قوينۇڭنى ئاچ ۋەتىنىم
غىرىب بالاڭ مەن كەلدىم .
مۇھەببىتىم قاناتتۇر
قۇشلار بىلەن تەڭ كەلدىم .
ئاسمان ئاچتى ئىشىكنى
بۇلۇتلاردىن يەرگىچە ،
ئاچسام تونۇش زىمىننى
ئاپپاق قارلار بەلگىچە .
يۈزلىرىمنى قىزارتىپ
 سۆيىۋەردى سوغ مېنى
دۆڭكۈۋرۈككە كەلگۈچە .

كېچە ،
رىشاتكىلار كەينىدە
ۋارقىرىدى كىم سەن؟ دەپ
جاۋاپ بەردىم تەمتىرەپ:

-ئۈرۈمچىنىڭ ماي يوللىرىدىن،
ئۈنۈپ چىققان بىر ئاق تېرەكمەن.
قاغىلىقنىڭ لاي قوللىرىدىن،
كۈلۈپ چۈشكەن قارامەدەكمەن.

 يۇلتۇزلار كۈلدى
خوتۇنۇمنىڭ كۆزلىرىدە ،
ئاي چىقتى ، ئاي تولدى ، ئاي تۇغدى .
ئۈچ ئوغلۇمنىڭ سۆزلىرىدە .

قايىتتىم سۆزلەپ تۇرغان نۇر تاغدىن ،
ئەكىس سادا تولغان زور غاردىن
ئاڭلاۋاتقان چۆل - باياۋاندىن ،
قايىتتىم ماشنىلىق
ساھابىلەر پىيادە قېلىپ،
ياز تۆگىلىك ماڭغان قايدىن ،
قەلبىم نۇر ئىچتى خورمىلىق باغدىن
سۈرە قەمەردىكى يېڭى ئايدىن .

قايىتتىم ئەجۋەد خورمىسى رەڭلىك ،
قايىتتىم ئەرەپ قەھۋەسى تەملىك ،
قايىتتىم ئەجەپ كۆزلىرىم نەملىك ،
قايىتتىم مال يۈكلەپ شېئىر ئورنىغا
يانجۇقتا دوللار ، قەلبىمدە كەملىك ...

چېچەكسىز ئەنجۈردىن قايىتتىم گۈلدەك
شاخلىرى ياپراقسىز ئوت يۈرەكلەرگە .
قايىتتىم ئاشىق كاككۇكتەك ئۈنلەپ
پوتلا چىقارغان كۆك تىرەكلەرگە .
ئەتىگەنلىك بازارنى ئىزلەپ.
قايىتتىم شاۋقۇنلۇق قىستاڭ شەھەرگە .
ياغلىقى ئوتتەك جەنۇبلۇق قىزدىن
سېتىۋالغىلى شوخلا- بەرەڭگە .
باردىم گۈلە- قاق ساتقان ھارۋىدىن
سالام بەرگىلى چا ساقال ئەرگە .
ياندىم ئىسسىق كاكچا ئېلىپ
چۆپقەت ناۋايدىن چۆمۈلۈپ تەرگە .
بولۇپ تىترەپ تۇرغان بىر شەبنەم
قايىتتىم باغچىغا ، ئەتىرگۈلگە مەن .
باغقا يۈگرەپ چىققان تونۇشۇم
قايىتتىم سەن بىلەن چىنىققىلى تەڭ .
قايىتتىم كۈندەك كۆيۈپ سەھەرگە
نامازدىگەر ، شام ، خۇپتەنگە ھەم .
قايىتتىم ئادەمگە ، پەرىشتىلەرگە
قايتىم كەلدىم كەڭ ھويلامغا مەن .
قوشنام قاھار قانداقراق تۇرمۇش ؟
مۇڭدىشىش ھوزۇر قىرتاق چاي ئىچكەچ .
كاللاڭ ئوچۇق ، روھىڭ ئەركىن قۇش
سۆزلە مۇسا بولساڭمۇ كېكەچ .
غۇنچىدەك غەم ، خۇدۇك ، قورقۇنچ
ئىچىمىزدىن چىقسۇن ئېچىلىپ .
ساراڭلاردەك نامەلۇم قورقۇش
ھاۋا شارىدەك كەتسۇن ئېتىلىپ .
چۈشكۈنلەشكەن ، ئەي ، ئاق سۆڭەك ئەر
 قەددىڭنى كەر ، تىك تۇرۇپ ياشا !
ئاق قۇچقاچمۇ ئۆزى تېپىپ يەر
رىزقىڭنى تاپ يوللار كەڭ تاشا .
زېمنغا يۈك ئاجىز ، ياۋاشلار
كۈچلۈكلەرگە مېنىڭ قەسىدەم .
قۇرۇپ كەتسۇن يىغلاپ قاخشاشلار
ئۆز قىممتىنىڭ ئۆزۈڭدە ھەردەم .

ئۇيغۇرتىلى ئىلىپەسىدىن
ئوتتۇز ئىككى ھەرپ ماڭغاندا
ئىزدەپ مېنى تەرەپ - تەرەپكە .
قۇمدەك قايىتتىم تەكلىماكانغا
ئايلانماستىن تاش يا ئەرەپكە .
يۈرىكىدىن ئوتلۇق شەرقنىڭ
مەڭگۈلۈك سىر رىتىمنى تاپتىم .
تىرىك تاپىم قايتتى غەربتىن
ئۆلمەس كىتاب بىلەن مۇڭداشتىم .
ئۈمىد ئۈزگەن ياكى جان ئۈزگەن
پەيلاسوپلار قەبرىسى كىتاب .
ئۆزۈڭنى تاپ ، ئۆزۈڭگە يۈزلەن !
كەلدى ياڭراق ئاخىرقى خىتاب .

قايىتتىم ئەكىس سادادەك
ئۆزلۈكى پاڭ خەلققە.
ئۆيى خۇددى تالادەك
سىر يوق سۇنۇق قەلبكە.

ئەي ، قوز كۆزلۈك كىتابخان
باقما مۇنداق كۆزۈمگە .
مەن ئاخىرى ھەريەردىن
قايىتتىم شىردەك ئۆزۈمگە .

 *        *        *

ۋەتەن ئوچۇق ئاسمىنىڭ
كۆك كەپتىرىڭ مەن كەلدىم .
قۇچاق ئاچتى يەر - زېمىن
كۆكلەم بىلەن تەڭ كەلدىم .