قارا        كىتاب

ئورخان پامۇك

خۇددى ئۆزىنى روماندىكى ۋەقەلىككە چۆكۈپ كەتكەن ھەقىقىي شەخىستەك بولۇپ قالغىنىنى بايقىغان بارلىق كىشىلەرگە ئوخشاش، ئالاۋۋىدىننىڭ مۇشۇ دەمدىكى مەۋجۇدلۇقىمۇ رېئاللىقتىن ھالىقىغاندەك قىلاتتى، راست-يالغىنىنى بىلگىلى بولمايتتى، ئۇنىڭ لوگىكىسى ئاددىي ئېنىق، باشقىچە يوشۇرۇن مەنالارمۇ يوق. ئۇ گېزىتخانىنىڭ ئۆزىنىڭ دۇكىنىغا بۇنچىلىك قىزىققانلىقىدىن تولىمۇ خۇرسەنلىكىنى ئېتىراپ قىلدى. ئۆتكەنكى 30 يىلدىن بۇيان، بىر كۈندە ئۇ كوچا بۇلۇڭىدىكى  مۇشۇ ھەرە ئۇگىسىدەك دۇكىنىدا14 سائەت ئالدىراش يۈرەتتى. ھەر يەكشەنبە چۈشتىن كېيىن، كىشىلەرنىڭ ھەممىسى رادىئودىن پۇتبۇل مۇسابىقىسى ئاڭلاۋاتقىنىدا، ئۇ ئۆيىدە ئازراق ئۇخلىۋالاتتى. ئۇنىڭ ئەسلى ئىسمى ئالاۋۋىدىن ئەمەس، ئەمما بۇنى ئۇنىڭ خېرىدارلىرىدىن بىرىمۇ بىلمەيتتى، گېزىتكە كەلسەك، ئۇ «ئەركىنلىك گېزىتى»نىلا ياقتۇراتتى. ئۇ دۇكىنىدا سىياسىيغا ئائىت بىرمۇ توپلامنىڭ يوقلىقىنى، نېمىلا دېمىگەن بىلەن ساقچى ئىدارىسىنىڭ ئۇنىڭ دۇكىنىڭ ئۇدۇلىدىلا ئىكەنلىكىنى تولا دەيتتى. يەنە كېلىپ ئۇ سىياسىغا ئازراقمۇ قىزىمايتتى. ئۇ ئەزەلدىن قولىنى ئاغزىغا تەككۈزۈپ تۇرۇپ ژورنال سانىمايتتى، ئۇنىڭ دۇكىنىمۇ چۆچەكلەردىكىدەك ئۇنداق سىرلىق ئەمەس ئىدى. ئۇ ئەتراپىدىكى كىشىلەرنىڭ ئەخمەقلەرچە قىلغان ئىش –ھەرىكەتلىرىگە چىداپ تۇرالمايتتى. خۇددى بەزىبىر قېرىلارغا ئوخشاش، دۇكاننىڭ دېرىزىسىگە تىزىپ قويغان ئۇيۇنچۇق سائەتنى راست سائەت دەپ ئويلاپ قېلىپ، ھەسىرەپ-ھۆمىدىگىنىچە كىرىپلا ھەممىنى سېتىۋېلىپ، باشقىلارنىڭ ئالدىدا ئېسىل مالنى ئەرزان ئېلىۋالدىم دەپ ماختىنىدىغىنىغا ئوخشاش. يەنە ئاشۇ لاتارىيە بېلىتى ئوينايدىغانلار، ئۇلار ئۆزلىرى ئاچكۆزلۈك قىلىپ كەتنى-كەينىدىن ئويناپ ئۇتتۇرۋەتكەندىن كېيىن، بويۇنلىرىنى قىزارتىپ ئالاۋىدىن قەستەن شۇنداق قىلغاندەك. ئىشقىلىپ، مۇشۇ دۇكاندىن ئالغان نېلون پايپىقى ئىلىنىپ كەتكەن ئايالمۇ، مۇشۇ دۇكاندىن ئالغان شاكىلاتنى يەپ بولالماي تۇرۇپلا ئۇەۇلۇپ كەتكەن ئانا-بالا، مۇشۇ دۇكاندىن ئالغان گېزىتتىن سىياسىيغا ئائىت خەۋەرنى كۆرۈپ ناھايىتى ئاچچىقلانغانلارنىڭ ھەممىسى ئۇدۇل ئالاۋۋىدىننىڭ يېنىڭغا كېلەتتى، گەرچە بۇ نەرسىلەرنى ئۇ ئىشلەپ چىقارمىغان بولسىمۇ. مۇبادا قەھۋە قۇتىدىدىن قەھۋە چىقىماي ئاياق مېيى چىقسا، ئۇ ئالاۋىدىننىڭ ئىشى ئەمەس ئىدى. ئەگەر بىرلا ناخشىنى ئاڭلاشقا ئاران يېتىدىغان دۆلەت ئۆزى ئىشلەپ چىقارغان باتارىيە بىر ناخشىنى ئاڭلاشقا يەتمىسىمۇ ئۇ ئالاۋىدىننىڭ ئىشى ئەمەس ئىدى. ئەگەر مەڭەۈ شىمالنى كۆرسىتىپ تۇرىدىغان كومپاس باشتىن-ئاخىرى ساقچى ئىدارىسى بار تەرەپنى كۆرسىتىپ تۇرسا بۇمۇ ئالاۋىدىننىڭ سەۋەنلىكى ئەمەس ئىدى. ئەگەردە بىرەر سىرچى سېتىۋالغان تاماكا قېپىدىن مەلۇم بىر ئايالنىڭ ھەمرا ئىزدەش ئېلانى چىقىپ قالسىغۇ بۇ ئەسلا ئالاۋىدىننىڭ خاتالىقى  بولمايتتى، گەرچە مۇشۇنداق  بولسىمۇ، ھېلىقى سىرچى سىر قوللىرى بىلەن ئالاۋىددىننى قۇچاقلىغىنىچە بۇ ئايالنىڭ ئىسمى ۋە تۇرۇشلۇق جايلىرىنى سوراپ كېتەتتى ھەمدە تېخىمۇ ھەددىدىن ئېشىپ ئالاۋىددىننى ئۆزىنىڭ يىگىت قولدىشى  بولۇشقا تەكلىپ قىلاتتى.

ئالاۋىدىننىڭ دۇكىنى ئىستانبولدىكى «ئالتۇن مەركەز»گە جايلاشقان بولسىمۇ، ئۇنىڭ خېرىدارلىرىنىڭ ساپاسى، ئەزەل-ئەزەلدىن يۇقىرى بولۇپ باقمىدى. ئالاۋۋىدىن كاستيوم-بۇرۇلكىنى قاتۇرۇپ كىيىپ، مەيدىسىگە قەلەمنى قىستۇرۇپ گىدەيگىنىچە يۈرگەنلەرنىڭ ھازىرغىچە نېمىشقا ھازىرغىچە ئۆگىنەلمەيدىغانلىقىغا ھەيران بولاتتى. ئۇ بەزىدە ئۆزىنى تۇتۇۋالالماستىن بەزىلىرىگە ۋارقىراپمۇ سالاتتى. مەسىلەن: ئۇ ھازىر ئاپتوبۇس بېلىتى ساتمايدىغانلا  بولدى. چۈنكى، بىر توپ كىشىلەر شۇنچە ۋاقىت بىكار يۈرۈپ، ئاپتوبۇس ئالدىدىكى دوقمۇشتىن ئەگىلىشىگىلا ئۇ كىشىلەر ئەسەبىيلەرچە ئىشىكتىن ئۈسۈپ كىرىشكىپ، ئالاۋىددىنغا جېنىنىڭ بارىچە ۋارقىرىشاتتى:

-ماڭا بىر بېلەت، بىر بېلەت! چاققان!

ئۇلار ئېگىز-پەس دەسسەپ-چەيلەپ دۇكاننى قالايمىقانلا قىلىۋېتىشەتتى.

ئالاۋىددىن بۇ دۇكاندا تولىمۇ سالاپەتلىك مويسىپىت ئەر-ئاياللارنىڭ لاتارىيە نومۇرى تاللاش ئۈچۈن ئاجايىپ سەت-گەپلەر بىلەن بىر-بىرىنى تىللىشىپ كەتكىنىنى، ناھايىتىمۇ ئېسىل سۈپەت خانىمنىڭ دۇكاندىكى ھەممە نەرسىلەرنى پۇراپ بېقىپ، بىر تال ئەتىر سوپۇننى ئاران ئالغانلىقىنى، بىر ھەربىي ئەمەلدارنىڭ پۈستەك ئالغىلى كىرىپ، ساندۇقتىكى ھەربىر پۇشتەكنى بىردىن-بىردىن پۇۋلەپ چىققانلىقىنى ئۆز كۆزى بىلەن كۆرگەن. ئەمما ئۇ ئاستا-ئاستا كۆنۈپ قالدى، ئۆزىنى تۇتۇۋېلىشنى ئۆگەندى. ئەمدى ئۇ، ئۆي ئايالىدىن بىرى كېلىپ ئۇنىڭ دۇكىنىدا ھازىر ئون يىل بۇرۇنقى سۈرەتلىك ژورنالدىن مەلۇم بىر سانىنىڭ يوقلۇقىدىن زارلىنىپ قاخشىسىمۇ، سېمىز بىر ئەركىشى پوچتا ماركىسىنىڭپۇرىقىدىن گۇمانلىنىپ، خالىغان بىر پوچتا ماركىسىدىن بىرنى ئېلىپ ئاغزىغا سېلىپ يالاپ قويۇپ قويسىمۇ، ھېلىقى قاسساپنىڭ ئايالى پۇرلىشىپ كەتكەن قەغەز گۈلنى قايتۇرغىلى ئېلىپ كىرىپ، ئەدەب بىلەن غەزەبلىنىپ تۇرۇپ بۇ گۈلنىڭ پۇرىقىنىڭ يوقلۇقىدىن ئاغرىنسىمۇ ئالاۋىددىن ئۇلاردىن ھەرگىز رەنجىمەيدۇ.

ئۇ بۇ دۇكاننى ئۆزىنىڭ بىر جۈپ قولىغا تايىنىپ قۇرۇپ چىقتى. نۇرغۇنلىغان رەسىملىك ژورناللارنى ئۆز قولى بىلەن تۈپلەپ تىكتى؛ بۇ شەھەر تېخى شېرىن ئۇيقۇدىكى ۋاقىتتا، ئۇ تۇنجى بولۇپ دۇكىنىنى ئېچىپ، تازىلىق قىلدى؛ ئۆزى يالغۇز شۇنچىۋالا گېزىت ۋە ژورناللارنى دېرىزە ۋە كاشتان دەرىخىگە ئورۇنلاشتۇردى؛ ئەينىك دېرىزىسىگە كۈندىلىك ئەڭ مودا بۇيۇمىنى تىزدى؛ بۇنىڭدىن باشقا يەنە ئۇ خېرىدارلارنى رازى قىلىش ئۈچۈن ئىستامبۇلدا ئۇنىڭ ئايىقى تەگمىگەن دۇكان، يەر قالمىدى. بۇلارنىڭ ھەممىسى ئۇ باشقا يەرلەردە ئاز تېپىلىدىغان ماللارنى ئېلىپ كېلىش ئۈچۈن ئىدى: ئۈچ خىل رەڭلىك ئاياغ بوقۇچى؛ كۆزىدىن كۆك رەڭ يېنىپ تۇرىدىغان ئاتا تۈركنىڭ رەسىمى چۈشۈرۈلگەن چىش پاستىسى؛ گوللاندىيىدىكى شامالچاقنىڭ شەكلىدىكى قېرىنداش ئۇچلىغۇچ؛ «ئىجارىگە بېرىلىدۇ» دېگەندەك سۆزلەر يېزىلغان قەغەزچىلەر؛ قارىغاي تەملىك سېغىزلار؛ ھەرقايسى پۇتبۇل كوماندىلىرىغا ۋەكىللىك قىلىدىغان ھەرخىل رەڭدىكى ياغلىقلار... خېرىدارلانىڭ تەلىپى مەيلى قانچىلىك يولسىز بولسۇن، ئۇ ئەزەلدىن بۇ تەلەپلەرنى رەت قىلىپ باقمىدى (سىزدە ئەتىرگۈل پۇرىقىدىكى سىياھ بارمۇ؟ ناخشا ئېيتالايدىغان ئۈزۈك بارمۇ؟) چۈنكى ئۇ بىرسى شۇنداق نەرسىنىڭ بەر-يوقلۇقىنى سورىغان ئىكەن، دېمەك ئۇنداق نەرسە چوقۇملا بولاتتى. شۇنىڭ بىلەن ئۇ خاتىرە دەپتىرىگە «ئەتە مال كىرگۈزىلىدۇ» دەپ يازاتتى. ئۇنىڭدىن كېيىن ئۇ رازۋېدچىكتەك پۈتۈن شەھەردىكى ھەرقانداق دۇكاننى بىرمۇ بىر كېزىپ چىقاتتى. بىر مەزگىللەردە ئۇ كىشىلەر ئۆلگۈدەك ياقتۇرىدىغان رەسىملىك رومانلارنى، پادىچىلارنىڭ سۈرەتلىرى، يەرلىك چولپانلارنىڭ سۈرەتلىرىنى سېتىپ خېلى ئاسانلا كۆپ پۇل تېپىۋالدى. ئەلۋەتتە سودىسى تولىمۇ سۇس بولغان ۋاقىتلىرىمۇ بولدى.

ئۆزىنىڭ ھال تۇرمۇشى بىلەن ئۆتۈۋاتقان بىر توپ كىشىلەر تۇيۇقسىزلا مودىدىن قېلىشتىن قورققاندەك ھەممىسىلا مۇزىكىلىق تاماكا قۇتىسى سېتىۋېلىشنى ئارزۇ قىلىشىپ قالاتتى، ياكى بىرلا ۋاقىتتا چىمچىلاق قولىدىنمۇ قىسقا ياپونىيىنىڭ قەلەملىرىنى ياقتۇرۇشۇپ قالاتتى. بىرەر ئاي ئۆتكەندىن كېيىن ئۇ كىشىلەرنىڭ بۇ نەرسىلەردىن كۆڭلى تەڭلا سوۋۇپ، تاپانچا شەكلىدىكى چاقماقلارغا ئوتى تۇتىشاتتى. ئۇلار بۇلاپ ئېلىپ كېتىدىغاندەك سۈرئەتتە مال سېتىۋېلىپ، ئالاۋىددىننى كېچىچە مال تولۇقلاشقا مەجبۇر قىلىپ قوياتتى. ئۇنىڭدىن كېيىن يەنە بىر سولياۋ تاماكا سۈزگۈچ سېتىۋېلىش دولقۇنى كۆتۈرۈلدى. كېيىنكى يېرىم يىلدا، ھەممىلا كىشىى ئەسەبىي تەتقىقاتچىلاردەك، كوكىس مېيىنىڭ تاماكا سۈزگۈچىدە تۇرۇپ قالىدىغانلىقىنى قايتا-قايتا تەجرىبە قىلىشتى. بۇ قىزىقىشتىنمۇ زېرىككەن كىشىلەر، مەيلى دىنغا ئېتىقاد قىلىدىغىنى بولسۇن ياكى قىلمايدىغىنى  بولسۇن، مەيلى ئىسلاھاتچىلار بولسۇن ۋە ياكى كونىلىقنى ياقلىغۇچىلار بولسۇن ھەممىسى ئۇگىسىغا قايتقان ھەرىلەردەك ئالاۋىددىننىڭ دۇكىنىدىن ھەرخىل شەكىل ۋە ھەرخىل رەڭدىكى تەسۋىيلەرنى سېتىۋېلىشتى ۋە نەگىلا بارسا قوللىرىغا ئۆتكۈزۈۋېلىپ ئاغزىلىرىدا دۇرۇد ئوقۇشۇپ يۈردى. تەسۋىي سېتىۋېلىش دولقۇنى تېخى بېسىقماي تۇرۇپ، ئالاۋىددىنمۇ تېخى ئېشىپ قالغان تەسۋىيلەرنى قايتۇرماستىنلا يېڭى بىر دولقۇن، چۈش تەبىرى كىتابچىسىنى كېچىچە ئۆچرەت تۇرۇپ سېتىۋېلىش دولقۇنى كۆتۈرۈلدى. ئامېرىكىنىڭمەلۇم بىر كىنوسى شۇنداق مودا بولۇپ كېتىشىگە ھەممە ئادەمنىڭ قارا كۆزەينەك سېتىۋالغۇسى كېلىپ كېتەتتى، گېزىتتە داڭلىغان ھامانلا ھەممە ئايالنىڭ شۇنداق كالپۇك پارقىراتقۇچ لەۋ سۇرىغۇنى ئالغۇسى كېلىپ كېتەتتى؛ ياكى بولمىسا ھەرقانداق بىر ئەركىشى بېشىغا قىرسىز ھەرخىل رەڭلىك دوپپا كىيمىسە زادى بولمايدىغاندەك بولۇشۇپ كېتەتتى، خۇددى ئۇلار ئاخۇندەك. ئىشقىلىپ، ھەربىر قېتىملىق مودا دولقۇنى چۇسا كېسىلىدەك دەھشەت بىلەن يامرايتتى. ئەگەر بۇنداق ئەمەس دېيىلسە، ئۇنداقتا نېمە ئۈچۈن نەچچە ئونمىڭلىغان كىشىلەر ئوخشاش بىر ۋاقىتتا ئوخشاش بىر ياغاچتىن ياسالغان ئوخشاش بىر يەلكەنلىك كېمىچاقنى تېلىۋېزورلىرىنىڭ، پارچاقلىرىنىڭ ئۈستىگە، ماشىنىسىنىڭ كەينى دېرىزىسىگە، ئۆيلىرى، ئىشخانىدىكى ئۈستەللىرىگە تىزىۋالىدۇ؟ شۇنچە كۆپ قېرى-ياش، ئەر-ئايالنىڭ بىرلا ۋاقىتتا ئۆيلىرىنىڭ تېمىغا بىر چەتئەللىك سەرگەردان بالىنىڭ يىغلاپ تۇرغان سۈرىتىنى ئېسىۋالىدىغانلىقىنى سىز قانداق چۈشەندۈرىسىز؟ بۇ دۆلەت، بۇ خەلق...... بەك...بەكلا....«غەلىتە»، مەن شۇنداق دېگىنىمچە ئالاۋىددىننىڭ سۆزىنى چۈشۈرۈپ بەردى. ئىككىلىمىز خېلىغىچە سۈكۈتتە تۇرۇپ قالدۇق.

كېيىن مەن، ئالاۋىددىننىڭ خېرىدارلىرى بىلەن شۇنداق بىر قەلبى چۈشىنىش، كېلىشىمنىڭ بارلىقىنى چۈشەندىم. پەقەت شۇنداق بولغاندىلا ئالاۋىددىن ئاغزى ئارقىلىق چۈشەندۈرۈپ بولالماي، قوللىرى بىلەن سۆزلىگەن كىشىلەرنىڭ مەقسىدىنى چۈشىنەتتى. مەسىلەن قانداقتۇر بىر بېشى لىڭشىيدىغان قونچاق، ياكى پۈتۈن ئىستانبول بويىچە ئەڭ ئەرزان بولغان لەگلەك، گىلاس تەملىك ھاراق دېگەندەك. ئۇ خېرىدارلارغا ئوخشاش مۇئامىلە قىلاتتى، ھەممىسىنى بىردەك كۆرەتتى، مەيلى مومىسىغا ئەگىشىپ قوڭغۇراق ئالغىلى كەلگەن كىچىكقىزچاق بولسۇن، ۋە ياكى يۈزىنى دانىىورەك بېسىپ كەتكەن ئۆسمۈر بالا بولسۇن (ئۇلار كىشىلەر دىققەت قىلمىغاندا رەسىملىك ژورنالدىن بىرنى ئېلىپ، دۇكاننىڭ قاراڭغۇ چېتىگە ئاپىرىپ، ئۇنىڭ ئىچىدىكى چىرايلىق فىرانسىيىلىك ئاياللارنىڭ رەسىمىنى ئوغۇرلۇقچە تويماي كۆرۈۋالاتتى). ئامېرىكىدىكى ھوللېۋود كىنو چولپانلىرىنىڭ مودا ھاياتى تەسۋىرلەنگەن روماننى ئېلىپ كېتىپ، كېچىچە كۆرۈپ بولۇپ، ئەتىسى ئەتىگەندە:

-ئەسلىدە مېنىڭ ئۆيۈمدە بۇ كىتابتىن بىرسى بار ئىكەن

دەپ كىتابنى قايتۇرۇپ ئەكىلىپ بېرىدىغان، قاڭشارلىق  بۇرنىغا كۆزەينىكىنى چۈشۈرۈۋالىدىغان بانكا كاسسىرىغىمۇ ئالاۋىددىن ئەزەلدىن ئۆچلۈك قىلمايتتى. ئۇ يەنە قانداقتۇر بىر رەسىملەرنى بۇيرىغان مەسىلەن، ئاق قەغەزدە تاشلانغان قۇرئان كۆرۈپ ئولتۇرغان قىزنىڭ سۈرىتى چۈشۈرۈلگەن رەسىملەرنى زاكاز قىلىدىغان بوۋايلارغىمۇ ئامراق ئىدى. مۇشۇنداق بولسىمۇ، ئۇنىڭ بۇ مۇھەببىتىنىڭ شەرتى بار ئىدى. ئۇ، نەق مەيداندا ئۆزى ئەكەلگەن رەختكە ئۆلچەپ كېسىۋېلىش ئۈچۈن، مودا ژورنالدىكى مودا كىيىملەرنىڭ پوسۇنلىرى يىتىپ دۇكاننىڭ ھەممە يېرىگە يېيىۋالغان ئانا-بالىنىڭمۇ ھالىغا يېتەتتى. ھەتتا ئۇيۇنچۇقنى ئېلىپ تېخى دۇكاندىن چىقماي تۇرۇپلا، ئۆز-ئارا سوقۇشۇپ ئۇيۇنچۇقلىرىنى بۇزۇۋەتكەن بالىلارغىمۇ ھېسداشلىق قىلاتتى. يەنە بىر تەرەپتىن ئېيتقاندا، بەزىدە كىشىلەرنىڭ ئۇنى سوراققا تارتقاندەك تەلەپپۇزدا چىرىقى يانىدىغان قېرىنداش ياكى ئىسكىلىت بېشى ئاچقۇچ ئاسقۇچنى سورىغاندا، ئۇ تۇيۇقسىز ئۆزىنى باشقا بىر غەلىتە دۇنيادا تۇرۇۋاتقاندەك ھېس قىلىپ قالاتتى. زادى قانداق بىر كۈچ بىر پۈتۈن سۈرۈك ئەرنى شۇنچە يېغىۋاتقان قارغا قارىماي كېچىدە ئالاۋىددىننىڭ دۇكىنىغا پەقەت ئوغلىنىڭ تاپشۇرۇق ئىشلىشى ئۈچۈن سۈرەتلىك تاپشۇرۇق دەپتىرى ئالغىلى كېلىشكە مەجبۇر قىلىدىغاندۇ؟ بىر كۈنى كېچىدە، ئالاۋىددىن دۇكاننى تاقاي دەپ تۇرۇشىغا گۇمانلىقلا ئىككى ئادەم دۇكانغا كىرىپ كەلدى-دە، پىقىراتقىلى بولىدىغان قونچاقنى ئېلىپ قىزغىنلىق بىلەن كۆرۈشكە باشلىدى (بۇ قونچاقلارنىڭ چوڭ-كىچىكىمۇ بار ئىدى، ھەتتا كىيىملىرىنى ئالماشتۇرغىلىمۇ بولاتتى). ئۇ ئىككى ئەر كىشى ئۇ قونچاقلارنى ناھايىتى ئېھتىياتچانلىق، مۇلايىملىق بىلەن ئاستا قوللىرىغا ئالدى. خۇددى دوختۇر يېڭى تۇغۇلغان بوۋاقنى قولىغا ئالغىنىدەك. ئۇلار ھال رەڭلىك قونچاقنىڭ كۆزىنى بىر يۇمۇپ بىر ئېچىشىغا قاراپ مەستخۇش بولۇپ قاراپ قالدى. ئۇلار ئالاۋىددىنغا بۇ قونچاق بىلەن يەنە بىر بوتۇلكا ھاراقنى ئوراپ بېرىشنى ئېيتتى-دە، مالنى ئېلىپ پۇلنى بېرىپلا قاراڭغۇلۇق ئىچىدە غايىپ بولۇشتى. مۇشۇنداق ئىشلاردىن نەچچىسى يۈز بەرگەندىن كېيىن ئالاۋىددىن كېچىسى شۇ قاپلارغا سېلىپ سېتىۋەتكەن قونچاقلارنى ھەرخىل خىيال قىلىدىغان  بولۇپ قالدى: كەچتە دۇكان تاقالغاندىن كېيىن، بۇ قونچاقلار كۆزلىرىنى ئاستا ئېچىشاتتى. چاچلىرى بولسا ئۇزۇن-ئۇزۇن ئۆسۈپ كېتەتتى. بەلكىم ئالاۋۋىدىن شۇلارنى دېگەچ مەندىن بۇنىڭ نېمە ئۈچۈنلۈكىنى سورىماقچى بولغان بولسا كېرەك، ئاغزىنى ئۆمەللەپ بولۇپ يەنە چوڭقۇر خىيالغا پېتىپ كەتتى. خۇددى بىزنىڭ قېرىنداشلىرىمىزغا ئوخشاش، ئۆزلىرىنىڭ كۆپ سۆزلەپ كەتكىنىنى سەزگىنىدە، ئۆزىنىڭ بەك كۆپ شەخسىي ئازابلىرىنى سۆزلەپ باشقىلارنىڭ ۋاقتىنى ئالغانلىقىنى ھېس قىلىپ جىمىپ كەتكىنىدەك. قارشى تەرەپنىڭ گەپ خالىمايدىغانلىقىنى بىلىپلا ھەر ئىككىلىمىز سۈكۈتكە چۈشۈپ كەتتۇق.

خېلى ئۇزۇن ۋاقىتتىن كېيىن، ئالاۋىددىن ئەپۇ سورىغاندەك بىر خىل روھىي ھالەتتە چىقىپ كەتتى. كېتىشتىن بۇرۇن ئۇ، ئەمدى ماڭىلا قاراپ قالغانلىقىنى، مېنىڭ بۇ ئىشلارنى پۈتۈن كۈچۈم بىلەن قىلىدىغانلىقىمغا ئىشىنىدىغانلىقىنى ئېيتتى. ھامان  بىر كۈنى مەن پۈتۈن تىرىشچانلىقىم بىلەن ئەڭ ياخشى يازمىلارنى يېزىپ چىقىمەن، ئاشۇ قونچاق بىلەن بىزنىڭ چۈشۈمىزنى يازىمەن.

گۈليارە تۇرسۇن تەرجىمىسى، كۆچۈرۈپ تارقاتقۇچىلارنىڭ مەسئۇلىيىتى سۈرۈشتۈرۈلىدۇ.