بىر پەيلاسوپ يېشى 30 غا يەتكەن ، جان تىكىپ تىرىشىۋاتقان بولسىمۇ كۆرۈنەرلىك نەتىجە قازىنالمىغانلىقىدىن ۋايساۋاتقان بىر  ياشقا دەپتۇ:

     خۇاڭ جوڭ 60يېشىدا لىيۇبېي بىلەن ئۈلپەتداش بولغان، دېچۇەن جىياكاڭ 70يېشىدا جاھان  كېزىشكەباشلىغان، جىياڭزىيا 80يېشىدا باش ۋەزىر  بولغان،يۈتەي جۈن 100يېشىدا  قوماندانلىققا تەيىنلەنگەن، سۈنۋۇكۇڭ  500يىل تاغ ئاستىدا بېسىلىپ ياتقاندىن كېيىن غەرىبكە نوم ئالغىلى بارغان، بەيسۇجېن مىڭ نەچچە ياشتىن ئاشقاندا ئاندىن   تاغدىن  چۈشۈپ  دوست تۇتقان. يىگىت ،سەن  نېمىگە شۇنچە  ئالدىرايسەن؟!

     يىگىت مۇنداق دەپتۇ:

    بېلگەيتېس 39 يېشىدا دۇنيادىكى  ئەڭ چوڭ باي بولغان،چېنتىيەن چىياۋ بولسا 31 يېشىدا جوڭگودىكى  ئەڭ چوڭ باي  بولغان،سۈنجوڭشەن ئەپەندى  28 يېشىدا«جوڭگۇنى گۈللەندۈرۈش  جەمئىيتى»نى قۇرغان،سۇنچۈەن 19 يېشىدا  جىياڭدوڭنى  ئىگەللېگەن،دېڭجۇن خۇي 14يېشىدا«دۇنيا چىمپىيونى »بولغان،تەمپول 7يېشىدا ئوسكار  مۇكاپاتىغا ئېرىشكەن، كاڭ شى 6يېشىدا تەختكە چىققان، بېتخوۋېن 4يېشىدىن  باشلاپلا  كومپۇزىتسىيە ئىجاد قىلىشقا باشلىغان،قاپاق بالا تۇغۇلۇپلا  جىن -ئالۋاستىلار بىلەن جەڭ  قىلىشقا   باشلىغان. ئۇنداقتا  سەن  دەپ باققىن،پېقىر  ئالدىرىشى كېرەكمىكەن-كېرەك ئەمەسمىكەن؟