غەزەللەر

ئابدۇلئەھەد قادىرى (ئەھەدى)

   (1)

بىرسۇئال غەليان قىلۇر: سەن نېمە، ئەشئار نېمە ؟

سەن ياراتتىڭمۇ ئۇنى، ياكى ئەزەلدىن بار نېمە ؟

 

كىملىكىڭدىن بىخەۋەر كەلگەي قاياندىن ئۆزلۈكۈڭ ؟

سەن ئوغۇزنىڭ پۇشتىدۇرسەن، بۇ ھامان ئاشكار نېمە .

 

چىڭقىلىپ يازساڭ نەزىم  چايقايدۇ باش قەۋمىڭ نېچۇن ؟

يازمىشىڭ - يارالمىشىڭغا بەلكى زىت، ئىنكار نېمە .

 

نەزمە - گۈلكىم، ئۆزى ئۆسكەن باغقا مەنسۇپ بولمىسا ،

ئەرزىمەس توزغاق ئېرۇر، بولغان بىلەن رەڭدار نېمە .

 

سەن شېئىرنى ھەرنېمە دەپ كەلسە -كەلمەس جۆيلىمە ،

ئۇ  ساڭا جانۇ- جاھاندۇر، گاھ ئۆزۇڭگە  دار نېمە .

 

يازمىشىڭ ئەجداتنى شاد، پۇشتۇڭنى خۇرسەن ئەتمىسە،

بول ئاگاھ، «مەن شائىرى ئەلنىڭ ...» دېيىش دىشۋار نېمە .

 

ئەي ئەھەدى ، سەن ئۆزۈڭگە ئاسما لەۋھە ئالدىراپ ، 

كىملىگىڭ قەبرە تېشىڭدا  بولغۇسى  ئىزھار  نېمە!

 

(2)

يىغلىسا ئەل ياش تۆكۇپ تەڭ، كۈلسە كۈلمەك ياخشىدۇر،

ئىزدىسەڭ كۆيمەك ئاۋال ئول جانغا كۆيمەك ياخشىدۇر .

 

بۇ جاھانغا بىر كېلىپ كەتمەك ئەمەستۇر مۇددىئا،

نە ئۈچۈن كەلدىڭ، نېچۇن كەتمەكنى بىلمەك ياخشىدۇر .

 

جاننى ئوۋلايدۇ ئەجەل، توختايدۇ بىر كۈن تىنىقىڭ ،

ھەر تىنىقنىڭ بەھرىدىن بىسيار سۆيۇنمەك ياخشىدۇر .

 

بۇ ئىشىق   بازارىنىڭ   تەلۋە   خىرىدارى    تولا،

مىڭنى سۆيگەندىن كۆرە بىرگە سۆيۈلمەك ياخشىدۇر .

 

مەيلى شاھ بول يا گاداي، تۇتقىن ئۆزۇڭگە ھەقنى يار،

ئەغيارىلەرگە سانجىلىپ دوستقا يۈكۈنمەك ياخشىدۇر .

 

پانىي دۇنيا مىسلى بىر تۈپ بۈك باراقسان ئۈجمىدۇر ،

يىگىلەپ يوق بولغىچە شاختىن تۆكۈلمەك ياخشىدۇر .

 

ئەي ئەھەدى، بىئەمەل  كۆپ ئىشقى - پەريات ئەيلىمە،

ۋەھكى، ئۆلمەستىن بۇرۇن مىڭ بارە ئۆلمەك ياخشىدۇر ...

 

(3)

بىلىپ ئوتقا ئۆزىن ئۇرغان  گويا پەرۋانىدۇر كۆڭلۈم ،

ساماۋى بىر گۈزەل قىسسىسە ۋەيا ئەپسانىدۇر كۆڭلۈم .

 

توسۇن ئاتتەك تۇتۇق بەرمەي چېپىپ ھەريانە - ھەريانە ،

ئۆزى تاپقان  بالالارغا  ھامان   ھەيرانىدۇر  كۆڭلۈم .

 

قولۇلە قارنىدا پىنھان  ياتارمىش ئۈنچە - مەرۋايىت ،

دېمەڭكىم ، سىرتىدىن داشقال ، ئىچى دۇردانىدۇر كۆڭلۈم .

 

كىيىپ جەندە كۇلاھ، چالسام ساپايى كۆپ ئەيىپ ئەتمەڭ ،

جۇدالىق دەشتىدە سەرسان ، غېرىپ دىۋانىدۇر كۆڭلۈم .

 

پايانسىز كەڭرى بىر ئالەم ، سىغار ئالەمگە مىڭ ئالەم ،

بىراق ، ئارتۇق ئازار سىغماس  كىچىك بىر خانەدۇر كۆڭلۈم .

 

ئىكەنمەن ئاقكۆڭۈل ، ساددا  نېتەي قالسام يامان ئاتقا ،

ئۆزۇمدەك ئۆزگىنى چاغلاپ  ئەجەپ ۋەيرانىدۇر كۆڭلۈم .

 

ئاۋايلاڭ ، تەلۋە نىمجاننىڭ جانان پىيالەسى  نازۇك ،

ئۇنى چۇل - چۇل قېلىۋەرمەڭ ، ئاران بىر دانەدۇر كۆڭلۈم !  

 

(4)

مېنى يەتكۈز مۇھەببەتنىڭ ۋىسال بوستانىغا يا رەب ،

ۋەيا قوشقىن يەنە بىر باب ئىشىق داستانىغا يا رەب .

 

ۋاپادار ئەھلى ۋىجدانغا  رىزامەن مۇپتىلا   قىلساڭ ،

دۇچار قىلما بىراق ئارسىز پالان - پۇستانىغا   يارەب .

 

قوياش، ئاي قىلمىساڭ مەيلى  ئۆچەي ھېچ بولمىسا چاقناپ ،

ھۈكەر قىل نۇر تۆكەي  يارنىڭ كۆڭۈل ئاسمانىغا يارەب .

 

ياراتتىڭ كەڭرى ئالەمنى بېرىپ بەندەڭگە دىت- پەمنى ،

قويۇپ چەك بەك ئەجەپ قىلدىڭ  ئۆمۇر پەيمانىغا يارەب .

 

باھارىم كەتتى ، كۈز كەلدى  يېتەلمەي ۋەسلى ئىمكانغا ،

نە بولغاي بىر   چۈمۈلدۈرسەڭ  مىھىر   پونتانىغا  يارەب .

 

ۋاپاسىز   ناجىنىسلارنىڭ  بېشىغا   قىلغىچە  زەر   تاج ،

بۇسۇق ساقلايدىغان ئىت قىل  ئىشىق سۇلتانىغا  يارەب .

 

مۇھەببەت دەشتىدە جاننى  تەسەددۇق ئەيلىدى نىمجان ،

ئىنايەت ئەيلىبان  يەتكۈز  ئۇنى   ئارمانىغا   يارەب.

 

(5)

ھاياتلىق قەۋمىدە بولغان ئۇچۇن سەن ، مەنمۇ ھەم بار مەن ،

مىگەر يوقسەن ، شۇئان جاننى نىسار ئەتمەككە تەييارمەن .

 

ياشاشتىن مۇددىئايىم شۇ - سېنىڭ ۋەسلىڭنى قۇچماغلىق ،

بۇ يولدا كەچمىسەم جاندىن نىچۇك ئاشىققا ئوخشارمەن ؟

 

مۇرادىم سەن بىلەن مەڭگۈ  ھايات - ماماتتا بىر بولماق ،

كويۇڭدا نە بالا كۆردۇم ،  يەنە كۆرمەككە   خۇشتارمەن.

 

كۈلەرمەن سەن ئەگەر كۈلسەڭ ،سېنىڭ كۈلكەڭ مېنىڭ بەختىم ،

مىگەر كۆرسەم كۆزۇڭدە نەم ، رەقىبنىڭ بوينىغا دارمەن .

 

نىگارا ، سەن مېنىڭ  سۆيگۈ - ئەقىدەم تەختىگە شاھسەن ،

ۋەلەيكىن  بىلمىدىم شۇنداق تۇرۇپمۇ مەن نېچۇك  خارمەن ؟ ! 

 

(6)

جىمى ئىقلىمنى ئاقتۇرساڭ مېنىڭدەك ناتىۋان يوقتۇر،

ئۈزۈلگەن بەرگىدىن گۈلدەك چىرايى زەپىران يوقتۇر .

 

جۇدالىق دەشتىدە يالغۇز يېپىنچام بولدىلەر قار- مۇز،

سامادىن ساقىدى يۇلتۇز، نىگاردىن ھېچ زۇۋان يوقتۇر .

 

گويا چوغدەك ئىچى - تاشىم ، كۆزۇمدىن قۇرۇماس ياشىم ،

يېنىمدا يارۇ- مۇڭداشىم ، بېشىمدا پاسىبان    يوقتۇر .

 

قاناتسىز بىناۋا قۇشمەن ،گاھى ئوڭ گاھى بىھۇشمەن ،

جۇنۇن روھىم بىلەن خۇشمەن ،لېكىن جىسمىمدا جان يوقتۇر .

 

ئەھەدى بولدى ياش تۆكمە، ئازاپ دەرياسىغا چۆكمە ،

شىجائەت بولسىلا سەندە  ۋىسالدىن ھېچ گۈمان يوقتۇر .

 

 (7)

نە قىلاي بۇ جانغا بىر لەھزە ئاراملىق بولمىسا ،

يا مۇھەببەت ئەھلىدە  ۋاپا ، ھالاللىق بولمىسا .

 

تۇتمىسا تىكسەم كۆچەت،گۈل تېرىسام ئۈنسە تىكەن ،

نە ئۈچۈن ھەيرانىمەن ، ھويلام باراڭلىق بولمىسا .

 

بۇ جاھان سەيناسىدا ھەركىم ئۆزىگە پادىشا،

چۆرە ئۇ ياكى مالاي،  روھى ياراملىق بولمىسا .

 

ياخشى چۈشنى تولا كۆردۇم ، تارتمىدى ئوڭغا بىرى ،

ياخشىلىق نە، شۇكرى قىلدىم گەر يامانلىق بولمىسا .

 

كىم جاپا قىلسا ۋاپاغا ، ئۇنى ھايۋان دېگۈلۈك ،

ياكى ئازغۇن  تەلۋە ئۇ ، قەستەن ساراڭلىق بولمىسا .

 

قىلمىسۇن ھېچكىم تەمەننا ئۆزىنى ئاشىق ساناپ ،

مەن كەبى جايى گۆلەخ  ياكى سامانلىق بولمىسا .

 

بولدى بەس، نىمجان ئۆزۇڭگە ، ئۆزگىگە تەۋپىق تىلە ،

بولمىغاي كۆڭلۈڭ تىنىچ، ئەلدە ئامانلىق بولمىسا .

 

مەنبە: يازغۇچىلار مۇنبىرى

ئالاھىدە ئەسكەرتىش: غەزەللەرنىڭ مەنسۇبىيىتى يەنىلا شائىرنىڭ ئۆزىگە تەۋە. مەن بۇ شېئىرلارنى ئالاھىدە ياقتۇرغانلىقىم ئۈچۈن بىلوگىمدا ساقلىۋالدىم. شائىر ئەگەر نارازى بولسا دەرھال ئۆزۈرىلەر بىلەن بىلوگىمدىن ئۆچۈرۈپ تاشلايمەن.