20- ئەسىرنىڭ 50 - يىللىرىنىڭ ئاخىرىدىن 60- يىللىرىنىڭ بېشىغىچە ، يېڭىدىن گۈللەنگەن نۇرغۇن مىللى مۇستەقىل دۆلەتلەر ئامېرىكا بىلەن سوۋېت ئىتتىپاقىنىڭ تالاش - تارتىشىغا ئارىلىشىپ قېلىشىنى خالىماي ، ئىككى قۇتۇپلۇق خەلقئارا ۋەزىيەتتە بىتەرەپلىكىنى ساقلاشقا ئۇرۇنۇپ ، ئىتتىپاق تۈزمەسلىك دىپلوماتىيە سىياستىنى يولغا قويدى . 1961- يىلى ، يوگۇسلاۋىيە رەھبىرى تىتو ، ھىندىستان رەھبىرى نېھرو، مىسىر رەھبىرى ناسىرلارنىڭ تەشەببۇسى ۋە تۈرتكىسىدە ، ئىتتىپاق تۈزمىگەن دۆلەتلەر ياكى ھۆكۈمەتلەر باشلىقلىرىنىڭ تۇنجى يىغىنى چاقىرىلىدى. شۇنىڭ بىلەن ئىتتىپاق تۈزمەسلىك ھەرىكىتى رەسمى ۋۇجۇدقا كەلدى . نۆۋەتتە ئىتتىپاق تۈزمەسلىك ھەرىكىتىگە ئەزا دۆلەتلەر 100 دىن ئېشىپ ، تەرەققى قىلىۋاتقان دۆلەتلەرنىڭ مۇھىم خەلقئارالىق تەشكىلاتى بولۇپ قالدى .

20- ئەسىرنىڭ 60- يىللىرىنىڭ ئالدىنقى مەزگىلىدە، ئاسىيا، ئافىرىقا ، لاتىن ئامېرىكىسدىكى دۆلەتلەرنىڭ كەڭ تۈردە قاتنىشىشى ۋە تۈرتكىسىدە ، « 77 دۆلەت گورھى » قۇرۇلدى . بۇ گورۇھنىڭ شەكىللىنىشى تەرەققى قىلىۋاتقان دۆلەتلەر ئوتتۇرسىدىكى ئىقتسادىي ھەمكارلىقنىڭ يەنىمۇ كۈچەيگەنلىكىدىن دېرەك بەردى. بۇ گورۇھ تەرەققى قىلىۋاتقان دۆلەتلەرنىڭ سىياسى ۋە ئىقتسادى مەنپەئىتى ئۈچۈن ، خەلقئارالىق سىياسى ۋە ئىقتسادىي يېڭى تەرتىپ ئورنىتىش مەقسىتىدە ئۇزاق مۇددەتلىك ھەم جاپالىق كۈرەش قىلدى .