بىر تۈركىيلىكنىڭ ھەسىتى

   رۇس شائىرى لېرمونتوۋ (1814-1841)    

بار قۇياش ئوتتەك قىزىتقان بىر پايانسىز جاي-ماكان،
ئۇندا ئورمان، چۆپ ئارا بولدى قاراڭغۇ-تۈن... خاقان.
قىلدى يار شۇملۇقنى غاپىل-قۇۋ-مۇغەمبەر تۈلكىلەر،
ئەل ئاۋامنى سالىدۇ تەشۋىشكە كۈلپەتلەر ھامان.

ئۇندا گاھى تاغ سۈپەت مەزمۇت، جەسۇر، سالماق-ئېغىر،
پەم –پاراسەتلىك ئوغۇل، قىزلار يەنە بولغاي ئايان.
ئەيلىنىپ دەردكە قامال-مەھكۇم ئۇلارنىڭ قۇدرىتى،
كۆڭلىدە بولدى ساخاۋەت گۈللىرى ۋەيران-خازان.

ئۇندا نامراتلىق قۇچاق ئاچقان ئاۋامغا باشتىلا،
ئەل كىشەن-زەنجىر، ئاسارەت ئاستىدا ئەيلەر پىغان.
ئۇندا شادلىق كۈتمىگەن ھەسرەت-بالاغا تاشلىغاي..