ئادىل تۇنىياز

(6)

قەشقەر ____
تېرەكتىكى شەھەر ،
سايىسىدا بىر تۇرغان قەشقەر .

بودەك چوكاننىڭ ئالدىدا زەرگەر
سەرلىمەكتە ئالتۇن زەنجىرنى .
چوغدانغا سېلىپ ، قىزىتىپ ئېلىپ
سوغ سۇغا سالدى ، سۇدا زەر قالدى .

گىژىلدار چىۋىن ، قارا ، يېشىل باش
گۆش چانىماقتا شاپ بۇرۇت قاسساپ .
پاخلان دەپ ساتتى ئۆچكە گۆشىنى
گۆش ئالغۇچىمۇ ئىدى بىر كاززاپ .

ھەسەل يۇقى ھەسەلچى قولى ،
كوزىلارغا شېكەر ققوشۇپ ئۇ
ساپ ھەسەل دەپ ساتار بۇ ئىشنىڭ يولى .

ياش يۇمغاقسۈتنى سېسىقى بىلەن
بىر باغلاپ ساتار كۆكتاتچى لىۋەن .

بىر پۇتى تڭىق دىۋانە دەيدۇ ،
 زەرداردەك كىيىپ ، ئاقسىماي بېرىپ
بەزمىخانىدا كەچتە گۆش يەيدۇ .

سەكسەن خالتا
چۈچۈكبۇيا جىڭلاپ بەرمەكتە
تارازىسىنىڭ تەڭشىكى خفتا .
قولىدا كىتاب ، يۈزىدە نىقاب ،
بىرزات بىزلەرگە قىلماقتا خىتاب .
ئاندىن يۈزلەندى بىر قارا توپقا
يۈزلىرىدە باشقا بىر نىقاب .

كۆزلىرى قىزارغان ئىككى ياش بالا
كۆۋرۈك ئاستىدا ئاق چېكەر راسا .

قارا داۋزىغا ماڭدى بىر كىشى
ئايغاقچىلىق ، قەسىت قىلىش ئىشى .

سەككىز ئايلىق بولغان بىر بوۋاق
ئانىسىنىڭ قورسىقىدىلا
قورقۇنىچتىن كەتتى تىپىرلاپ .

چىقتى سوتتىن بىر يېشىل ئۆلۈك .

ئۈچ كۆزلۈك بوۋاق دۇنياغا كەلدى .

تىكلەندى بازارنىڭ كىندىكىگە
پاھىشىنىڭ ئالتۇن ھەيكىلى .

كەتتى ئوغلى
دادىسىنىڭ جەسىتىنى
تۆت كوچىغا تاشلاپ قويۇپ .
بىنالاردىن ئۇچۇپ چۈشكەن قاغىلار
يېمەكتە ئۇنىڭ كۆزىنى ئويۇپ .

كىلون ئادەم تەختكە چىقتى .

ئۆپكىسى يوق بېلىق ماي يولدا چاپماقتا ،
بىر ئەمچەكلىك قۇشناچىم شولا چاچماقتا .

مىراخور ئۆلمىدى .
ئات قايتىپ كەلدى .

پادىشاھ ھاڭ-تاڭ بولۇپ مۇنەججىمنى چاقىردى .
تېرە كىتابىنى ئېچىپ ئوقۇغانسىرى مۇنەججىمنىڭ چىرايىدا قان قالمىدى .
ئاسمان بۇرجىدىكى يۇلتۇزلارغا نەزەر تاشلاپ پۇت-قولىدا جان قالمىدى .
-نېمە بولسا ئېيتىۋەر ،-دەپ ئەمىر قىلدى پادىشاھ زەئىپ ئاۋازدا .
-خەۋپ-خەتەر قىل ئۈستىدە تۇرۇپتۇ ، يەر يۈزىدە ئادەمزات قالمايدىكەن ...

قەشقەرــ
سامادىكى شەھەر ،
بىز ماڭغان كوچا ـــــ
ئالەمدىكى يول .

« دېڭىزدىكى كوچا » دىن ئېلىندى