İstiklal Marşı

Mehmet Akif Ersoy

ئىستىقلال مارشى

مەھمەت ئاكىف ئەرسوي (تۈركىيە)

قورقما، ئۆچمەس شەپەقتە ئۈزگەن شۇ قىزىل بايراق؛

ئۆچمەي تۇرۇپ يۇرتۇمدا يانغان ئاخىرقى ئوچاق.

ئۇ خەلقىمنىڭ يۇلتۇزىدۇر چاقنايدۇ پارلاق؛

ئۇ مېنىڭدۇر، خەلقىمگىلا ئاچىدۇ قۇچاق.

تۈرۈلمە،قۇربان بولاي چېھرىڭگە ئەي نازلىق ھىلال؛

قەھرىمان ئىرقىمغا بىر كۈل، بۇ نە قەھر،بۇ نە ھال؟

ساڭا بولماس تۆكۈلگەن قانلىرىمىز كېيىن ھالال،

ھەققىدۇر، ھەققە تىۋىنغان مىللىتىمنىڭ ئىستىقلال!

مەن ئەزەلدىن دائىما ھۆر ياشىدىم، ھۆر ياشايمەن.

قايسى قاۋان زەنجىر سالار؟ ئىشەنمەيمەن.

قۇترىغان سەل-توپاندەك توسمىلاردىن ئاشىمەن،

يىرتىمەن تاغلارنى، ساھىلگە سىغماي تاشىمەن.

غېرىپنىڭ ئۇپۇقىنى قورشىسا گەر پولات تاملار؛

ئىمان تولغان قەلبىمدەك چىگرالىرىم بار.

ئۇلۇغسەن، قورقما! بۇنداق ئىماننى قانداق بوغار،

«مەدەنىيەت» دېيىلگەن بىر چىشى قالغان جانىۋار؟

ئەي،سەپداش! پەسلەرنى يىراق قىل ۋەتىنىمدىن؛

سېپىل قىل گەۋدەڭنى،توختىسۇن ھاياسىز ئېقىن.

تۇغار ساڭا ۋەدىلەنگەن كۈنلىرى ھەقنىڭ؛

كىم بىلەر، بەلكى ئەتە،بەلكى ئەتىدىنمۇ يېقىن.

سەن دەسسىگەن يەرنى «تۇپراق» دەپلا ئۆتمە بىل قېنى؛

ئويلىغىن ئاستىدا مىڭلاپ كېپەنسىز ياتقانلارنى.

سەن شېھىت ئوغلىسەن، تۆكمە ئاتاڭنىڭ يۈزىنى؛

بەرمە دۇنيالار ئالساڭمۇ بۇ جەننەت ۋەتىنىڭنى.

كىم بۇ جەننەت ۋەتەن ئۈچۈن بولماسكى پىدا ؟

يەرنى سىقساڭ شېھىت ئاقار تۇپراقلىرىمدا.

جاننى، جاناننى، بار-يوقۇمنى ئالسىمۇ خۇدا،

قىلمىسۇن ۋەتىنىمدىن بۇ دۇنيادا مېنى جۇدا.

روھىمنىڭ سەندىن ئىلاھىم،شۇدۇر پەقەت ئارزۇسى؛

مەبۇدىمنىڭ كۆكسىگە نامەھرەم قول تەگمىگۈسى.

بۇ ئەزانلار _ شاھادەتتۇر _ دىننىڭ ئاساسى،

ئەبەدىيگە يۇرتۇم كۆكىدە ياڭرىغۇسى.

شۇندىلا سەجدە قىلار بولسا ھەتتا قەبرە تېشىم؛

ھەر يەردىن، ئىلاھىم،تۆكۈلۈپ قانلىق يېشىم.

شاتلىنىپ روھلىرى پاك شېھىتلىرىم،

شۇندىلا ئەرشكە يېتەر بەلكى بېشىم.

جەۋلان قىل شەپەقتەك سەنمۇ ئەي،شانلىق ھىلال،

بولسۇن ئەمدى تۆكۈلگەن قانلار ھالال!

ئەبەدىي ساڭا يوق،ئىرقىمغا يوق، قىلىنماق ئىشغال؛

ھەققىدۇر ھۆر ياشىغان بايرىقىمنىڭ ھۆرىيەت؛

ھەققىدۇر، ھەققە تىۋىنغان مىللىتىمنىڭ ئىستىقلال!

تۈركچىدىن ئايپالتا ئۇيغۇرچىلاشتۇردى.