توققۇزىنچى رىۋايەت(داستان)
چىمەنگۈل ئاۋۇت
بەشىنچى-باپ ئاھۇنىڭ يۈرىكى
قىزنىڭ پارە-پارە بولغان يۈرىكى ،ۋۇجۇدىدىكى ئىشەنچ ھەم كۈتۈشنىڭ قىيامى بىلەن يۇغۇرلۇپ باغدىكى دەرەخلەرنىڭ يوپۇرمىقىنى رەسىدە قىلدى .سۇسىز،قۇمسىز سىلكىنىۋاتقان تۇپراققا قاراپ مىۋىلىرىنى تۆكمە قىلدى...قۇشلارنىڭ توزىغان پەيلىرى،قۇرىغان بېلىق سۆڭەكلىرى ئاسمانغا يېيىلىپ تۇرغان كۆكۈش تۇمانغا ،يامغۇر بولۇپ ياغالمايۋاتقان بۇلۇتلارغا تەلمۈرۈپ تۇراتتى....
ئاللاھنىڭ قۇدرىتى،تەبىئەتنىڭ ئۇلۇغلىقى ۋەچىن سۆيگۈنىڭ ھىممىتى بىلەن قاخشال بولمايۋاتقان باغقا قاراپ سېغىزخاننىڭ شاراقلاشلىرى،ھۇقۇشلارنىڭ سۈرەنلىرىمۇ بېسىقىپ قېلىۋاتاتتى.
سىھىر زۇلمىتىگە باغلىنىپ تۇرۇپمۇ كۆيىۋاتقان قىز،توققۇز دوزاقنىڭ ئوتىنى،جەننەتۇل رىزۋاننىڭ توققۇز قۇلۇپىنى كۆڭۈل كۆزىدە كۆرۈپ تۇراتتى:
ساراسىم گۈللىرى سۇنسا،تىكەنلەر گۈل ۋە يا غۇنچە ،
تىكەننى شورىغان قاننىڭ ھوزۇرىغا كۆڭۈل كۆنسە .
ئىشىق دەردىنى باغ بىلدىم،سېنىڭ قەددىڭنى تاغ بىلدىم،
تېغىمدا ھوۋلىدى بۆرەم كېچەمنىڭ رەڭگىمۇ ئۆڭسە .
دىلى خەستە ،يولى دەشتتە كۆيۈپ يۈرگەنلەر ئايلانسۇن ،
بۇ ئوتنىڭ زەۋقىگە ئاللاھ يەنە بىر ئوتنىمۇ كۆمسە .
ئىزىڭغا سالغىنىم ئىسرىق ھىدىم سىڭگەندۇ جىسمىڭغا ،
مېنىڭ ياشىمدا چاي دەملەي،سېنىڭ ياشىڭغا جان چۆمسە .
قەسەم ئەيلەي مېنى سۆيگەن جاھاندىن كەڭرى باغرىڭدا ،
قولۇمنى تۇت،گۈرۈستانىم شېخىغا بىر باھار ئۈنسە...
قىزنىڭ پىراقىدىن ئۆرلەۋاتقان ئوت كۈندۈز ئاسمىنىغا ئاپتاپ،تۈن قوۋۇقلىرىغا يۇلتۇز بولۇپ چېچىلىۋەردى!!! ئۇ يىگىتىنىڭ توققۇز تاغنىڭ بەستىنى،توققۇز ئېقىننىڭ دەردىنى،توققۇز باھادىرنىڭ ئەجرىنى يۈدۈپ يۈرەلەيدىغان مەردانىلىقىنى خىيال قىلغاچ نالە ئەيلىدى :
«ئەزىزىم،تارتقان جەۋر –جاپالىرىڭنىڭ سەۋرىسى،يەڭگەن مۈشكىلاتلىرىڭنىڭ ئەركىسىمەن. كۆزلىرىڭدىكى نۇر قوزغۇنلارنىڭ قەسىدىسىنى پايخان قىلغاي .ئاياغىڭدىكى تۇپراق تاڭ لەشكەرلىرىنىڭ نەرىسىنى دەۋران قىلغاي !!! »
بۇ نالىنىڭ تەپتىدىن دەرەخلەر تىترەشكە،ئۆز زۇۋانى بىلەن سۆزلەشكە باشلىدى:
ـ ئەي مەلىكە! ئۇنىڭ ھوۋلاشلىرىنى ،ئات
تۇيۇقىنىڭ دۈپۈرلەشلىرىنى
يىلتىزىمنىڭ جۇغۇلدىشىدىن سەزگەندەك بولىۋاتىمەن . پەريادىڭنى ئۆچۈر،ياشلىرىڭنى سۈرتىۋەت....ئۇ كىلىۋاتىدۇ،جادۇگەرنىڭ جېنىنى ئېلىشقا،سەن بەنت قىلىنغان سىھىر تىلسىمىنى تېپىشقا كىلىۋاتىدۇ .
قىز لەۋلىرىنى يوپۇرماقتەك،بارماقلىرىنى يۇمران شاختەك ئاستا مىدىرلاتتى :
سېنى سۆيگەچكە بەرنا مەن ،
سېنى كۈتكەچكە غەۋغا مەن .
ناداندىن رەنجىشىم يوقتۇر ،
ئېتىڭغا كەڭرى سەينا مەن .
بىلىڭگە باغلىغان بەلۋاغ ،
چىگىلگەن ئۆز قولۇمدا جان .
پىچاقىڭغا غىلاپتۇرمەن ،
كۆزۈمدە ياشلىرىمدۇر قان .
يولۇڭدا بەختىمىز ئوقيا ،
ئامان بولغىن،ئامان بولغىن .
كىلىپ باغرىڭغا باس ئەمدى ،
يۈرەكىمگە ئارام بولغىن .
قىز قىسمەتلىرىدەك چىگىلگەن چاچلىرىنى بەدىنىگە تولۇۇق يېيىپ ،قاباھەتكە زەنجىرلىنىپ ئۇيۇشۇپ كەتكەن پۇتلىرىنى ئازراقمۇ مىدىرلاتماي،دەرەختەك تىك ھەم مەغرۇر تۇرغان پېتى ئۇيقۇغا كەتتى...قىزنىڭ چۈشىدە،شۇنچىلىك تونۇش،شۇنچىلىك سۈزۈك بىر زۇمرەت كۆل پەيدا بولدى...ئۆزى سېھىرلەنگەن دەرەخ دەل ئاشۇ كۆلنىڭ ئوتتۇرىسىدا تۇراتتى !!!
ئوكيان تورىدىكى بارلىق ئەسەرلەرنىڭ نەشىر ھوقۇقى ئوكيان تورىغا مەنسۈپ. قالايمىقان كۆچۈرۈپ ئىشلىتىشكە، قانۇنسىز نەشىر قىلىشقا، ھەرقانداق مېدىيا ۋاستىلىرىدا ئېلان قىلىشقا بولمايدۇ. خىلاپلىق قىلغانلارنىڭ قانۇنى جاۋابكارلىقى سۈرۈشتە قىلىنىدۇ. قالايمىقان كۆچۈرۈپ تارقاتقان تور بىكەتلەر ئاشكارە ئېلان قىلىنىدۇ.