قايسى كۈنى تېخى گۈدۈكنى تاقالدى دەپ جاكارلانغان ئىدى، ئارىدىن ئۇزاق ئۆتمەي ئەلكۈيى تورىغا قاراشلىق بولغان ئەلكۈيى مىكروبلوگى كۆزگە كۆرۈنگەن ھەر قايسى ساھە زاتلىرىنى تەكلىپ قىلىپ، خېلى داغدۇغىلىق ھالدا ئېلان قىلىندى. دەسلەپتە مەن سىناق سۈپىتىدە ئەزا بولغان بولساممۇ، بۈگۈن رەسىمىي ھالدا ئولتۇرۇپ چىقىپ ئەلكۈيى مىكروبلوگىنى بىر قۇر كۈزۈتۈپ چىقتىم. كۈزۈتۈپ چىقىشىمدىكى ئاساسلىق ھەرىكەتلەندۈرگۈچ كۈچ-ئەلكۈيى مىكروبلوگىنىڭ ئېلان قىلىنىش مۇراسىمىنىڭ تەنتەنىلىك بۇلىشى، شۇنداقلا مەن ھۆرمەت قىلىدىغان يازغۇچىمىز ئابدۇقادىر جالالىدىننىڭ مەزكۇر مۇراسىمغا قاتنىشىشى، شۇنداقلا مەن قىزىقىدىغان مۆمىنجان ئابلىكىم، ئابدۇكېرىم ئابلىز، ئابدۇللا ئابدۇرېھىم، مۇنىرە غۇپۇر، مەمەتجان رۇزى سايىت قاتارلىقلارنى ئۆز ئىچىگە ئالغان خېلى مەشھۇر بولغان سەنئەتكارلىرىمىزنىڭ مۇراسىمدا نەق مەيداندا ياكى باشقا جايدا تۇرۇپ ئەلكۈيىدىن مىكروبلوگ ئېچىشى بولدى. كەمىنە گۈدۈك مىكروبلوگىنى خېلى بىر مەزگىل ئوينىغان بولغاچ، ئۇيغۇرچە مىكروبلوگ ھەققىدە ئازراق ساۋاققا ئىگە بولغان ئىدىم. بۈگۈنكى بۇ يازمامدا مەن ئەلكۈيى مىكروبلوگى ھەققىدى تۇنجى سىناقتىن كېيىنكى تەسىراتىمنى سۆزلەپ ئۆتمەكچى.

شۇنداق قىلىپ، ‹‹مېنىڭ ئىسمىم رىيباك(بېلىقچى)بولۇپ قالدى!…››دېگەن كۈنلەردىن باشلاپ، تەتىلنىڭ ئەڭ جىددىي ۋاقىتلىرىنى ئۆتكۈزۈپ كېلىۋاتىمەن. شۇڭلاشقا، نەقىش ئەپەندى كىنايە قىلغاندەك ‹‹تۇغماس توخۇ›› بولۇپ قالساممۇ بولۇپ قالغاندىمەن(كۈلكە). ھە مەيلى، تېخنىكىلىق بىر نېمە يازالمىساممۇ، كۆڭۈلدىكى سۆزىمىزنى قىلغاچ بىردەم گۇرۇڭ-گۇرۇڭ پاراڭ قىلىشمامدۇق جامائەت، پاراڭ تېمىسىنى بلوگىمىزنىڭ نامى ۋە تور نامىمىز(ئادرېسىمىز) ھەققىدە بولسا ھە. ئاۋۋال مەندىن كەلسۇن بۇ پاراڭ.

بۈگۈن شېنجىننىڭ ھاۋاسى بۆلەكچىلا دىمىق. نەچچە كۈننىڭ ئالدىدا ياغقان چوڭ يامغۇرنىڭ تەسىرىدە ھاۋا ئىللىپ قالارمىكىن دېگەن خام خىيالىمنىڭ ئەكسىچە، ھاۋا تېخىمۇ ئىسسىپ، تىنجىقلىشىپ كەتتى. ئۇنىڭ ئۈستىگە شېنجىننىڭ تۆمۈر پاشىلىرى چېقىپ كېچىلىرى ئۇيقۇمنى بۇزۇپ كېتىپ باراتتى. ئەتتىگەندە، باشقا ئىشلار ئېسىمدە يوق، كاللامدا بۈگۈن ئالماقچى بولغان كەسپىي دەرسلىكنىڭ چارەكلىك ئىمتىھاننىڭ قورقۇنچى بىلەن تولغاچ، ئەتتىگەندە باشقا ئىشلارنى ئويلىغۇدەك بولماپتىمەن، گەرچە تۆنۈگۈن تەكرار قىلغان بولساممۇ، كەسىپ ئالماشقاندىن كىيىنكى تۇنجى قېتىملىق سىناق بولغاچقا، يەنىلا بىر ئاز جىددىيلىشىپ باراتتىم…

شۇنداق قىلىپ،كىچىككىنە ئۇيغۇربەگمۇ چوڭ بولدى،كۆزلىرى ئۆتكۈرلۈشۈپ،چىرايلىرى رەڭ تۈزۈپ،ئەتراپقا شوخ نەزەر بىلەن باقىدىغان بولدى.شۇنىڭ بىلەن،يېنىدا پەرۋانىدەك يۈرۈۋاتقان قىزلارغا سەپ سالىدىغان،ئېپى كەلسە قەلبىنى ئىزھار قىلىدىغان بولدى.ئۇيغۇربەگنىڭ قەلىب ئىزھال قىلىشى ئالەمگە پۇر كېتىپ،بۇ ھەقتە داستانلار يېزىلدى،بەزىلەر ھەتتا تارىخمۇ يېزىشتى،شۇنىڭ بىلەن ئۇيغۇربەگنىڭ مۇھەببەت ئىزھار قىلىشى قىززىق دەپ بىر يازما تەييار بولدى!…

كومپيۇتېر بىلەن ئەمدى ئۇچراشقان ۋاقىتلىرىم،مېنىڭ باشلانغۇچنىڭ ئۈچىنچى يىللىقى ۋاقىتلىرى بولسا كېرەك.ئۇ چاغدا كىچىككىنە ناھىيىمىزدە 20 دانە كومپيۇتېر بىلەن ئاچقان بىر تورخانا بولىدىغان،ۋاقىتنى قەغەزگە يېزىپ قويۇپ،سائەتلىكىنى 3 كويدىن ئوينايتتۇق.دەسلەپتە،باشقا ساۋاقداشلار بىلەن بىرگە شۇ چاغدا يامان قىزىۋاتقان CS ئويۇنى بىلەن قىزىل تېرېۋوگا(红色警戒2)ئويۇنىغا دۈم چۈشتۈم،كېيىن،بارا-بارا ئۇيغۇرچە توربېكەتلەر بىلەن ئۇچرىشىشقا باشلىدىم.ئەلۋەتتە،ئۇچراتقان توربېكەتلىرىم ناھايىتى كۆپ بولۇپ،ھەممىسى دېگۈدەك بۇ چاغدا «ئالەمدىن ئۆتكەن»ىدى.ماڭا شۇ چاغدا ئاجايىب تەسىر قىلغان بىر قىسىم بېكەتلەرنى تۇيۇقسىز ئەسلەپ ئۆتۈشنى ئويلاپ بۇ يازمامنى يېزىپ ئولتۇرۇپتىمەن…