇ ۋاقىتلىرىمدا.بۇ ماكان ھەققىدە قانداق تاتلىق خىياللارنى سۈرگېنىم ھىلىھەم ئېسىمدە تۇرۇپتۇ. ئەمما ئاز كەم ئىككى يىللىق سەرگۈزەشتىلىرىم ئاساسىدا يەكۈنلەنگەن خولاسېلىرىم بىلەن ئەينى ۋاقىتتىكى تاتلىق خىياللىرىم ئارى...

جەمىيئىتىمىزدىكى ساناپ تۈگەتكۈسىز ئولتۇرۇشلارنى قويۇپ تۇرۇپ، بۈگۈن كاتتا بىلىم يۇرتى بولغان ئالىي مەكتەپلىرىمىزدىكى ئولتۇرۇشلارنى بىر - بىرلەپ تېزىپ چىقىمىز! ئاندىن دوپپىمىزنى ئالدىمىزغا ئېلىپ قويۇپ، مۆكچىيىپ ئولتۇرۇپ بىرلىكتە خياللىرىمىزنى قاتاتلاندۇرىمىز. قېنى ئەمىسە، ئەزىزلەرنىڭ نەزەر تۇلپارى تۆۋەندىكى قۇرلاغا چاپتۇرۇلغاي... نەچچە ئون يىل ئاۋۋال ئالىي مەكتەپتە ئوقۇغا...

ئۈف...! ئىككىنچى يىللىققا چىقىپ بۇقەدەر ئالدىراش بوپ قالىدىغىنىمنى ئەسلا ئويلىماپتىكەنمەن. رەسمىي دەرىس باشلىغان ئۈچ ھەپتىدىن بىرى ئالدىراشچىلىقتىن ئىلىشىپ قالاي دېدىم. دەرىسخانا، كۇتۇپخانا، تەجىربىخانا، ئىشخانا... مانا شۇنداق خانىلار ئارىسىدا قاتىراپ يۈرۈپ، بىچارە بىشىم تولا پىرقىرايدىغان،سۆڭەكلىرىم قاتتىق سىرقىرايدىغان،قۇلاقلىرىم دائىم غۇڭۇلدايدىغان، يۈرۈكۈممۇ كۆپ جىغ...

كىچىك ۋاقىتلىرىمدا كۆپ ئوقۇغان چۆچەكلىرىمدىكى شاھزادە، مەلىكلەرنىڭ تۇرمۇشىغا ئاجايىپ ھەۋەس قىلاتتىم. بولۇپمۇ ئون نەچچە ياشلىق باتۇر شاھزادىلەرنىڭ زور قوشۇنغا باش بولۇپ جەڭگاھلارغا ئاتلانغاندىكى تەسۋېلىرىنى ئوقۇغىنىمدا يۈرەكلىرىم سېلىپ كىتەتتى؛ ئەقىللىق مەلىكىلەرنىڭ ھايات - ماماتلىق مىنۇتلاردا ئاتېسىنىڭ قىلىچىنى قولىغا ئېلىپ، ساۋۇت دۇبۇلغىلىرىنى كىيىپ، ئەرەنچە ھالەتتە دۈ...

  كۆزۈمنى كىچىككنە يۇمۇپ، ئازراق چۈش كۆرگەندەك قىلغان، مانا بۈگۈن چاقماق چاققاندەك چۈچۈپ ئويغانسام، بىر يىللىق ھاياتىمنىڭ رەھىمسىز قاتىلىغا ئايلىنىپتىمەن. قولۇمدا نە بىرتال سۇنۇق قىلىچ بولسۇن؟ بوشۇشۇپ سىسىق ياغاچتەك بوپ قالغان سۆڭەكلىرىم بىلەن مەرھۇم بىر يىللىق ئالىي مەكتەپ ھاياتىمنىڭ خازان ياپراقلىرىغا دەسسەپ، تىتىرەپ تۇرۇپتىمەن.  "ئالىي مەكتەپ بىر جەننەت، ئۇيەرد...

     كۈتۈش، كۈتۈش يەنە كۈتۈشلەردىن كىيىن ناۋاتتەك تاتلىق يازلىق تەتىلمۇ يىتىپ كەلدى. زارىقىپ كۈتكەن نەرسىلەرگە ئىرىشكەندىن كىيىن چوقۇم قەدىرلەش كىرەك،  ئۇنداق بولمىغاندا كۈنلەردە ھېچ مەنە قالمايدۇ. قەدىرلەش دېگىنىمىز ئۆزىمىزگە تەۋە بولغان ئىمتىياز ۋە پۇرسەتلەرنىڭ ھەقىقىي قىممىتىنى ئەمەلگە ئاشۇرۇش دېمەكتۇر. ئۇنداقتا بىز ئۈچۈن تولىمۇ سۆيۈملۈك بىلىنگەن بۇ تەتىلنى قانداق ئۆ...

  ھەي ئىمتىھان، يەنە شۇ ئىمتىھان...   بىر يىل بۇرۇنقى بۇ كۈندە ئالىي مەكتەپ ئىمتىھانىنى بېرىپ بولۇپ ئالەمچە شاتلىققا چۈمگەن ئىدىم. ئۆزۈمچە « ھاياتىمدا ئەمدى مېنى قورقۇتقۇدەك ئىمتىھان قالمدى» دەپ ئويلاپ، مەيدەمگە مۇشىتلىغانتىم... ۋاي تاڭەي، بۇ ئىمتىھان دېگەن ئادەم ئۆلگەندە تۈگەيدىغان چىغى. ئالىي مەكتەپكە چىقىپمۇ بۇ شەكلىي نەرسىدىن قۇتۇلغىلى بولمىدى. ئوقۇتقۇچىلا...