قۇمۇل قوشاقلىرى

 
يايرىم ياتىدۇ يالغۇز،
گۈلنىڭ تۈۋىدە نەمدە.
مۇڭداشقىلى يايرى يوق،
 ئۇخلاپ قالىدۇ غەمدە.
             چىلان كۆتىگى نەدە،
             چىلان كولىغان يەردە.
             بىزنىڭ قارا كۆز نەدە،
             كۆڭلى خالىغان يەردە.
ئىشىك ئاچتىم ،تۆرگە باختىم،
تۆردە بىر ئاي ئولتۇرار.
قاشلىرى قىيغان قەلەمدەك ،
كۆزلىرى ئويناپ تۇرار.
               باغدا شەپتۇل ئىوي پىشىپتۇ،
               ئۈزمىدىم بىر دانىكەن.
               قەدرىمنى بىلمىدى يار ،
               كىچىك بالا ،نادان ئىكەن.
يارنىڭ يارى تولا ،
مەندىن بىلەك بەش-ئالتە بار.
مەن تېخى يار تۇتمىدىم،
تۇتاي دىسەم ئون بەشچە بار
              تەڭتۇشلار ئۆيلىنىپ كەتتى،
              بىز يۈرۈيمىز بوي.
               ساقال -بۇرۇت قولغا كەلدى،
                قىلمايمىزمۇ توي.
كېچە كەلگەن مەن ئەمەس ،
داۋزىڭغا چەككەن مەن ئەمەس.
كېچە يانىڭدا يېتىپ ،
لېۋىڭگە سۆيگەن مەن ئەمەس.
                   شۇ مېنىڭ يايرىم ئەمەسمۇ ،
                   ئارىتامدا سۆزلىگەن.
                   يېنىدا يارى تۇرۇپ،
                  يىراقتىكىنى كۆزلىگەن .
ھاراق ئىچتىم جۇڭزىدا،
تاجىخان داڭلىق بىلەن.
ئاچچىغى كەلسە ئۇرامدۇ،
ماش رەڭ ياغلىق بىلەن.
                 يېڭى ئايدەك كۆرۈنۈپ،
                  غايىپ بولۇرنى بىلمىدىم.
                 ئالتە كۈن ئاشىق بولۇپ،
                تاشلاپ كېتەرنى بىلمىدىم.
دوستلىرىم مەندىن زېرىكتى،
دۈشمىنىم سەن ھەم زېرىك.
بىر مىسال بار، ئىشەنگىن ،
تاغ ئارا ياتماس كىيىك.
                يۈرىگىن غەلۋىرگە ئوخشاش،
                قويسىلا تۇرماس تېرىق.
                شۇنچە جاراھەت بولغاچ،
                يارنىڭ چىرايى ساپ -سېرىق.
بۇ مېنىڭ كۆڭلۈم ئەمەس،
كۆڭلۈم ئۇنىڭ قۇلى ئەمەس.
بۇ مېنىڭ بىچارە كۆڭلۈم،
ياردىن ئۆزگىنى دىمەس.
                مەن مەلەڭگە بارمايمەن ،
                 تۆڭلۈگىڭدىن پاتمايمەن.
                ئەمدى كەلدىم ئەخلىمگە،
                 سېنىڭ دەردىڭنى تاتمايمەن.
يارنى چۈشۈمدە كۆرۈپ،
كۈندۈزلىرى مازۇزىمەن.(خوشاللىق)

چىللىساڭ بارماي قېشىڭغا .
تەنھا ئۆزەم يالغۇزىمەن.
                   سايدا ئۆسكەن ساي تېرەكنى،
                   سانە كۆردۈڭمۇ يايرىم.
                   ئىشىگىڭگە تولا بارسام،
                   خارى كۆردۇڭمۇ يايرىم.