ئاي چىقمىسا يۇلتۇز بار
ئاسىمجان ئوبۇلقاسىم
ئايا ياپراق
قاچانلاردىن قارا باستىكىن،
ئۇزاق تۈنلەردىن چىقتىم پەرىشان.
ماڭا نە كېرەك پەرۋاسىز ياشاش
سۆيگۈ－ھاياجاندا ياغماقتا خازان.
بولدىلا، مەن ئۈچۈن ئۆكۈنمەيلا قوي،
مەن بىر ياپراقتا چاقنىغان تامچە.
باغاشلاپ ئۆتىدۇ كەچكۈز شامىلى،
شەھەر كوچىلىرىدا قىيغىتقانچە.
ئۈستۋېشىمدا ئۇچىدۇ خازان،
يانار كۆزلىرىمدە ھىجران ئاپتىپى.
كەل، سوغۇق تېنىڭنى قۇچاقلاپ ئالاي،
كەل، كەچكۈز تېرەكلەر كۆكلىمەس ئەمدى!...
بىردەم تىڭشىماي تۇرغىن ، ئەي شامال،
سېنىڭدەك ئايلىنىپ چىقاي كوچىنى.
ئايا، ياپراق دۇنيا بەرىبىر،
ئايا، گۈللەر سۆيەي بەرگىڭنى.
كەل، مەن بۇ نەپەستە تەئەللۇق ساڭا،
كەل، ئۈزەي باغرىڭدا لەرزان، خىرامان.
كېتەرمىز دۇنيادىن جىمجىت، يېگانە،
ياشارمىز ئالەمدە يۇلتۇزدەك ھامان.
ئايا، ياپراق－ۋۇجۇدۇڭ يەلكەن!
زۇلمەتلىك قەلبىمگە تۇتاشتۇردۇڭ ئوت.
ئاھ، سەن كەچكۈزنىڭ مىسكىن شائىرى،
شائىرلار سەن كەبى ياشىيالماس چورت.
كۆرۈشمەك زەپ قىيىن، سۆيۈشمەك ئاسان،
ھەر كېچە كۆرىمىز بىرلا يۇلتۇزنى.
ئىشقىم ئاسمىنىدىن كۆتۈرۈلگەن تاڭ،
ئۆچۈرۈپ تاشلىدى كۆزلىرىمىزنى.
تېرەكلەر ئۇچىدا قەدىمىي ناخشا،
يەنىلا شۇ كۈيگە بېغىشلىنىمەن.
ئانا دەپ يىغلايدۇ سەبىي بالىلار،
ھاياتقا كەچكۈزدەك كىرىپ كېلىمەن.
سەرگەردان خازانلار ئۇچقان كوچىدا،
توساتتىن مەنىلىك قارايدۇ بىرسى.
ئۆمۈرلۈك جۈپلەردىن بولۇپ قالىمىز،
ھېچ كىشى ئاشىق دەپ ئويلىماس بىزنى.
مەن ئۇلار تەلپۈنگەن بەختكە، گۈلگە،
ھەۋەستە قايرىلىپ باققان بەندە ئەمەس.
ئىمتىياز، شۆھرەت دەپ چەكمىدىم پىراق،
ئارمىنىم ياپراقنى پۇرىسام بىر پەس.
ئۆز－ئۆزىگە سۆزلەش
قاينايدۇ قەلبىمدە سۆيگۈ－ھاياجان،
ئويغاندىم، تولغاندىم، يېشىلەلمىدىم.
ئاجايىپ بىر ناخشا ئۇزاق ئاڭلىدىم،
يىپەكتەك ئېشىلدىم ئېيتالماي جېنىم...
ياخشى قال بىغۇبار، سۈزۈك يامغۇرۇم،
كۈنلۈكنىڭ ئاستىغا يەتكۈزدۈڭ گۈلنى.
مېھمىنىم تەپتى سوغ، غەمكىن، بىناۋا،
كىچىك قول ئىللىتار سوغۇق كۆڭۈلنى.
ئۈزەرمەن چاچلىرىڭ، ياشلىرىڭ ئارا،
ئاقارمەن، چۆكەرمەن غەمكىن، بىداۋا.
بويىنى ھەر تامان ئېپقاچار تاللار،
تىترەيدۇ شاماللار سوغ تېنىڭ ئارا.
يۇيۇنار قەدىمىي ھۇۋلىغان شەھەر،
يۇيۇنار قىيسىق تام، يىقىلغان كۆڭۈل.
چايقىلار لەززەتتە تەلۋە دەرەخلەر،
بىنادا قوللىرىم ئېچىلار گۈل－گۈل.
تىتىلغان پۇتلىرىم ئوينار بېلىقتەك،
بۇ يىرتىق چاپىنىم چىقاردى قانات.
ئۇنتۇلدى ئاچلىقىم، كۆرۈمسىزلىكىم،
ئاۋۇنچۇڭ تەبىئەت، كۆڭلۈڭ بولۇر شات.
مۇڭلانما ئامرىقىم، مۇڭلانما بۇ تاڭ،
ئۇنتۇلار كۆڭلۈمدىن ئىستىگەنلىرىم.
يەنىلا ئۈزۈلمەس ھاياجان ئىچرە،
ياشايمەن (يوق بولسۇن ئىزدىگەنلىرىم).
ئېھ، سېنىڭ نۇرانە، ئوماق چېھرىڭنى،
بەك تەستە ئۇنتۇيمەن كۈلۈشۈڭنى ھەم.
يۇتىدۇ كۆڭلۈمدىن ئوبرازىڭ تۈگەل،
يۇيۇنار ۋۇجۇدۇم سوغ يامغۇر بىلەن.
ئۇنتۇيمەن سۆيگۈ ئۇ، جۇدالىق نېمە؟
ئىشقىڭدىن ھالقىغان رىشتە قالدى بەس.
نېمىگە تەلتۆكۈس بولدۇم بەخشەندە؟
سۆيگۈنۈم، كۆيگۈنۈم يېڭىلىق ئەمەس.
ئەي، ئىللىق، خىرامان قەدىمىي شەھەر،
قەلبىمدە ئاجايىپ قۇردۇڭ ئاستانە.
ئامرىقىم ئولتۇردۇڭ تەختتە تەنھا،
شەھرىڭدە تەلپۈنۈپ يۈردۈم ۋەسلىڭگە.
قايغۇرما، ئەي دىلبەر يېرىملاشسا ئاي،
يۇلتۇزغا سېغىنغىن ئايسىز كېچىدە.
ئېھ، كۆڭۈل ئېيتىدۇ ھەممە ناخشىنى،
بىر ناخشا قالىدۇ ئۇنىڭ ئىچىدە.
ئاسىمجان ئوبۇلقاسىم
ئايا ياپراق
قاچانلاردىن قارا باستىكىن،
ئۇزاق تۈنلەردىن چىقتىم پەرىشان.
ماڭا نە كېرەك پەرۋاسىز ياشاش
سۆيگۈ－ھاياجاندا ياغماقتا خازان.
بولدىلا، مەن ئۈچۈن ئۆكۈنمەيلا قوي،
مەن بىر ياپراقتا چاقنىغان تامچە.
باغاشلاپ ئۆتىدۇ كەچكۈز شامىلى،
شەھەر كوچىلىرىدا قىيغىتقانچە.
ئۈستۋېشىمدا ئۇچىدۇ خازان،
يانار كۆزلىرىمدە ھىجران ئاپتىپى.
كەل، سوغۇق تېنىڭنى قۇچاقلاپ ئالاي،
كەل، كەچكۈز تېرەكلەر كۆكلىمەس ئەمدى!...
بىردەم تىڭشىماي تۇرغىن ، ئەي شامال،
سېنىڭدەك ئايلىنىپ چىقاي كوچىنى.
ئايا، ياپراق دۇنيا بەرىبىر،
ئايا، گۈللەر سۆيەي بەرگىڭنى.
كەل، مەن بۇ نەپەستە تەئەللۇق ساڭا،
كەل، ئۈزەي باغرىڭدا لەرزان، خىرامان.
كېتەرمىز دۇنيادىن جىمجىت، يېگانە،
ياشارمىز ئالەمدە يۇلتۇزدەك ھامان.
ئايا، ياپراق－ۋۇجۇدۇڭ يەلكەن!
زۇلمەتلىك قەلبىمگە تۇتاشتۇردۇڭ ئوت.
ئاھ، سەن كەچكۈزنىڭ مىسكىن شائىرى،
شائىرلار سەن كەبى ياشىيالماس چورت.
كۆرۈشمەك زەپ قىيىن، سۆيۈشمەك ئاسان،
ھەر كېچە كۆرىمىز بىرلا يۇلتۇزنى.
ئىشقىم ئاسمىنىدىن كۆتۈرۈلگەن تاڭ،
ئۆچۈرۈپ تاشلىدى كۆزلىرىمىزنى.
تېرەكلەر ئۇچىدا قەدىمىي ناخشا،
يەنىلا شۇ كۈيگە بېغىشلىنىمەن.
ئانا دەپ يىغلايدۇ سەبىي بالىلار،
ھاياتقا كەچكۈزدەك كىرىپ كېلىمەن.
سەرگەردان خازانلار ئۇچقان كوچىدا،
توساتتىن مەنىلىك قارايدۇ بىرسى.
ئۆمۈرلۈك جۈپلەردىن بولۇپ قالىمىز،
ھېچ كىشى ئاشىق دەپ ئويلىماس بىزنى.
مەن ئۇلار تەلپۈنگەن بەختكە، گۈلگە،
ھەۋەستە قايرىلىپ باققان بەندە ئەمەس.
ئىمتىياز، شۆھرەت دەپ چەكمىدىم پىراق،
ئارمىنىم ياپراقنى پۇرىسام بىر پەس.
ئۆز－ئۆزىگە سۆزلەش
قاينايدۇ قەلبىمدە سۆيگۈ－ھاياجان،
ئويغاندىم، تولغاندىم، يېشىلەلمىدىم.
ئاجايىپ بىر ناخشا ئۇزاق ئاڭلىدىم،
يىپەكتەك ئېشىلدىم ئېيتالماي جېنىم...
ياخشى قال بىغۇبار، سۈزۈك يامغۇرۇم،
كۈنلۈكنىڭ ئاستىغا يەتكۈزدۈڭ گۈلنى.
مېھمىنىم تەپتى سوغ، غەمكىن، بىناۋا،
كىچىك قول ئىللىتار سوغۇق كۆڭۈلنى.
ئۈزەرمەن چاچلىرىڭ، ياشلىرىڭ ئارا،
ئاقارمەن، چۆكەرمەن غەمكىن، بىداۋا.
بويىنى ھەر تامان ئېپقاچار تاللار،
تىترەيدۇ شاماللار سوغ تېنىڭ ئارا.
يۇيۇنار قەدىمىي ھۇۋلىغان شەھەر،
يۇيۇنار قىيسىق تام، يىقىلغان كۆڭۈل.
چايقىلار لەززەتتە تەلۋە دەرەخلەر،
بىنادا قوللىرىم ئېچىلار گۈل－گۈل.
تىتىلغان پۇتلىرىم ئوينار بېلىقتەك،
بۇ يىرتىق چاپىنىم چىقاردى قانات.
ئۇنتۇلدى ئاچلىقىم، كۆرۈمسىزلىكىم،
ئاۋۇنچۇڭ تەبىئەت، كۆڭلۈڭ بولۇر شات.
مۇڭلانما ئامرىقىم، مۇڭلانما بۇ تاڭ،
ئۇنتۇلار كۆڭلۈمدىن ئىستىگەنلىرىم.
يەنىلا ئۈزۈلمەس ھاياجان ئىچرە،
ياشايمەن (يوق بولسۇن ئىزدىگەنلىرىم).
ئېھ، سېنىڭ نۇرانە، ئوماق چېھرىڭنى،
بەك تەستە ئۇنتۇيمەن كۈلۈشۈڭنى ھەم.
يۇتىدۇ كۆڭلۈمدىن ئوبرازىڭ تۈگەل،
يۇيۇنار ۋۇجۇدۇم سوغ يامغۇر بىلەن.
ئۇنتۇيمەن سۆيگۈ ئۇ، جۇدالىق نېمە؟
ئىشقىڭدىن ھالقىغان رىشتە قالدى بەس.
نېمىگە تەلتۆكۈس بولدۇم بەخشەندە؟
سۆيگۈنۈم، كۆيگۈنۈم يېڭىلىق ئەمەس.
ئەي، ئىللىق، خىرامان قەدىمىي شەھەر،
قەلبىمدە ئاجايىپ قۇردۇڭ ئاستانە.
ئامرىقىم ئولتۇردۇڭ تەختتە تەنھا،
شەھرىڭدە تەلپۈنۈپ يۈردۈم ۋەسلىڭگە.
قايغۇرما، ئەي دىلبەر يېرىملاشسا ئاي،
يۇلتۇزغا سېغىنغىن ئايسىز كېچىدە.
ئېھ، كۆڭۈل ئېيتىدۇ ھەممە ناخشىنى،
بىر ناخشا قالىدۇ ئۇنىڭ ئىچىدە.
ئەسكەرتىش:
ئوكيان تورىدىكى بارلىق ئەسەرلەرنىڭ نەشىر ھوقۇقى ئوكيان تورىغا مەنسۈپ. قالايمىقان كۆچۈرۈپ ئىشلىتىشكە، قانۇنسىز نەشىر قىلىشقا، ھەرقانداق مېدىيا ۋاستىلىرىدا ئېلان قىلىشقا بولمايدۇ. خىلاپلىق قىلغانلارنىڭ قانۇنى جاۋابكارلىقى سۈرۈشتە قىلىنىدۇ. قالايمىقان كۆچۈرۈپ تارقاتقان تور بىكەتلەر ئاشكارە ئېلان قىلىنىدۇ.
ئوكيان تورىدىكى بارلىق ئەسەرلەرنىڭ نەشىر ھوقۇقى ئوكيان تورىغا مەنسۈپ. قالايمىقان كۆچۈرۈپ ئىشلىتىشكە، قانۇنسىز نەشىر قىلىشقا، ھەرقانداق مېدىيا ۋاستىلىرىدا ئېلان قىلىشقا بولمايدۇ. خىلاپلىق قىلغانلارنىڭ قانۇنى جاۋابكارلىقى سۈرۈشتە قىلىنىدۇ. قالايمىقان كۆچۈرۈپ تارقاتقان تور بىكەتلەر ئاشكارە ئېلان قىلىنىدۇ.