ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﻲ ﻗﺎﺭﺍﺷﻠﯩﺮﻯ
ﮬﯚﺭﻣﻪﺗﺠﺎﻥ ﺋﺎﺑﺪﯗﺭﺍﺧﻤﺎﻥ ﻓﯩﻜﺮﻩﺕ

«ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﻰ»ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺑﯘ ﻧﺎﻡ ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻴﻠﯩﻖ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻲ ﻧﺎﻣﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﺪﯛﺭﯨﺪﯗ. ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﺘﯩﻤﯘ ﺋﯘﻧﻰ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﺧﺎﺱ ﺑﯩﺮ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﻪ ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻐﺎﻥ ﺋﯩﻜﻪﻧﻤﯩﺰ، ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﻗﯩﺴﻘﯩﭽﻪ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﺗﻪﺑﯩﺮ ﺑﯧﺮﯨﺸﯩﻤﯩﺰﮔﻪ ﺗﻮﻏﺮﺍ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ.


ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﻲ ﻗﺎﺭﺍﺷﻠﯩﺮﻯ



«ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﻰ» «ﯞﻩﮬﺪﯨﺘﻰ ﯞﯗﺟﯘﺩ»(ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮﻟﯩﻜﻰ) ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺗﯩﻐﺎ ﺋﺎﺳﺎﺳﻼﻧﻐﺎﻥ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﯟﻯ ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺕ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﯩﻜﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭ ﮔﻪﺭﭼﻪ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﺘﻪ ﻛﯚﭖ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ، ﻣﺎﮬﯩﻴﻪﺕ ﺋﯧﺘﯩﺒﺎﺭﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﺮﻻ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ (ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻕ) ﺑﺎﺭ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﻳﻪﻛﻜﻪ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﻨﻰ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﻯ ﺳﯜﺭﯨﺪﯗ. ﻣﺎﻧﺎ ﺷﯘ ﻣﺎﮬﯩﻴﻪﺕ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯩﺮﻟﯩﻚ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﮬﺎﺩﯨﺴﻪ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﻛﯚﭘﻠﯜﻙ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﺍ ﺑﺎﻏﻠﯩﻨﯩﺶ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﻣﻪﺯﻣﯘﻧﯩﻨﻰ ﺗﻪﺷﻜﯩﻞ ﻗﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﻣﻪﺭﻛﯩﺰﯨﻲ ﺋﻮﺭﯗﻧﺪﺍ ﺗﯘﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﻣﻪﺳﯩﻠﻪ ﻳﻪﻛﻜﻪ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﯞﯗﺟﯘﺩﻯ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﻪﯓ ﻣﯘﺟﻪﺳﺴﻪﻣﻠﻪﺷﻜﻪﻥ ﮬﺎﻟﺪﯨﻜﻰ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﻰ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﺍﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟﻩﺕ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﭘﯩﻜﯩﺮ، ﭼﯜﺷﻪﻧﭽﯩﻠﻪﺭ ﻣﯘﺷﯘ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﻨﻰ ﭼﯚﺭﯨﺪﯨﮕﻪﻥ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﻗﺎﻧﺎﺕ ﻳﺎﻳﯩﺪﯗ.


ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻴﻪﺕ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺗﻪﭘﻪﻛﻜﯘﺭ ﺗﺎﺭﯨﺨﯩﺪﺍ ﺋﻪﯓ ﻛﯚﭖ ﻛﯚﯕﯜﻝ ﺑﯚﻟﮕﻪﻥ، ﺋﯩﺰﺩﻩﻧﮕﻪﻥ ﻣﻪﺳﯩﻠﻪ ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﯩﯔ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﻣﻪﻧﺒﻪﺳﻰ، ﻣﺎﮬﯩﻴﯩﺘﻰ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺑﯘ ﻣﻪﺳﯩﻠﻪ ﺋﯜﺳﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﯩﺰﺩﯨﻨﯩﺶ ﻣﺎﮬﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﺋﯚﺯ - ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﭼﯜﺷﯩﻨﯩﺶ ﻳﻮﻟﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﯘﺭﯗﻧﯘﺷﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﻨﻘﻰ ﺷﻪﺭﺗﻰ ﺋﯩﺪﻯ. ﻗﻪﺩﯨﻤﻜﻰ ﻳﯘﻧﺎﻥ ﭘﻪﻳﻼﺳﻮﭘﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺗﯧﻠﯩﺲ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﻣﻪﻧﺒﻪﺳﯩﻨﻰ «ﺳﯘ»ﺩﯨﻦ ﺋﯩﺰﺩﻩﭖ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﺳﯘﺩﯨﻦ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ ﯞﻩ ﺳﯘﻏﺎ ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯗ» ﺩﻩﭖ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﺳﻪ، ﺋﺎﻧﺎﻛﺴﯩﻤﺎﻧﺪﯨﺮ ﻣﯘﻗﯩﻢ ﺷﻪﻛﯩﻠﮕﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﻣﺎﺩﺩﺍ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺑﯘﻧﻰ «ﭼﻪﻛﺴﯩﺰﻟﯩﻚ» ﺩﻩﭖ ﺋﺎﺗﯩﻐﺎﻧﯩﺪﻯ. ﺋﺎﻧﺎﻛﺴﯩﻤﯧﻦ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﯩﯔ ﻣﻪﻧﺒﻪﺳﯩﻨﻰ «ﮬﺎﯞﺍ»ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﯨﺪﻯ. ﮬﯧﺮﺍﻛﻠﯧﺖ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﻣﻪﻧﺒﻪﻧﻰ «ﺋﻮﺕ» ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﺍﭖ، «ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺕ ﺋﻮﺗﺘﯩﻦ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ، ﺋﺎﺧﯩﺮﻯ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﭗ ﺋﻮﺗﻘﺎ ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯗ» ﺩﯦﺴﻪ، ﭘﯩﻔﺎﮔﻮﺭ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﻣﻪﻧﺒﻪﻧﻰ «ﺳﺎﻥ» ﺩﯦﺪﻯ. ﺩﯨﻤﻮﻛﺮﯨﺖ «ﺋﺎﺗﻮﻡ»ﺩﯨﻦ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺩﯦﺴﻪ، ﺳﻮﻗﺮﺍﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻨﻰ «ﻣﻪﻗﺴﻪﺗﭽﯩﻠﯩﻚ» ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯩﺰﺍﮬﻠﯩﺪﻯ. ﭘﻼﺗﻮﻥ «ﺋﯩﺪﯨﻴﻪ» ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺷﻪﺭﮬﻠﯩﺴﻪ، ﺋﺎﺭﯨﺴﺘﻮﺗﯩﻞ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﺪﯨﻜﻰ ﻗﺎﺭﺍﺷﻼﺭﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﻨﻰ ﻳﻪﻛﯜﻧﻠﻪﺵ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﺪﺍ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﻐﺎ ﭼﯩﻘﺎﺭﻏﺎﻥ «ﺳﯘﺑﯩﺴﺘﺎﻧﺴﯩﻴﻪ» ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺗﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﺩﻯ.


ﻣﻪﻳﻠﻰ ﺷﻪﺭﻗﻨﯩﯔ ﻗﻪﺩﯨﻤﻜﻰ ﭘﻪﻳﻼﺳﻮﭘﻠﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﯘﻥ ﻳﺎﻛﻰ ﻏﻪﺭﺑﻨﯩﯔ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﯘﻥ، ﺋﯘﻻﺭ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﻣﻪﯞﻗﻪﺩﻩ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﯩﯔ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﻣﻪﻧﺒﻪﺳﯩﻨﻰ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯛﺷﻜﻪ ﺗﯩﺮﯨﺸﻘﺎﻥ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺑﻪﺯﯨﻠﯩﺮﻯ ﺑﯘ ﻣﻪﻧﺒﻪﻧﻰ ﻛﻮﻧﻜﺮﯦﺖ ﺑﯩﺮ ﻣﺎﺩﺩﯨﺪﯨﻦ، ﺟﯩﺴﯩﻤﺪﯨﻦ، ﺷﻪﻳﺌﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺰﺩﯨﺴﻪ، ﺑﻪﺯﯨﻠﯩﺮﻯ ﺗﺎﺷﻘﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﯨﻦ ﺋﯩﺰﺩﯨﮕﻪﻥ. ﻛﯧﻴﯩﻨﭽﻪ ﻣﺎﺭﻛﺴﯩﺰﻡ ﻛﻼﺳﺴﯩﻜﻠﯩﺮﻯ ﺑﯘ ﺋﯩﺰﺩﯨﻨﯩﺸﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻴﻠﯩﻖ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺧﯩﻞ ﻳﯚﻧﯩﻠﯩﺸﻜﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﭗ، ﺑﯘ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﭼﻮﯓ ﻳﯚﻧﯩﻠﯩﺸﻨﻰ «ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎﻟﯩﺰﻡ» ﯞﻩ «ﺋﯩﺪﯦﺌﺎﻟﯩﺰﻡ» ﺩﻩﭖ ﺋﺎﺗﯩﻐﺎﻧﯩﺪﻯ. ﺑﯩﺰﮔﻪ ﻣﻪﻟﯘﻡ، ﻣﺎﺭﻛﺴﯩﺰﻡ ﻛﻼﺳﺴﯩﻜﻠﯩﺮﻯ ﮬﯧﭽﻘﺎﭼﺎﻥ ﺋﯚﺯﯨﺪﯨﻦ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﯨﻜﻰ ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﯟﻯ ﻣﯩﺮﺍﺳﻼﺭﻏﺎ، ﻣﻪﻳﻠﻰ ﺋﯘ ﺋﯩﺪﯦﺌﺎﻟﯩﺴﺘﯩﻚ ﺧﺎﮬﯩﺸﻘﺎ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﯘﺷﺘﯩﻦ ﻗﻪﺗﺌﯩﻴﻨﻪﺯﻩﺭ، ﭘﯜﺗﯜﻧﻠﻪﻱ ﺋﯩﻨﻜﺎﺭ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﭘﻮﺯﯨﺘﺴﯩﻴﯩﺴﻰ ﺗﯘﺗﻤﯩﻐﺎﻥ، ﺋﻪﻛﺴﯩﭽﻪ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﯩﻠﻐﺎﺭ ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﻠﻪﺭﺩﯨﻦ، ﺩﯨﺌﺎﻟﯧﻜﺘﯩﻚ ﭘﯩﻜﯩﺮﻟﻪﺭﺩﯨﻦ ﺗﻪﻧﻘﯩﺪﯨﻲ ﺋﻮﺯﯗﻗﻠﯩﻨﯩﭗ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﻪ ﺳﯩﺴﺘﯧﻤﯩﺴﯩﻨﻰ ﺑﻪﺭﭘﺎ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ.



ﺋﯩﺴﻼﻡ ﺩﯨﻨﻰ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺩﯗﻧﻴﺎﻏﺎ ﻛﯧﻠﯩﭗ «ﻗﯘﺭﺋﺎﻥ» ﯞﻩ ﮬﻪﺩﯨﺴﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﻲ ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﯟﻯ ﻣﻪﻧﺒﻪﺳﻰ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﮕﻪ ﻗﺎﺩﯨﺮ، ﻗﯘﺩﺭﻩﺗﻠﯩﻚ ﺋﺎﻟﻼ ﺗﻪﺭﯨﭙﯩﺪﯨﻦ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﻗﻪﺗﺌﯩﻲ ﻣﯘﺋﻪﻳﻴﻪﻧﻠﻪﺷﺘﯜﺭﯨﺪﯗ. ﺷﯘﯕﯩﻤﯘ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﺪﺍ، ﺋﺎﻟﻼﺩﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﮬﯧﭽﻘﺎﻧﺪﺍﻕ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﻣﻪﯞﺟﯘﺕ ﺋﻪﻣﻪﺱ ﺩﻩﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﻳﻪﻛﻜﻪ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﻗﺎﺭﯨﺸﻰ ﮬﯚﻛﯜﻣﺮﺍﻥ ﺋﻮﺭﯗﻧﺪﺍ ﺗﯘﺭﯨﺪﯗ. ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺋﯩﻜﻪﻥ، ﺋﯘﻻﺭ «ﯞﻩﮬﺪﻩﺗﻰ ﯞﯗﺟﯘﺩ» ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺗﯩﻐﺎ ﺋﺎﺳﺎﺳﻠﯩﻨﯩﭗ، ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﯩﻜﻰ ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻗﻼﺭﻧﻰ، ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻨﻰ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯨﺪﯗ؟ ﺋﯘﻻﺭ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﯩﻜﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭﻧﻰ، ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﻰ ﺑﯩﺮﺩﯨﻨﺒﯩﺮ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﻧﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﮬﻪﺭ ﺧﯩﻞ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﺭﺩﻩ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﯩﺪﯨﻨﻼ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺩﻩﭖ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯨﺪﯗ. ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﺎ ﺑﯘ «ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ» ﺩﯦﻴﯩﻠﯩﺪﯗ.



«ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ» ﺳﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﻣﻪﻧﯩﺴﻰ «ﭘﺎﺭﻻﭖ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺵ، ﺟﯩﻠﯟﯨﻠﯩﻨﯩﺶ...» ﺩﯦﮕﻪﻧﻠﯩﻚ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﺎ ﮬﻪﻕ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﯨﻠﯩﻨﯩﺸﻰ، ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﺪﯗ. ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﺋﻪﮬﻠﯩﻨﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ، ﺑﯩﺮﺩﯨﻨﺒﯩﺮ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﺎﻟﻼ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﺷﻨﻰ ﯞﻩ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﺸﻨﻰ ﺧﺎﻟﯩﻐﺎﻥ ﯞﻩ ﻣﯘﺷﯘ ﺳﻪﯞﻩﺑﺘﯩﻦ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﻰ ﻳﺎﺭﺍﺗﻘﺎﻥ:


ﻳﺎﺭ ﺋﯚﺯﯨﻦ ﻛﯚﺭﻣﻪﻛﻜﻪ ﺋﺎﻳﻨﻪ ﺋﯩﺠﺎﺩ ﺋﻪﻳﻠﻪﻣﯩﺶ،
ﺳﯜﺭﻩﺗﻰ ﺋﯩﺠﺎﺩ ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﯨﻦ ﺑﯘ ﻣﻪﻧﯩﺪﯗﺭ ﻏﻪﺭﻩﺯ.(1)


ﺩﯦﻤﻪﻙ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﭘﯩﻜﺮﯨﭽﻪ «ﮬﯚﺳﻨﻰ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»(ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﮔﯜﺯﻩﻟﻠﯩﻚ) ﺋﯚﺯ ﮬﯚﺳﻨﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﺵ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺋﻪﻳﻨﻪﻙ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﻩ ﺋﺎﻟﻪﻡ، ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﻰ ﻳﺎﺭﺍﺗﻘﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺗﯜﭖ ﺳﻪﯞﻩﺑﯩﻤﯘ ﻣﺎﻧﺎ ﺷﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺗﺘﯘﺭ. ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺯﯦﻤﯩﻨﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺴﻼﻡ ﺩﯨﻨﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﻼ ﺗﻪﺭﯨﭙﯩﺪﯨﻦ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﮬﻪﻗﻘﯩﺪﯨﻜﻰ ﻗﺎﺭﺍﺷﻠﯩﺮﯨﺪﺍ ﺳﻮﻗﺮﺍﺗﻘﺎ ﺋﺎﯞﺍﺯ ﻗﻮﺷﯘﭖ ﺗﯧﻠﯧﺌﻮﻟﻮﮔﯩﺰﻣﻠﯩﻖ (ﻣﻪﻗﺴﻪﺗﭽﯩﻠﯩﻚ)ﻣﻪﯞﻗﻪﺳﯩﻨﻰ ﺋﻪﻛﺲ ﺋﻪﺗﺘﯘﺭﮔﻪﻥ. ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﺪﺍ ﻛﯚﺭﮔﯩﻨﯩﻤﯩﺰﺩﻩﻙ، ﮬﻪﻕ ﺋﯚﺯ ﮔﯜﺯﻩﻟﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ، ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺯﻭﻗﻠﯩﻨﯩﺶ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﻰ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﺋﻪﻳﻨﻪﻙ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﻩ ﻳﺎﺭﺍﺗﻘﺎﻥ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺑﯘ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﺪﺍ ﻳﻪﻧﻪ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﯩﯔ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﺶ ﺳﻪﯞﻩﺑﯩﻨﻰ ﺋﯧﺴﺘﯧﺘﯩﻚ ﻧﯘﻗﺘﯩﺌﯩﻨﻪﺯﻩﺭﺩﯨﻦ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯛﺵ ﺧﺎﮬﯩﺸﯩﻤﯘ ﺋﻪﻛﺲ ﺋﻪﺗﻜﻪﻧﯩﺪﻯ. ﺑﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺳﯩﺮﺕ، ﺳﻮﭘﯩﻼﺭ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﺪﯨﻜﻰ ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻲ ﻣﻪﯞﻗﻪﺳﯩﺪﯨﻦ (ﻳﻪﻧﻰ ﻣﻪﻗﺴﻪﺗﭽﯩﻠﯩﻚ ﻧﯘﻗﺘﯩﺌﯩﻨﻪﺯﻩﺭﺩﯨﻦ) ﭼﻪﺗﻨﯩﻤﯩﮕﻪﻥ ﮬﺎﻟﺪﺍ، ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﯩﯔ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﯧﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮﻗﺎﻧﭽﻪ ﻧﯘﻗﺘﯩﻼﺭﺩﯨﻦ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯗﺭﯗﺷﻜﻪ ﺗﯩﺮﯨﺸﻘﺎﻥ. ﮔﺮﻭﺯﯨﻦ ﺋﺎﻟﯩﻤﻰ ﺋﯥ. ﺩ. ﺟﺎﯞﻩﻟﯩﺪﺯﻩ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﯩﻜﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﯧﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﻰ ﮬﻪﻗﻘﯩﺪﯨﻜﻰ ﻗﺎﺭﺍﺷﻼﺭﻧﯩﯔ ﺋﯜﭺ ﺧﯩﻞ ﻧﯘﻗﺘﯩﺌﯩﻨﻪﺯﻩﺭﮔﻪ ﻣﻪﺭﻛﻪﺯﻟﯩﺸﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﺪﯗ ﯞﻩ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﺍﺷﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﻲ ﺧﺎﮬﯩﺸﻼﺭﻏﺎ ﺋﺎﺳﺎﺳﻪﻥ ﺑﯘ ﺋﯘﭺ ﺧﯩﻞ ﻗﺎﺭﺍﺷﻨﻰ «ﺋﯧﺴﺘﯧﺘﯩﻚ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭗ»، «ﺋﯩﺸﻘﻰ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭗ»، «ﮔﯧﻨﻮﺳﺌﻮﻟﻮﮔﯩﻴﯩﻠﯩﻚ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭗ» (ﺑﯩﻠﯩﺶ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭙﻰ) ﺩﻩﭖ ﺋﺎﺗﺎﻳﺪﯗ. «ﮬﯚﺳﻨﻰ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﺋﯚﺯ ﮬﯚﺳﻨﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﻣﻪﻙ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺋﻪﻳﻨﻪﻙ ﺋﻮﺭﻧﯩﺪﺍ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﻰ ﻳﺎﺭﺍﺗﻘﺎﻥ» ﺩﯦﮕﻪﻥ ﻗﺎﺭﺍﺵ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﯩﻜﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﯧﻠﯩﺶ ﺳﻪﯞﻩﺑﯩﻨﯩﯔ «ﺋﯧﺴﺘﯧﺘﯩﻚ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭙﻰ» ﺋﯩﺪﻯ.



ﺋﻪﻣﺪﻯ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺗﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ «ﺋﯩﺸﻘﻰ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭙﻰ» ﯞﻩ «ﮔﯧﻨﻮﺳﺌﻮﻟﻮﮔﯩﻴﯩﻠﯩﻚ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭙﻰ»ﻧﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﺑﺎﻗﺎﻳﻠﻰ. ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﻨﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ، ﯞﯗﺟﯘﺩﻯ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ «ﺋﻪﻣﻤﺎ ﯞﻩ ﺳﯩﻔﺎﺕ»ﮔﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ، ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺋﯘ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﯩﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺋﻪﻳﻨﻪﻛﺘﻪ ﺋﯚﺯ ﮬﯚﺳﻨﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﮔﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﺋﯚﺯ ﮬﯚﺳﻨﯩﮕﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﮬﻪﻡ ﺋﻪﻳﻨﻪﻙ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﺎ ﻛﯚﺭﯛﻧﮕﻪﻥ ﮬﯚﺳﻨﯩﻨﯩﻤﯘ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ. ﺑﯩﺰ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﺋﯚﺗﻜﻪﻥ ﺋﻪﺯﯨﺰﯨﺪﯨﻦ ﻧﻪﺳﻪﻓﻨﯩﯔ «ﺑﯘ ﻧﯘﺭ ﺋﯚﺯ ﻛﺎﻣﺎﻟﯩﻨﻰ، ﺋﻪﺳﻤﺎ ﯞﻩ ﺳﻔﺎﺗﯩﻨﻰ ﺋﯚﺯ ﻣﻪﺯﮬﯩﺮﯨﻨﺪﻩ (ﻛﯚﺭﯛﺷﯩﺪﻩ) ﻣﯘﺷﺎﮬﯩﺪﻩ ﺋﻪﺗﻜﯩﻨﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ (ﻛﯚﺭﮔﯩﻨﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ)، ﺋﯘﻻﺭﻏﺎ (ﺋﯚﺯ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻠﯩﺮﯨﮕﻪ) ﺋﺎﺷﯩﻘﺘﯘﺭ. ﺑﯘ ﺳﻪﯞﻩﺑﺘﯩﻦ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﯩﯔ ﺭﻭﮬﯩﻤﯘ ﺋﯚﺯ ﺟﯩﺴﻤﯩﻐﺎ ﺋﺎﺷﯩﻘﺘﯘﺭ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺋﺎﺩﯨﻤﯩﻲ ﺟﯩﺴﯩﻢ ﺋﺎﺩﯨﻤﯩﻲ ﺭﻭﮬﻘﺎ ﻣﻪﺯﮬﻪﺭﺩﯗﺭ (ﺋﯧﺮﯨﺸﻜﻪﻧﺪﯗﺭ)» ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺳﯚﺯﻟﯩﺮﯨﺪﯨﻤﯘ ﺑﯘ ﻗﺎﺭﺍﺵ ﺋﻮﭼﯘﻕ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﻪﻧﮕﻪﻧﯩﺪﻯ. ﺟﺎﻻﻟﯩﺪﯨﻦ ﺭﯗﻣﯩﻤﯘ «ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﻰ ﺋﻪﺯﻩﻟﺪﯨﻦ ﺋﯚﺯﯛﯕﮕﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﺋﻪﺗﻜﻪﻧﯩﺪﯨﯔ، ﺋﯩﺸﻖ ﻏﻪﻟﻴﺎﻧﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﻟﻪﻡ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﺪﻯ»ﺩﻩﻳﺪﯗ. ﺩﯦﻤﻪﻙ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﭘﯩﻜﺮﯨﭽﻪ، ﮬﯚﺳﻨﻰ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﯩﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺋﻪﻳﻨﻪﻛﻨﻰ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﭗ ﺋﯚﺯ ﮔﯜﺯﻩﻟﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﮔﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﺋﯘﻻﺭﻏﺎ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﮬﻪﻡ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﻤﯘ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﺟﺎﻻﻟﯩﺪﯨﻦ ﺭﻭﻣﻰ «ﮬﻪﻕ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺋﯩﺸﻖ ﺋﯚﻟﭽﻪﻡ ﺑﻮﻻﺭﻣﯩﺶ» ﺩﻩﻳﺪﯗ ﯞﻩ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﯩﯔ ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻗﯩﻨﻰ، ﮬﻪﺭﯨﻜﯩﺘﯩﻨﻰ ﺋﯩﺸﻖ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯗﺭﯨﺪﯗ. ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﻨﯩﯔ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﯨﻴﻪﺕ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﺪﺍ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺑﯩﺮ، ﻳﻪﻧﻰ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﯩﻜﻪﻥ، ﺋﯘ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﻣﻪﻧﺘﯩﻘﻪ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ ﺋﯧﻴﺘﻘﺎﻧﺪﺍ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﺪﯨﻜﻰ ﺑﯘ ﺋﯩﺸﻘﻨﯩﯔ ﺋﻮﺑﻴﯧﻜﺘﯩﻤﯘ، ﺳﯘﺑﻴﯧﻜﺘﯩﻤﯘ ﺑﯩﺮ، ﻳﻪﻧﻰ ﺋﯩﺸﻘﻤﯘ، ﻣﻪﺷﯘﻗﻤﯘ ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﻩ ﺑﯩﺮ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﺪﺍ «ﺋﯩﺸﻖ ﺋﺎﻟﻼﻧﯩﯔ ﻟﯘﺗﻔﻰ» ﺑﻮﻟﯘﭖ ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﻣﻪﺷﯘﻕ ﺋﻪﺯﻩﻟﺪﻩ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻼﺭﻧﻰ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺋﺎﺷﯩﻘﻼﺭﻧﯩﯔ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﺪﻩ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﮬﯘﺯﯗﺭﻻﻧﻐﺎﻥ: ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺳﻪﻥ ﺋﺎﻳﻨﻪﺋﻰ ﻛﻪﯞﻧﻪ ﺗﻪﺟﻪﻟﻼ ﺋﻪﻳﻠﻪﺩﯨﯔ، ﺋﯚﺯ ﺟﻪﻣﺎﻟﯩﯔ ﭼﻪﺷﻤﻪﺋﻰ ﺋﺎﺷﯩﻘﺪﻩﻥ ﺗﻪﻣﺎﺷﺎ ﺋﻪﻳﻠﯩﺪﯨﯔ. (ﺳﻪﻥ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺕ ﺋﻪﻳﻨﯩﻜﯩﮕﻪ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﺪﯨﯔ، ﺋﯚﺯ ﺟﺎﻣﺎﻟﯩﯖﻨﻰ ﺋﺎﺷﯩﻘﻨﯩﯔ ﻛﯚﺯﯨﺪﻩ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﺗﺎﻣﺎﺷﺎ ﻗﯩﻠﺪﯨﯔ) ﺷﯘﯕﺎ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﺪﻩ ﺑﯩﺮﻟﯩﻜﻨﯩﯔ ﻛﯚﭖ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﯩﮕﻪ ﺳﻪﯞﻩﺏ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﻣﺎﻧﺎ ﺷﯘ ﺋﯩﺸﻖ. ﺋﻪﮔﻪﺭ ﺋﯩﺸﻘﺘﯩﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺑﯘ ﺗﯘﻳﻐﯘ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﺋﺎﻟﻪﻡ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺑﯩﺮﻟﯩﻚ ﮬﺎﻟﯩﺘﯩﺪﻩ ﻛﯚﺭﯛﻧﮕﻪﻥ ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ.



ﺋﯩﺒﯩﻦ ﺋﻪﺭﻩﺑﻰ ﺑﯘ ﮬﻪﻗﺘﻪ «ﺋﻪﮔﻪﺭ ﺋﯩﺸﻖ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺑﯩﺮﻟﯩﻚ ﺋﯜﺯﯛﻟﯜﭖ ﻗﺎﻟﻤﯩﻐﺎﻥ (ﻳﻪﻧﻰ ﺋﺎﺷﯩﻖ - ﻣﻪﺷﯘﻕ ﺩﻩﭖ ﻛﯚﭘﻠﯜﻙ ﺷﻪﻛﻠﯩﺪﻩ ﻛﯚﺭﯛﻧﻤﯩﮕﻪﻥ) ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ» ﺩﻩﻳﺪﯗ. ﺟﺎﻻﻟﯩﺪﯨﻦ ﺭﯗﻣﯩﻤﯘ «ﺟﯜﻣﻠﻪ ﻣﻪﺷﯘﻗﺘﯩﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺗﺘﯘﺭ، ﺋﺎﺷﯩﻖ ﭘﻪﺭﯨﺪﯗﺭ، ﺗﯩﺮﯨﻚ ﺑﻮﻟﻐﯩﻨﻰ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﻣﻪﺷﯘﻗﺘﯘﺭ، ﺋﺎﺷﯩﻖ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻣﯘﺭﺩﻩﺩﯗﺭ»ﺩﻩﻳﺪﯗ. ﺩﯦﻤﻪﻙ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﺪﺍ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮ ﺳﻪﯞﻩﺑﻰ ﻣﺎﻧﺎ ﺷﯘ ﺋﯩﺸﻖ، ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﺋﯘﻧﺘﯘﻏﺎﻥ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺷﯘ ﺋﯩﺸﻖ ﻗﺎﻳﻨﯩﻤﯩﻐﺎ ﭼﯚﻛﯜﭖ ﻣﻪﺷﯘﻕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﺮﻟﯩﺸﯩﭗ ﻛﯧﺘﯩﺶ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯩﺮﻟﯩﻚ ﮬﺎﻟﯩﺘﯩﮕﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﺶ ﺗﻪﺳﯟﯞﯗﭘﺘﯩﻜﻰ ﺋﻪﯓ ﺋﺎﻟﯩﻲ ﻏﺎﻳﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ. ﻣﺎﻧﺎ ﺑﯘ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ «ﺋﯩﺸﻘﻰ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭗ» ﺋﯩﺪﻯ. ﺑﯘﻻﺭﺩﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ، ﺋﯘﻻﺭ ﻳﻪﻧﻪ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﯩﻨﻰ «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ ﺑﯩﻠﯩﻨﻤﻪﻛﻨﻰ ﺧﺎﻟﯩﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﯞﻩ ﻣﯘﺷﯘ ﺳﻪﯞﻩﺑﺘﯩﻦ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﻰ ﻳﺎﺭﺍﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯨﺪﯗ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﭘﯩﻜﺮﯨﭽﻪ ﺑﯩﺮ ﮬﻪﺩﯨﺴﻰ ﻗﯘﺩﯨﺴﻰ ﺩﺍ ﺋﺎﻟﻼ ﻧﺎﻣﯩﺪﯨﻦ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺩﯦﻴﯩﻠﮕﻪﻥ: «ﻣﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﻳﻮﺷﯘﺭﯗﻥ ﺧﻪﺯﯨﻨﻪ ﺋﯩﺪﯨﻢ، ﺑﯩﻠﯩﻨﻤﻪﻛﻨﻰ ﺋﯩﺴﺘﯩﺪﯨﻢ ﯞﻩ ﺑﯩﻠﯩﻨﻤﻪﻙ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﻰ ﻳﺎﺭﺍﺗﺘﯩﻢ». ﺷﯘﯕﺎ، ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﺎ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮﺩﯨﻨﺒﯩﺮ ﻣﻪﻗﻘﺴﯩﺘﻰ ﮬﻪﻗﻨﻰ ﺗﻮﻧﯘﺵ، ﺑﯩﻠﯩﺶ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﯨﻠﯩﺪﯗ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ ﮬﻪﻕ ﺑﯩﻠﯩﻨﻤﻪﻙ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﻰ ﻳﺎﺭﺍﺗﻘﺎﻥ، ﻳﻪﻧﻰ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﯩﻜﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭﺩﻩ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﻯ ﺋﻪﻛﺲ ﺋﻪﺗﻜﻪﻥ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻤﯘ ﮬﻪﻗﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﻰ، ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﺍ ﮬﻪﻗﻨﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﻯ ﺋﻪﯓ ﻣﯘﺟﻪﺳﺴﻪﻡ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﮬﻪﻗﻨﻰ ﺗﻮﻧﯘﺵ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﺗﻮﻧﯘﺷﯩﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﻣﺎﻧﺎ ﺑﯘ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ «ﮔﯧﻨﻮﺳﺌﻮﻟﻮﮔﯩﻴﯩﻠﯩﻚ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭙﻰ» (ﺑﯩﻠﯩﺶ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭙﻰ) ﺋﯩﺪﻯ. ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﻰ ﺗﻮﻏﺮﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯘ ﺋﯜﭺ ﺧﯩﻞ ﻗﺎﺭﺍﺵ ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﯩﻜﻰ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﯨﻴﻪﺕ ﻗﺎﺭﯨﺸﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ «ﯞﻩﮬﺪﻩﺗﻰ ﯞﯗﺟﯘﺩ» ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺷﻪﺭﮬﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯩﺮﺩﯨﻨﺒﯩﺮ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ ﮬﻪﺭ ﺧﯩﻞ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻠﻪﺭﺩﻩ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﯘﺷﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﯩﻨﻰ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯛﺷﻜﻪ ﺋﯩﻨﺘﯩﻠﯩﺶ ﺋﯩﺪﻯ. ﺷﯘﯕﺎ «ﺑﯘ ﺋﯜﭺ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭙﻨﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺑﯩﺮ - ﺑﯩﺮﯨﻨﻰ ﺗﻮﻟﯘﻗﻼﭖ، ﺗﻪﺑﯩﺌﯩﻲ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺑﯩﺮﻟﯩﻜﻜﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ». ﻣﯘﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﻼﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ، ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﻨﯩﯔ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﻣﻪﻳﺪﺍﻧﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﺎﻟﻼﺩﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﮬﯧﭽﻜﯩﻢ ﺑﯩﻠﻤﻪﻳﺪﯗ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺩﯗﻧﻴﺎ ﮬﻪﺭ ﺩﻩﻗﯩﻘﻪ ﻳﯧﯖﯩﺪﯨﻦ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﻣﻪﻳﺪﺍﻧﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﮕﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯗ.



ﺑﯩﺰ ﺑﻮﻟﺴﺎﻕ ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﻰ ﺟﯩﻤﺠﯩﺖ، ﺗﯘﺭﻏﯘﻥ ﮬﺎﻟﻪﺗﺘﻪ ﮬﯧﺴﺎﺑﻼﻳﻤﯩﺰ، ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺕ ﮬﻪﺭ ﺩﻩﻗﯩﻘﻪ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﻳﯧﯖﯩﺪﯨﻦ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﭗ، ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﭗ ﻳﻪﻧﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯨﻦ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﭗ ﺗﯘﺭﯨﺪﯗ. ﮬﻪﺭﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﺷﻪﻳﺌﻰ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﺷﻪﻛﯩﻠﺪﯨﻜﻰ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺪﯨﻦ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﭗ، ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﺷﻪﻛﯩﻠﺪﻩ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺗﯘﺭﯨﺪﯗ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ، ﺑﯩﺰ ﺗﯘﺭﯗﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﺑﯘ ﻣﺎﺩﺩﯨﻲ ﺩﯗﻧﻴﺎﺩﯨﻜﻰ ﮬﻪﺭ ﺧﯩﻞ ﺳﯜﺭﻩﺗﻠﻪﺭﺩﻩ ﻛﯚﺭﯛﻧﮕﻪﻥ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ ﺋﻪﺳﻤﺎ ﯞﻩ ﺳﯩﻔﺎﺗﻨﯩﯔ ﺑﯩﯟﺍﺳﯩﺘﻪ ﮬﺎﻟﺪﯨﻜﻰ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﻰ (ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻰ) ﺑﻮﻟﻤﺎﺳﺘﯩﻦ، ﺑﻪﻟﻜﻰ ﺑﯩﺮﻗﺎﻧﭽﻪ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻼﺭﺩﯨﻦ (ﻳﻪﻧﻰ ﺑﯩﺮﻧﻪﭼﭽﻪ ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﯨﻦ) ﻛﯧﻴﯩﻨﻜﻰ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻰ ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﺋﯘﻻﺭ ﺑﯘﻧﻰ «ﮬﻪﺯﻩﺭﺍﺗﻰ ﺧﻪﻣﯩﺲ» (ﺑﻪﺵ ﻣﻪﺭﺗﺒﻪ) ﺩﻩﭖ ﺋﺎﺗﯩﻐﺎﻥ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺑﯘ «ﺑﻪﺵ ﻣﻪﺭﺗﺒﻪ»ﺳﻰ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻨﯩﯔ ﺑﻪﺵ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﮬﻪﻗﻨﯩﯔ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﻰ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﺸﺘﯩﻦ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﯨﻜﻰ ﻳﯧﮕﺎﻧﻪ ﯞﯗﺟﯘﺩﻯ (ﻳﯧﮕﺎﻧﻪ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻰ) ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﻪﺳﻤﺎ ﯞﻩ ﺳﻔﺎﺗﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻛﯚﭖ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻨﯩﯔ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯚﺯ ﺋﯩﭽﯩﮕﻪ ﺋﺎﻟﻐﺎﻥ. ﺑﯘ ﺑﻪﺵ ﻣﻪﺭﺗﺒﻪ ﺗﯚﯞﻩﻧﺪﯨﻜﯩﭽﻪ:(1) «ﮬﻪﺯﻩﺭﺍﺗﻰ ﻏﻪﻳﺒﻰ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ» (ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﻏﺎﻳﯩﺒﻠﯩﻖ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ) ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﮕﻪ «ﻻﺗﻪﺋﻪﻳﻴﯘﻥ» (ﺑﯩﻠﯩﻨﻤﯩﮕﻪﻥ، ﻣﻪﻟﯘﻡ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ، ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﯨﻼﻧﻤﯩﻐﺎﻥ)، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﯩﺘﻼﻕ» (ﺋﻪﺭﻛﯩﻦ ﺋﺎﻟﻪﻡ، ﺋﺎﺯﺍﺩ ﺋﺎﻟﻪﻡ)، «ﻏﻪﻳﺒﯘﻝ ﻏﻪﻳﯩﺐ» (ﻏﺎﻳﯩﺒﻼﺭﻧﯩﯔ ﻏﺎﻳﯩﺒﻰ)، «ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺗﯘﻝ ﮬﻪﻗﺎﻳﯩﻖ» (ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺗﻨﯩﯔ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﺘﻰ)، «ﺯﺍﺗﻰ ﺋﯩﻼﮬﯩﻴﻪ» (ﺧﯘﺩﺍﻧﯩﯔ ﺯﺍﺗﻰ)، «ﺋﻪﻣﺎﻳﻰ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»11، «ﻏﻮﺑﻰ ﮬﯜﯞﯨﻴﻴﻪﺕ» (ﻏﺎﻳﯩﺐ ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺕ) ﺋﯩﺴﯩﻤﻠﯩﺮﻯ ﺑﯧﺮﯨﻠﮕﻪﻥ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ ﺑﯘﺯﺍﺕ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﯩﺪﺭﺍﻛﻨﯩﯔ ﺳﯩﺮﺗﯩﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﯩﻨﻰ، ﻳﻪﻧﻰ ﺑﯩﻠﯩﺶ ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺑﯘ ﻧﺎﻣﻼﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﺗﺎﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘ «ﺋﻪﻳﺎﻧﻰ ﺳﺎﺑﺘﻪ ﯞﻩ ﮬﻪﻗﺎﻳﯩﻘﻰ ﺋﯩﻠﻤﯩﻴﻴﻪ» (ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺕ ﺋﯩﻠﻤﻰ) ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪﯗ.21 (2) «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ» (ﺑﯜﻳﯜﻛﻠﯜﻙ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ) ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘ ﺋﺎﻟﻼﻧﯩﯔ ﻧﺎﻣﻠﯩﺮﻯ ﯞﻩ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﻜﻰ ﻧﺎﻣﺎﻳﺎﻥ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﺍﻟﻐﺎﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﺑﯘ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﺘﺎ «ﺗﻪﺋﻪﻳﻴﯘﻧﻰ ﺋﻪﯞﯞﻩﻝ» (ﺑﯩﺮﯨﻨﭽﻰ ﺗﻪﺋﻪﻳﻴﯘﻥ، ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﻜﻰ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﯨﻠﯩﻨﯩﺶ)، «ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺌﻰ ﺋﻪﯞﯞﻩﻝ» (ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﻜﻰ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ)، «ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺗﻰ ﻣﯘﮬﻪﻣﻤﻪﺩﯨﻴﻪ»، «ﺋﻪﻗﻠﯩﻲ ﺋﯟﯞﻩﻝ» (ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﻜﻰ ﺋﻪﻗﯩﻞ) «ﺭﻭﮬﯩﻲ ﻛﯜﻟﻠﻰ» (ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻲ ﺭﻭﮪ، ﭘﯜﺗﯜﻥ ﺭﻭﮪ)، «ﻛﯩﺘﺎﺑﻰ ﻣﯘﺑﯩﻦ» (ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﺍ، ﺋﻮﭼﯘﻕ ﻛﯩﺘﺎﺏ) ﺩﯦﮕﻪﻧﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﻧﺎﻣﻼﺭ ﻗﻮﻟﻠﯩﻨﯩﻠﻐﺎﻥ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﭘﯩﻜﺮﯨﺪﻩ، ﺑﯘﻧﯩﯔ «ﺑﯜﻳﯜﻛﻠﯜﻙ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ» ﺩﯦﻴﯩﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﻰ ﻧﺎﻣﻼﺭ ﯞﻩ ﺳﻔﺎﺗﻼﺭﻧﯩﯔ ﺋﺎﻳﺮﯨﻢ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﺭﺩﻩ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﺯﺍﺗﺘﯩﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ﭼﯩﻘﻤﯩﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﺪﯨﻦ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯘﻻﺭ ﺑﯘ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﻨﻰ ﻳﻪﻧﻪ «ﯞﻩﮬﺪﻩﺗﻰ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ» (ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﺑﯩﺮﻟﯩﻚ) ﺩﻩﭘﻤﯘ ﺋﺎﺗﯩﻐﺎﻥ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ، ﺑﯘ ﺑﯩﺮﯨﻨﭽﻰ ﺗﻪﺋﻪﻳﻴﯘﻥ «ﻻﻣﯘﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ» (ﺋﯩﻼﮬﻰ ﺋﺎﻟﻪﻡ) ﺑﻮﻟﯘﭖ ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﺑﯩﺮﯨﻨﭽﻰ ﺗﻪﺋﻪﻳﻴﯘﻧﺪﻩ (ﻳﺎﻛﻰ ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﻜﻰ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺪﻩ) ﻣﯜﻟﻚ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﯩﺪﯨﻦ، ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﯩﺪﯨﻦ، ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ ﻟﯘﮬﯘﺗﺘﯩﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﻤﯩﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺗﯧﺨﻰ ﺋﺎﻳﺮﯨﻢ - ﺋﺎﻳﺮﯨﻢ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. (3) «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ» ﻳﺎﻛﻰ «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﻪﺭﯞﺍﮪ» (ﭘﻪﺭﯨﺸﺘﯩﻠﻪﺭ ﺋﺎﻟﯩﻤﻰ ﻳﺎﻛﻰ ﺭﻭﮬﻼﺭ ﺋﺎﻟﯩﻤﻰ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘﻧﯩﯖﻐﺎ «ﺗﻪﺋﻪﻳﻴﯘﻧﻰ ﺳﺎﻧﻰ» (ﺋﯩﻜﻜﯩﻨﭽﻰ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﯨﻠﯩﻨﯩﺶ)، «ﺳﯩﺪﺭﻩﺗﯘﻝ ﻣﯘﻧﺘﻪﮬﻪ»31، «ﺑﻪﺭﺯﺍﮬﻰ ﺳﯘﻏﺮﺍ»41، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺗﻪﻓﺴﯩﻞ» (ﺗﻪﭘﺴﯩﻠﯩﻲ ﺋﺎﻟﻪﻡ، ﮬﻪﻣﻤﻪ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﺗﻮﻟﯘﻕ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﯨﻼﻧﻐﺎﻥ ﺋﺎﻟﻪﻡ)، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﻣﯩﺴﺎﻝ» (ﻣﯩﺴﺎﻟﻼﺭ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ) ﺩﯦﮕﻪﻧﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﻧﺎﻣﻼﺭ ﺑﯧﺮﯨﻠﮕﻪﻥ. (4) «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺷﻪﮬﺎﺩﻩﺕ» (ﮔﯘﯞﺍﮬﻠﯩﻖ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ) ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘﻧﯩﯖﻐﺎ «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﻣﯜﻟﻚ» (ﺋﺎﻟﻪﻡ، ﺩﯗﻧﻴﺎ ﻣﻪﻧﯩﺴﯩﺪﻩ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﻣﺎﺩﺩﯨﻲ ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﻰ، ﻳﻪﻧﻰ ﻛﯚﺯ ﺋﺎﻟﺪﯨﻤﯩﺰﺩﯨﻜﻰ ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﻰ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﺪﯗ)، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﻧﺎﺳﯘﺕ» (ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻲ ﺋﺎﻟﻪﻡ)، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﻪﻧﺎﺳﯩﺮ» (ﺋﯘﻧﺴﯘﺭﻻﺭ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ، ﺋﯧﻠﯧﻤﯧﻨﺘﻼﺭ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ)، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﻪﺧﻼﻕ ﯞﻩ ﺋﻪﻧﺠﯘﻡ» (ﺋﺎﺳﻤﺎﻧﻼﺭ ﯞﻩ ﻳﯘﻟﺘﯘﺯﻻﺭ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ)، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﻣﻪﯞﺍﻟﯩﺪ» (ﭘﻪﻳﺪﻩ ﺑﻮﻟﯘﺵ، ﻣﻪﻳﺪﺍﻧﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﺶ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ)، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﮬﯧﺲ» (ﺳﻪﺯﮔﯜﻟﻪﺭ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ، ﻳﻪﻧﻰ ﺳﻪﺯﮔﯜ ﺋﻪﺯﺍﻻﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﻐﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﺎﻟﻪﻡ) ﺩﯦﮕﻪﻧﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﻧﺎﻣﻼﺭﻣﯘ ﺑﯧﺮﯨﻠﮕﻪﻥ. (5) «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻲ ﻛﺎﻣﯩﻞ» ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘ ﺋﺎﻟﺪﯨﻨﻘﻰ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﻨﻰ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﻣﯘﺟﻪﺳﺴﻪﻣﻠﻪﺷﺘﯘﺭﮔﻪﻥ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺪﯗﺭ.51 ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﺋﻪﮬﻠﯩﻨﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ، ﺯﺍﺕ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ «ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﻏﺎﻳﯩﺒﻠﯩﻖ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ»ﺩﻩ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺋﺎﻟﻼﻧﯩﯔ ﺯﺍﺗﻰ ﻣﻪﯞﺟﯘﺕ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﻯ ﺗﯧﺨﻰ ﺯﺍﺗﺘﯩﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ. ﺯﺍﺕ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺋﻪﻗﯩﻞ - ﺋﯩﺪﺭﺍﻛﻨﯩﯔ ﺳﯩﺮﺗﯩﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﯘﻧﻰ ﺑﯩﻠﯩﺶ ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﻼ ﻗﺎﻟﻤﺎﺳﺘﯩﻦ، ﻳﻪﻧﻪ ﺋﯘﻧﻰ ﻣﻪﻟﯜﻡ ﻣﺎﻛﺎﻥ ﯞﻩ ﺯﺍﻣﺎﻥ ﺋﯩﭽﯩﮕﻪ ﻗﻮﻳﯘﭖ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﺭ ﻗﯩﻠﻐﯩﻠﯩﻤﯘ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﺑﯘ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﮕﻪ «ﻻﺗﻪﺋﻪﻳﻴﯘﻥ» (ﻣﻪﻟﯘﻡ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ، ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﺍ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ، ﻳﻪﻧﻰ ﻣﯘﺋﻪﻳﻴﻪﻥ ﻣﺎﻛﺎﻥ، ﺯﺍﻣﺎﻧﻐﺎ ﺗﻪﻳﯩﻦ ﺋﯧﺘﯩﺸﻜﻪ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﻣﻪﻧﯩﺪﻩ) ﺋﯩﺴﻤﻰ ﺑﯧﺮﯨﻠﮕﻪﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯘﻻﺭ ﺯﺍﺕ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺋﯩﺪﺭﺍﻛﻨﯩﯔ ﺳﯩﺮﺗﯩﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﯩﻨﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ «ﯞﯗﺟﯘﺩﻯ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﻧﯩﯔ «ﺋﻪﺳﺎ ﯞﻩ ﺳﯩﻔﺎﺗﻰ» ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﯜﭼﻜﻪ ﺑﯚﻟﯩﺪﯗ. ﺑﯘﻻﺭ «ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ» (ﺋﯘﻟﯘﻏﻠﯘﻕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ)، «ﻣﻪﻟﯘﻛﯜﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ» (ﻣﻪﻟﻪﻛﻠﻪﺭ، ﻳﻪﻧﻰ ﭘﻪﺭﯨﺸﺘﯩﻠﻪﺭ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ) ﯞﻩ «ﻣﯜﻟﻚ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ» (ﻣﺎﺩﺩﯨﻲ ﺋﺎﻟﻪﻡ)ﺩﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ.



ﺋﻪﺯﯨﺰﺩﯨﻦ ﻧﻪﺳﻪﻓﻰ ﺑﯘ ﺋﯜﭺ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟﯨﺘﯩﻨﻰ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯗﺭﯨﺪﯗ: «ﺯﺍﮬﯩﺮﻯ ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﻩ ﺑﺎﺗﯩﻨﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﺋﺎﻻﻣﻪﺗﻠﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﻣﯜﻟﻜﺘﻪ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻨﯩﯔ ﺑﻪﻟﮕﯩﻠﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ... ﻣﯜﻟﻚ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻜﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﻳﺪﯗ. ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻨﯩﯔ ﺋﺎﺳﺎﺳﻰ ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺗﺘﺎ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﻣﯜﻟﻚ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻜﻪ ﮔﯘﯞﺍﮬﻠﯩﻖ ﺑﯧﺮﯨﺪﯗ، ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺗﻨﻰ ﺩﻩﻟﯩﻠﻠﻪﻳﺪﯗ»61. «ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﻣﯜﻟﻚ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻨﯩﯔ ﺑﺎﺷﻠﯩﻨﯩﺶ ﻣﻪﻧﺒﻪﺳﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﯘ ﻣﯜﻟﻚ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻜﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺋﯘ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﯜﻟﻜﺘﻪ ﺋﯚﺯ ﮬﯚﺳﻨﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ، ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﯩﻢ ﯞﻩ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺗﺎﻣﺎﺷﺎ ﻗﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺷﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻤﯘ ﻣﯜﻟﯜﻛﻜﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﻣﯜﻟﻜﺘﻪ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﻧﺎﻣﺎﻳﺎﻥ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ. ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﺘﻪ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ ﻧﺎﻣﺎﻳﺎﻥ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ»71. ﻧﻪﺳﻪﻓﻰ ﺑﯘ ﺋﺎﻟﻪﻣﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺑﯩﺮ - ﺑﯩﺮﯨﮕﻪ ﺑﺎﻏﻼﻧﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ، ﺑﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮﯨﻨﯩﯖﻤﯘ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﯧﻴﺘﯩﺪﯗ: «ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﻣﯜﻟﻜﻨﯩﯔ ﺑﻮﻟﯘﺷﻰ، ﻣﯜﻟﻚ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻨﯩﯔ ﺑﻮﻟﯘﺷﻰ ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ ﺋﻪﻣﻪﺱ، ﮬﻪﺭ ﺋﯩﻜﻜﯩﺴﻰ ﺑﯩﺮﻟﯩﻜﺘﻪ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯩﺮ - ﺑﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﻤﺎﻳﺪﯗ»81. ﻏﻪﺯﺯﺍﻟﯩﻲ ﮬﻪﻡ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﻰ ﺋﯜﭼﻜﻪ ﺑﯚﻟﯩﺪﯗ: «ﺋﺎﻟﻪﻡ ﺑﯩﺮﻧﻪﭼﭽﻪ ﺋﺎﻟﻪﻣﻠﻪﺭﮔﻪ ﺑﯚﻟﯩﻨﯩﺪﯗ: ﻣﯜﻟﻚ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺑﯘ ﺗﯘﻳﻐﯘﻻﺭﻏﺎ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﺍ ﺋﺎﻟﻪﻡ. ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﯩﭽﻜﻰ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﻪ ﺋﻪﻗﯩﻠﻠﻪﺭﮔﻪ ﻣﻪﻟﯜﻡ ﺋﺎﻟﻪﻡ. ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﺎﺭﯨﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﻟﻪﻡ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻣﻪﻟﯘﻡ ﻗﯩﺴﯩﻤﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯚﺯ ﺋﯩﭽﯩﮕﻪ ﺋﺎﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ». ﺋﯘ ﻳﻪﻧﻪ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﻤﯘ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺑﯘ ﺋﺎﻟﻪﻣﻠﻪﺭﮔﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﺋﯜﭼﻜﻪ ﺑﯚﻟﯩﺪﯗ. «ﺋﺎﻟﻪﻡ، ﻣﯜﻟﻚ ...، ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ، ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ... ﺋﺎﻟﻪﻣﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﺑﯚﻟﯩﻨﯩﺪﯗ. ﻣﯜﻟﻚ ﺋﺎﻟﻪﻣﯩﮕﻪ ﺳﯧﻨﯩﯔ ﺑﯩﻠﯩﺸﺘﻪ ﺗﺎﻳﯩﻨﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﮬﯧﺴﯩﻲ ﺋﻪﺯﺍﻟﯩﺮﯨﯔ ﻣﺎﺱ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ. ﻣﻪﻟﻪﻛﯘﺗﻜﻪ ﻣﯘﯞﺍﭘﯩﻖ ﻛﯧﻠﯩﺪﯨﻐﯩﻨﻰ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺭﻭﮪ، ﺋﻪﻗﯩﻞ، ﻛﯜﭺ - ﺋﯩﺮﺍﺩﻩ ﻗﺎﺗﺎﺭﻟﯩﻘﻼﺭﺩﯗﺭ. ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﯩﮕﻪ ﻣﺎﺱ ﻛﯧﻠﯩﺪﯨﻐﯩﻨﻰ ﮬﯧﺲ ﺗﯘﻳﻐﯘﻻﺭﺩﯨﻜﻰ ﺳﻪﺯﮔﯘ ﯞﻩ ﻛﯜﭼﻠﻪﺭﺩﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺗﺘﯘﺭ»91. ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﯩﻜﻰ ﺋﺎﻟﻪﻡ ﻗﺎﺭﯨﺸﻰ ﺋﯘﻧﯩﯔ «ﯞﻩﮬﺪﻩﺗﻰ ﯞﯗﺟﯘﺩ» ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺗﯩﻨﻰ ﺗﻮﻟﯘﻗﻠﯩﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﯘ «ﯞﻩﮬﺪﻩﺗﻰ ﯞﯗﺟﯘﺩ» ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﻐﺎ ﺗﺎﻳﺎﻧﻐﺎﻥ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﭘﯜﺗﯜﻥ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺑﯩﺮﺩﯨﻨﺒﯩﺮ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﺎﻟﻼﻧﯩﯔ ﻧﺎﻣﻠﯩﺮﻯ ﯞﻩ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﯩﺪﯨﻨﻼ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺩﻩﻟﯩﻠﻠﻪﺷﻜﻪ ﺗﯩﺮﯨﺸﻘﺎﻥ. ﮬﻪﺭ ﻗﺎﻳﺴﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟﯨﺘﯩﻨﯩﻤﯘ ﻣﯘﺷﯘ ﻧﯘﻗﺘﯩﻨﻰ ﺩﻩﻟﯩﻠﻠﻪﺵ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﺪﺍ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯗﺭﮔﻪﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﮬﻪﻣﺰﻩ ﭘﺎﻧﺴﻮﺭﻯ «ﺋﻪﺳﺮﺍﺭ ﺋﻪﻝ - ﺋﺎﺭﯨﻔﯩﻦ» (ﺋﺎﺭﯨﻔﻼﺭﻧﯩﯔ ﺳﯩﺮﻟﯩﺮﻯ) ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ ﺋﻪﺳﯩﺮﯨﺪﻩ «ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻣﻪﻳﻠﻰ (ﻳﺎﻛﻰ ﺧﺎﮬﯩﺸﻰ، ﻳﻪﻧﻰ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﻛﯚﺭﻣﻪﻛﻨﻰ ﺋﯩﺴﺘﯩﮕﻪﻧﻠﯩﻜﻰ) ﭘﯜﺗﯜﻥ ﺋﺎﻟﻪﻣﮕﻪ ﻧﺎﻣﺎﻳﺎﻥ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ (ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ). ﺋﻪﯞﯞﯨﻠﯩﺪﯨﻦ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﻐﯩﭽﻪ، ﻣﻪﺧﭙﯩﻴﺪﯨﻦ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﯨﻐﯩﭽﻪ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺋﯘﻧﯩﯔ (ﺋﺎﻟﻼﻧﯩﯔ) ﻣﻪﻳﻠﯩﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﮬﯧﭽﻨﻪﺭﺳﻪ ﺋﻪﻣﻪﺱ». «ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﺭ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﯩﺮﻯ، ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺭﻩﯕﻠﻪﺭ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺭﻩﯕﻠﯩﺮﻯ، ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺗﺎﯞﯗﺷﻼﺭ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺗﺎﯞﯗﺷﻠﯩﺮﻯ، ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺋﯘ ﻳﯧﮕﺎﻧﻪ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﺮﺍﮬﻰ (ﺷﯧﺮﯨﻜﻰ) ﻳﻮﻕ»02ﺩﻩﻳﺪﯗ.ﮬﻪﺯﺭﯨﺘﻰ ﺋﻪﺑﯘﺑﻪﻛﺮﯨﻤﯘ «ﻣﻪﻥ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻥ ﮬﻪﺭﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﺷﻪﻳﺌﯩﺪﻩ ﺋﺎﻟﻼﻧﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺑﯩﺮﻧﻪﺭﺳﻪ ﻛﯚﺭﻣﯩﺪﯨﻢ»12 ﺩﯦﮕﻪﻧﯩﻜﻪﻥ.



ﺷﯘﯕﺎ ﻣﯘﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﻼﺭ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻨﯩﯔ ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﻩ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ، ﮬﻪﺭ ﺗﯜﺭﻟﯜﻙ ﺳﯜﺭﻩﺕ - ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﻣﺎﻧﺎ ﺷﯘ ﻳﯧﮕﺎﻧﻪ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻨﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻠﯩﺮﻯ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺋﻮﺑﺮﺍﺯﻟﯩﻖ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺩﯦﯖﯩﺰ ﺳﯜﻳﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺩﻭﻟﻘﯘﻧﻐﺎ، ﺳﯘﻧﯩﯔ ﮬﻪﺭ ﺧﯩﻞ ﮬﺎﻟﻪﺗﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﺳﯩﻤﯟﻭﻝ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯨﺪﯗ. ﺑﯘﻧﻰ ﭘﺎﺭﺱ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﺷﯧﺌﯩﺮﯨﻴﯩﺘﯩﻨﯩﯔ ﯞﻩﻛﯩﻠﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻓﻪﺧﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺋﯩﺮﺍﻗﻰ (3121 9821)ﻧﯩﯔ ﺗﯚﯞﻩﻧﺪﯨﻜﻰ ﺳﯚﺯﻟﯩﺮﯨﺪﻩ ﺋﯧﻨﯩﻖ ﻛﯚﺭﯨﻤﯩﺰ: «ﺋﯩﺴﺴﯩﻘﻨﯩﯔ ﺗﻪﺳﯩﺮﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺩﯦﯖﯩﺰ ﺋﯜﺳﺘﯩﺪﯨﻦ ﮬﺎﯞﺍﻏﺎ ﻛﯚﺗﯜﺭﯛﻟﮕﻪﻥ ﺳﯘ ﺯﻩﺭﺭﯨﻠﯩﺮﻯ ﮬﻮﺭ ﺩﯦﻴﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺑﯘﻻﺭ ﻳﯘﻗﯩﺮﻯ ﻛﯚﺗﯜﺭﯛﻟﯜﭖ ﺑﯩﺮﯨﻜﯩﭗ ﺑﯘﻟﯘﺕ ﮬﺎﺳﯩﻞ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺗﺎﻣﭽﻪ - ﺗﺎﻣﭽﻪ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺗﯚﯞﻩﻧﮕﻪ ﭼﯜﺷﺴﻪ ﻳﺎﻣﻐﯘﺭ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﻳﺎﻣﻐﯘﺭ ﺳﯘﻟﯩﺮﻯ ﻗﻮﺷﯘﻟﯘﭖ ﺩﻩﺭﻳﺎ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺗﻪﻛﺮﺍﺭ - ﺗﻪﻛﺮﺍﺭ ﻗﻮﺷﯘﻟﯘﭖ ﺩﯦﯖﯩﺰ ﮬﺎﻟﯩﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ. ﺩﯦﻤﻪﻙ، ﺩﯦﯖﯩﺰ، ﻣﯘﺯ، ﮬﻮﺭ، ﺑﯘﻟﯘﺕ، ﻳﺎﻣﻐﯘﺭ، ﺳﻪﻝ، ﺋﯘﺳﺘﻪﯓ... ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺳﯘﻧﯩﯔ ﺗﯜﺭﻟﯜﻙ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻠﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﺳﯘﺩﯗﺭ. ﺷﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﺎ ﺑﺎﺭ ﮬﯧﺴﺎﺑﻼﻧﻐﺎﻥ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﻪﺭﻣﯘ ﺗﻪﯕﺮﻯ ﺳﯘﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺑﺎﺷﻘﺎ - ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻠﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺯﺍﺗﻰ ﻳﻪﻛﻜﯩﺪﯗﺭ، ﻳﻪﻧﻰ ﺋﺎﻟﻼﺩﯗﺭ»22. ﺋﯘ ﻳﻪﻧﻪ، «ﺩﯦﯖﯩﺰ ﮬﯧﭽﻘﺎﭼﺎﻥ ﺋﯚﺯﮔﻪﺭﻣﻪﻳﺪﯗ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻗﺎﻳﻨﺎﻣﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺩﻭﻟﻘﯘﻧﻼﺭ ﻛﯚﺗﯜﺭﯛﻟﯩﺪﯗ. ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭ ﺑﯘﻧﻰ ﺩﻭﻟﻘﯘﻧﻼﺭ ﺩﯦﻴﯩﺸﯩﺪﯗ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺗﺪﻩ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺑﯘﻻﺭﻧﯩﯔ (ﺩﻭﻟﻘﯘﻧﻼﺭ) ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺋﺎﺷﯘ ﺩﯦﯖﯩﺰﺩﯨﻨﻼ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ»22ﺩﻩﻳﺪﯗ. ﮬﻪﻣﺰﻩ ﭘﺎﻧﺴﻮﺭﯨﻤﯘ ﺑﯘﻧﻰ ﺳﯘ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺳﯘﻧﯩﯔ ﻳﯜﺯﯨﺪﯨﻜﻰ ﻛﯚﭘﯜﻛﻜﻪ ﺗﯩﻤﺴﺎﻝ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯗﺭﯨﺪﯗ: «ﻛﯚﭘﯜﻙ ﺳﯘﻧﯩﯔ ﻛﯚﭘﯘﺷﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻗﻮﭘﺎﻝ (ﻛﯚﺭﯛﻣﺴﯩﺰ) ﺷﻪﻛﻠﯩﮕﻪ ﻛﯩﺮﺳﯩﻤﯘ، ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺳﯘﻧﻰ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺑﺎﺷﻠﯩﻨﯩﺸﻰ ﻗﯩﻠﻐﯩﻨﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻣﺎﮬﯩﻴﯩﺘﻰ ﻧﻪﭘﯩﺴﻠﯩﻜﺘﯩﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﺋﻪﻣﻪﺱ. ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺋﻮﻛﻴﺎﻧﻨﯩﯔ ﻳﯜﺯﯨﺪﻩ ﻛﯚﭘﯜﻙ ﻗﻮﭘﺎﻝ ﮬﺎﻟﻪﺗﺘﻪ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯘ ﺳﯘﺩﯨﻦ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﻣﻪﺟﺎﺯﻯ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﭘﻪﺭﻗﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﻳﻪﻧﻰ ﺳﯘﻧﯩﯔ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻰ ﻧﻪﭘﯩﺲ (ﮔﯜﺯﻩﻝ)، ﻛﯚﭘﯜﻛﻨﯩﯔ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻗﻮﭘﺎﻝ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﻛﯚﭘﯜﻙ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﻣﺎﮬﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺳﯘﺩﯨﻦ ﭘﻪﺭﻗﻠﻪﻧﻤﻪﻳﺪﯗ. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺷﻪﻛﻠﻰ ﯞﻩ ﺋﯩﺴﻤﻰ ﺳﯘﻧﯩﯖﻜﯩﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﯩﻤﯩﻐﯩﻨﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭ ﺋﯘﻧﻰ ﻛﯚﭘﯜﻙ ﺩﯦﻴﯩﺸﯩﺪﯗ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﻣﺎﮬﯩﻴﯩﺘﻰ ﻧﯘﻗﺘﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ ﺋﯘ ﺷﻪﻛﯩﻠﮕﯩﻤﯘ، ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﯩﻤﯘ ﺋﯩﮕﻪ ﺋﻪﻣﻪﺱ. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻤﯘ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺧﯩﻴﺎﻟﺪﯨﻨﻼ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺋﻪﻣﻪﺱ، ﭼﯜﻧﻜﻰ ﻛﯚﭘﯜﻙ ﮬﻪﺭ ﺩﺍﺋﯩﻢ ﺳﯘﺩﺍ ﻗﺎﻳﺘﺎ - ﻗﺎﻳﺘﺎ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﭗ ﺗﯘﺭﯨﺪﯗ» ﺩﻩﻳﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ، ﺑﯩﺮﺩﯨﻨﺒﯩﺮ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟﻩﺗﻤﯘ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺷﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺋﻪﺧﻼﻗﯩﻲ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ ﺗﺎﻛﺎﻣﯘﻟﻠﯩﺸﯩﭗ ﺋﯚﺯﻟﯜﻛﺘﯩﻦ ﭘﯜﺗﯜﻧﻠﻪﻱ ﻛﯧﭽﯩﭗ «ﺧﻪﻧﺎ» ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﺍ، ﻛﯚﭘﯜﻙ ﺳﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﻏﺎﻳﯩﺐ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﻩﻙ ﮬﻪﻗﻨﯩﯔ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﺪﺍ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﭗ ﻛﯧﺘﯩﺪﯗ. ﺋﯘﻻﺭ ﺑﯘ ﯞﺍﻗﯩﺘﺘﺎ «ﺧﻪﻧﺎ ﻣﻪﻗﺎﻣﯩﻐﺎ ﺋﯧﺮﯨﺸﯩﭗ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺗﺎﺷﺘﻪﻙ ﻣﯘﺳﺘﻪﮬﻜﻪﻡ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﺍ، ﺗﻪﯞﮬﯩﺪﻛﻪ (ﺑﯩﺮﻟﯩﻜﻜﻪ) ﻗﻪﺩﻩﻡ ﻗﻮﻳﯩﺪﯗﻛﻰ، ﺑﯘ ﺧﯘﺩﺩﻯ «ﻳﻮﺷﯘﺭﯗﻥ ﺧﻪﺯﯨﻨﻪ»ﺩﯨﻜﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻳﺎﻛﻰ ﻛﯚﭘﯜﻛﻨﯩﯔ ﺳﯘﺩﺍ ﻏﺎﻳﯩﺐ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﻛﯚﭘﯜﻙ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﯩﻨﯩﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﻳﺪﯗ. ﺋﻪﻣﻤﺎ «ﺗﻪﯞﮬﯩﺪﻛﻪ ﻗﻪﺩﻩﻡ ﺑﯧﺴﯩﺶ» ﺑﯘ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﻪﺵ ﺷﻪﻛﻠﯩﺪﯨﻨﻼ (ﻳﻪﻧﻰ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﯩﮕﯜﭼﻰ ﺳﯚﺯﯨﺪﯨﻨﻼ) ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﻣﺎﮬﯩﻴﻪﺗﺘﻪ، ﻛﯚﭘﯜﻙ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﮬﯧﭽﻘﺎﭼﺎﻥ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﺋﻪﻣﻪﺱ 42. ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﯩﻜﻰ ﻣﺎﻧﺎ ﺷﯘ ﻳﯧﮕﺎﻧﻪ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﻧﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻛﯚﭖ ﺧﯩﻞ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﺭﺩﻩ ﻛﯚﺭﯛﻧﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻨﯩﯔ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﻰ ﺗﻮﻏﺮﯨﺴﯩﻜﻰ «ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ » ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﺪﺍ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺩﻩﯞﺭﻯ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﭗ ﺗﯘﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﺷﻪﻛﯩﻠﺪﯨﻦ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﺷﻪﻛﯩﻠﮕﻪ ﺋﯚﺯﮔﯩﺮﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﻛﯚﭘﻠﯜﻛﺘﯩﻦ ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯩﺮﻟﯩﻚ ﮬﺎﻟﯩﺘﯩﮕﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﮬﻪﻗﻘﯩﺪﯨﻜﻰ «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ» ﻣﻪﻳﺪﺍﻧﻐﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﯩﺪﻯ. ﺑﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﻣﯘﺷﯘ ﻣﻪﺯﻣﯘﻧﻨﻰ ﺋﻪﻛﺲ ﺋﻪﺗﺘﯜﺭﮔﻪﻥ ﺷﯧﺌﯩﺮ ﺗﯜﺭﯨﮕﻪ «ﺩﻩﯞﺭﯨﻴﻪ»ﺩﻩﭖ ﻧﺎﻡ ﺑﯧﺮﯨﻠﮕﻪﻧﯩﺪﻯ. «ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ»ﮔﻪ ﺋﺎﺳﺎﺳﻪﻥ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﻯ ﺋﯚﺯ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﻗﺎﻧﭽﻪ ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﯨﻦ ﺋﯚﺗﯜﭖ ﻣﯜﻟﻚ ﺋﺎﻟﻪﻣﯩﮕﻪ، ﻳﻪﻧﻰ ﺑﯩﺰ ﻳﺎﺷﺎﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﻣﺎﺩﺩﯨﻲ ﺩﯗﻧﻴﺎﻏﺎ ﭼﯜﺷﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﺋﯚﺗﺘﯘﻕ.




«ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ»ﮔﻪ ﺋﺎﺳﺎﺳﻪﻥ، «ﺑﯘ ﻣﺎﺩﺩﯨﻲ ﺋﺎﻟﻪﻣﮕﻪ ﭼﯜﺷﻜﻪﻥ ﻳﻪﻛﻜﻪ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺩﻩﺳﻠﯩﭙﯩﺪﻩ» «ﺟﻪﻣﺎﺩ» (ﻣﯧﻨﺮﺍﻟﻼﺭ)، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ «ﻧﻪﺑﺎﺕ» (ﺋﯚﺳﯜﻣﻠﯜﻙ)، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ «ﮬﺎﻳﯟﺍﻥ»، ﺋﯘﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ «ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ» ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﯩﺮﯨﺪﻩ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ «ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻲ ﻛﺎﻣﯩﻞ» ﺷﻪﻛﻠﯩﮕﻪ ﻛﯩﺮﯨﺪﯗ ﯞﻩ ﮬﻪﻗﻘﻪ ﻗﻮﺷﯘﻟﯘﭖ ﻛﯧﺘﯩﺪﯗ. ﻳﻪﻧﻰ «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﺗﯩﻦ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﭼﯩﻘﯩﭗ، ﺑﯘ ﺧﺎﻛﺪﺍﻧﻐﺎ (ﺑﯘ ﺩﯗﻧﻴﺎﻏﺎ) ﭼﯜﺷﺴﻪ، ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯨﻦ ﺑﯘ ﻳﻪﺭﺩﯨﻦ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﺋﻪﺳﻠﯩﮕﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯗ52. ﻣﯘﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﻼﺭ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﻪﻣﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺋﻪﯓ ﺗﯚﯞﯨﻨﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻣﺎﺩﺩﯨﻲ ﺋﺎﻟﻪﻣﮕﻪ ﻳﺎﻛﻰ «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺳﯘﻓﻠﻰ» (ﺗﯚﯞﻩﻧﻜﻰ ﺋﺎﻟﻪﻡ)ﮔﻪ ﭼﯜﺷﯜﭖ ﮬﻪﺭ ﺧﯩﻞ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﺭﺩﻩ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻰ، ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﺷﻪﻛﯩﻠﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﮬﺎﻟﻪﺗﻜﻪ ﺋﯚﺗﯜﺵ ﯞﻩ ﻳﻪﻧﻪ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻘﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﺸﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺋﺎﻳﻼﻧﻤﺎ ﮬﻪﺭﯨﻜﻪﺗﻨﻰ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺑﯩﺮ ﭼﻪﻣﺒﻪﺭ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﯩﻚ ﺩﺍﺋﯩﺮﯨﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺗﻘﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘ ﺩﻩﯞﺭ ﮬﻪﺭﯨﻜﻪﺗﻨﻰ «ﻗﻪﯞﯨﺴﻰ ﻧﯘﺯﯗﻝ» ﯞﻩ «ﻗﻪﯞﯨﺴﻰ ﺋﻮﺭﯗﭺ» ﺩﻩﭖ ﺋﯩﻜﻜﯩﮕﻪ ﺑﯚﻟﮕﻪﻥ. «ﻗﻪﯞﯨﺴﻰ ﻧﯘﺯﯗﻝ» ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ «ﺋﻪﺳﻤﺎ ﯞﻩ ﺳﯩﻔﺎﺕ»ﻧﯩﯔ «ﻳﺎﻱ ﺷﻪﻛﻠﯩﺪﻩ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺗﯚﯞﻩﻧﮕﻪ ﭼﯜﺷﻜﻪﻥ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻠﯩﺮﯨﺪﯗﺭ»62. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯘ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻼﺭﻧﯩﯔ ﺗﻪﺭﺗﯩﭙﻰ ﺗﯚﯞﻩﻧﺪﯨﻜﯩﭽﻪ: «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﺗﯩﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ﭼﯩﻘﻘﺎﻥ «ﻧﯘﺭﻯ ﺋﯩﻼﮬﻰ» (ﺋﯩﻼﮬﻰ ﻧﯘﺭ) ﺗﻪﺭﺗﯩﭗ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ «ﺋﻪﻗﻠﻰ ﻛﯜﻟﻠﻰ»ﺩﯨﻦ «ﺋﯘﻗﯘﻟﻰ ﺗﯩﺲ» (ﺗﻮﻗﻘﯘﺯ ﺋﻪﻗﯩﻞ)ﮔﻪ، ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ «ﻧﯘﻓﯘﺳﻰ ﺗﯩﺲ» (ﺗﻮﻗﻘﯘﺯ ﻧﻪﻓﯩﺲ)ﻛﻪ، ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ «ﺋﻪﻓﻼﻛﻰ ﺗﯩﺲ» (ﺗﻮﻗﻘﯘﺯ ﺋﺎﺳﻤﺎﻥ)ﻛﻪ، ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ «ﺗﻪﺑﺎﻳﻰ ﺋﻪﺭﺑﺎ» (ﺗﯚﺕ ﺧﯩﻞ ﺗﻪﺑﯩﺌﻪﺕ، ﻳﻪﻧﻰ ﺋﯩﺴﺴﯩﻖ، ﺳﻮﻏﯘﻕ، ﻗﻮﺭﻏﺎﻕ، ﮬﯚﻟﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺗﯚﺕ ﺧﯩﻞ ﺗﻪﺑﯩﺌﻪﺕ)ﻏﺎ، ﺋﯘﻻﺭﺩﯨﻦ «ﺋﻪﻧﺎﺳﯩﺮﻯ ﺋﻪﺭﺑﺎ» (ﺗﯚﺕ ﺋﯘﻧﺴﯘﺭ)ﻏﺎ ﺋﯚﺗﯩﺪﯗ. ﺑﯘ ﻣﻪﺑﺪﻩ (ﺑﺎﺷﻼﻧﻐﺎﻥ ﺟﺎﻱ) ﻳﺎﻛﻰ «ﻗﻪﯞﺳﻰ ﻧﯘﺯﯗﻝ» ﺩﯦﻴﯩﻠﯩﺪﯗ72. «ﻗﻪﯞﺳﻰ ﺋﻮﺭﯗﭺ» ﺗﯚﯞﻩﻧﺪﯨﻦ ﻳﻮﻗﯩﺮﯨﻐﺎ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﻗﻪﯞﺱ (ﻳﺎﻱ) ﺷﻪﻛﻠﯩﺪﻩ ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻥ ﮬﻪﺭﯨﻜﻪﺗﻨﻰ ﺑﯩﻠﺪﯛﺭﯨﺪﯗ. «ﻗﻪﯞﺳﻰ ﻧﯘﺯﯗﻝ» ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﻏﺎﻳﯩﺐ»ﺩﯨﻦ «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺷﯘﮬﯘﺩ»ﻏﺎ ﭼﯜﺷﻜﻪﻥ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺩﻩﺳﻠﯩﭙﯩﺪﻩ ﻣﻪﺩﻩﻧﻠﻪﺭﮔﻪ (ﺟﻪﻣﺎﺩ)، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﻧﻪﺑﺎﺗﻘﺎ (ﺋﯚﺳﯜﻣﻠﯜﻙ)، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﮬﺎﻳﯟﺍﻧﻐﺎ، ﺋﻪﯓ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﺪﺍ ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺳﯜﺭﯨﺘﯩﺪﻩ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﺪﯨﻦ «ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻲ ﻛﺎﻣﯩﻞ»ﻏﺎ ﺋﯚﺗﻜﻪﻥ «ﻧﯘﺭﻯ ﺋﯩﻼﮬﻰ» ﺋﺎﺭﻗﯩﺴﯩﻐﺎ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ «ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻲ ﻛﺎﻣﯩﻞ»ﺩﯨﻦ ﮬﻪﻕ ﺗﻪﺋﺎﻻﻏﺎ (ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻘﻪ ﺋﯘﻟﯩﺸﯩﺪﯗ)82. ﺑﯘ ﺋﯩﻜﻜﯩﻨﭽﻰ ﺋﺎﻳﻼﻧﻤﺎ (ﺩﻩﯞﺭ) ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻣﻪﺋﺎﺩ (ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﺑﺎﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﺟﺎﻱ) ﻳﺎﻛﻰ «ﻗﻪﯞﺳﻰ ﺋﻮﺭﯗﭺ» (ﻳﺎﻱ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﯩﻚ ﻳﯘﻗﯩﺮﻯ ﺋﯚﺭﻟﻪﺵ) ﺩﯦﻴﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯘ «ﺋﯩﻼﮬﯩﻲ ﻧﯘﺭ» ﺋﯚﺯ «ﺩﻩﯞﺭﻩ»ﺳﯩﻨﻰ (ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﺸﻨﻰ) ﺗﺎﻣﺎﻣﻼﻳﺪﯗ. ﻣﯘﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﻼﺭﻧﯩﯔ «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ»ﺩﯨﻜﻰ «ﺋﯩﻼﮬﯩﻲ ﻧﯘﺭ»ﻧﯩﯔ «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﺗﯩﻦ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﭼﻪﻣﺒﻪﺭ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﯩﻚ ﺋﺎﻳﻼﻧﻤﺎ ﮬﺎﺳﯩﻞ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﯞﻩ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﺪﺍ ﺋﻪﺳﻠﯩﮕﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﺶ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﯩﻨﻰ ﺗﯚﯞﻩﻧﺪﯨﻜﯩﺪﻩﻙ ﺋﯩﺴﺨﯩﻤﺎ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﺶ ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ. ﺭﻩﺳﯩﻢ ﺑﺎﺭ(ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﻮﺭﯨﮕﯩﻨﺎﻟﻨﯩﯔ 33-ﺑﯩﺘﯩﺪﻩ) «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ» ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻲ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ ﺋﺎﻟﻐﺎﻧﺪﺍ ﺋﯩﺴﻼﻡ ﺩﯨﻨﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺋﯚﻟﮕﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺭﻭﮬﻨﯩﯔ ﻳﻪﻧﻪ ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﯨﻜﻰ ﺩﻩﺭﮔﺎﮬﯩﻐﺎ ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺗﻮﻏﺮﯨﺴﯩﺪﻛﻰ ﺋﻪﻗﯩﺪﯨﻠﻪﺭ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﺪﺍ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﻐﺎ ﭼﯩﻘﯩﭗ، ﻗﯩﺴﻤﻪﻥ ﺳﯩﺮﺗﻘﻰ ﺗﻪﺳﯩﺮﻟﻪﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﺗﻮﻟﯘﻗﻼﻧﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺭﻭﮬﻨﯩﯔ ﺋﯚﻟﻤﻪﻱ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﭗ ﻳﯜﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ (ﺗﻪﻧﺎﺳﯘﺥ) ﻗﺎﺭﺍﺷﻼﺭﻧﯩﯔ ﺭﺍﯞﺍﺟﻰ ﺋﯩﺪﻯ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯩﺒﯩﻦ ﺋﻪﺭﻩﺑﯩﻤﯘ «ﺋﻪﯞﯞﯨﻠﯩﺪﯨﻦ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﻐﺎ ﻗﻪﺩﻩﺭ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﺍﺗﻼﺭ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﻳﯧﮕﺎﻧﻪ ﺗﻪﯕﺮﯨﺪﯨﻦ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯗ» ﺩﻩﻳﺪﯗ92. ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﻰ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﻪ ﺑﻮﻟﯘﺵ ﺳﯜﭘﯩﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺷﻰ، ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻲ ﻗﯩﻠﯩﺸﻰ ﯞﻩ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﺸﯩﻨﻰ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻲ ﻣﻪﯞﻗﻪﺳﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﯦﺌﺎﻟﯩﺴﺘﯩﻚ ﻣﻪﻳﺪﺍﻧﺪﺍ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﻛﯚﺯﯨﺘﯩﺪﯗ ﯞﻩ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯨﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯘﻻﺭ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺵ، ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻲ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﯞﻩ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﺶ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﻠﯩﺮﯨﻨﻰ «ﻧﯘﺭﻯ ﺋﯩﻼﮬﯩﻴﻪ»ﻧﯩﯔ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﺭﺩﻩ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﯩﺸﯩﺪﯨﻨﻼ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﺍﻳﺪﯗ. ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺑﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﺷﯘﻧﯩﻤﯘ ﺗﯩﻠﻐﺎ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﺋﯚﺗﯜﺷﻜﻪ ﺗﯧﮕﯩﺸﻠﯩﻜﻜﻰ، ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﯩﺪﯨﻜﻰ «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ» ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻴﻠﯩﻖ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﻪ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺋﯩﭽﻜﻰ ﺳﻪﯞﻩﺑﻰ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﭽﻜﻰ ﻗﯩﺴﻤﯩﺪﯨﻜﻰ ﺯﯨﺪﯨﻴﻪﺕ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺋﯩﻨﻜﺎﺭ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺗﯩﻨﻰ ﺭﻭﮬﻨﯩﯔ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﺸﯩﺪﯨﻨﻼ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺩﻩﭖ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯗﺭﺳﯩﻤﯘ، ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻣﯘﺷﯘ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯛﺷﻠﯩﺮﻯ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﻛﯚﭘﻠﯩﮕﻪﻥ ﺩﯨﺌﺎﻟﯧﻜﺘﯩﻚ ﭘﯩﻜﯩﺮﻟﻪﺭﻧﯩﯔ ﺑﯩﺨﻠﯩﺮﻯ ﻛﯚﺯﮔﻪ ﭼﯧﻠﯩﻘﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﯧﺘﯩﺮﺍﭖ ﻗﯩﻠﻤﺎﻱ ﺗﯘﺭﺍﻟﻤﺎﻳﻤﯩﺰ، ﺋﻪﻟﯟﻩﺗﺘﻪ. «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ» ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﻧﯩﯔ «ﺋﻪﺳﻤﺎ ﯞﻩ ﺳﯩﻔﺎﺕ»ﻧﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺕ «ﺋﯩﻼﮬﯩﻲ ﻧﯘﺭ» ﺑﯩﺮﺩﯨﻨﻼ ﻳﺎﺭﯨﻠﯩﺸﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ ﺑﻮﻟﻤﺎﺳﺘﯩﻦ، ﺑﻪﻟﻜﻰ ﺑﯘ ﻧﯘﺭﻧﯩﯔ ﺗﻪﺩﺭﯨﺠﯩﻲ ﭘﺎﺭﻟﯩﺸﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ. ﺑﯘ ﻧﯘﺭﻧﯩﯔ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺗﯚﯞﻩﻧﮕﻪ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﯩﺶ «ﻗﻪﯞﺳﻰ ﻧﯘﺯﯗﻝ» ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺩﻩﺳﻠﻪﭖ ﺋﻪﻗﻠﻰ ﻛﯜﻟﻠﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ. ﺗﻪﺭﺗﯩﭗ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﺋﻪﯓ ﺗﯚﯞﻩﻧﮕﻪ ﭼﯜﺷﻜﻪﻧﺪﻩ «ﺗﯚﺕ ﺋﻪﻧﺎﺳﯩﺮ»، ﻳﻪﻧﻰ ﺗﯘﭘﺮﺍﻕ، ﺳﯘ، ﺋﻮﺕ، ﮬﺎﯞﺍﺩﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺗﯚﺕ ﻣﺎﺩﺩﺍ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ. ﺑﯘ ﻧﯘﺭﻧﯩﯔ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﻐﺎ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﯩﺸﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﯚﺕ ﺋﻪﻧﺎﺳﯩﺮﺩﯨﻦ ﺗﻪﺩﺭﯨﺠﯩﻲ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﻣﯧﻨﺮﺍﻟﻼﺭ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ. ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﺗﻪﺭﺗﯩﭗ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﺋﯚﺳﯜﻣﻠﯜﻙ (ﻧﻪﺑﺎﺕ)، ﮬﺎﻳﯟﺍﻥ، ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ. ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﺩﯨﻘﻘﻪﺕ ﻗﯩﻠﯩﺸﻘﺎ ﺋﻪﺭﺯﯨﻴﺪﯨﻐﯩﻨﻰ ، ﺑﯘ ﻧﯘﺭ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﻐﺎ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﺪﯨﻜﻰ ﮬﻪﺭﻗﺎﻳﺴﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻼﺭﺩﺍ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﺍﺗﻼﺭ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﻨﻘﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﯩﻐﺎ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ ﺑﯩﺮ ﺑﺎﻟﺪﺍﻕ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻲ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ، ﻣﯘﻛﻪﻣﻤﻪﻟﻠﻪﺷﻜﻪﻥ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﺍﺗﻼﺭ ﺋﯩﺪﻯ. ﺟﺎﻻﻟﯩﺪﯨﻦ ﺭﯗﻣﻰ «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ»ﻧﻰ ﺗﯚﯞﻩﻧﺪﯨﻜﯩﺪﻩﻙ ﺑﺎﻳﺎﻥ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ: ﺋﻪﯞﯞﻩﻝ ﺋﺎﻟﻪﻣﮕﻪ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﺘﻰ ﺟﻪﻣﺎﺩ، ﺟﻪﻣﺎﺩﺩﯨﻦ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﺪﻯ ﻧﻪﺑﺎﺕ. ﻳﯩﻠﻼﺭﭼﻪ ﺋﯚﻣﯜﺭ ﻛﻪﭼﯜﺭﯛﭖ ﻧﻪﺑﺎﺕ، ﺟﻪﻣﺎﺩﺩﯨﻦ ﺩﯗﻧﻴﺎﻏﺎ ﻛﻪﻟﮕﯩﻨﯩﻨﻰ ﮬﯧﭻ ﻗﯩﻠﻤﯩﺪﻯ ﻳﺎﺩ. ﻧﻪﺑﺎﺗﺘﯩﻦ ﮬﺎﻳﯟﺍﻧﻐﺎ ﺋﯚﺗﻜﻪﻧﺪﻩ ﺑﻮﻟﺴﺎ، ﻧﻪﺑﺎﺗﺘﯩﻜﻰ ﮬﺎﻟﯩﻨﻰ ﺋﻪﻳﻠﯩﻤﯩﺪﻯ ﻳﺎﺩ.03 ﻣﻪﯞﻻﻧﻪ ﻣﻪﺳﻨﻪﯞﯨﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮﯨﺪﻩ ﻳﻪﻧﻪ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺩﻩﻳﺪﯗ: «ﺟﻪﻣﺎﺩﺩﯨﻦ ﻣﯘﺭﺩﻩ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﻧﺎﻣﻐﺎ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﯩﻤﻪﻥ. ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﮬﺎﻳﯟﺍﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯩﻤﻪﻥ ﯞﻩ ﮬﺎﻳﯟﺍﻧﺪﯨﻦ ﺋﯚﻟﯜﭖ ﺋﺎﺩﻩﻣﮕﻪ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﻤﻪﻥ (ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺋﯩﻜﻪﻥ). ﻣﺎﯕﺎ ﺋﯚﻟﯜﭖ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﭗ ﻛﯧﺘﯩﺸﺘﯩﻦ ﺋﻪﻧﺪﯨﺸﻪ ﻗﯩﻠﯩﺸﻨﯩﯔ ﻧﯧﻤﻪ ﮬﺎﺟﯩﺘﻰ؟ ﺑﻪﺷﻪﺭﺩﻩ (ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻠﯩﻘﺘﺎ) ﺋﯚﻟﯜﭖ، ﭘﯜﺗﯜﻧﻠﻪﻱ ﻳﯧﯖﻰ ﻗﯩﻴﺎﭘﻪﺗﻜﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻣﻪﻻﺋﯩﻜﯩﻠﻪﺭﺩﯨﻦ ﺑﯩﺮ ﺑﻪﻟﮕﻪ ﺋﯧﻠﯩﺶ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻗﺎﻧﺎﺕ ﻗﺎﻗﯩﻤﻪﻥ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﻣﻪﻟﻪﻛﻨﻰ ﮬﻪﻡ ﺗﻪﺭﻙ ﺋﯧﺘﯩﻤﻪﻥ. ﭼﯜﻧﻜﻰ «ﺋﯘﻧﯩﯔ (ﺋﺎﻟﻼﻧﯩﯔ) ﯞﻩﺟﯩﺪﯨﻦ (ﻳﯜﺯﯨﺪﯨﻦ) ﺑﺎﺷﻘﺎ ﮬﻪﻣﻤﻪ ﮬﺎﻻﻙ ﺑﻮﻟﻐﯘﭼﯩﺪﯗﺭ (ﺋﯚﻟﮕﯜﭼﯩﺪﯗﺭ)»، ﻣﻪﻻﺋﯩﻜﯩﻠﻪﺭ ﺋﺎﻟﯩﻤﯩﺪﯨﻤﯘ ﻣﻪﻥ ﻳﻪﻧﻪ ﺋﯚﻟﯩﻤﻪﻥ»13. ﺑﯘ ﻣﯩﺴﺎﻟﻼﺭﺩﯨﻦ «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ»ﺩﻩ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﻪﻧﮕﻪﻥ ﺩﯨﺌﺎﻟﯧﻜﺘﯩﻚ ﭘﯩﻜﯩﺮﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯧﻨﯩﻖ ﻛﯚﺭﮔﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺑﻮﻟﯘﭘﻤﯘ ﻛﯧﻴﯩﻨﻜﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﻨﻘﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻨﻰ ﺋﯩﻨﻜﺎﺭ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﺪﺍ ﻣﻪﻳﺪﺍﻧﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﺸﻰ ﯞﻩ ﺋﺎﻟﺪﯨﻨﻘﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﺘﯩﻜﯩﮕﻪ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ ﺗﺎﻛﺎﻣﯘﻟﻠﯩﺸﯩﺸﻘﺎ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﻣﺎﯕﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺋﻼﮬﯩﺪﻩ ﻛﯚﺯﮔﻪ ﭼﯧﻘﯩﻠﯩﺪﯗ. «... ﺳﻪﻥ ﺧﺎﻙ (ﺗﯘﭘﺮﺍﻕ) ﺋﯩﺪﯨﯔ، ﮔﯩﻴﺎﮬﻘﺎ ﺋﺎﻳﻼﻧﺪﯨﯔ. ﻧﻪﺑﺎﺗﺎﺕ (ﺋﯚﺳﯜﻣﻠﯜﻙ) ﺩﯗﻧﻴﺎﺳﯩﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮ ﻗﻪﺗﺮﻩ ﻗﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﮬﺎﻳﯟﺍﻧﺎﺕ ﺩﯗﻧﻴﺎﺳﯩﻐﺎ ﺋﯚﺗﺘﯜﯓ. ﻧﯩﮭﺎﻳﻪﺕ، ﮬﺎﻳﯟﺍﻧﺎﺕ ﺩﯗﻧﻴﺎﺳﯩﺪﯨﻦ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻴﻪﺗﻜﻪ. ﻣﺎﻧﺎ ﺑﯘ ﻗﺎﻟﺘﯩﺲ ﻣﯚﺟﯩﺰﻩ!» ﺩﻩﻳﺪﯗ ﺟﺎﻻﻟﯩﺪﯨﻦ ﺭﯗﻣﻰ23. ﻣﻪﯞﻻﻧﯩﻨﯩﯔ ﺋﻪﺳﻪﺭﻟﯩﺮﯨﺪﻩ ﺑﯘﻧﺪﺍﻕ ﺩﯨﺌﺎﻟﯧﻜﺘﯩﻚ ﺋﯚﺯﮔﯩﺮﯨﺶ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﻰ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﻪﻧﮕﻪﻥ ﻣﯩﺴﺮﺍﻻﺭﻧﻰ ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﯩﻤﯘ ﻛﯚﭖ ﺋﯘﭼﺮﯨﺘﯩﻤﯩﺰ: «ﺩﻩﺳﻠﯩﭙﯩﺪﻩ ﺟﻪﻣﺎﺩ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﯩﺪﻯ، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﻧﻪﺑﺎﺕ (ﺋﯚﺳﯜﻣﻠﯜﻙ) ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﺪﻯ. ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﮬﺎﻳﯟﺍﻧﻐﺎ ﺋﯚﺗﺘﯘﯓ. ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺑﯘ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﻼﺭ ﺳﺎﯕﺎ ﻧﺎﻣﻪﻟﯜﻣﺪﯗﺭ. ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ (ﮬﺎﻳﯟﺍﻧﺪﯨﻦ) ﺋﯩﻠﯩﻢ، ﺋﻪﻗﯩﻞ ﯞﻩ ﺋﯩﻤﺎﻥ ﺋﯩﮕﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻐﺎ ﺋﯚﺗﺘﻰ. ﮔﻪﺭﭼﻪ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ (ﺗﯘﭘﺮﺍﻗﺘﯩﻦ) ﻣﯘﻛﻪﻣﻤﻪﻟﻠﯩﺸﯩﭗ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ، ﺗﻪﻥ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﺧﺎﻛﺪﺍﻧﻨﯩﯔ (ﺗﯘﭘﺮﺍﻗﻨﯩﯔ) ﺑﯩﺮ ﺑﯚﻟﯩﻜﯩﺪﯗﺭ»33. ﻛﯚﺭﯛﻧﯘﭖ ﺗﯘﺭﯗﭘﺘﯩﻜﻰ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ»ﺩﯨﻜﻰ «ﻧﯘﺭﻯ ﺋﯩﻼﮬﻰ»ﻧﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺗﻪﺭﺗﯩﭙﻰ ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﺩﺩﯨﻲ ﮬﺎﻟﻪﺗﺘﯩﻦ ﺗﺎﻛﺎﻣﯘﻟﻠﯩﺸﯩﺸﻘﺎ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﻣﺎﯕﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﻛﯧﻴﯩﻨﻜﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﺘﯩﻜﻰ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺕ ﮬﺎﻣﺎﻥ ﺋﺎﻟﺪﯨﻨﻘﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻨﻰ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﻣﻪﻧﺒﻪ ﻗﯩﻠﺴﯩﻤﯘ، ﻳﻪﻧﻪ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﻛﻮﻧﺎ ﮬﺎﻟﯩﺘﯩﻨﻰ ﺋﯩﻨﻜﺎﺭ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﻳﯧﯖﻰ ﮬﺎﻟﻪﺗﻜﻪ ﺋﯚﺗﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﺕ ﺩﯨﺌﺎﻟﯧﻜﺘﯩﻚ ﺋﯚﺯﮔﯩﺮﯨﺶ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﯩﻨﻰ ﺋﻪﻛﺲ ﺋﻪﺗﺘﯜﺭﮔﻪﻧﯩﺪﻯ. ﮔﻪﺭﭼﻪ ﺋﯘﻻﺭ ﺑﯘ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﻼﺭﻧﻰ ﭘﻪﻗﻪﺕ «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﻧﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﻰ ﺩﻩﭖ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﺳﯩﻤﯘ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﻨﯩﯔ ﮬﻪﺭﻗﺎﻳﺴﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﺘﯩﻜﻰ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺵ، ﻣﻪﯞﺟﯘﺕ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺗﯘﺭﯗﺵ ﯞﻩ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻐﺎ ﺳﻪﯞﻩﺏ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺕ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﻠﯩﺮﻯ ﮬﻪﻗﻘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺗﻮﻧﯘﺷﯩﺪﺍ، ﺋﺎﯕﺴﯩﺰ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺩﯨﺌﺎﻟﯧﻜﺘﯩﻚ ﻗﺎﻧﯘﻧﯩﻴﯩﺘﯩﻨﻰ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﯩﮕﻪﻧﯩﺪﻯ. ﺷﯘﯕﺎ ﺑﯩﺰ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯘ ﻗﺎﺭﺍﺷﻼﺭﻧﻰ ﻣﻪﻟﯘﻡ ﺗﻪﺭﻩﭘﻠﻪﺭﺩﻩ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﺋﯩﺴﺘﯩﺨﯩﻴﻠﯩﻚ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺩﯨﺌﺎﻟﯧﻜﺘﯩﻚ ﻗﺎﻧﯘﻧﯩﻴﯩﺘﯩﮕﻪ ﺋﻮﻳﻐﯘﻧﻼﺷﻘﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﺋﯩﻠﻐﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﺋﯩﮕﻪ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﺍﻳﻤﯩﺰ ﮬﻪﻡ ﺋﯘﻧﻰ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺗﻨﻰ ﭘﯜﺗﯜﻧﻠﻪﻱ ﺋﯩﻨﻜﺎﺭ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻣﯧﺘﺎﻓﯩﺰﯨﻚ ﻗﺎﺭﺍﺵ «ﺩﻩﯞﺭﯨﻴﻠﯩﻚ» ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﺪﯨﻨﻤﯘ ﻗﯩﺴﻤﻪﻥ ﭘﻪﺭﻗﻠﻪﻧﺪﯛﺭﯨﻤﯩﺰ.



«ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﻰ» «ﯞﻩﮬﺪﯨﺘﻰ ﯞﯗﺟﯘﺩ» (ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮﻟﯩﻜﻰ) ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺗﯩﻐﺎ ﺋﺎﺳﺎﺳﻼﻧﻐﺎﻥ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﯟﻯ ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺕ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﯩﻜﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭ ﮔﻪﺭﭼﻪ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﺘﻪ ﻛﯚﭖ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ، ﻣﺎﮬﯩﻴﻪﺕ ﺋﯧﺘﯩﺒﺎﺭﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﺮﻻ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ (ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻕ) ﺑﺎﺭ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﻳﻪﻛﻜﻪ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﻨﻰ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﻯ ﺳﯜﺭﯨﺪﯗ. ﻣﺎﻧﺎ ﺷﯘ ﻣﺎﮬﯩﻴﻪﺕ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯩﺮﻟﯩﻚ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﮬﺎﺩﯨﺴﻪ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﻛﯚﭘﻠﯜﻙ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﺍ ﺑﺎﻏﻠﯩﻨﯩﺶ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﻣﻪﺯﻣﯘﻧﯩﻨﻰ ﺗﻪﺷﻜﯩﻞ ﻗﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﻣﻪﺭﻛﯩﺰﯨﻲ ﺋﻮﺭﯗﻧﺪﺍ ﺗﯘﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﻣﻪﺳﯩﻠﻪ ﻳﻪﻛﻜﻪ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﯞﯗﺟﯘﺩﻯ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﻪﯓ ﻣﯘﺟﻪﺳﺴﻪﻣﻠﻪﺷﻜﻪﻥ ﮬﺎﻟﺪﯨﻜﻰ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﻰ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﺍﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟﻩﺕ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﭘﯩﻜﯩﺮ، ﭼﯜﺷﻪﻧﭽﯩﻠﻪﺭ ﻣﯘﺷﯘ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﻨﻰ ﭼﯚﺭﯨﺪﯨﮕﻪﻥ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﻗﺎﻧﺎﺕ ﻳﺎﻳﯩﺪﯗ.



ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻴﻪﺕ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺗﻪﭘﻪﻛﻜﯘﺭ ﺗﺎﺭﯨﺨﯩﺪﺍ ﺋﻪﯓ ﻛﯚﭖ ﻛﯚﯕﯜﻝ ﺑﯚﻟﮕﻪﻥ، ﺋﯩﺰﺩﻩﻧﮕﻪﻥ ﻣﻪﺳﯩﻠﻪ ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﯩﯔ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﻣﻪﻧﺒﻪﺳﻰ، ﻣﺎﮬﯩﻴﯩﺘﻰ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺑﯘ ﻣﻪﺳﯩﻠﻪ ﺋﯜﺳﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﯩﺰﺩﯨﻨﯩﺶ ﻣﺎﮬﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﺋﯚﺯ - ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﭼﯜﺷﯩﻨﯩﺶ ﻳﻮﻟﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﯘﺭﯗﻧﯘﺷﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﻨﻘﻰ ﺷﻪﺭﺗﻰ ﺋﯩﺪﻯ. ﻗﻪﺩﯨﻤﻜﻰ ﻳﯘﻧﺎﻥ ﭘﻪﻳﻼﺳﻮﭘﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺗﯧﻠﯩﺲ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﻣﻪﻧﺒﻪﺳﯩﻨﻰ «ﺳﯘ»ﺩﯨﻦ ﺋﯩﺰﺩﻩﭖ «ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﺳﯘﺩﯨﻦ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ ﯞﻩ ﺳﯘﻏﺎ ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯗ» ﺩﻩﭖ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﺳﻪ، ﺋﺎﻧﺎﻛﺴﯩﻤﺎﻧﺪﯨﺮ ﻣﯘﻗﯩﻢ ﺷﻪﻛﯩﻠﮕﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﻣﺎﺩﺩﺍ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺑﯘﻧﻰ «ﭼﻪﻛﺴﯩﺰﻟﯩﻚ» ﺩﻩﭖ ﺋﺎﺗﯩﻐﺎﻧﯩﺪﻯ. ﺋﺎﻧﺎﻛﺴﯩﻤﯧﻦ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﯩﯔ ﻣﻪﻧﺒﻪﺳﯩﻨﻰ «ﮬﺎﯞﺍ» ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﯨﺪﻯ. ﮬﯧﺮﺍﻛﻠﯧﺖ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﻣﻪﻧﺒﻪﻧﻰ «ﺋﻮﺕ» ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﺍﭖ، «ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺕ ﺋﻮﺗﺘﯩﻦ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ، ﺋﺎﺧﯩﺮﻯ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﭗ ﺋﻮﺗﻘﺎ ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯗ» ﺩﯦﺴﻪ، ﭘﯩﻔﺎﮔﻮﺭ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﻣﻪﻧﺒﻪﻧﻰ «ﺳﺎﻥ» ﺩﯦﺪﻯ. ﺩﯨﻤﻮﻛﺮﯨﺖ «ﺋﺎﺗﻮﻡ»ﺩﯨﻦ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺩﯦﺴﻪ، ﺳﻮﻗﺮﺍﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻨﻰ «ﻣﻪﻗﺴﻪﺗﭽﯩﻠﯩﻚ» ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯩﺰﺍﮬﻠﯩﺪﻯ. ﭘﻼﺗﻮﻥ «ﺋﯩﺪﯨﻴﻪ» ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺷﻪﺭﮬﻠﯩﺴﻪ، ﺋﺎﺭﯨﺴﺘﻮﺗﯩﻞ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﺪﯨﻜﻰ ﻗﺎﺭﺍﺷﻼﺭﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﻨﻰ ﻳﻪﻛﯜﻧﻠﻪﺵ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﺪﺍ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﻐﺎ ﭼﯩﻘﺎﺭﻏﺎﻥ «ﺳﯘﺑﯩﺴﺘﺎﻧﺴﯩﻴﻪ» ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺗﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﺩﻯ.




ﻣﻪﻳﻠﻰ ﺷﻪﺭﻗﻨﯩﯔ ﻗﻪﺩﯨﻤﻜﻰ ﭘﻪﻳﻼﺳﻮﭘﻠﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﯘﻥ ﻳﺎﻛﻰ ﻏﻪﺭﺑﻨﯩﯔ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﯘﻥ، ﺋﯘﻻﺭ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﻣﻪﯞﻗﻪﺩﻩ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﯩﯔ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﻣﻪﻧﺒﻪﺳﯩﻨﻰ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯛﺷﻜﻪ ﺗﯩﺮﯨﺸﻘﺎﻥ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺑﻪﺯﯨﻠﯩﺮﻯ ﺑﯘ ﻣﻪﻧﺒﻪﻧﻰ ﻛﻮﻧﻜﺮﯦﺖ ﺑﯩﺮ ﻣﺎﺩﺩﯨﺪﯨﻦ، ﺟﯩﺴﯩﻤﺪﯨﻦ، ﺷﻪﻳﺌﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺰﺩﯨﺴﻪ، ﺑﻪﺯﯨﻠﯩﺮﻯ ﺗﺎﺷﻘﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﯨﻦ ﺋﯩﺰﺩﯨﮕﻪﻥ. ﻛﯧﻴﯩﻨﭽﻪ ﻣﺎﺭﻛﺴﯩﺰﻡ ﻛﻼﺳﺴﯩﻜﻠﯩﺮﻯ ﺑﯘ ﺋﯩﺰﺩﯨﻨﯩﺸﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻴﻠﯩﻖ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺧﯩﻞ ﻳﯚﻧﯩﻠﯩﺸﻜﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﭗ، ﺑﯘ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﭼﻮﯓ ﻳﯚﻧﯩﻠﯩﺸﻨﻰ «ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎﻟﯩﺰﻡ» ﯞﻩ «ﺋﯩﺪﯦﺌﺎﻟﯩﺰﻡ» ﺩﻩﭖ ﺋﺎﺗﯩﻐﺎﻧﯩﺪﻯ. ﺑﯩﺰﮔﻪ ﻣﻪﻟﯘﻡ، ﻣﺎﺭﻛﺴﯩﺰﻡ ﻛﻼﺳﺴﯩﻜﻠﯩﺮﻯ ﮬﯧﭽﻘﺎﭼﺎﻥ ﺋﯚﺯﯨﺪﯨﻦ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﯨﻜﻰ ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﯟﻯ ﻣﯩﺮﺍﺳﻼﺭﻏﺎ، ﻣﻪﻳﻠﻰ ﺋﯘ ﺋﯩﺪﯦﺌﺎﻟﯩﺴﺘﯩﻚ ﺧﺎﮬﯩﺸﻘﺎ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﯘﺷﺘﯩﻦ ﻗﻪﺗﺌﯩﻴﻨﻪﺯﻩﺭ، ﭘﯜﺗﯜﻧﻠﻪﻱ ﺋﯩﻨﻜﺎﺭ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﭘﻮﺯﯨﺘﺴﯩﻴﯩﺴﻰ ﺗﯘﺗﻤﯩﻐﺎﻥ، ﺋﻪﻛﺴﯩﭽﻪ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﯩﻠﻐﺎﺭ ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﻠﻪﺭﺩﯨﻦ، ﺩﯨﺌﺎﻟﯧﻜﺘﯩﻚ ﭘﯩﻜﯩﺮﻟﻪﺭﺩﯨﻦ ﺗﻪﻧﻘﯩﺪﯨﻲ ﺋﻮﺯﯗﻗﻠﯩﻨﯩﭗ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﻪ ﺳﯩﺴﺘﯧﻤﯩﺴﯩﻨﻰ ﺑﻪﺭﭘﺎ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ.



ﺋﯩﺴﻼﻡ ﺩﯨﻨﻰ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺩﯗﻧﻴﺎﻏﺎ ﻛﯧﻠﯩﭗ «ﻗﯘﺭﺋﺎﻥ» ﯞﻩ ﮬﻪﺩﯨﺴﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﻲ ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﯟﻯ ﻣﻪﻧﺒﻪﺳﻰ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﮕﻪ ﻗﺎﺩﯨﺮ، ﻗﯘﺩﺭﻩﺗﻠﯩﻚ ﺋﺎﻟﻼ ﺗﻪﺭﯨﭙﯩﺪﯨﻦ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﻗﻪﺗﺌﯩﻲ ﻣﯘﺋﻪﻳﻴﻪﻧﻠﻪﺷﺘﯜﺭﯨﺪﯗ. ﺷﯘﯕﯩﻤﯘ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﺪﺍ، ﺋﺎﻟﻼﺩﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﮬﯧﭽﻘﺎﻧﺪﺍﻕ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﻣﻪﯞﺟﯘﺕ ﺋﻪﻣﻪﺱ ﺩﻩﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﻳﻪﻛﻜﻪ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﻗﺎﺭﯨﺸﻰ ﮬﯚﻛﯜﻣﺮﺍﻥ ﺋﻮﺭﯗﻧﺪﺍ ﺗﯘﺭﯨﺪﯗ. ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺋﯩﻜﻪﻥ، ﺋﯘﻻﺭ «ﯞﻩﮬﺪﻩﺗﻰ ﯞﯗﺟﯘﺩ» ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺗﯩﻐﺎ ﺋﺎﺳﺎﺳﻠﯩﻨﯩﭗ، ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﯩﻜﻰ ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻗﻼﺭﻧﻰ، ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻨﻰ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯨﺪﯗ؟ ﺋﯘﻻﺭ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﯩﻜﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭﻧﻰ، ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﻰ ﺑﯩﺮﺩﯨﻨﺒﯩﺮ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﻧﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﮬﻪﺭ ﺧﯩﻞ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﺭﺩﻩ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﯩﺪﯨﻨﻼ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺩﻩﭖ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯨﺪﯗ. ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﺎ ﺑﯘ «ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ» ﺩﯦﻴﯩﻠﯩﺪﯗ.
«ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ» ﺳﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﻣﻪﻧﯩﺴﻰ «ﭘﺎﺭﻻﭖ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺵ، ﺟﯩﻠﯟﯨﻠﯩﻨﯩﺶ...» ﺩﯦﮕﻪﻧﻠﯩﻚ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﺎ ﮬﻪﻕ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﯨﻠﯩﻨﯩﺸﻰ، ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﺪﯗ. ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﺋﻪﮬﻠﯩﻨﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ، ﺑﯩﺮﺩﯨﻨﺒﯩﺮ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﺎﻟﻼ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﺷﻨﻰ ﯞﻩ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﺸﻨﻰ ﺧﺎﻟﯩﻐﺎﻥ ﯞﻩ ﻣﯘﺷﯘ ﺳﻪﯞﻩﺑﺘﯩﻦ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﻰ ﻳﺎﺭﺍﺗﻘﺎﻥ:


ﻳﺎﺭ ﺋﯚﺯﯨﻦ ﻛﯚﺭﻣﻪﻛﻜﻪ ﺋﺎﻳﻨﻪ ﺋﯩﺠﺎﺩ ﺋﻪﻳﻠﻪﻣﯩﺶ،
ﺳﯜﺭﻩﺗﻰ ﺋﯩﺠﺎﺩ ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﯨﻦ ﺑﯘ ﻣﻪﻧﯩﺪﯗﺭ ﻏﻪﺭﻩﺯ.(1)


ﺩﯦﻤﻪﻙ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﭘﯩﻜﺮﯨﭽﻪ «ﮬﯚﺳﻨﻰ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»(ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﮔﯜﺯﻩﻟﻠﯩﻚ) ﺋﯚﺯ ﮬﯚﺳﻨﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﺵ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺋﻪﻳﻨﻪﻙ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﻩ ﺋﺎﻟﻪﻡ، ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﻰ ﻳﺎﺭﺍﺗﻘﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺗﯜﭖ ﺳﻪﯞﻩﺑﯩﻤﯘ ﻣﺎﻧﺎ ﺷﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺗﺘﯘﺭ. ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺯﯦﻤﯩﻨﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺴﻼﻡ ﺩﯨﻨﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﻼ ﺗﻪﺭﯨﭙﯩﺪﯨﻦ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﮬﻪﻗﻘﯩﺪﯨﻜﻰ ﻗﺎﺭﺍﺷﻠﯩﺮﯨﺪﺍ ﺳﻮﻗﺮﺍﺗﻘﺎ ﺋﺎﯞﺍﺯ ﻗﻮﺷﯘﭖ ﺗﯧﻠﯧﺌﻮﻟﻮﮔﯩﺰﻣﻠﯩﻖ (ﻣﻪﻗﺴﻪﺗﭽﯩﻠﯩﻚ)ﻣﻪﯞﻗﻪﺳﯩﻨﻰ ﺋﻪﻛﺲ ﺋﻪﺗﺘﯘﺭﮔﻪﻥ. ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﺪﺍ ﻛﯚﺭﮔﯩﻨﯩﻤﯩﺰﺩﻩﻙ، ﮬﻪﻕ ﺋﯚﺯ ﮔﯜﺯﻩﻟﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ، ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺯﻭﻗﻠﯩﻨﯩﺶ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﻰ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﺋﻪﻳﻨﻪﻙ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﻩ ﻳﺎﺭﺍﺗﻘﺎﻥ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺑﯘ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﺪﺍ ﻳﻪﻧﻪ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﯩﯔ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﺶ ﺳﻪﯞﻩﺑﯩﻨﻰ ﺋﯧﺴﺘﯧﺘﯩﻚ ﻧﯘﻗﺘﯩﺌﯩﻨﻪﺯﻩﺭﺩﯨﻦ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯛﺵ ﺧﺎﮬﯩﺸﯩﻤﯘ ﺋﻪﻛﺲ ﺋﻪﺗﻜﻪﻧﯩﺪﻯ. ﺑﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺳﯩﺮﺕ، ﺳﻮﭘﯩﻼﺭ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﺪﯨﻜﻰ ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻲ ﻣﻪﯞﻗﻪﺳﯩﺪﯨﻦ (ﻳﻪﻧﻰ ﻣﻪﻗﺴﻪﺗﭽﯩﻠﯩﻚ ﻧﯘﻗﺘﯩﺌﯩﻨﻪﺯﻩﺭﺩﯨﻦ) ﭼﻪﺗﻨﯩﻤﯩﮕﻪﻥ ﮬﺎﻟﺪﺍ، ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﯩﯔ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﯧﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮﻗﺎﻧﭽﻪ ﻧﯘﻗﺘﯩﻼﺭﺩﯨﻦ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯗﺭﯗﺷﻜﻪ ﺗﯩﺮﯨﺸﻘﺎﻥ. ﮔﺮﻭﺯﯨﻦ ﺋﺎﻟﯩﻤﻰ ﺋﯥ. ﺩ. ﺟﺎﯞﻩﻟﯩﺪﺯﻩ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﯩﻜﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﯧﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﻰ ﮬﻪﻗﻘﯩﺪﯨﻜﻰ ﻗﺎﺭﺍﺷﻼﺭﻧﯩﯔ ﺋﯜﭺ ﺧﯩﻞ ﻧﯘﻗﺘﯩﺌﯩﻨﻪﺯﻩﺭﮔﻪ ﻣﻪﺭﻛﻪﺯﻟﯩﺸﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﺪﯗ ﯞﻩ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﺍﺷﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﻲ ﺧﺎﮬﯩﺸﻼﺭﻏﺎ ﺋﺎﺳﺎﺳﻪﻥ ﺑﯘ ﺋﯘﭺ ﺧﯩﻞ ﻗﺎﺭﺍﺷﻨﻰ «ﺋﯧﺴﺘﯧﺘﯩﻚ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭗ»، «ﺋﯩﺸﻘﻰ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭗ»، «ﮔﯧﻨﻮﺳﺌﻮﻟﻮﮔﯩﻴﯩﻠﯩﻚ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭗ» (ﺑﯩﻠﯩﺶ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭙﻰ) ﺩﻩﭖ ﺋﺎﺗﺎﻳﺪﯗ. «ﮬﯚﺳﻨﻰ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﺋﯚﺯ ﮬﯚﺳﻨﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﻣﻪﻙ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺋﻪﻳﻨﻪﻙ ﺋﻮﺭﻧﯩﺪﺍ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﻰ ﻳﺎﺭﺍﺗﻘﺎﻥ» ﺩﯦﮕﻪﻥ ﻗﺎﺭﺍﺵ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﯩﻜﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﯧﻠﯩﺶ ﺳﻪﯞﻩﺑﯩﻨﯩﯔ «ﺋﯧﺴﺘﯧﺘﯩﻚ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭙﻰ» ﺋﯩﺪﻯ. ﺋﻪﻣﺪﻯ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺗﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ «ﺋﯩﺸﻘﻰ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭙﻰ» ﯞﻩ «ﮔﯧﻨﻮﺳﺌﻮﻟﻮﮔﯩﻴﯩﻠﯩﻚ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭙﻰ»ﻧﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﺑﺎﻗﺎﻳﻠﻰ. ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﻨﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ، ﯞﯗﺟﯘﺩﻯ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ «ﺋﻪﻣﻤﺎ ﯞﻩ ﺳﯩﻔﺎﺕ»ﮔﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ، ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺋﯘ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﯩﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺋﻪﻳﻨﻪﻛﺘﻪ ﺋﯚﺯ ﮬﯚﺳﻨﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﮔﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﺋﯚﺯ ﮬﯚﺳﻨﯩﮕﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﮬﻪﻡ ﺋﻪﻳﻨﻪﻙ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﺎ ﻛﯚﺭﯛﻧﮕﻪﻥ ﮬﯚﺳﻨﯩﻨﯩﻤﯘ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ. ﺑﯩﺰ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﺋﯚﺗﻜﻪﻥ ﺋﻪﺯﯨﺰﯨﺪﯨﻦ ﻧﻪﺳﻪﻓﻨﯩﯔ «ﺑﯘ ﻧﯘﺭ ﺋﯚﺯ ﻛﺎﻣﺎﻟﯩﻨﻰ، ﺋﻪﺳﻤﺎ ﯞﻩ ﺳﻔﺎﺗﯩﻨﻰ ﺋﯚﺯ ﻣﻪﺯﮬﯩﺮﯨﻨﺪﻩ (ﻛﯚﺭﯛﺷﯩﺪﻩ) ﻣﯘﺷﺎﮬﯩﺪﻩ ﺋﻪﺗﻜﯩﻨﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ (ﻛﯚﺭﮔﯩﻨﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ)، ﺋﯘﻻﺭﻏﺎ (ﺋﯚﺯ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻠﯩﺮﯨﮕﻪ) ﺋﺎﺷﯩﻘﺘﯘﺭ. ﺑﯘ ﺳﻪﯞﻩﺑﺘﯩﻦ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﯩﯔ ﺭﻭﮬﯩﻤﯘ ﺋﯚﺯ ﺟﯩﺴﻤﯩﻐﺎ ﺋﺎﺷﯩﻘﺘﯘﺭ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺋﺎﺩﯨﻤﯩﻲ ﺟﯩﺴﯩﻢ ﺋﺎﺩﯨﻤﯩﻲ ﺭﻭﮬﻘﺎ ﻣﻪﺯﮬﻪﺭﺩﯗﺭ (ﺋﯧﺮﯨﺸﻜﻪﻧﺪﯗﺭ)» ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺳﯚﺯﻟﯩﺮﯨﺪﯨﻤﯘ ﺑﯘ ﻗﺎﺭﺍﺵ ﺋﻮﭼﯘﻕ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﻪﻧﮕﻪﻧﯩﺪﻯ. ﺟﺎﻻﻟﯩﺪﯨﻦ ﺭﯗﻣﯩﻤﯘ «ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﻰ ﺋﻪﺯﻩﻟﺪﯨﻦ ﺋﯚﺯﯛﯕﮕﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﺋﻪﺗﻜﻪﻧﯩﺪﯨﯔ، ﺋﯩﺸﻖ ﻏﻪﻟﻴﺎﻧﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﻟﻪﻡ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﺪﻯ»ﺩﻩﻳﺪﯗ. ﺩﯦﻤﻪﻙ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﭘﯩﻜﺮﯨﭽﻪ، ﮬﯚﺳﻨﻰ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﯩﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺋﻪﻳﻨﻪﻛﻨﻰ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﭗ ﺋﯚﺯ ﮔﯜﺯﻩﻟﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﮔﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﺋﯘﻻﺭﻏﺎ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﮬﻪﻡ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﻤﯘ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﺟﺎﻻﻟﯩﺪﯨﻦ ﺭﻭﻣﻰ «ﮬﻪﻕ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺋﯩﺸﻖ ﺋﯚﻟﭽﻪﻡ ﺑﻮﻻﺭﻣﯩﺶ» ﺩﻩﻳﺪﯗ ﯞﻩ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﯩﯔ ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻗﯩﻨﻰ، ﮬﻪﺭﯨﻜﯩﺘﯩﻨﻰ ﺋﯩﺸﻖ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯗﺭﯨﺪﯗ.



ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﻨﯩﯔ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﯨﻴﻪﺕ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﺪﺍ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺑﯩﺮ، ﻳﻪﻧﻰ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﯩﻜﻪﻥ، ﺋﯘ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﻣﻪﻧﺘﯩﻘﻪ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ ﺋﯧﻴﺘﻘﺎﻧﺪﺍ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﺪﯨﻜﻰ ﺑﯘ ﺋﯩﺸﻘﻨﯩﯔ ﺋﻮﺑﻴﯧﻜﺘﯩﻤﯘ، ﺳﯘﺑﻴﯧﻜﺘﯩﻤﯘ ﺑﯩﺮ، ﻳﻪﻧﻰ ﺋﯩﺸﻘﻤﯘ، ﻣﻪﺷﯘﻗﻤﯘ ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﻩ ﺑﯩﺮ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﺪﺍ «ﺋﯩﺸﻖ ﺋﺎﻟﻼﻧﯩﯔ ﻟﯘﺗﻔﻰ» ﺑﻮﻟﯘﭖ ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﻣﻪﺷﯘﻕ ﺋﻪﺯﻩﻟﺪﻩ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻼﺭﻧﻰ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺋﺎﺷﯩﻘﻼﺭﻧﯩﯔ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﺪﻩ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﮬﯘﺯﯗﺭﻻﻧﻐﺎﻥ: ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺳﻪﻥ ﺋﺎﻳﻨﻪﺋﻰ ﻛﻪﯞﻧﻪ ﺗﻪﺟﻪﻟﻼ ﺋﻪﻳﻠﻪﺩﯨﯔ، ﺋﯚﺯ ﺟﻪﻣﺎﻟﯩﯔ ﭼﻪﺷﻤﻪﺋﻰ ﺋﺎﺷﯩﻘﺪﻩﻥ ﺗﻪﻣﺎﺷﺎ ﺋﻪﻳﻠﯩﺪﯨﯔ. (ﺳﻪﻥ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺕ ﺋﻪﻳﻨﯩﻜﯩﮕﻪ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﺪﯨﯔ، ﺋﯚﺯ ﺟﺎﻣﺎﻟﯩﯖﻨﻰ ﺋﺎﺷﯩﻘﻨﯩﯔ ﻛﯚﺯﯨﺪﻩ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﺗﺎﻣﺎﺷﺎ ﻗﯩﻠﺪﯨﯔ) ﺷﯘﯕﺎ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﺪﻩ ﺑﯩﺮﻟﯩﻜﻨﯩﯔ ﻛﯚﭖ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﯩﮕﻪ ﺳﻪﯞﻩﺏ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﻣﺎﻧﺎ ﺷﯘ ﺋﯩﺸﻖ. ﺋﻪﮔﻪﺭ ﺋﯩﺸﻘﺘﯩﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺑﯘ ﺗﯘﻳﻐﯘ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﺋﺎﻟﻪﻡ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺑﯩﺮﻟﯩﻚ ﮬﺎﻟﯩﺘﯩﺪﻩ ﻛﯚﺭﯛﻧﮕﻪﻥ ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ. ﺋﯩﺒﯩﻦ ﺋﻪﺭﻩﺑﻰ ﺑﯘ ﮬﻪﻗﺘﻪ «ﺋﻪﮔﻪﺭ ﺋﯩﺸﻖ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺑﯩﺮﻟﯩﻚ ﺋﯜﺯﯛﻟﯜﭖ ﻗﺎﻟﻤﯩﻐﺎﻥ (ﻳﻪﻧﻰ ﺋﺎﺷﯩﻖ - ﻣﻪﺷﯘﻕ ﺩﻩﭖ ﻛﯚﭘﻠﯜﻙ ﺷﻪﻛﻠﯩﺪﻩ ﻛﯚﺭﯛﻧﻤﯩﮕﻪﻥ) ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ» ﺩﻩﻳﺪﯗ. ﺟﺎﻻﻟﯩﺪﯨﻦ ﺭﯗﻣﯩﻤﯘ «ﺟﯜﻣﻠﻪ ﻣﻪﺷﯘﻗﺘﯩﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺗﺘﯘﺭ، ﺋﺎﺷﯩﻖ ﭘﻪﺭﯨﺪﯗﺭ، ﺗﯩﺮﯨﻚ ﺑﻮﻟﻐﯩﻨﻰ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﻣﻪﺷﯘﻗﺘﯘﺭ، ﺋﺎﺷﯩﻖ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻣﯘﺭﺩﻩﺩﯗﺭ»ﺩﻩﻳﺪﯗ. ﺩﯦﻤﻪﻙ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﺪﺍ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮ ﺳﻪﯞﻩﺑﻰ ﻣﺎﻧﺎ ﺷﯘ ﺋﯩﺸﻖ، ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﺋﯘﻧﺘﯘﻏﺎﻥ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺷﯘ ﺋﯩﺸﻖ ﻗﺎﻳﻨﯩﻤﯩﻐﺎ ﭼﯚﻛﯜﭖ ﻣﻪﺷﯘﻕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﺮﻟﯩﺸﯩﭗ ﻛﯧﺘﯩﺶ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯩﺮﻟﯩﻚ ﮬﺎﻟﯩﺘﯩﮕﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﺶ ﺗﻪﺳﯟﯞﯗﭘﺘﯩﻜﻰ ﺋﻪﯓ ﺋﺎﻟﯩﻲ ﻏﺎﻳﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ. ﻣﺎﻧﺎ ﺑﯘ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ «ﺋﯩﺸﻘﻰ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭗ» ﺋﯩﺪﻯ. ﺑﯘﻻﺭﺩﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ، ﺋﯘﻻﺭ ﻳﻪﻧﻪ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﯩﻨﻰ «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ ﺑﯩﻠﯩﻨﻤﻪﻛﻨﻰ ﺧﺎﻟﯩﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﯞﻩ ﻣﯘﺷﯘ ﺳﻪﯞﻩﺑﺘﯩﻦ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﻰ ﻳﺎﺭﺍﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯨﺪﯗ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﭘﯩﻜﺮﯨﭽﻪ ﺑﯩﺮ ﮬﻪﺩﯨﺴﻰ ﻗﯘﺩﯨﺴﻰ ﺩﺍ ﺋﺎﻟﻼ ﻧﺎﻣﯩﺪﯨﻦ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺩﯦﻴﯩﻠﮕﻪﻥ: «ﻣﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﻳﻮﺷﯘﺭﯗﻥ ﺧﻪﺯﯨﻨﻪ ﺋﯩﺪﯨﻢ، ﺑﯩﻠﯩﻨﻤﻪﻛﻨﻰ ﺋﯩﺴﺘﯩﺪﯨﻢ ﯞﻩ ﺑﯩﻠﯩﻨﻤﻪﻙ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﻰ ﻳﺎﺭﺍﺗﺘﯩﻢ». ﺷﯘﯕﺎ، ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﺎ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮﺩﯨﻨﺒﯩﺮ ﻣﻪﻗﻘﺴﯩﺘﻰ ﮬﻪﻗﻨﻰ ﺗﻮﻧﯘﺵ، ﺑﯩﻠﯩﺶ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﯨﻠﯩﺪﯗ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ ﮬﻪﻕ ﺑﯩﻠﯩﻨﻤﻪﻙ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﻰ ﻳﺎﺭﺍﺗﻘﺎﻥ، ﻳﻪﻧﻰ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﯩﻜﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭﺩﻩ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﻯ ﺋﻪﻛﺲ ﺋﻪﺗﻜﻪﻥ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻤﯘ ﮬﻪﻗﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﻰ، ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﺍ ﮬﻪﻗﻨﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﻯ ﺋﻪﯓ ﻣﯘﺟﻪﺳﺴﻪﻡ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﮬﻪﻗﻨﻰ ﺗﻮﻧﯘﺵ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﺗﻮﻧﯘﺷﯩﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﻣﺎﻧﺎ ﺑﯘ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ «ﮔﯧﻨﻮﺳﺌﻮﻟﻮﮔﯩﻴﯩﻠﯩﻚ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭙﻰ» (ﺑﯩﻠﯩﺶ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭙﻰ) ﺋﯩﺪﻯ. ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﻰ ﺗﻮﻏﺮﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯘ ﺋﯜﭺ ﺧﯩﻞ ﻗﺎﺭﺍﺵ ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﯩﻜﻰ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﯨﻴﻪﺕ ﻗﺎﺭﯨﺸﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ «ﯞﻩﮬﺪﻩﺗﻰ ﯞﯗﺟﯘﺩ» ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺷﻪﺭﮬﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯩﺮﺩﯨﻨﺒﯩﺮ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ ﮬﻪﺭ ﺧﯩﻞ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻠﻪﺭﺩﻩ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﯘﺷﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﯩﻨﻰ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯛﺷﻜﻪ ﺋﯩﻨﺘﯩﻠﯩﺶ ﺋﯩﺪﻯ. ﺷﯘﯕﺎ «ﺑﯘ ﺋﯜﭺ ﭘﺮﯨﻨﺴﯩﭙﻨﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺑﯩﺮ - ﺑﯩﺮﯨﻨﻰ ﺗﻮﻟﯘﻗﻼﭖ، ﺗﻪﺑﯩﺌﯩﻲ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺑﯩﺮﻟﯩﻜﻜﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ». ﻣﯘﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﻼﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ، ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﻨﯩﯔ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﻣﻪﻳﺪﺍﻧﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﺎﻟﻼﺩﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﮬﯧﭽﻜﯩﻢ ﺑﯩﻠﻤﻪﻳﺪﯗ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺩﯗﻧﻴﺎ ﮬﻪﺭ ﺩﻩﻗﯩﻘﻪ ﻳﯧﯖﯩﺪﯨﻦ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﻣﻪﻳﺪﺍﻧﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﮕﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯗ. ﺑﯩﺰ ﺑﻮﻟﺴﺎﻕ ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﻰ ﺟﯩﻤﺠﯩﺖ، ﺗﯘﺭﻏﯘﻥ ﮬﺎﻟﻪﺗﺘﻪ ﮬﯧﺴﺎﺑﻼﻳﻤﯩﺰ،



ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺕ ﮬﻪﺭ ﺩﻩﻗﯩﻘﻪ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﻳﯧﯖﯩﺪﯨﻦ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﭗ، ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﭗ ﻳﻪﻧﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯨﻦ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﻠﯩﭗ ﺗﯘﺭﯨﺪﯗ. ﮬﻪﺭﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﺷﻪﻳﺌﻰ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﺷﻪﻛﯩﻠﺪﯨﻜﻰ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺪﯨﻦ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﭗ، ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﺷﻪﻛﯩﻠﺪﻩ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺗﯘﺭﯨﺪﯗ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ، ﺑﯩﺰ ﺗﯘﺭﯗﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﺑﯘ ﻣﺎﺩﺩﯨﻲ ﺩﯗﻧﻴﺎﺩﯨﻜﻰ ﮬﻪﺭ ﺧﯩﻞ ﺳﯜﺭﻩﺗﻠﻪﺭﺩﻩ ﻛﯚﺭﯛﻧﮕﻪﻥ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ ﺋﻪﺳﻤﺎ ﯞﻩ ﺳﯩﻔﺎﺗﻨﯩﯔ ﺑﯩﯟﺍﺳﯩﺘﻪ ﮬﺎﻟﺪﯨﻜﻰ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﻰ (ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻰ) ﺑﻮﻟﻤﺎﺳﺘﯩﻦ، ﺑﻪﻟﻜﻰ ﺑﯩﺮﻗﺎﻧﭽﻪ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻼﺭﺩﯨﻦ (ﻳﻪﻧﻰ ﺑﯩﺮﻧﻪﭼﭽﻪ ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﯨﻦ) ﻛﯧﻴﯩﻨﻜﻰ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻰ ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﺋﯘﻻﺭ ﺑﯘﻧﻰ «ﮬﻪﺯﻩﺭﺍﺗﻰ ﺧﻪﻣﯩﺲ» (ﺑﻪﺵ ﻣﻪﺭﺗﺒﻪ) ﺩﻩﭖ ﺋﺎﺗﯩﻐﺎﻥ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺑﯘ «ﺑﻪﺵ ﻣﻪﺭﺗﺒﻪ»ﺳﻰ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻨﯩﯔ ﺑﻪﺵ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﮬﻪﻗﻨﯩﯔ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﻨﻰ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﺸﺘﯩﻦ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﯨﻜﻰ ﻳﯧﮕﺎﻧﻪ ﯞﯗﺟﯘﺩﻯ (ﻳﯧﮕﺎﻧﻪ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻰ) ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﻪﺳﻤﺎ ﯞﻩ ﺳﻔﺎﺗﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻛﯚﭖ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻨﯩﯔ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯚﺯ ﺋﯩﭽﯩﮕﻪ ﺋﺎﻟﻐﺎﻥ. ﺑﯘ ﺑﻪﺵ ﻣﻪﺭﺗﺒﻪ ﺗﯚﯞﻩﻧﺪﯨﻜﯩﭽﻪ:(1) «ﮬﻪﺯﻩﺭﺍﺗﻰ ﻏﻪﻳﺒﻰ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ» (ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﻏﺎﻳﯩﺒﻠﯩﻖ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ) ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﮕﻪ «ﻻﺗﻪﺋﻪﻳﻴﯘﻥ» (ﺑﯩﻠﯩﻨﻤﯩﮕﻪﻥ، ﻣﻪﻟﯘﻡ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ، ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﯨﻼﻧﻤﯩﻐﺎﻥ)، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﯩﺘﻼﻕ» (ﺋﻪﺭﻛﯩﻦ ﺋﺎﻟﻪﻡ، ﺋﺎﺯﺍﺩ ﺋﺎﻟﻪﻡ)، «ﻏﻪﻳﺒﯘﻝ ﻏﻪﻳﯩﺐ» (ﻏﺎﻳﯩﺒﻼﺭﻧﯩﯔ ﻏﺎﻳﯩﺒﻰ)، «ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺗﯘﻝ ﮬﻪﻗﺎﻳﯩﻖ» (ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺗﻨﯩﯔ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﺘﻰ)، «ﺯﺍﺗﻰ ﺋﯩﻼﮬﯩﻴﻪ» (ﺧﯘﺩﺍﻧﯩﯔ ﺯﺍﺗﻰ)، «ﺋﻪﻣﺎﻳﻰ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»11، «ﻏﻮﺑﻰ ﮬﯜﯞﯨﻴﻴﻪﺕ» (ﻏﺎﻳﯩﺐ ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺕ) ﺋﯩﺴﯩﻤﻠﯩﺮﻯ ﺑﯧﺮﯨﻠﮕﻪﻥ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ ﺑﯘﺯﺍﺕ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﯩﺪﺭﺍﻛﻨﯩﯔ ﺳﯩﺮﺗﯩﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﯩﻨﻰ، ﻳﻪﻧﻰ ﺑﯩﻠﯩﺶ ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺑﯘ ﻧﺎﻣﻼﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﺗﺎﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘ «ﺋﻪﻳﺎﻧﻰ ﺳﺎﺑﺘﻪ ﯞﻩ ﮬﻪﻗﺎﻳﯩﻘﻰ ﺋﯩﻠﻤﯩﻴﻴﻪ» (ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺕ ﺋﯩﻠﻤﻰ) ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪﯗ.21 (2) «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ» (ﺑﯜﻳﯜﻛﻠﯜﻙ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ) ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘ ﺋﺎﻟﻼﻧﯩﯔ ﻧﺎﻣﻠﯩﺮﻯ ﯞﻩ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﻜﻰ ﻧﺎﻣﺎﻳﺎﻥ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﺍﻟﻐﺎﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﺑﯘ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﺘﺎ «ﺗﻪﺋﻪﻳﻴﯘﻧﻰ ﺋﻪﯞﯞﻩﻝ» (ﺑﯩﺮﯨﻨﭽﻰ ﺗﻪﺋﻪﻳﻴﯘﻥ، ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﻜﻰ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﯨﻠﯩﻨﯩﺶ)، «ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺌﻰ ﺋﻪﯞﯞﻩﻝ» (ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﻜﻰ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ)، «ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺗﻰ ﻣﯘﮬﻪﻣﻤﻪﺩﯨﻴﻪ»، «ﺋﻪﻗﻠﯩﻲ ﺋﯟﯞﻩﻝ» (ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﻜﻰ ﺋﻪﻗﯩﻞ) «ﺭﻭﮬﯩﻲ ﻛﯜﻟﻠﻰ» (ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻲ ﺭﻭﮪ، ﭘﯜﺗﯜﻥ ﺭﻭﮪ)، «ﻛﯩﺘﺎﺑﻰ ﻣﯘﺑﯩﻦ» (ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﺍ، ﺋﻮﭼﯘﻕ ﻛﯩﺘﺎﺏ) ﺩﯦﮕﻪﻧﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﻧﺎﻣﻼﺭ ﻗﻮﻟﻠﯩﻨﯩﻠﻐﺎﻥ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﭘﯩﻜﺮﯨﺪﻩ، ﺑﯘﻧﯩﯔ «ﺑﯜﻳﯜﻛﻠﯜﻙ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ» ﺩﯦﻴﯩﻠﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺳﻪﯞﻩﺑﻰ ﻧﺎﻣﻼﺭ ﯞﻩ ﺳﻔﺎﺗﻼﺭﻧﯩﯔ ﺋﺎﻳﺮﯨﻢ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﺭﺩﻩ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﺯﺍﺗﺘﯩﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ﭼﯩﻘﻤﯩﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﺪﯨﻦ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯘﻻﺭ ﺑﯘ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﻨﻰ ﻳﻪﻧﻪ «ﯞﻩﮬﺪﻩﺗﻰ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ» (ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﺑﯩﺮﻟﯩﻚ) ﺩﻩﭘﻤﯘ ﺋﺎﺗﯩﻐﺎﻥ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ، ﺑﯘ ﺑﯩﺮﯨﻨﭽﻰ ﺗﻪﺋﻪﻳﻴﯘﻥ «ﻻﻣﯘﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ» (ﺋﯩﻼﮬﻰ ﺋﺎﻟﻪﻡ) ﺑﻮﻟﯘﭖ ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﺑﯩﺮﯨﻨﭽﻰ ﺗﻪﺋﻪﻳﻴﯘﻧﺪﻩ (ﻳﺎﻛﻰ ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﻜﻰ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺪﻩ) ﻣﯜﻟﻚ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﯩﺪﯨﻦ، ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﯩﺪﯨﻦ، ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ ﻟﯘﮬﯘﺗﺘﯩﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﻤﯩﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺗﯧﺨﻰ ﺋﺎﻳﺮﯨﻢ - ﺋﺎﻳﺮﯨﻢ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. (3) «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ» ﻳﺎﻛﻰ «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﻪﺭﯞﺍﮪ» (ﭘﻪﺭﯨﺸﺘﯩﻠﻪﺭ ﺋﺎﻟﯩﻤﻰ ﻳﺎﻛﻰ ﺭﻭﮬﻼﺭ ﺋﺎﻟﯩﻤﻰ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘﻧﯩﯖﻐﺎ «ﺗﻪﺋﻪﻳﻴﯘﻧﻰ ﺳﺎﻧﻰ» (ﺋﯩﻜﻜﯩﻨﭽﻰ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﯨﻠﯩﻨﯩﺶ)، «ﺳﯩﺪﺭﻩﺗﯘﻝ ﻣﯘﻧﺘﻪﮬﻪ»31، «ﺑﻪﺭﺯﺍﮬﻰ ﺳﯘﻏﺮﺍ»41، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺗﻪﻓﺴﯩﻞ» (ﺗﻪﭘﺴﯩﻠﯩﻲ ﺋﺎﻟﻪﻡ، ﮬﻪﻣﻤﻪ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﺗﻮﻟﯘﻕ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﯨﻼﻧﻐﺎﻥ ﺋﺎﻟﻪﻡ)، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﻣﯩﺴﺎﻝ» (ﻣﯩﺴﺎﻟﻼﺭ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ) ﺩﯦﮕﻪﻧﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﻧﺎﻣﻼﺭ ﺑﯧﺮﯨﻠﮕﻪﻥ. (4) «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺷﻪﮬﺎﺩﻩﺕ» (ﮔﯘﯞﺍﮬﻠﯩﻖ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ) ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘﻧﯩﯖﻐﺎ «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﻣﯜﻟﻚ» (ﺋﺎﻟﻪﻡ، ﺩﯗﻧﻴﺎ ﻣﻪﻧﯩﺴﯩﺪﻩ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﻣﺎﺩﺩﯨﻲ ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﻰ، ﻳﻪﻧﻰ ﻛﯚﺯ ﺋﺎﻟﺪﯨﻤﯩﺰﺩﯨﻜﻰ ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﻰ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﺪﯗ)، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﻧﺎﺳﯘﺕ» (ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻲ ﺋﺎﻟﻪﻡ)، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﻪﻧﺎﺳﯩﺮ» (ﺋﯘﻧﺴﯘﺭﻻﺭ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ، ﺋﯧﻠﯧﻤﯧﻨﺘﻼﺭ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ)، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﻪﺧﻼﻕ ﯞﻩ ﺋﻪﻧﺠﯘﻡ» (ﺋﺎﺳﻤﺎﻧﻼﺭ ﯞﻩ ﻳﯘﻟﺘﯘﺯﻻﺭ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ)، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﻣﻪﯞﺍﻟﯩﺪ» (ﭘﻪﻳﺪﻩ ﺑﻮﻟﯘﺵ، ﻣﻪﻳﺪﺍﻧﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﺶ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ)، «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﮬﯧﺲ» (ﺳﻪﺯﮔﯜﻟﻪﺭ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ، ﻳﻪﻧﻰ ﺳﻪﺯﮔﯜ ﺋﻪﺯﺍﻻﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﻐﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﺎﻟﻪﻡ) ﺩﯦﮕﻪﻧﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﻧﺎﻣﻼﺭﻣﯘ ﺑﯧﺮﯨﻠﮕﻪﻥ. (5) «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻲ ﻛﺎﻣﯩﻞ» ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘ ﺋﺎﻟﺪﯨﻨﻘﻰ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﻨﻰ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﻣﯘﺟﻪﺳﺴﻪﻣﻠﻪﺷﺘﯘﺭﮔﻪﻥ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺪﯗﺭ.51 ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﺋﻪﮬﻠﯩﻨﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ، ﺯﺍﺕ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ «ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﻏﺎﻳﯩﺒﻠﯩﻖ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ»ﺩﻩ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺋﺎﻟﻼﻧﯩﯔ ﺯﺍﺗﻰ ﻣﻪﯞﺟﯘﺕ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﻯ ﺗﯧﺨﻰ ﺯﺍﺗﺘﯩﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ. ﺯﺍﺕ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺋﻪﻗﯩﻞ - ﺋﯩﺪﺭﺍﻛﻨﯩﯔ ﺳﯩﺮﺗﯩﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﯘﻧﻰ ﺑﯩﻠﯩﺶ ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﻼ ﻗﺎﻟﻤﺎﺳﺘﯩﻦ، ﻳﻪﻧﻪ ﺋﯘﻧﻰ ﻣﻪﻟﯜﻡ ﻣﺎﻛﺎﻥ ﯞﻩ ﺯﺍﻣﺎﻥ ﺋﯩﭽﯩﮕﻪ ﻗﻮﻳﯘﭖ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﺭ ﻗﯩﻠﻐﯩﻠﯩﻤﯘ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﺑﯘ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﮕﻪ «ﻻﺗﻪﺋﻪﻳﻴﯘﻥ» (ﻣﻪﻟﯘﻡ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ، ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﺍ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ، ﻳﻪﻧﻰ ﻣﯘﺋﻪﻳﻴﻪﻥ ﻣﺎﻛﺎﻥ، ﺯﺍﻣﺎﻧﻐﺎ ﺗﻪﻳﯩﻦ ﺋﯧﺘﯩﺸﻜﻪ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﻣﻪﻧﯩﺪﻩ) ﺋﯩﺴﻤﻰ ﺑﯧﺮﯨﻠﮕﻪﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯘﻻﺭ ﺯﺍﺕ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﺴﻰ ﺋﯩﺪﺭﺍﻛﻨﯩﯔ ﺳﯩﺮﺗﯩﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﯩﻨﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ «ﯞﯗﺟﯘﺩﻯ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﻧﯩﯔ «ﺋﻪﺳﺎ ﯞﻩ ﺳﯩﻔﺎﺗﻰ» ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻣﻪﺭﺗﯩﺒﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﯜﭼﻜﻪ ﺑﯚﻟﯩﺪﯗ. ﺑﯘﻻﺭ «ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ» (ﺋﯘﻟﯘﻏﻠﯘﻕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ)، «ﻣﻪﻟﯘﻛﯜﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ» (ﻣﻪﻟﻪﻛﻠﻪﺭ، ﻳﻪﻧﻰ ﭘﻪﺭﯨﺸﺘﯩﻠﻪﺭ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ) ﯞﻩ «ﻣﯜﻟﻚ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ» (ﻣﺎﺩﺩﯨﻲ ﺋﺎﻟﻪﻡ)ﺩﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ. ﺋﻪﺯﯨﺰﺩﯨﻦ ﻧﻪﺳﻪﻓﻰ ﺑﯘ ﺋﯜﭺ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟﯨﺘﯩﻨﻰ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯗﺭﯨﺪﯗ: «ﺯﺍﮬﯩﺮﻯ ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﻩ ﺑﺎﺗﯩﻨﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﺋﺎﻻﻣﻪﺗﻠﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﻣﯜﻟﻜﺘﻪ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻨﯩﯔ ﺑﻪﻟﮕﯩﻠﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ... ﻣﯜﻟﻚ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻜﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﻳﺪﯗ. ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻨﯩﯔ ﺋﺎﺳﺎﺳﻰ ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺗﺘﺎ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﻣﯜﻟﻚ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻜﻪ ﮔﯘﯞﺍﮬﻠﯩﻖ ﺑﯧﺮﯨﺪﯗ، ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺗﻨﻰ ﺩﻩﻟﯩﻠﻠﻪﻳﺪﯗ»61. «ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﻣﯜﻟﻚ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻨﯩﯔ ﺑﺎﺷﻠﯩﻨﯩﺶ ﻣﻪﻧﺒﻪﺳﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﯘ ﻣﯜﻟﻚ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻜﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺋﯘ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﯜﻟﻜﺘﻪ ﺋﯚﺯ ﮬﯚﺳﻨﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ، ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﯩﻢ ﯞﻩ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺗﺎﻣﺎﺷﺎ ﻗﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺷﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻤﯘ ﻣﯜﻟﯜﻛﻜﻪ ﺋﺎﺷﯩﻖ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﻣﯜﻟﻜﺘﻪ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﻧﺎﻣﺎﻳﺎﻥ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ. ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﺘﻪ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ ﻧﺎﻣﺎﻳﺎﻥ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ»71. ﻧﻪﺳﻪﻓﻰ ﺑﯘ ﺋﺎﻟﻪﻣﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺑﯩﺮ - ﺑﯩﺮﯨﮕﻪ ﺑﺎﻏﻼﻧﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ، ﺑﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮﯨﻨﯩﯖﻤﯘ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﯧﻴﺘﯩﺪﯗ: «ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﻣﯜﻟﻜﻨﯩﯔ ﺑﻮﻟﯘﺷﻰ، ﻣﯜﻟﻚ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺗﻨﯩﯔ ﺑﻮﻟﯘﺷﻰ ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ ﺋﻪﻣﻪﺱ، ﮬﻪﺭ ﺋﯩﻜﻜﯩﺴﻰ ﺑﯩﺮﻟﯩﻜﺘﻪ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯩﺮ - ﺑﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﻤﺎﻳﺪﯗ»81. ﻏﻪﺯﺯﺍﻟﯩﻲ ﮬﻪﻡ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﻰ ﺋﯜﭼﻜﻪ ﺑﯚﻟﯩﺪﯗ: «ﺋﺎﻟﻪﻡ ﺑﯩﺮﻧﻪﭼﭽﻪ ﺋﺎﻟﻪﻣﻠﻪﺭﮔﻪ ﺑﯚﻟﯩﻨﯩﺪﯗ: ﻣﯜﻟﻚ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺑﯘ ﺗﯘﻳﻐﯘﻻﺭﻏﺎ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﺍ ﺋﺎﻟﻪﻡ. ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﯩﭽﻜﻰ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﻪ ﺋﻪﻗﯩﻠﻠﻪﺭﮔﻪ ﻣﻪﻟﯜﻡ ﺋﺎﻟﻪﻡ. ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﺎﺭﯨﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﻟﻪﻡ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻣﻪﻟﯘﻡ ﻗﯩﺴﯩﻤﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯚﺯ ﺋﯩﭽﯩﮕﻪ ﺋﺎﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ». ﺋﯘ ﻳﻪﻧﻪ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﻤﯘ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺑﯘ ﺋﺎﻟﻪﻣﻠﻪﺭﮔﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﺋﯜﭼﻜﻪ ﺑﯚﻟﯩﺪﯗ. «ﺋﺎﻟﻪﻡ، ﻣﯜﻟﻚ ...، ﻣﻪﻟﻪﻛﯜﺕ، ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ... ﺋﺎﻟﻪﻣﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﺑﯚﻟﯩﻨﯩﺪﯗ. ﻣﯜﻟﻚ ﺋﺎﻟﻪﻣﯩﮕﻪ ﺳﯧﻨﯩﯔ ﺑﯩﻠﯩﺸﺘﻪ ﺗﺎﻳﯩﻨﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﮬﯧﺴﯩﻲ ﺋﻪﺯﺍﻟﯩﺮﯨﯔ ﻣﺎﺱ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ. ﻣﻪﻟﻪﻛﯘﺗﻜﻪ ﻣﯘﯞﺍﭘﯩﻖ ﻛﯧﻠﯩﺪﯨﻐﯩﻨﻰ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺭﻭﮪ، ﺋﻪﻗﯩﻞ، ﻛﯜﭺ - ﺋﯩﺮﺍﺩﻩ ﻗﺎﺗﺎﺭﻟﯩﻘﻼﺭﺩﯗﺭ. ﺟﻪﺑﻪﺭﯗﺕ ﺋﺎﻟﻪﻣﯩﮕﻪ ﻣﺎﺱ ﻛﯧﻠﯩﺪﯨﻐﯩﻨﻰ ﮬﯧﺲ ﺗﯘﻳﻐﯘﻻﺭﺩﯨﻜﻰ ﺳﻪﺯﮔﯘ ﯞﻩ ﻛﯜﭼﻠﻪﺭﺩﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺗﺘﯘﺭ»91. ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﯩﻜﻰ ﺋﺎﻟﻪﻡ ﻗﺎﺭﯨﺸﻰ ﺋﯘﻧﯩﯔ «ﯞﻩﮬﺪﻩﺗﻰ ﯞﯗﺟﯘﺩ» ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺗﯩﻨﻰ ﺗﻮﻟﯘﻗﻠﯩﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﯘ «ﯞﻩﮬﺪﻩﺗﻰ ﯞﯗﺟﯘﺩ» ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﻐﺎ ﺗﺎﻳﺎﻧﻐﺎﻥ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﭘﯜﺗﯜﻥ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺑﯩﺮﺩﯨﻨﺒﯩﺮ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﺎﻟﻼﻧﯩﯔ ﻧﺎﻣﻠﯩﺮﻯ ﯞﻩ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﯩﺪﯨﻨﻼ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺩﻩﻟﯩﻠﻠﻪﺷﻜﻪ ﺗﯩﺮﯨﺸﻘﺎﻥ. ﮬﻪﺭ ﻗﺎﻳﺴﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟﯨﺘﯩﻨﯩﻤﯘ ﻣﯘﺷﯘ ﻧﯘﻗﺘﯩﻨﻰ ﺩﻩﻟﯩﻠﻠﻪﺵ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﺪﺍ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯗﺭﮔﻪﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﮬﻪﻣﺰﻩ ﭘﺎﻧﺴﻮﺭﻯ «ﺋﻪﺳﺮﺍﺭ ﺋﻪﻝ - ﺋﺎﺭﯨﻔﯩﻦ» (ﺋﺎﺭﯨﻔﻼﺭﻧﯩﯔ ﺳﯩﺮﻟﯩﺮﻯ) ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ ﺋﻪﺳﯩﺮﯨﺪﻩ «ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻣﻪﻳﻠﻰ (ﻳﺎﻛﻰ ﺧﺎﮬﯩﺸﻰ، ﻳﻪﻧﻰ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﻛﯚﺭﻣﻪﻛﻨﻰ ﺋﯩﺴﺘﯩﮕﻪﻧﻠﯩﻜﻰ) ﭘﯜﺗﯜﻥ ﺋﺎﻟﻪﻣﮕﻪ ﻧﺎﻣﺎﻳﺎﻥ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ (ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ). ﺋﻪﯞﯞﯨﻠﯩﺪﯨﻦ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﻐﯩﭽﻪ، ﻣﻪﺧﭙﯩﻴﺪﯨﻦ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﯨﻐﯩﭽﻪ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺋﯘﻧﯩﯔ (ﺋﺎﻟﻼﻧﯩﯔ) ﻣﻪﻳﻠﯩﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﮬﯧﭽﻨﻪﺭﺳﻪ ﺋﻪﻣﻪﺱ». «ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﺭ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﯩﺮﻯ، ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺭﻩﯕﻠﻪﺭ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺭﻩﯕﻠﯩﺮﻯ، ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺗﺎﯞﯗﺷﻼﺭ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺗﺎﯞﯗﺷﻠﯩﺮﻯ، ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺋﯘ ﻳﯧﮕﺎﻧﻪ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﺮﺍﮬﻰ (ﺷﯧﺮﯨﻜﻰ) ﻳﻮﻕ»02ﺩﻩﻳﺪﯗ.ﮬﻪﺯﺭﯨﺘﻰ ﺋﻪﺑﯘﺑﻪﻛﺮﯨﻤﯘ «ﻣﻪﻥ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻥ ﮬﻪﺭﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﺷﻪﻳﺌﯩﺪﻩ ﺋﺎﻟﻼﻧﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺑﯩﺮﻧﻪﺭﺳﻪ ﻛﯚﺭﻣﯩﺪﯨﻢ»12 ﺩﯦﮕﻪﻧﯩﻜﻪﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﻣﯘﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﻼﺭ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻨﯩﯔ ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﻩ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ، ﮬﻪﺭ ﺗﯜﺭﻟﯜﻙ ﺳﯜﺭﻩﺕ - ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﻣﺎﻧﺎ ﺷﯘ ﻳﯧﮕﺎﻧﻪ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻨﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻠﯩﺮﻯ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺋﻮﺑﺮﺍﺯﻟﯩﻖ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺩﯦﯖﯩﺰ ﺳﯜﻳﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺩﻭﻟﻘﯘﻧﻐﺎ، ﺳﯘﻧﯩﯔ ﮬﻪﺭ ﺧﯩﻞ ﮬﺎﻟﻪﺗﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﺳﯩﻤﯟﻭﻝ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯨﺪﯗ. ﺑﯘﻧﻰ ﭘﺎﺭﺱ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﺷﯧﺌﯩﺮﯨﻴﯩﺘﯩﻨﯩﯔ ﯞﻩﻛﯩﻠﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻓﻪﺧﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺋﯩﺮﺍﻗﻰ (3121 9821)ﻧﯩﯔ ﺗﯚﯞﻩﻧﺪﯨﻜﻰ ﺳﯚﺯﻟﯩﺮﯨﺪﻩ ﺋﯧﻨﯩﻖ ﻛﯚﺭﯨﻤﯩﺰ: «ﺋﯩﺴﺴﯩﻘﻨﯩﯔ ﺗﻪﺳﯩﺮﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺩﯦﯖﯩﺰ ﺋﯜﺳﺘﯩﺪﯨﻦ ﮬﺎﯞﺍﻏﺎ ﻛﯚﺗﯜﺭﯛﻟﮕﻪﻥ ﺳﯘ ﺯﻩﺭﺭﯨﻠﯩﺮﻯ ﮬﻮﺭ ﺩﯦﻴﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺑﯘﻻﺭ ﻳﯘﻗﯩﺮﻯ ﻛﯚﺗﯜﺭﯛﻟﯜﭖ ﺑﯩﺮﯨﻜﯩﭗ ﺑﯘﻟﯘﺕ ﮬﺎﺳﯩﻞ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ.



ﺗﺎﻣﭽﻪ - ﺗﺎﻣﭽﻪ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺗﯚﯞﻩﻧﮕﻪ ﭼﯜﺷﺴﻪ ﻳﺎﻣﻐﯘﺭ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﻳﺎﻣﻐﯘﺭ ﺳﯘﻟﯩﺮﻯ ﻗﻮﺷﯘﻟﯘﭖ ﺩﻩﺭﻳﺎ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺗﻪﻛﺮﺍﺭ - ﺗﻪﻛﺮﺍﺭ ﻗﻮﺷﯘﻟﯘﭖ ﺩﯦﯖﯩﺰ ﮬﺎﻟﯩﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ. ﺩﯦﻤﻪﻙ، ﺩﯦﯖﯩﺰ، ﻣﯘﺯ، ﮬﻮﺭ، ﺑﯘﻟﯘﺕ، ﻳﺎﻣﻐﯘﺭ، ﺳﻪﻝ، ﺋﯘﺳﺘﻪﯓ... ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺳﯘﻧﯩﯔ ﺗﯜﺭﻟﯜﻙ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻠﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﺳﯘﺩﯗﺭ. ﺷﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺗﺘﺎ ﺑﺎﺭ ﮬﯧﺴﺎﺑﻼﻧﻐﺎﻥ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﻪﺭﻣﯘ ﺗﻪﯕﺮﻯ ﺳﯘﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺑﺎﺷﻘﺎ - ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻠﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺯﺍﺗﻰ ﻳﻪﻛﻜﯩﺪﯗﺭ، ﻳﻪﻧﻰ ﺋﺎﻟﻼﺩﯗﺭ»22. ﺋﯘ ﻳﻪﻧﻪ، «ﺩﯦﯖﯩﺰ ﮬﯧﭽﻘﺎﭼﺎﻥ ﺋﯚﺯﮔﻪﺭﻣﻪﻳﺪﯗ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻗﺎﻳﻨﺎﻣﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺩﻭﻟﻘﯘﻧﻼﺭ ﻛﯚﺗﯜﺭﯛﻟﯩﺪﯗ. ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭ ﺑﯘﻧﻰ ﺩﻭﻟﻘﯘﻧﻼﺭ ﺩﯦﻴﯩﺸﯩﺪﯗ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺗﺪﻩ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺑﯘﻻﺭﻧﯩﯔ (ﺩﻭﻟﻘﯘﻧﻼﺭ) ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺋﺎﺷﯘ ﺩﯦﯖﯩﺰﺩﯨﻨﻼ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ»22ﺩﻩﻳﺪﯗ. ﮬﻪﻣﺰﻩ ﭘﺎﻧﺴﻮﺭﯨﻤﯘ ﺑﯘﻧﻰ ﺳﯘ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺳﯘﻧﯩﯔ ﻳﯜﺯﯨﺪﯨﻜﻰ ﻛﯚﭘﯜﻛﻜﻪ ﺗﯩﻤﺴﺎﻝ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯗﺭﯨﺪﯗ: «ﻛﯚﭘﯜﻙ ﺳﯘﻧﯩﯔ ﻛﯚﭘﯘﺷﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻗﻮﭘﺎﻝ (ﻛﯚﺭﯛﻣﺴﯩﺰ) ﺷﻪﻛﻠﯩﮕﻪ ﻛﯩﺮﺳﯩﻤﯘ، ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺳﯘﻧﻰ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺑﺎﺷﻠﯩﻨﯩﺸﻰ ﻗﯩﻠﻐﯩﻨﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻣﺎﮬﯩﻴﯩﺘﻰ ﻧﻪﭘﯩﺴﻠﯩﻜﺘﯩﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﺋﻪﻣﻪﺱ. ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺋﻮﻛﻴﺎﻧﻨﯩﯔ ﻳﯜﺯﯨﺪﻩ ﻛﯚﭘﯜﻙ ﻗﻮﭘﺎﻝ ﮬﺎﻟﻪﺗﺘﻪ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯘ ﺳﯘﺩﯨﻦ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﻣﻪﺟﺎﺯﻯ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﭘﻪﺭﻗﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﻳﻪﻧﻰ ﺳﯘﻧﯩﯔ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻰ ﻧﻪﭘﯩﺲ (ﮔﯜﺯﻩﻝ)، ﻛﯚﭘﯜﻛﻨﯩﯔ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻗﻮﭘﺎﻝ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﻛﯚﭘﯜﻙ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﻣﺎﮬﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺳﯘﺩﯨﻦ ﭘﻪﺭﻗﻠﻪﻧﻤﻪﻳﺪﯗ. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺷﻪﻛﻠﻰ ﯞﻩ ﺋﯩﺴﻤﻰ ﺳﯘﻧﯩﯖﻜﯩﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﯩﻤﯩﻐﯩﻨﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭ ﺋﯘﻧﻰ ﻛﯚﭘﯜﻙ ﺩﯦﻴﯩﺸﯩﺪﯗ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﻣﺎﮬﯩﻴﯩﺘﻰ ﻧﯘﻗﺘﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ ﺋﯘ ﺷﻪﻛﯩﻠﮕﯩﻤﯘ، ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﯩﻤﯘ ﺋﯩﮕﻪ ﺋﻪﻣﻪﺱ. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻤﯘ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺧﯩﻴﺎﻟﺪﯨﻨﻼ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺋﻪﻣﻪﺱ، ﭼﯜﻧﻜﻰ ﻛﯚﭘﯜﻙ ﮬﻪﺭ ﺩﺍﺋﯩﻢ ﺳﯘﺩﺍ ﻗﺎﻳﺘﺎ - ﻗﺎﻳﺘﺎ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﭗ ﺗﯘﺭﯨﺪﯗ» ﺩﻩﻳﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﭽﻪ، ﺑﯩﺮﺩﯨﻨﺒﯩﺮ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟﻩﺗﻤﯘ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺷﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺋﻪﺧﻼﻗﯩﻲ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ ﺗﺎﻛﺎﻣﯘﻟﻠﯩﺸﯩﭗ ﺋﯚﺯﻟﯜﻛﺘﯩﻦ ﭘﯜﺗﯜﻧﻠﻪﻱ ﻛﯧﭽﯩﭗ «ﺧﻪﻧﺎ» ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﺍ، ﻛﯚﭘﯜﻙ ﺳﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﻏﺎﻳﯩﺐ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﻩﻙ ﮬﻪﻗﻨﯩﯔ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﺪﺍ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﭗ ﻛﯧﺘﯩﺪﯗ. ﺋﯘﻻﺭ ﺑﯘ ﯞﺍﻗﯩﺘﺘﺎ «ﺧﻪﻧﺎ ﻣﻪﻗﺎﻣﯩﻐﺎ ﺋﯧﺮﯨﺸﯩﭗ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺗﺎﺷﺘﻪﻙ ﻣﯘﺳﺘﻪﮬﻜﻪﻡ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﺍ، ﺗﻪﯞﮬﯩﺪﻛﻪ (ﺑﯩﺮﻟﯩﻜﻜﻪ) ﻗﻪﺩﻩﻡ ﻗﻮﻳﯩﺪﯗﻛﻰ، ﺑﯘ ﺧﯘﺩﺩﻯ «ﻳﻮﺷﯘﺭﯗﻥ ﺧﻪﺯﯨﻨﻪ»ﺩﯨﻜﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻳﺎﻛﻰ ﻛﯚﭘﯜﻛﻨﯩﯔ ﺳﯘﺩﺍ ﻏﺎﻳﯩﺐ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﻛﯚﭘﯜﻙ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﯩﻨﯩﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﻳﺪﯗ. ﺋﻪﻣﻤﺎ «ﺗﻪﯞﮬﯩﺪﻛﻪ ﻗﻪﺩﻩﻡ ﺑﯧﺴﯩﺶ» ﺑﯘ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﻪﺵ ﺷﻪﻛﻠﯩﺪﯨﻨﻼ (ﻳﻪﻧﻰ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﯩﮕﯜﭼﻰ ﺳﯚﺯﯨﺪﯨﻨﻼ) ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﻣﺎﮬﯩﻴﻪﺗﺘﻪ، ﻛﯚﭘﯜﻙ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﮬﯧﭽﻘﺎﭼﺎﻥ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﺋﻪﻣﻪﺱ 42. ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﺘﯩﻜﻰ ﻣﺎﻧﺎ ﺷﯘ ﻳﯧﮕﺎﻧﻪ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﻧﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻛﯚﭖ ﺧﯩﻞ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﺭﺩﻩ ﻛﯚﺭﯛﻧﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻨﯩﯔ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﻰ ﺗﻮﻏﺮﯨﺴﯩﻜﻰ «ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ » ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﺪﺍ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺩﻩﯞﺭﻯ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﭗ ﺗﯘﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﺷﻪﻛﯩﻠﺪﯨﻦ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﺷﻪﻛﯩﻠﮕﻪ ﺋﯚﺯﮔﯩﺮﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﻛﯚﭘﻠﯜﻛﺘﯩﻦ ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯩﺮﻟﯩﻚ ﮬﺎﻟﯩﺘﯩﮕﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﮬﻪﻗﻘﯩﺪﯨﻜﻰ «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ» ﻣﻪﻳﺪﺍﻧﻐﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﯩﺪﻯ.



ﺑﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﻣﯘﺷﯘ ﻣﻪﺯﻣﯘﻧﻨﻰ ﺋﻪﻛﺲ ﺋﻪﺗﺘﯜﺭﮔﻪﻥ ﺷﯧﺌﯩﺮ ﺗﯜﺭﯨﮕﻪ «ﺩﻩﯞﺭﯨﻴﻪ»ﺩﻩﭖ ﻧﺎﻡ ﺑﯧﺮﯨﻠﮕﻪﻧﯩﺪﻯ. «ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ»ﮔﻪ ﺋﺎﺳﺎﺳﻪﻥ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﻯ ﺋﯚﺯ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﻗﺎﻧﭽﻪ ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﯨﻦ ﺋﯚﺗﯜﭖ ﻣﯜﻟﻚ ﺋﺎﻟﻪﻣﯩﮕﻪ، ﻳﻪﻧﻰ ﺑﯩﺰ ﻳﺎﺷﺎﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﻣﺎﺩﺩﯨﻲ ﺩﯗﻧﻴﺎﻏﺎ ﭼﯜﺷﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﺋﯚﺗﺘﯘﻕ. «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ»ﮔﻪ ﺋﺎﺳﺎﺳﻪﻥ، «ﺑﯘ ﻣﺎﺩﺩﯨﻲ ﺋﺎﻟﻪﻣﮕﻪ ﭼﯜﺷﻜﻪﻥ ﻳﻪﻛﻜﻪ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺩﻩﺳﻠﯩﭙﯩﺪﻩ» «ﺟﻪﻣﺎﺩ» (ﻣﯧﻨﺮﺍﻟﻼﺭ)، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ «ﻧﻪﺑﺎﺕ» (ﺋﯚﺳﯜﻣﻠﯜﻙ)، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ «ﮬﺎﻳﯟﺍﻥ»، ﺋﯘﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ «ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ» ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﯩﺮﯨﺪﻩ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ «ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻲ ﻛﺎﻣﯩﻞ» ﺷﻪﻛﻠﯩﮕﻪ ﻛﯩﺮﯨﺪﯗ ﯞﻩ ﮬﻪﻗﻘﻪ ﻗﻮﺷﯘﻟﯘﭖ ﻛﯧﺘﯩﺪﯗ. ﻳﻪﻧﻰ «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﺗﯩﻦ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﭼﯩﻘﯩﭗ، ﺑﯘ ﺧﺎﻛﺪﺍﻧﻐﺎ (ﺑﯘ ﺩﯗﻧﻴﺎﻏﺎ) ﭼﯜﺷﺴﻪ، ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯨﻦ ﺑﯘ ﻳﻪﺭﺩﯨﻦ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﺋﻪﺳﻠﯩﮕﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯗ52. ﻣﯘﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﻼﺭ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﻪﻣﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺋﻪﯓ ﺗﯚﯞﯨﻨﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻣﺎﺩﺩﯨﻲ ﺋﺎﻟﻪﻣﮕﻪ ﻳﺎﻛﻰ «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺳﯘﻓﻠﻰ» (ﺗﯚﯞﻩﻧﻜﻰ ﺋﺎﻟﻪﻡ)ﮔﻪ ﭼﯜﺷﯜﭖ ﮬﻪﺭ ﺧﯩﻞ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﺭﺩﻩ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻰ، ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﺷﻪﻛﯩﻠﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﮬﺎﻟﻪﺗﻜﻪ ﺋﯚﺗﯜﺵ ﯞﻩ ﻳﻪﻧﻪ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻘﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﺸﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺋﺎﻳﻼﻧﻤﺎ ﮬﻪﺭﯨﻜﻪﺗﻨﻰ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺑﯩﺮ ﭼﻪﻣﺒﻪﺭ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﯩﻚ ﺩﺍﺋﯩﺮﯨﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺗﻘﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘ ﺩﻩﯞﺭ ﮬﻪﺭﯨﻜﻪﺗﻨﻰ «ﻗﻪﯞﯨﺴﻰ ﻧﯘﺯﯗﻝ» ﯞﻩ «ﻗﻪﯞﯨﺴﻰ ﺋﻮﺭﯗﭺ» ﺩﻩﭖ ﺋﯩﻜﻜﯩﮕﻪ ﺑﯚﻟﮕﻪﻥ. «ﻗﻪﯞﯨﺴﻰ ﻧﯘﺯﯗﻝ» ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻨﯩﯔ «ﺋﻪﺳﻤﺎ ﯞﻩ ﺳﯩﻔﺎﺕ»ﻧﯩﯔ «ﻳﺎﻱ ﺷﻪﻛﻠﯩﺪﻩ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺗﯚﯞﻩﻧﮕﻪ ﭼﯜﺷﻜﻪﻥ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻠﯩﺮﯨﺪﯗﺭ»62. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯘ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻼﺭﻧﯩﯔ ﺗﻪﺭﺗﯩﭙﻰ ﺗﯚﯞﻩﻧﺪﯨﻜﯩﭽﻪ: «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﺗﯩﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ﭼﯩﻘﻘﺎﻥ «ﻧﯘﺭﻯ ﺋﯩﻼﮬﻰ» (ﺋﯩﻼﮬﻰ ﻧﯘﺭ) ﺗﻪﺭﺗﯩﭗ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ «ﺋﻪﻗﻠﻰ ﻛﯜﻟﻠﻰ»ﺩﯨﻦ «ﺋﯘﻗﯘﻟﻰ ﺗﯩﺲ» (ﺗﻮﻗﻘﯘﺯ ﺋﻪﻗﯩﻞ)ﮔﻪ، ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ «ﻧﯘﻓﯘﺳﻰ ﺗﯩﺲ» (ﺗﻮﻗﻘﯘﺯ ﻧﻪﻓﯩﺲ)ﻛﻪ، ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ «ﺋﻪﻓﻼﻛﻰ ﺗﯩﺲ» (ﺗﻮﻗﻘﯘﺯ ﺋﺎﺳﻤﺎﻥ)ﻛﻪ، ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ «ﺗﻪﺑﺎﻳﻰ ﺋﻪﺭﺑﺎ» (ﺗﯚﺕ ﺧﯩﻞ ﺗﻪﺑﯩﺌﻪﺕ، ﻳﻪﻧﻰ ﺋﯩﺴﺴﯩﻖ، ﺳﻮﻏﯘﻕ، ﻗﻮﺭﻏﺎﻕ، ﮬﯚﻟﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺗﯚﺕ ﺧﯩﻞ ﺗﻪﺑﯩﺌﻪﺕ)ﻏﺎ، ﺋﯘﻻﺭﺩﯨﻦ «ﺋﻪﻧﺎﺳﯩﺮﻯ ﺋﻪﺭﺑﺎ» (ﺗﯚﺕ ﺋﯘﻧﺴﯘﺭ)ﻏﺎ ﺋﯚﺗﯩﺪﯗ. ﺑﯘ ﻣﻪﺑﺪﻩ (ﺑﺎﺷﻼﻧﻐﺎﻥ ﺟﺎﻱ) ﻳﺎﻛﻰ «ﻗﻪﯞﺳﻰ ﻧﯘﺯﯗﻝ» ﺩﯦﻴﯩﻠﯩﺪﯗ72. «ﻗﻪﯞﺳﻰ ﺋﻮﺭﯗﭺ» ﺗﯚﯞﻩﻧﺪﯨﻦ ﻳﻮﻗﯩﺮﯨﻐﺎ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﻗﻪﯞﺱ (ﻳﺎﻱ) ﺷﻪﻛﻠﯩﺪﻩ ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻥ ﮬﻪﺭﯨﻜﻪﺗﻨﻰ ﺑﯩﻠﺪﯛﺭﯨﺪﯗ. «ﻗﻪﯞﺳﻰ ﻧﯘﺯﯗﻝ» ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﻏﺎﻳﯩﺐ»ﺩﯨﻦ «ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺷﯘﮬﯘﺩ»ﻏﺎ ﭼﯜﺷﻜﻪﻥ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺩﻩﺳﻠﯩﭙﯩﺪﻩ ﻣﻪﺩﻩﻧﻠﻪﺭﮔﻪ (ﺟﻪﻣﺎﺩ)، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﻧﻪﺑﺎﺗﻘﺎ (ﺋﯚﺳﯜﻣﻠﯜﻙ)، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﮬﺎﻳﯟﺍﻧﻐﺎ، ﺋﻪﯓ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﺪﺍ ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺳﯜﺭﯨﺘﯩﺪﻩ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﺪﯨﻦ «ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻲ ﻛﺎﻣﯩﻞ»ﻏﺎ ﺋﯚﺗﻜﻪﻥ «ﻧﯘﺭﻯ ﺋﯩﻼﮬﻰ» ﺋﺎﺭﻗﯩﺴﯩﻐﺎ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ «ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻲ ﻛﺎﻣﯩﻞ»ﺩﯨﻦ ﮬﻪﻕ ﺗﻪﺋﺎﻻﻏﺎ (ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻗﻘﻪ ﺋﯘﻟﯩﺸﯩﺪﯗ)82. ﺑﯘ ﺋﯩﻜﻜﯩﻨﭽﻰ ﺋﺎﻳﻼﻧﻤﺎ (ﺩﻩﯞﺭ) ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻣﻪﺋﺎﺩ (ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﺑﺎﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﺟﺎﻱ) ﻳﺎﻛﻰ «ﻗﻪﯞﺳﻰ ﺋﻮﺭﯗﭺ» (ﻳﺎﻱ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﯩﻚ ﻳﯘﻗﯩﺮﻯ ﺋﯚﺭﻟﻪﺵ) ﺩﯦﻴﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯘ «ﺋﯩﻼﮬﯩﻲ ﻧﯘﺭ» ﺋﯚﺯ «ﺩﻩﯞﺭﻩ»ﺳﯩﻨﻰ (ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﺸﻨﻰ) ﺗﺎﻣﺎﻣﻼﻳﺪﯗ. ﻣﯘﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭘﻼﺭﻧﯩﯔ «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ»ﺩﯨﻜﻰ «ﺋﯩﻼﮬﯩﻲ ﻧﯘﺭ»ﻧﯩﯔ «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﺗﯩﻦ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﭼﻪﻣﺒﻪﺭ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﯩﻚ ﺋﺎﻳﻼﻧﻤﺎ ﮬﺎﺳﯩﻞ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﯞﻩ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﺪﺍ ﺋﻪﺳﻠﯩﮕﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﺶ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﯩﻨﻰ ﺗﯚﯞﻩﻧﺪﯨﻜﯩﺪﻩﻙ ﺋﯩﺴﺨﯩﻤﺎ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﺶ ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ. ﺭﻩﺳﯩﻢ ﺑﺎﺭ(ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﻮﺭﯨﮕﯩﻨﺎﻟﻨﯩﯔ 33-ﺑﯩﺘﯩﺪﻩ) «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ» ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻲ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ ﺋﺎﻟﻐﺎﻧﺪﺍ ﺋﯩﺴﻼﻡ ﺩﯨﻨﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺋﯚﻟﮕﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺭﻭﮬﻨﯩﯔ ﻳﻪﻧﻪ ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﯨﻜﻰ ﺩﻩﺭﮔﺎﮬﯩﻐﺎ ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺗﻮﻏﺮﯨﺴﯩﺪﻛﻰ ﺋﻪﻗﯩﺪﯨﻠﻪﺭ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﺪﺍ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﻐﺎ ﭼﯩﻘﯩﭗ، ﻗﯩﺴﻤﻪﻥ ﺳﯩﺮﺗﻘﻰ ﺗﻪﺳﯩﺮﻟﻪﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﺗﻮﻟﯘﻗﻼﻧﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺭﻭﮬﻨﯩﯔ ﺋﯚﻟﻤﻪﻱ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﭗ ﻳﯜﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ (ﺗﻪﻧﺎﺳﯘﺥ) ﻗﺎﺭﺍﺷﻼﺭﻧﯩﯔ ﺭﺍﯞﺍﺟﻰ ﺋﯩﺪﻯ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯩﺒﯩﻦ ﺋﻪﺭﻩﺑﯩﻤﯘ «ﺋﻪﯞﯞﯨﻠﯩﺪﯨﻦ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﻐﺎ ﻗﻪﺩﻩﺭ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﺍﺗﻼﺭ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﻳﯧﮕﺎﻧﻪ ﺗﻪﯕﺮﯨﺪﯨﻦ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯗ» ﺩﻩﻳﺪﯗ92. ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﻰ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﻪ ﺑﻮﻟﯘﺵ ﺳﯜﭘﯩﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺷﻰ، ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻲ ﻗﯩﻠﯩﺸﻰ ﯞﻩ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﺸﯩﻨﻰ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻲ ﻣﻪﯞﻗﻪﺳﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﯦﺌﺎﻟﯩﺴﺘﯩﻚ ﻣﻪﻳﺪﺍﻧﺪﺍ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﻛﯚﺯﯨﺘﯩﺪﯗ ﯞﻩ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯨﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯘﻻﺭ ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺵ، ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻲ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﯞﻩ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﺶ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﻠﯩﺮﯨﻨﻰ «ﻧﯘﺭﻯ ﺋﯩﻼﮬﯩﻴﻪ»ﻧﯩﯔ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﺭﺩﻩ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﯩﺸﯩﺪﯨﻨﻼ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﺍﻳﺪﯗ. ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺑﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﺷﯘﻧﯩﻤﯘ ﺗﯩﻠﻐﺎ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﺋﯚﺗﯜﺷﻜﻪ ﺗﯧﮕﯩﺸﻠﯩﻜﻜﻰ، ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﯩﺪﯨﻜﻰ «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ» ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻴﻠﯩﻖ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﻪ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺋﯩﭽﻜﻰ ﺳﻪﯞﻩﺑﻰ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﭽﻜﻰ ﻗﯩﺴﻤﯩﺪﯨﻜﻰ ﺯﯨﺪﯨﻴﻪﺕ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺋﯩﻨﻜﺎﺭ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺗﯩﻨﻰ ﺭﻭﮬﻨﯩﯔ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﺸﯩﺪﯨﻨﻼ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺩﻩﭖ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯗﺭﺳﯩﻤﯘ، ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻣﯘﺷﯘ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯛﺷﻠﯩﺮﻯ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﻛﯚﭘﻠﯩﮕﻪﻥ ﺩﯨﺌﺎﻟﯧﻜﺘﯩﻚ ﭘﯩﻜﯩﺮﻟﻪﺭﻧﯩﯔ ﺑﯩﺨﻠﯩﺮﻯ ﻛﯚﺯﮔﻪ ﭼﯧﻠﯩﻘﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﯧﺘﯩﺮﺍﭖ ﻗﯩﻠﻤﺎﻱ ﺗﯘﺭﺍﻟﻤﺎﻳﻤﯩﺰ، ﺋﻪﻟﯟﻩﺗﺘﻪ. «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ» ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﻧﯩﯔ «ﺋﻪﺳﻤﺎ ﯞﻩ ﺳﯩﻔﺎﺕ»ﻧﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺕ «ﺋﯩﻼﮬﯩﻲ ﻧﯘﺭ» ﺑﯩﺮﺩﯨﻨﻼ ﻳﺎﺭﯨﻠﯩﺸﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ ﺑﻮﻟﻤﺎﺳﺘﯩﻦ، ﺑﻪﻟﻜﻰ ﺑﯘ ﻧﯘﺭﻧﯩﯔ ﺗﻪﺩﺭﯨﺠﯩﻲ ﭘﺎﺭﻟﯩﺸﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ. ﺑﯘ ﻧﯘﺭﻧﯩﯔ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺗﯚﯞﻩﻧﮕﻪ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﯩﺶ «ﻗﻪﯞﺳﻰ ﻧﯘﺯﯗﻝ» ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺩﻩﺳﻠﻪﭖ ﺋﻪﻗﻠﻰ ﻛﯜﻟﻠﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ. ﺗﻪﺭﺗﯩﭗ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﺋﻪﯓ ﺗﯚﯞﻩﻧﮕﻪ ﭼﯜﺷﻜﻪﻧﺪﻩ «ﺗﯚﺕ ﺋﻪﻧﺎﺳﯩﺮ»، ﻳﻪﻧﻰ ﺗﯘﭘﺮﺍﻕ، ﺳﯘ، ﺋﻮﺕ، ﮬﺎﯞﺍﺩﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺗﯚﺕ ﻣﺎﺩﺩﺍ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ. ﺑﯘ ﻧﯘﺭﻧﯩﯔ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﻐﺎ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﯩﺸﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﯚﺕ ﺋﻪﻧﺎﺳﯩﺮﺩﯨﻦ ﺗﻪﺩﺭﯨﺠﯩﻲ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﻣﯧﻨﺮﺍﻟﻼﺭ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ. ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﺗﻪﺭﺗﯩﭗ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﺋﯚﺳﯜﻣﻠﯜﻙ (ﻧﻪﺑﺎﺕ)، ﮬﺎﻳﯟﺍﻥ، ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ. ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﺩﯨﻘﻘﻪﺕ ﻗﯩﻠﯩﺸﻘﺎ ﺋﻪﺭﺯﯨﻴﺪﯨﻐﯩﻨﻰ ، ﺑﯘ ﻧﯘﺭ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﻐﺎ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﺪﯨﻜﻰ ﮬﻪﺭﻗﺎﻳﺴﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻼﺭﺩﺍ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﺍﺗﻼﺭ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﻨﻘﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﯩﻐﺎ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ ﺑﯩﺮ ﺑﺎﻟﺪﺍﻕ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻲ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ، ﻣﯘﻛﻪﻣﻤﻪﻟﻠﻪﺷﻜﻪﻥ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﺍﺗﻼﺭ ﺋﯩﺪﻯ.



ﺟﺎﻻﻟﯩﺪﯨﻦ ﺭﯗﻣﻰ «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ»ﻧﻰ ﺗﯚﯞﻩﻧﺪﯨﻜﯩﺪﻩﻙ ﺑﺎﻳﺎﻥ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ: ﺋﻪﯞﯞﻩﻝ ﺋﺎﻟﻪﻣﮕﻪ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﺘﻰ ﺟﻪﻣﺎﺩ، ﺟﻪﻣﺎﺩﺩﯨﻦ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﺪﻯ ﻧﻪﺑﺎﺕ. ﻳﯩﻠﻼﺭﭼﻪ ﺋﯚﻣﯜﺭ ﻛﻪﭼﯜﺭﯛﭖ ﻧﻪﺑﺎﺕ، ﺟﻪﻣﺎﺩﺩﯨﻦ ﺩﯗﻧﻴﺎﻏﺎ ﻛﻪﻟﮕﯩﻨﯩﻨﻰ ﮬﯧﭻ ﻗﯩﻠﻤﯩﺪﻯ ﻳﺎﺩ. ﻧﻪﺑﺎﺗﺘﯩﻦ ﮬﺎﻳﯟﺍﻧﻐﺎ ﺋﯚﺗﻜﻪﻧﺪﻩ ﺑﻮﻟﺴﺎ، ﻧﻪﺑﺎﺗﺘﯩﻜﻰ ﮬﺎﻟﯩﻨﻰ ﺋﻪﻳﻠﯩﻤﯩﺪﻯ ﻳﺎﺩ.03 ﻣﻪﯞﻻﻧﻪ ﻣﻪﺳﻨﻪﯞﯨﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮﯨﺪﻩ ﻳﻪﻧﻪ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺩﻩﻳﺪﯗ: «ﺟﻪﻣﺎﺩﺩﯨﻦ ﻣﯘﺭﺩﻩ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﻧﺎﻣﻐﺎ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﯩﻤﻪﻥ. ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﮬﺎﻳﯟﺍﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯩﻤﻪﻥ ﯞﻩ ﮬﺎﻳﯟﺍﻧﺪﯨﻦ ﺋﯚﻟﯜﭖ ﺋﺎﺩﻩﻣﮕﻪ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﻤﻪﻥ (ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺋﯩﻜﻪﻥ). ﻣﺎﯕﺎ ﺋﯚﻟﯜﭖ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﭗ ﻛﯧﺘﯩﺸﺘﯩﻦ ﺋﻪﻧﺪﯨﺸﻪ ﻗﯩﻠﯩﺸﻨﯩﯔ ﻧﯧﻤﻪ ﮬﺎﺟﯩﺘﻰ؟ ﺑﻪﺷﻪﺭﺩﻩ (ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻠﯩﻘﺘﺎ) ﺋﯚﻟﯜﭖ، ﭘﯜﺗﯜﻧﻠﻪﻱ ﻳﯧﯖﻰ ﻗﯩﻴﺎﭘﻪﺗﻜﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻣﻪﻻﺋﯩﻜﯩﻠﻪﺭﺩﯨﻦ ﺑﯩﺮ ﺑﻪﻟﮕﻪ ﺋﯧﻠﯩﺶ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻗﺎﻧﺎﺕ ﻗﺎﻗﯩﻤﻪﻥ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﻣﻪﻟﻪﻛﻨﻰ ﮬﻪﻡ ﺗﻪﺭﻙ ﺋﯧﺘﯩﻤﻪﻥ. ﭼﯜﻧﻜﻰ «ﺋﯘﻧﯩﯔ (ﺋﺎﻟﻼﻧﯩﯔ) ﯞﻩﺟﯩﺪﯨﻦ (ﻳﯜﺯﯨﺪﯨﻦ) ﺑﺎﺷﻘﺎ ﮬﻪﻣﻤﻪ ﮬﺎﻻﻙ ﺑﻮﻟﻐﯘﭼﯩﺪﯗﺭ (ﺋﯚﻟﮕﯜﭼﯩﺪﯗﺭ)»، ﻣﻪﻻﺋﯩﻜﯩﻠﻪﺭ ﺋﺎﻟﯩﻤﯩﺪﯨﻤﯘ ﻣﻪﻥ ﻳﻪﻧﻪ ﺋﯚﻟﯩﻤﻪﻥ»13. ﺑﯘ ﻣﯩﺴﺎﻟﻼﺭﺩﯨﻦ «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ»ﺩﻩ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﻪﻧﮕﻪﻥ ﺩﯨﺌﺎﻟﯧﻜﺘﯩﻚ ﭘﯩﻜﯩﺮﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯧﻨﯩﻖ ﻛﯚﺭﮔﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺑﻮﻟﯘﭘﻤﯘ ﻛﯧﻴﯩﻨﻜﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﻨﻘﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻨﻰ ﺋﯩﻨﻜﺎﺭ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﺪﺍ ﻣﻪﻳﺪﺍﻧﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﺸﻰ ﯞﻩ ﺋﺎﻟﺪﯨﻨﻘﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﺘﯩﻜﯩﮕﻪ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ ﺗﺎﻛﺎﻣﯘﻟﻠﯩﺸﯩﺸﻘﺎ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﻣﺎﯕﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺋﻼﮬﯩﺪﻩ ﻛﯚﺯﮔﻪ ﭼﯧﻘﯩﻠﯩﺪﯗ. «... ﺳﻪﻥ ﺧﺎﻙ (ﺗﯘﭘﺮﺍﻕ) ﺋﯩﺪﯨﯔ، ﮔﯩﻴﺎﮬﻘﺎ ﺋﺎﻳﻼﻧﺪﯨﯔ. ﻧﻪﺑﺎﺗﺎﺕ (ﺋﯚﺳﯜﻣﻠﯜﻙ) ﺩﯗﻧﻴﺎﺳﯩﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮ ﻗﻪﺗﺮﻩ ﻗﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﮬﺎﻳﯟﺍﻧﺎﺕ ﺩﯗﻧﻴﺎﺳﯩﻐﺎ ﺋﯚﺗﺘﯜﯓ. ﻧﯩﮭﺎﻳﻪﺕ، ﮬﺎﻳﯟﺍﻧﺎﺕ ﺩﯗﻧﻴﺎﺳﯩﺪﯨﻦ ﺋﺎﻟﻪﻣﻰ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻴﻪﺗﻜﻪ. ﻣﺎﻧﺎ ﺑﯘ ﻗﺎﻟﺘﯩﺲ ﻣﯚﺟﯩﺰﻩ!» ﺩﻩﻳﺪﯗ ﺟﺎﻻﻟﯩﺪﯨﻦ ﺭﯗﻣﻰ23. ﻣﻪﯞﻻﻧﯩﻨﯩﯔ ﺋﻪﺳﻪﺭﻟﯩﺮﯨﺪﻩ ﺑﯘﻧﺪﺍﻕ ﺩﯨﺌﺎﻟﯧﻜﺘﯩﻚ ﺋﯚﺯﮔﯩﺮﯨﺶ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﻰ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﻪﻧﮕﻪﻥ ﻣﯩﺴﺮﺍﻻﺭﻧﻰ ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﯩﻤﯘ ﻛﯚﭖ ﺋﯘﭼﺮﯨﺘﯩﻤﯩﺰ: «ﺩﻩﺳﻠﯩﭙﯩﺪﻩ ﺟﻪﻣﺎﺩ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﯩﺪﻯ، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﻧﻪﺑﺎﺕ (ﺋﯚﺳﯜﻣﻠﯜﻙ) ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﺪﻯ. ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﮬﺎﻳﯟﺍﻧﻐﺎ ﺋﯚﺗﺘﯘﯓ. ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺑﯘ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﻼﺭ ﺳﺎﯕﺎ ﻧﺎﻣﻪﻟﯜﻣﺪﯗﺭ. ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ (ﮬﺎﻳﯟﺍﻧﺪﯨﻦ) ﺋﯩﻠﯩﻢ، ﺋﻪﻗﯩﻞ ﯞﻩ ﺋﯩﻤﺎﻥ ﺋﯩﮕﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻐﺎ ﺋﯚﺗﺘﻰ. ﮔﻪﺭﭼﻪ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ (ﺗﯘﭘﺮﺍﻗﺘﯩﻦ) ﻣﯘﻛﻪﻣﻤﻪﻟﻠﯩﺸﯩﭗ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ، ﺗﻪﻥ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﺧﺎﻛﺪﺍﻧﻨﯩﯔ (ﺗﯘﭘﺮﺍﻗﻨﯩﯔ) ﺑﯩﺮ ﺑﯚﻟﯩﻜﯩﺪﯗﺭ»33. ﻛﯚﺭﯛﻧﯘﭖ ﺗﯘﺭﯗﭘﺘﯩﻜﻰ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ «ﺩﻩﯞﺭﻟﯩﻚ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﻰ»ﺩﯨﻜﻰ «ﻧﯘﺭﻯ ﺋﯩﻼﮬﻰ»ﻧﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﻰ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺗﻪﺭﺗﯩﭙﻰ ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﺩﺩﯨﻲ ﮬﺎﻟﻪﺗﺘﯩﻦ ﺗﺎﻛﺎﻣﯘﻟﻠﯩﺸﯩﺸﻘﺎ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﻣﺎﯕﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﻛﯧﻴﯩﻨﻜﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﺘﯩﻜﻰ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺕ ﮬﺎﻣﺎﻥ ﺋﺎﻟﺪﯨﻨﻘﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻨﻰ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﻣﻪﻧﺒﻪ ﻗﯩﻠﺴﯩﻤﯘ، ﻳﻪﻧﻪ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﻛﻮﻧﺎ ﮬﺎﻟﯩﺘﯩﻨﻰ ﺋﯩﻨﻜﺎﺭ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﻳﯧﯖﻰ ﮬﺎﻟﻪﺗﻜﻪ ﺋﯚﺗﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﺕ ﺩﯨﺌﺎﻟﯧﻜﺘﯩﻚ ﺋﯚﺯﮔﯩﺮﯨﺶ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﯩﻨﻰ ﺋﻪﻛﺲ ﺋﻪﺗﺘﯜﺭﮔﻪﻧﯩﺪﻯ. ﮔﻪﺭﭼﻪ ﺋﯘﻻﺭ ﺑﯘ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﻼﺭﻧﻰ ﭘﻪﻗﻪﺕ «ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺗﻠﻪﻕ»ﻧﯩﯔ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﺴﻰ ﺩﻩﭖ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﺳﯩﻤﯘ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺗﻪﺟﻪﻟﻠﯩﻨﯩﯔ ﮬﻪﺭﻗﺎﻳﺴﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﺘﯩﻜﻰ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺵ، ﻣﻪﯞﺟﯘﺕ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺗﯘﺭﯗﺵ ﯞﻩ ﻳﻮﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻐﺎ ﺳﻪﯞﻩﺏ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺕ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﻠﯩﺮﻯ ﮬﻪﻗﻘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺗﻮﻧﯘﺷﯩﺪﺍ، ﺋﺎﯕﺴﯩﺰ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺩﯨﺌﺎﻟﯧﻜﺘﯩﻚ ﻗﺎﻧﯘﻧﯩﻴﯩﺘﯩﻨﻰ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﯩﮕﻪﻧﯩﺪﻯ. ﺷﯘﯕﺎ ﺑﯩﺰ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﭖ ﭘﻪﻟﺴﻪﭘﯩﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯘ ﻗﺎﺭﺍﺷﻼﺭﻧﻰ ﻣﻪﻟﯘﻡ ﺗﻪﺭﻩﭘﻠﻪﺭﺩﻩ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﺋﯩﺴﺘﯩﺨﯩﻴﻠﯩﻚ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺩﯨﺌﺎﻟﯧﻜﺘﯩﻚ ﻗﺎﻧﯘﻧﯩﻴﯩﺘﯩﮕﻪ ﺋﻮﻳﻐﯘﻧﻼﺷﻘﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﺋﯩﻠﻐﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﺋﯩﮕﻪ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﺍﻳﻤﯩﺰ ﮬﻪﻡ ﺋﯘﻧﻰ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻴﺎﺗﻨﻰ ﭘﯜﺗﯜﻧﻠﻪﻱ ﺋﯩﻨﻜﺎﺭ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻣﯧﺘﺎﻓﯩﺰﯨﻚ ﻗﺎﺭﺍﺵ «ﺩﻩﯞﺭﯨﻴﻠﯩﻚ» ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﺪﯨﻨﻤﯘ ﻗﯩﺴﻤﻪﻥ ﭘﻪﺭﻗﻠﻪﻧﺪﯛﺭﯨﻤﯩﺰ.