ﺑﯘ ﻧﺎﺗﻮﻧﯘﺵ ﯞﻩ ﺗﻮﻧﯘﺵ ﺷﻪﮬﻪﺭﺩﻩ ﺗﯘﺭﯗﯞﺍﺗﻘﯩﻨﯩﻤﻐﺎ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻳﯩﻠﺪﯨﻦ ﺋﯧﺸﯩﭗ ﻗﺎﻟﺪﻯ. ﻧﺎﺗﻮﻧﯘﺵ ﺩﯦﺴﻪﻡ، ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﻣﯧﮭﺮﯨﻤﻨﯩﯔ ﺗﺎﺯﺍ ﭼﯜﺷﻤﯩﮕﻪﻧﻠﯩﻜﻰ، ﺗﻮﻧﯘﺵ ﺩﯦﺴﻪﻡ، ﻣﯧﮭﺮﯨﻢ ﭼﯜﺷﻤﯩﺴﯩﻤﯘ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮ ﭘﯧﺸﺎﻧﻪ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﯘﺷﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﭼﻮﻗﯘﻡ ﺗﯚﺕ ﻳﯩﻞ ﺋﻮﻗﯘﺷﯘﻡ ﻛﯧﺮﻩﻙ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺑﻮﻟﺪﻯ. ﻧﯧﻤﻪ ﺋﺎﻣﺎﻝ؟ ﺋﯚﺯﯛﻣﺪﯨﻦ ﻛﻪﺗﻜﻪﻧﺪﻩ. ﺋﻪﻳﻨﻰ ﯞﺍﻗﯩﺘﺘﺎ ﺋﺎﺗﺎﻡ ﺋﯜﺭﯛﻣﭽﯩﻨﯩﯔ ﭼﻮﯓ-ﻛﯩﭽﯩﻚ ﻳﻮﻟﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺑﻮﻳﻼﭖ ﻣﯧﻨﯩﯖﺪﯨﻦ ﻣﺎﺋﺎﺭﯨﭗ ﻧﺎﺯﺍﺭﯨﺘﻰ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺋﻮﺭﯗﻧﻨﻰ ﺳﯜﺭﯛﺷﺘﯜﺭﯛﭖ، ﺋﺎﺭﺍﻥ ﺗﯧﭙﯩﭗ، ﺋﯚﺯ ﺩﻩﺭﺩﯨﻨﻰ ﺋﯧﻴﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻐﺎ ﺋﻮﺭﯗﻥ ﺗﯧﭙﯩﻠﻐﯩﻨﯩﺪﯨﻦ ﺧﯘﺷﺎﻝ ﺑﻮﻟﻐﯩﻨﯩﺪﺍ، ﻣﻪﻥ ﺧﺎﭘﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﯩﺪﯨﻢ. ﺋﺎﺗﺎﻡ : «ﺑﺎﻻﻡ، ﻗﻮﻟﯘﻡ ﻗﯩﺴﻘﺎ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻟﺪﻯ، ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﺷﯘ ﺋﯩﭽﻜﯩﺮﯨﺪﻩ ﺋﻮﻗﯘﺵ ﻣﯘﺭﺍﺩﯨﯖﻐﺎ ﭼﻮﻗﯘﻡ ﻳﻪﺗﻜﯜﺯﻩﺭ ﺋﯩﺪﯨﻢ، ﺳﻪﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎﯕﻤﯘ ﺋﯚﻳﺪﯨﻜﯩﻠﻪﺭﻧﻰ، ﺋﺎﻏﺮﯨﻘﭽﺎﻥ ﺋﺎﻧﺎﯕﻨﻰ، ﻛﻪﻳﻨﯩﯖﺪﯨﻨﻼ ﻳﻪﻧﻪ ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﻛﯧﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﯩﻨﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺳﯩﯖﻠﯩﯖﻨﻰ ﺋﻮﻳﻼﭖ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ، ﺋﻪﻗﯩﻠﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻗﺎﺭﺍﺭ ﭼﯩﻘﺎﺭﺳﺎﯓ....ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺋﻮﻗﯘﺳﺎﯓ، ﻗﻪﻳﻪﺭﺩﻩ ﺑﻮﻟﺴﺎﯓ ﺧﺎﺭﻻﻧﻤﺎﻳﺴﻪﻧﻐﯘ؟» ﺩﻩﭖ ﻗﻮﻳﻐﺎﻥ ﺳﻮﺋﺎﻟﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﻣﻪﻥ ﺭﻩﻧﺠﯩﭗ، ﭼﻮﻗﯘﻡ ﺋﯩﭽﻜﯩﺮﯨﺪﻩ ﺋﻮﻗﯘﺵ ﭘﯩﻜﯩﺮﯨﻤﺪﻩ ﭼﯩﯔ ﺗﯘﺭﻏﺎﻧﯩﺪﯨﻢ. ﺋﯚﺯﯛﻣﭽﯘ: <ﺷﻪﮬﻪﺭ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﺋﻪﯓ ﻳﯘﻗﯩﺮﻯ ﻧﻮﻣﯘﺭ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﺋﯚﺗﻜﻪﻥ ﻣﻪﻧﺪﻩﻙ ﺑﯩﺮ ﺋﻪﻻﭼﻰ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺋﺎﺭﺯﯗﺳﻰ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﺋﻮﻗﯘﻳﺎﻟﻤﯩﺴﺎ، ﺋﻪﻟﯟﻩﺗﺘﻪ ﺑﺎﺷﻘﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﮔﻪﭘﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﻗﺎﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﮔﻪﭘﺘﻪ...ﺋﺎﺗﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﻮﻗﯘﺗﯘﯓ... ﻣﻪﻥ ﺑﯘ ﺋﺎﺭﺯﯗﻳﯘﻣﺪﯨﻦ ﻛﻪﭼﻤﻪﻳﻤﻪﻥ...> ﺩﻩﭖ ﺋﻮﻳﻼﭘﻤﯘ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﯩﺪﯨﻢ. ﺷﯘ ﯞﺍﻗﯩﺘﻼﺭﺩﺍ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﻣﯘﺷﯘ ﻛﺎﻟﻼﻡ ﻳﻮﻗﺘﯘﺭ ﻣﯧﻨﯩﯔ...ﮬﺎﺯﯨﺮ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎﻡ ﭼﻮﻗﯘﻡ: <ﺋﺎﺗﺎ، ﺳﯩﺰ ﺩﯦﻤﯩﺴﯩﯖﯩﺰﻣﯘ ﻣﻪﻥ ﺋﻮﻳﻼﭖ ﻳﻪﺗﺘﯩﻢ...ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﯩﻘﺘﯩﺴﺎﺩﯨﻲ ﺋﻪﮬﯟﺍﻟﻰ ﻣﺎﯕﺎ ﺑﻪﺵ ﻗﻮﻟﺪﻩﻙ ﺋﺎﻳﺎﻥ...ﻣﻪﻥ ﺋﯩﭽﻜﯩﺮﯨﺪﻩ ﺋﻮﻗﯘﺷﺘﯩﻦ ﯞﺍﺯ ﻛﻪﭼﺘﯩﻢ...ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﻨﯩﯔ ﻗﺎﻳﺴﻰ ﺋﺎﻟﯩﻲ ﺋﻮﻗﯘﻟﻠﯩﺮﯨﺪﺍ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺷﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﺋﻮﻗﯘﯞﯦﺮﯨﻤﻪﻥ...ﭘﯜﺗﯜﻥ ﻛﯜﭼﯜﻡ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﻮﻗﯘﻳﻤﻪﻥ، ﺧﺎﺗﯩﺮﺟﻪﻡ ﺑﻮﻟﯘﯓ> ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺑﻮﻟﯘﺭﺋﯩﺪﯨﻢ. ﭘﯘﺷﺎﻳﻤﺎﻧﻐﺎ ﺋﻮﺭﯗﻥ ﻳﻮﻕ...ﻛﯚﺯ ﺋﺎﻟﺪﯨﻤﺪﺍ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻖ...ﻣﯘﺷﯘ ﺷﻪﮬﻪﺭﺩﻩ ﮬﻪﺵ-ﭘﻪﺵ ﺩﯦﮕﯜﭼﻪ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻳﯩﻠﻨﻰ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﺩﯛﻡ....ﻳﯧﯖﻰ ﺑﺎﺭﻏﺎﻥ ﭼﺎﻏﺪﯨﻜﻰ ﻗﯩﺰﻏﯩﻨﻠﯩﻖ، ﮬﺎﻳﺎﺟﺎﻧﻠﯩﻖ، ﮬﻪﻣﻤﻪ ﻧﻪﺭﺳﯩﮕﻪ ﻗﯩﺰﯨﻘﯩﺸﻘﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎﺗﻠﯩﺮﯨﻢ ﮬﺎﺯﯨﺮ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻛﯜﻧﺪﻩ ﺑﯩﺮﺧﯩﻞ ﺋﯚﺗﯜﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﻳﺎﺗﺎﻕ-ﺋﺎﺷﺨﺎﻧﺎ-ﺳﯩﻨﯩﭗ ﺋﯜﭼﺒﯜﺭﺟﯩﻜﯩﺪﻩ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﭗ، ﺑﺎﺭﻏﺎﻧﺴﯧﺮﻯ ﺳﯘﺳﻠﯩﺸﯩﺸﻘﺎ ﺑﺎﺷﻠﯩﺪﻯ.
    ﻛﯩﭽﯩﻜﯩﻤﺪﻩ ﻳﯧﺘﯩﻠﺪﯛﺭﮔﻪﻥ ﺋﻪﺩﻩﺑﯩﻴﺎﺗﻜﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻗﯩﺰﻏﯩﻨﻠﯩﻖ، ﮔﯜﺯﻩﻝ-ﺳﻪﻧﺌﻪﺗﻜﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺸﺘﯩﻴﺎﻕ، ﺋﺎﻧﺎ ﺗﯩﻞ ﯞﻩ ﺋﺎﻧﺎ ﻳﯧﺰﯨﻘﻘﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ، ﻛﯩﺘﺎﺏ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﺗﯧﭙﯩﻠﻐﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﻠﯘﻕ، ﻗﯩﺰﻏﯩﻦ ﻣﯘﻧﺎﺯﯨﺮﻩ.......ﻣﺎﻧﺎ ﺑﯘﻻﺭ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺗﯘﺭﻣﯘﺷﯩﻤﺪﯨﻦ ﺋﯚﭼﻜﯩﻠﻰ ﺳﺎﭘﻤﯘﺳﺎﻕ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻳﯩﻞ ﺑﻮﻟﺪﻯ...ﻣﯧﯖﯩﺶ ﺋﺎﻟﺪﯨﺪﯨﻜﻰ ﺩﺍﺩﺍﻣﻐﺎ ﺑﻪﺭﮔﻪﻥ ﯞﻩﺩﻩﻡ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﻣﻪﻥ ﺗﻪﺗﯩﻠﺪﯨﻤﯘ ﻗﺎﻳﺘﻤﺎﻱ، ﺋﻮﻗﯘﺵ ﭘﯜﺗﺘﯜﺭﯛﭖ ﺑﯩﺮﺍﻗﻼ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﻛﯧﻠﯩﺶ ﻗﺎﺭﺍﺭﯨﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ، ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺳﺎﯞﺍﻗﺪﺍﺵ-ﻳﯘﺭﺗﺪﺍﺷﻠﯩﺮﯨﻤﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﮬﻪﺭ ﺗﻪﺗﯩﻠﺪﺍ ﺑﯘ ﻗﺎﻏﺠﯩﺮﯨﻐﺎﻥ ﺗﻪﺷﻨﺎﻟﯩﻤﯩﻐﺎ ﺋﺎﺯﺭﺍﻗﻤﯘ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﻣﻪﻟﮭﻪﻡ ﺗﺎﭘﺎﻟﻤﯩﻐﺎﻧﯩﺪﯨﻢ. ﺩﯙﻟﻪﺕ ﺗﯩﻠﯩﺪﯨﻜﻰ ﮬﻪﺭﺧﯩﻞ ﻛﯩﺘﺎﺑﻼﺭ، ﻛﻪﺳﭙﯩﻲ ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎﻟﻼﺭ، ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﻛﻪﺳﻜﯩﻦ ﺭﯨﻘﺎﺑﻪﺕ، ﺧﯩﺰﻣﻪﺕ ﺗﯧﭙﯩﺶ ﯞﻩ ﺋﯩﮕﯩﻠﯩﻚ ﺗﯩﻜﻠﻪﺷﻜﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻳﯜﻛﺴﻪﻙ ﻗﯩﺰﻏﯩﻨﻠﯩﻖ ...ﻣﺎﻧﺎ ﺑﯘﻻﺭ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﻛﯧﻴﯩﻨﻜﻰ ﺗﯘﺭﻣﯘﺷﯩﻤﺪﺍ ﺩﺍﺋﯩﻢ ﮬﻪﻣﺮﺍﮬ ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﻪﺭﻣﻪﻛﻠﻪﺭ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﯩﺪﻯ....ﺧﻪﻧﺰﯗ ﺗﯩﻠﯩﺪﺍ ﻳﺎﺯﻏﺎﻥ ﻛﯜﻧﺪﯛﻟﯜﻙ ﺧﺎﺗﯩﺮﻩﻣﺪﻩ ﺩﺍﺋﯩﻤﻼ ﺋﯚﺯ-ﺋﯚﺯﯛﻣﺪﯨﻦ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺳﻮﺋﺎﻟﻼﺭﻧﻰ ﺳﻮﺭﺍﭖ ﺑﯩﺮ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﻳﯧﺰﯨﭗ ﻗﻮﻳﯩﻤﻪﻥ....<ﻣﻪﻥ ﻛﯩﻢ، ﻣﻪﻥ ﻧﻪﮔﻪ ﺑﺎﺭﻣﺎﻗﭽﻰ، ﻣﻪﻥ ﻧﯧﻤﻪ ﻗﯩﻠﻤﺎﻗﭽﻰ>..ﮬﻪﺭﻗﯧﺘﯩﻤﺪﺍ ﻗﺎﻧﺎﺋﻪﺗﻠﯩﻨﻪﺭﻟﯩﻚ ﺟﺎﯞﺍﺏ ﺗﺎﭘﺎﻟﻤﺎﻱ، ﺋﯚﺯ-ﺋﯚﺯﯛﻣﺪﯨﻦ ﺟﯩﻠﻪ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻟﯩﻤﻪﻥ..... ﺗﯘﺭﯗﭘﻼ ﻳﻪﻧﻪ ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﺍ ﺋﻮﻗﯘﻏﺎﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎﻡ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﺑﻮﻻﺗﺘﯩﻤﻜﯩﻦ؟ ﺩﻩﭖ ﺋﻮﻳﻼﭘﻤﯘ ﻗﺎﻟﯩﻤﻪﻥ....
     ﺗﻪﺗﯩﻞ ﻣﻪﺯﮔﯩﻠﻠﯩﺮﯨﺪﻩ ﺑﯩﻨﺎﻻﺭ ﺋﺎﺭﺍ ﻳﯜﮔﯜﺭﯛﭖ ﻳﯜﺭﯛﭖ، ﮬﻪﻗﺴﯩﺰ ﻣﻪﮬﺴﯘﻻﺕ ﺋﯜﻟﮕﯩﻠﺮﯨﻨﻰ ﺗﺎﺭﻗﯩﺘﯩﭗ ﻛﯜﻧﯩﮕﻪ 40-50ﻳﯜﻩﻥ ﭘﯘﻝ ﺗﯧﭙﯩﺶ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺟﺎﭘﺎﻟﯩﻖ ﺋﯩﺸﻠﻪﭖ ﻛﯧﻠﯩﭗ، ﺋﺎﺧﺸﯩﻤﻰ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﻻﻳﺪﻩﻙ ﺑﻮﺷﯩﺸﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﯩﻨﯩﻤﺪﻩ، ﻛﺎﻟﻼﻣﺪﺍ ﻳﻪﻧﻪ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺳﯧﻠﯩﺸﺘﯘﺭﯗﺵ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ. ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﺍ ﺋﻮﻗﯘﻏﺎﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎﻡ-ﮬﻪ....ﺑﯩﺮﯨﻨﭽﯩﺪﯨﻦ ﭼﻮﻗﯘﻡ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺳﺎﯞﺍﻗﺪﺍﺵ، ﺩﻭﺳﺘﻼﺭﻧﻰ ﺗﺎﭘﺎﺗﺘﯩﻢ....ﻳﺎﺗﺎﻗﺪﺍﺷﻠﯩﺮﯨﻢ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺋﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﻖ ﭼﺎﻏﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﮬﯧﻜﺎﻳﻪ ﻗﯩﻠﯩﺸﺎﺗﺘﯘﻕ...ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﯩﻜﻰ ﭼﺎﻏﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﺋﻪﺳﻠﻪﭖ، ﻗﺎﻳﺴﯩﺒﯩﺮ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻤﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﻣﺎﺧﺘﺎﭖ، ﻗﺎﻳﺴﯩﺒﯩﺮﯨﻨﻰ ﺗﯩﻠﻼﭖ ﺳﺎﻻﺗﺘﯘﻕ....ﺋﻪﯓ ﻗﯩﺰﯨﻘﺎﺭﻟﯩﻘﻰ ﺋﯚﺯﯨﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﻮﻗﯘﻏﺎﻥ ﺋﻪﺩﻩﺑﯩﻲ ﯞﻩ ﺗﺎﺭﯨﺨﯩﻲ ﻛﯩﺘﺎﺑﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰ ﺗﻮﻏﺮﯨﺴﯩﺪﺍ ﻛﯧﭽﯩﭽﻪ ﻣﯘﻧﺎﺯﯨﻠﯩﺸﻪﺗﺘﯘﻕ....ﻳﺎﺗﺎﻗﻼﺭ ﺋﺎﺭﺍ ﻣﯧﯖﯩﭗ ﻳﯜﺭﯛﭖ، ﻛﯩﻤﻨﯩﯔ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﻛﯩﺘﺎﺑﻠﯩﺮﻯ، ﺳﺎﻗﻠﯩﻐﺎﻥ ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎﻟﻠﯩﺮﻯ ﺑﺎﺭ، ﺩﯦﺮﯨﻜﯩﻨﻰ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻣﯩﯖﺒﯩﺮ ﺋﺎﻣﺎﻟﻼﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯘﻧﻰ ﺑﯩﺮ ﺋﻮﻗﯘﯞﯦﻠﯩﺶ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺗﯩﺮﯨﺸﺎﺗﺘﯘﻗﺘﻪ.....ﻣﻪﻛﺘﻪﭖ ﺩﻩﺭﯞﺍﺯﯨﺴﯩﺪﯨﻦ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﺋﯜﭺ ﻛﯩﻠﻮﻣﯧﺘﯩﺮ ﺩﺍﺋﯩﺮﯨﺪﻩ ﭼﻮﻗﯘﻡ ﺋﻪﯓ ﺋﺎﺯ ﺩﯦﮕﻪﻧﺪﻩ ﺑﻪﺵ-ﺋﺎﻟﺘﻪ ﻛﯩﺘﺎﺑﺨﺎﻧﯩﻼﺭ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ....ﺋﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﺋﯧﺴﯩﻞ ﻧﺎﺩﯨﺮ ﺋﻪﺳﻪﺭﻟﻪﺭﻧﻰ ﯞﺍﺭﺍﻗﻼﭖ ﻛﯚﺭﯛﭖ، ﭘﯘﺭﺳﻪﺕ ﺑﻮﻟﺴﯩﻼ ﺷﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﺋﺎﺯ-ﺋﺎﺯﺩﯨﻦ ﺋﻮﻗﯘﯞﺍﻟﻐﺎﻧﻤﯘ ﺑﻮﻻﺗﺘﯘﻕ.....ﺋﺎﭘﺘﻮﻧﻮﻡ ﺭﺍﻳﻮﻧﻠﯘﻕ ﻣﯘﺯﯨﻴﺨﺎﻧﯩﻐﺎ ﻳﯩﻠﺪﺍ ﺑﯩﺮ ﻳﺎﺗﺎﻕ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﻳﺎﻛﻰ ﻳﯧﻘﯩﻦ ﺩﻭﺳﺘﻼﺭ ﺋﺎﺭﺍ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﻛﯧﻠﯩﺸﻨﻰ ﭼﻮﻗﯘﻡ ﺋﺎﺩﻩﺕ ﻗﯩﻼﺗﺘﯘﻕ.....ﮬﻮﻱ... ﻣﻪﻥ ﻧﯧﻤﻪ ﺧﯩﻴﺎﻟﻼﺭﻧﻰ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﯩﻢ-ﮬﻪ...ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﺍ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﻣﻪﻥ ﻳﻪﻧﻪ ﺋﻮﻗﯘﺷﯘﻡ ﻛﯧﺮﻩﻛﻘﯘ....ﺑﯘ ﺋﻮﻳﻠﯩﻐﺎﻧﻠﯩﺮﯨﻢ ﺳﺎﻳﺎﮬﻪﺗﻜﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﭖ ﻗﺎﻟﺪﯨﻤﯘ-ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ؟....ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﻐﺎ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﺑﻮﻻﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺧﯩﻴﺎﻟﻠﯩﺮﯨﻤﺪﯨﻦ ﺑﻪﺯﯨﺪﻩ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﮔﯘﻣﺎﻧﻠﯩﻨﯩﭙﻤﯘ ﻗﺎﻟﯩﻤﻪﻥ. ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻢ ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﺋﯧﻐﯩﺮ ﺷﯩﯟﯨﺴﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺳﯚﺯﻟﯩﮕﻪﻥ ﺩﻩﺭﯨﺴﯩﻨﻰ ﺗﯜﮔﯩﺘﯩﭗ ﭘﯜﺗﯜﻥ ﺳﯩﻨﯩﭗ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﺑﯩﺮﺩﯨﻨﺒﯩﺮ ﻳﺎﺕ ﺋﺎﺩﻩﻡ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻣﺎﯕﺎ ﺳﯩﻨﭽﯩﻼﭖ ﺑﯩﺮ ﻗﺎﺭﯨﯟﯦﺘﯩﺪﯗ-ﺩﻩ، ﻣﯩﻴﯩﻘﯩﺪﺍ ﻛﯜﻟﯜﭖ ﻗﻮﻳﯩﺪﯗ...ﻣﻪﻥ ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﻰ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﻳﯧﺘﯩﻤﺪﻩﻙ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻗﺎﻟﯩﻤﻪﻥ ﺑﻪﺯﯨﺪﻩ. ﺧﻪﻧﺰﯗ ﺗﯩﻞ ﺳﻪﯞﯨﻴﯩﻤﻨﯩﯔ ﺗﺎﺯﺍ ﺩﯦﮕﻪﻧﺪﻩﻙ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺋﻪﻣﻪﺳﻠﯩﻜﯩﻤﯘ ﺋﯩﭽﯩﻤﻨﻰ ﭘﯘﺷﯘﺭﯨﺪﯗ. ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﮬﻪﺭﻛﯜﻧﻰ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺳﺎﺋﻪﺕ ﻣﻪﺧﺴﯘﺱ ﯞﺍﻗﯩﺖ ﺋﺎﺟﺮﯨﺘﯩﭗ، ﻟﯘﻏﻪﺕ ﺋﺎﺧﺘﯘﺭﯗﭖ، ﺧﻪﻧﺰﯗ ﺳﺎﯞﺍﻗﺪﺍﺷﻠﯩﺮﯨﻤﻤﯘ ﺑﯩﻠﻤﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺳﯚﺯﻟﯜﻙ ﯞﻩ ﺧﻪﺗﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﻣﻪﻧﯩﺴﯩﻨﻰ ﺋﯜﮔﯩﻨﯩﻤﻪﻥ. ﺑﯘﻏﯘ ﻣﻪﻳﻠﻰ، ﺋﻪﯓ ﻗﯩﻴﻨﺎﻳﺪﯨﻐﯩﻨﻰ ﻣﺎﺗﯧﻤﺎﺗﯩﻜﺎ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺩﻩﺭﺳﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﮬﻪﻣﻤﯩﺪﯨﻦ ﺑﻪﻛﺮﻩﻙ ﻣﯧﻨﻰ ﺗﻪﺭﻟﯩﺘﯩﺪﯗ. ﺑﯘﻣﯘ ﺋﺎﺯﺩﻩﻙ ﺗﯧﺨﻰ ﺑﺎﺷﻘﯘﺭﯗﺵ ﺋﯩﻠﻤﻰ ﺩﻩﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻤﯘ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻢ ﻣﺎﺗﯧﻤﺎﺗﯩﻜﯩﻠﯩﻖ ﺑﻪﻟﮕﯩﻠﻪﺭ ﯞﻩ ﮬﯧﺴﺎﺑﻼﺷﻼﺭﻧﻰ ﺩﻭﺳﻜﯩﻐﺎ ﺗﯚﻛﯜﯞﯦﺘﯩﺪﯗ. ﻣﻪﻥ ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﺍ ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻲ ﭘﻪﻧﺪﯨﻦ ﺋﯩﻤﺘﯩﮭﺎﻥ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﺋﺎﻟﯩﻲ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻜﻪ ﺋﯚﺗﻜﻪﻥ، ﺑﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﺑﯘﻧﺪﺍﻕ ﻛﯚﭖ ﻣﺎﺗﯧﻤﺎﺗﯩﻜﺎ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﻗﺸﺎﭘﻤﯘ ﻗﻮﻳﯩﻤﻪﻥ. ﺋﻪﮔﻪﺭ ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎﻡ ﻣﻪﻥ ﺋﻪﺩﻩﺑﯩﻴﺎﺕ ﻛﻪﺳﯩﭙﯩﺪﻩ ﺋﻮﻗﯘﭖ ﻗﯧﻠﯩﺸﯩﻢ ﻣﯜﻣﻜﯩﻨﻐﯘ ﺩﻩﻳﻤﻪﻥ...ﺋﻪﯓ ﺑﻮﻟﻤﯩﺪﻯ ﺩﯦﮕﻪﻧﺪﯨﻤﯘ ﺋﺎﺧﺒﺎﺭﺍﺕ ﻛﻪﺳﭙﻰ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﺍ ﺋﻮﻗﯘﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﻠﯩﺮﯨﻤﻨﯩﯔ ﺳﯩﻴﺎﺳﻪﺕ...ﺩﯦﮕﻪﻧﺪﻩﻙ ﻛﻪﺳﯩﭙﻠﻪﺭﺩﻩ ﺋﻮﻗﯘﯞﺍﺗﻘﯩﻨﯩﻨﻰ ﺋﻮﻳﻠﯩﺴﺎﻣﻼ ﻳﻪﻧﻪ ﻛﯚﯕﻠﯜﻡ ﻳﯧﺮﯨﻢ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ...ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺋﯚﺯﯛﻡ ﺳﯩﻴﺎﺳﯩﻴﻐﺎ ﻗﯩﺰﯨﻘﻤﯩﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻢ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﻤﯘ ﺋﺎﺯﺍﺏ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺋﻮﻗﯘﯞﺍﺗﺎﻣﺪﯨﻜﯩﻦ ﺩﻩﭖ ﺋﻮﻳﻼﻳﻤﻪﻥ.... ﺑﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﺗﯩﻞ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ ﭼﻮﯓ ﺗﻮﺳﺎﻟﻐﯘ ﻳﻮﻗﺘﻪﻙ ﺗﯘﻳﯘﻟﺴﯩﻤﯘ، ﻛﯚﯕﻠﯜﻣﺪﻩ ﺑﯩﺮﻧﻪﺭﺳﻪ ﻛﻪﻣﺪﻩﻛﻼ ﻳﯜﺭﯛﻳﻤﻪﻥ. ﺑﺎﺭﻣﺎﻕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺳﺎﻧﯩﯟﺍﻟﻐﯘﺩﻩﻛﻼ ﺳﺎﻧﺪﯨﻜﻰ ﺑﯩﺰ ﺋﯘﻳﻐﯘﺭ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻼﺭ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﻣﻪﻧﻼ ﺧﻪﻧﺰﯗ ﺗﯩﻠﯩﺪﺍ ﺋﻮﻗﯘﻏﺎﻥ ﻳﻪﻧﻰ ﻳﺎﭘﺘﺎ ﮔﻪﭖ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ <ﻣﯩﻨﻜﺎﯞﺧﻪﻥ> ﺋﻪﻣﻪﺱ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﯘﻧﺪﺍﻕ ﺗﻪﻟﻪﭘﺘﯩﻜﻰ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻼﺭﻧﻰ ﻗﻮﺑﯘﻝ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻼﺭ ﺗﯩﺰﯨﻤﻠﯩﻜﯩﮕﻪ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻤﻨﯩﻤﯘ ﺑﯩﻠﻤﻪﻳﻤﻪﻥ. ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻳﯩﻠﺪﯨﻦ ﺑﯧﺮﻯ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﺑﯘ ﻳﯘﺭﺗﺪﺍﺷﻼﺭ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﻤﺪﺍ ﺋﻮﻗﯘﺵ ﻣﯘﻛﺎﭘﺎﺗﻰ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﺋﻮﻗﯘﯞﺍﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﺪﯨﻦ ﭘﻪﺧﯩﺮﻟﯩﻨﯩﭗ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﺳﯚﺯﻟﻪﭖ ﺑﻮﻟﺪﻯ. ﻣﻪﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎﻡ، ﺗﯧﺨﯩﻐﯩﭽﻪ ﺷﯩﻨﺠﺎﯓ ﺋﺎﺯﺳﺎﻧﻠﯩﻖ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺑﯧﺮﯨﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻳﺎﺭﺩﻩﻡ ﭘﯘﻟﯩﻐﺎ ﺋﯩﻠﺘﯩﻤﺎﺱ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺋﺎﯞﺍﺭﻩ......ﻣﯘﺷﯘﻧﻰ ﺋﻮﻳﻠﯩﺴﺎﻡ ﺧﯩﻴﺎﻟﯩﻢ ﻳﻪﻧﻪ ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﺍ ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﻗﺎﻟﯩﺪﯗ. ﺋﻪﮔﻪﺭ ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﺍ ﺋﻮﻗﯘﺳﺎﻡ ﻣﻪﻧﻤﯘ ﺋﻮﻗﯘﺵ ﻣﯘﻛﺎﭘﺎﺗﻰ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﺋﻮﻗﯘﻳﺎﺭﻣﻪﻧﻤﯘ ﺩﻩﭖ ﺋﯚﺯﯛﻣﮕﻪ ﺳﻮﺋﺎﻝ ﻗﻮﻳﻐﺎﻥ ﭼﺎﻏﻠﯩﺮﯨﻢ ﻛﯚﭖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ. ﻛﯚﭘﯩﻨﭽﻪ ﮬﺎﻟﻼﺭﺩﺍ ﺋﻪﻟﯟﻩﺗﺘﻪ ﺋﺎﻻﻻﻳﻤﻪﻥ...ﺭﯨﻘﺎﺑﻪﺕ ﺑﯘ ﻳﻪﺭﺩﯨﻜﯩﺪﻩﻙ ﻛﻪﺳﻜﯩﻦ ﺋﻪﻣﻪﺱ ﺩﻩﭖ ﺋﯚﺯﯛﻣﮕﻪ ﺗﻪﺳﻪﻟﻠﯩﻲ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﻗﻮﻳﯩﻤﻪﻥ. ﺑﯘ ﻳﻪﺭﺩﯨﻜﻰ ﻛﻪﺳﭙﯩﻢ ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﺎ ﺑﺎﺷﻘﯘﺭﯗﺵ، ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻠﯩﺮﯨﻤﻨﯩﯔ ﻛﯚﭘﯩﻨﭽﯩﺴﻰ ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﯩﭽﯩﻼﺭ ﻳﺎﻛﻰ ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﯩﻼﺭﺩﺍ ﻣﻪﺳﻠﯩﮭﻪﺗﭽﯩﻠﯩﻚ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻼﺭ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺗﯧﺨﻰ ﻳﯧﻘﯩﻨﺪﺍ ﺋﯘﻗﺘﯘﻡ، ﺩﻩﺭﺳﯩﻜﻪ ﮬﻪﺭﺧﯩﻞ ﻛﺎﺗﺘﺎ ﻣﺎﺷﯩﻨﻼﺭﻧﻰ ﮬﻪﻳﺪﻩﭖ ﻛﯧﻠﯩﺸﯩﺪﯗ ﺑﯘﻻﺭ. ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﯩﻦ ﺋﺎﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻣﺎﺋﺎﺷﻠﯩﺮﻯ ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﺋﺎﺯﻣﯩﺶ. ﺋﺎﺳﺎﺳﻠﯩﻖ ﻛﯩﺮﯨﻤﻰ ﺳﯩﺮﺗﺘﯩﻦ ﻛﯩﺮﯨﺪﯨﻜﻪﻥ. ﺋﺎﺭﯨﺴﯩﺪﺍ ﺑﯩﺮﺳﻰ ﺩﺍﺋﯩﻢ ﺳﯩﻨﯩﭙﻘﺎ ﻛﯩﺮﯨﭙﻼ ﮬﻪﻣﻤﯩﻤﯩﺰﻧﻰ ﺋﯚﺭﻩ ﺗﯘﺭﻏﯘﺯﯗﭖ ، 20ﻣﯩﻨﯘﺗﺘﻪﻙ ﺑﯩﺮﻛﺎﺭﺧﺎﻧﺎ ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﯩﺘﯩﻨﻰ ﻣﯩﺴﺎﻝ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺳﯚﺯﻟﻪﭖ، ﮬﻪﻣﻤﯩﻤﯩﺰﺩﯨﻦ ﻣﻪﻟﯘﻡ ﺑﯩﺮ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﻨﻰ ﺑﯩﺮ ﺗﻪﺭﻩﭖ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺟﺎﯞﺍﺑﯩﻨﻰ ﺳﻮﺭﺍﭖ ﺗﯘﺭﯗﯞﺍﻟﯩﺪﯗ. ﺭﺍﺳﺘﯩﻨﻰ ﺋﯧﻴﺘﺴﺎﻡ ﺑﯘﻧﺪﺍﻕ ﺩﻩﺭﺱ ﻣﯘﮬﯩﺘﯩﻐﺎ ﺑﻪﻙ ﻗﯩﺰﯨﻘﯩﻤﻪﻥ. ﮬﻪﻣﻤﯩﻤﯩﺰ ﺷﯩﺮﻛﻪﺕ ﺧﺎﺩﯨﻤﻠﯩﺮﯨﺪﻩﻙ ﮬﯩﺴﺴﯩﻴﺎﺗﻘﺎ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﻗﺎﻟﯩﻤﯩﺰ. ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ 20ﻣﯩﻨﯘﺗﯩﺪﺍ ﺑﯩﺮ-ﺑﯩﺮﻟﻪﭖ ﻣﯘﻧﺒﻪﺭﮔﻪ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﺋﯚﺯﯨﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﯩﺴﯩﻨﻰ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﺑﺎﺷﻘﯘﺭﯗﺵ ﺗﻮﻏﺮﯗﻟﯘﻕ ﺳﯚﺯﻟﻪﻳﻤﯩﺰ، ﺑﯘ ﭼﺎﻏﺪﺍ ﺋﻪﭘﻠﻪﺷﺘﯜﺭﯛﻟﻤﻪﻱ ﻗﺎﻟﯩﻤﻪﻥ. ﮬﻪﺭﻗﯧﺘﯩﻤﺪﺍ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﻧﯘﺗﯩﻘﯩﻢ 1ﻣﯩﻨﯘﺗﺘﯩﻦ ﺋﺎﺷﻤﺎﻳﺪﯗ. ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻢ ﻣﺎﯕﺎ ﺳﯩﺮﻟﯩﻖ ﺑﯩﺮ ﻗﺎﺭﯨﯟﯦﺘﯩﭗ، ﺋﺎﺭﺗﯘﻕ ﮔﻪﭖ ﻗﯩﻠﻤﺎﻱ ﺑﺎﺷﻘﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﺩﺍﯞﺍﻣﻼﺷﺘﯘﺭﯗﺷﯩﻨﻰ ﺗﻪﻟﻪﭖ ﻗﯩﻠﯩﺪﯗ. ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ ﻣﻪﻥ ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﺎ ﺑﺎﺷﻘﯘﺭﻏﯘﭼﻰ ﺑﻮﻟﯘﺷﻘﺎ ﻻﻳﯩﻖ ﺋﻪﻣﻪﺱ ﺋﻮﺧﺸﺎﻳﻤﻪﻥ، ﺩﻩﭖ ﺋﻮﻳﻼﻳﻤﯘ ﻗﺎﻟﯩﻤﻪﻥ. ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﯨﻤﯘ ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﻤﯩﺪﯗ؟ ﺩﻩﭖ ﺧﯩﻴﺎﻝ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﺎﻗﺘﯩﻢ. ﮬﻪﻱ ﺗﺎﯓ ﺟﯘﻣﯘ....ﺋﯩﻘﺘﯩﺴﺎﺩ ﺩﻩﺭﺳﯩﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺑﯧﺮﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﯘﻳﻐﯘﺭ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻤﻠﻪﺭﺩﻩ ﺑﯘﻧﺪﺍﻕ ﺷﺎﺭﺍﺋﯩﺖ ﺗﯧﺨﻰ ﮬﺎﺯﯨﺮﻻﻧﻤﯩﺪﯨﻤﯩﻜﯩﻦ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﮔﯘﻣﺎﻧﯩﻢ ﺑﺎﺭ..ﮬﻪﺭﺧﯩﻞ ﺋﯘﭼﯘﺭﻻﺭﺩﯨﻦ ﺷﯘﻧﻰ ﺑﯩﻠﯩﭗ ﺗﯘﺭﯨﻤﻪﻥ...ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﺍ ﺋﯘﻳﻐﯘﺭﻻﺭ ﻗﯘﺭﻏﺎﻥ ﺷﯩﺮﻛﻪﺕ-ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﯩﻼﺭ ﺳﺎﻧﻰ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ ﺋﺎﺯ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﺳﯩﺮﺕ، ﺳﯜﭘﯩﺘﻰ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻨﻤﯘ ﺑﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻤﻨﻰ ﺑﯧﻘﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﯘﺩﻩﻙ ﮬﺎﻟﻐﺎ ﻛﻪﻟﻤﯩﺪﻯ، <........ﺋﯚﺯ ﺧﯩﺰﻣﻪﺗﭽﯩﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﻣﺎﺋﺎﺵ ﺑﯧﺮﯨﺸﻜﻪ ﻗﺎﺭﻧﻰ ﺋﺎﻏﺮﯨﻴﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﺎﺗﺎﻟﻤﯩﺶ ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﯩﭽﯩﻼﺭ-ﺷﯩﺮﻛﻪﺗﭽﯩﻠﻪﺭ ﺳﺎﻣﺎﻧﺪﻩﻙ.........> ﺩﻩﭖ ﻗﺎﻗﺸﯩﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﻳﯘﺭﺗﺪﯨﺸﯩﻤﯩﺰﻧﻰ ﻣﻪﻥ ﻣﯘﺷﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﻛﯜﺗﯜﯞﺍﻟﻐﺎﻥ. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﮔﻪﭘﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺳﻪﻝ ﺭﻩﻧﺠﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﯩﺪﯨﻢ ﺗﯧﺨﻰ. ﺭﺍﺳﺖ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻟﻤﯩﺴﯘﻥ ﻳﻪﻧﻪ،ﺩﻩﭖ ﺋﻪﻧﺴﯩﺮﻩﭘﻤﯘ ﻗﺎﻟﯩﻤﻪﻥ. ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﺩﯦﻴﯩﺸﯩﭽﻪ، ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﯩﻨﯩﯔ ﺗﻪﻧﻨﻪﺭﺧﯩﻨﻰ ﺗﯧﺠﻪﺷﺘﻪ ﺋﻪﯓ ﺋﯜﻧﯜﻣﻠﯜﻙ ﺋﯘﺳﯘﻝ ﺧﯩﺰﻣﻪﺗﭽﻰ-ﺧﺎﺩﯨﻤﻼﺭﻏﺎ ﻳﯘﻗﯩﺮﻯ ﻣﺎﺋﺎﺵ ﺑﯧﺮﯨﺶ ﺋﯩﻜﻪﻥ. ﺑﯘ ﺳﯚﺯﻧﻰ ﻣﻪﻥ ﺧﯧﻠﻰ ﺑﯩﺮ ﯞﺍﻗﯩﺘﻼﺭﻏﯩﭽﻪ ﺗﻪﮬﻠﯩﻞ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎﻝ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﭼﯩﻘﻘﺎﻧﯩﺪﯨﻢ. ...ﺑﯘ ﺧﯩﻴﺎﻟﻼﺭ ﭼﯧﮕﯩﺮﯨﺴﻰ ﻳﻮﻗﺘﻪﻙ ﻗﺎﻳﺎﻗﻼﺭﻏﺎ ﻛﯧﺘﯩﯟﺍﺗﯩﺪﯗ-ﮬﻪ.....ﺗﻮﺧﺘﺎ...ﻣﻪﻥ ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﺍ ﺋﻮﻗﯘﻣﺎﻗﭽﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺧﯩﻴﺎﻝ ﻗﯩﻠﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ....ﮬﻪ..ﺗﻮﻏﺮﺍ....ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﺍ ﺋﻮﻗﯘﺳﺎﻡ....
..........................................................
ﺋﻪﺑﺠﻪﺵ ﺧﯩﻴﺎﻟﻼﺭﻧﯩﯔ ﺗﯧﮕﻰ ﻳﻮﻕ، ﺋﯚﺯ ﻳﻮﻟﯩﺪﺍ ﻛﯧﺘﯩﯟﻩﺭﺩﻯ. ﻳﯩﻠﻼﺭﻣﯘ ﺋﯚﺯ ﻳﻮﻟﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﯧﯖﯩﯟﻩﺭﺩﻯ.  ﻗﺎﻧﭽﻪ ﻗﯧﺘﯩﻤﻼﭖ، ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﺍ ﺋﻮﻗﯘﻏﺎﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎﻡ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ، ﺩﻩﭖ ﺋﯚﺯﯛﻣﺪﯨﻦ ﺳﻮﺭﺍﻳﻤﻪﻥ ﮬﻪﻡ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺗﯧﺰ ﺑﯘ ﺧﯩﻴﺎﻟﯩﻤﺪﯨﻦ ﻳﯧﻨﯩﯟﺍﻟﯩﻤﻪﻥ. ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﻧﻪﺩﻩ ﺋﻮﻗﯘﺵ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﺴﻰ ﺋﻪﻣﻪﺱ، ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﺋﻮﻗﯘﺵ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﺴﻰ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺟﻪﻣﺌﯩﻴﻪتتە، رەھىمسىز رېئاللىق بىلەن كۈندە بىر نوقۇپ تۇرۇپ سەگىتىدىغان تىرىكچىلىك ئالدىدا ﺋﯧﻨﯩﻖ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ.