باغ ئارا كۆرسەتمىدىڭ گۇلدەك جامالىڭدىن ماڭا،
شەمئى يەتكۈرمەدىڭ بۇي ۋېسالىڭدىن ماڭا.

ئەيلەدىم قەددىڭ نىھالىنى نېشان دىل باغىدە،
تەگمەدى بىر مىۋەئى نەۋبەر نىھالىڭدىن ماڭا.

ۋادى غەمدىن كېلىبمەن تەشنەلەپ مەجنۇن كەبى،
بەرمەدىڭ بىر قەترەئى ئابى زىلالىڭدىن ماڭا.

سۈرمە چەشمى ئەيلىسەم تابىم ئىزىڭنىڭ كەردىنى،
بولمادى ھەرگىز مۇيەسسەر پايى مالىڭدىن ماڭا.

بول ھۇۋايداغا مۇيەسسەر بولسا دۇنيا مۇلكىتى،
ئەيتادۇر، ئۆزگە كېرەكمەس زۇلفۇ ھالىڭدىن ماڭا. 

 (ئىشان نەزەر خوجا ھۇۋەيدانىڭ دىۋانىدىن ئېلىندى.)