ئۆمەرجان سىدىق
 

     ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر _ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﻳﯧﯖﻰ دﯦﻤﻮﻛﺮاﺗﺘﯩﻚ ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺑﺎﻳﺮاﻗﺪارى، ۋەﺗﻪﻧﭙﻪرۋەر ﺋﯩﻠﻐﺎر ﺷﺎﺋﯩﺮ، ﺗﯩﺰ ﭘﯜﻛﻤﻪس ﻣﻪرﯨﭙﻪﺗﭽﻰ، ﭘﯩﺪاﻛﺎر ﺋﯩﺴﻼﮬﺎﺗﭽﻰ، ﺗﻪرەﻗﻘﯩﻴﭙﻪرۋەر زاد. ﺋﯘ 1901 - ﻳﯩﻠﻰ 9 - ﻓﯧﯟرال ﻛﯜﻧﻰ ﺗﯘرﭘﺎن ﺷﻪﮬﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﻳﯧﯖﯩﺸﻪﮬﻪر ﺑﺎزﯨﺮﯨﺪا ﺗﯘﻏﯘﻟﻐﺎن، ﺑﯘ ﻳﯩﻞ ﺑﯘ ﺋﯘﻟﯘغ زاد ﺗﯘﻏﯘﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﯩﯔ 110 ﻳﯩﻠﻠﯩﻘﻰ. ﺷﺎﺋﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺗﻮﺧﺘﺎۋﺳﯩﺰ ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﺶ، ﺋﯩﻠﯩﻢ ﺋﯩﺰدەش، ﻣﻪرﯨﭙﻪت ﺗﺎرﻗﯩﺘﯩﺶ، ﺋﻪل ﻗﻪﻟﺒﯩﻨﻰ ﺋﺎﻗﺎرﺗﯩﺶ، ﻧﺎداﻧﻠﯩﻖ، ﺧﯘراﭘﺎﺗﻠﯩﻘﻘﺎ ﻗﺎرﺷﻰ ﺗﯘرۇش، ﺑﺎرﻟﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﺎﻧﺎ ﺧﻪﻟﻘﯩﮕﻪ ﺑﯧﻐﯩﺸﻼﺷﺘﻪك ﺋﺎﻟﯩﻴﺠﺎﻧﺎب ﺋﯩﺪﯨﻴﻪﻟﯩﺮى ﮬﺎزﯨﺮﻗﻰ دەۋر روﮬﯩﻐﺎ، ﺋﯩﻠﻤﯩﻲ ﺗﻪرەﻗﻘﯩﻴﺎت ﻗﺎرﯨﺸﯩﻐﺎ ﺋﯘﻳﻐﯘن ﺑﻮﻟﯘپ، ﺑﯜﮔﯜﻧﻜﻰ ﻛﯜﻧﺪﯨﻤﯘ ﺋﯚز ﻗﯩﻤﻤﯩﺘﯩﻨﻰ ﻳﻮﻗﺎﺗﻤﺎي، دەۋر ﺑﯩﻠﻪن ﺗﻪڭ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﯨﻠﻪپ، ﺑﯩﺰﻧﻰ ﺋﯩﻠﮭﺎﻣﻼﻧﺪۇرۇپ ﻛﻪﻟﻤﻪﻛﺘﻪ.

　　ﺋﺎﻟﺪى ﺑﯩﻠﻪن ﺷﯘﻧﻰ ﺗﯩﻠﻐﺎ ﺋﯧﻠﯩﺶ زۆرۈرﻛﻰ، ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﻳﯧﯖﻰ دﯦﻤﻮﻛﺮاﺗﺘﯩﻚ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺑﺎﻳﺮاﻗﺪارى، ﺋﻪدەﺑﯩﻲ دﯨﺘﻰ ﺋﯘرﻏﯘپ ﺗﯘرﻏﺎن، ﺗﺎﻻﻧﺘﻠﯩﻖ ﺷﺎﺋﯩﺮ ﺑﻮﻟﯘپ، ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﻘﻰ ﺋﯩﺪﯨﻴﻪﻟﯩﺮى ﺋﻪڭ ﺋﺎۋۋال ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺟﻪﯕﮕﯩﯟار ﺷﯧﺌﯩﺮﻟﯩﺮﯨﺪا ﺋﯩﺰﭼﯩﻞ، روﺷﻪن ﺋﯚز ﺋﯩﭙﺎدﯨﺴﯩﻨﻰ ﺗﺎﭘﻘﺎن. ﻛﯩﭽﯩﻜﯩﺪە ﺋﻪرەپ، ﭘﺎرس ﺗﯩﻠﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯚﮔﻪﻧﮕﻪن ۋە ﺑﯘ ﺗﯩﻠﺪﯨﻜﻰ ﻛﻼﺳﺴﯩﻜﻼرﻧﯩﯔ ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮى ﺑﯩﻠﻪن ﺗﻮﻧﯘﺷﻘﺎن ﺷﺎﺋﯩﺮ ﺋﺎرۇز ۋەزﯨﻨﻨﯩﯔ ﻧﻪﭘﯩﺲ ﻣﯩﺴﺮاﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﻳﺎرﯨﺘﯩﺶ ۋە ﺧﻪﻟﻖ ﻣﺎﻗﺎل - ﺗﻪﻣﺴﯩﻠﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯩﺠﺎدﯨﻲ ﺋﯚزﻟﻪﺷﺘﯜرۈش ﺑﯩﻠﻪن ﺑﯩﺮﮔﻪ، ﺷﯧﺌﯩﺮﻟﯩﺮﯨﺪا روﺷﻪن ﮬﺎﻟﺪا ﻳﯧﯖﻰ دﯦﻤﻮﻛﺮاﺗﺘﯩﻚ ﺋﯩﺪﯨﻴﻪﻧﻰ ﺋﻪﻛﺲ ﺋﻪﺗﺘﯜرۈپ، ﻓﯧﺌﻮدال ﻛﻮﻧﯩﻠﯩﻘﻘﺎ، دﯨﻨﯩﻲ ﺧﯘراﭘﺎﺗﻠﯩﻘﻘﺎ ۋە ﻧﺎداﻧﻠﯩﻘﻘﺎ ﻗﺎرﺷﻰ ﺗﯘرۇپ، ﺋﯩﻠﯩﻢ - ﭘﻪﻧﻨﻰ ﺋﻮﻣﯘﻣﻼﺷﺘﯘرۇش ﺋﺎرﻗﯩﻠﯩﻖ ﺟﻪﻣﺌﯩﻴﻪﺗﻨﻰ ﺗﯜزەش ﻏﺎﻳﯩﺴﯩﻨﻰ ﺋﯩﭙﺎدﯨﻠﯩﺪى. «ﺋﯚز دەۋرﯨﻨﯩﯔ ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻲ زﯨﺪدﯨﻴﻪﺗﻠﯩﺮى ۋە ﺟﻪﻣﺌﯩﻴﻪت رﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﻪﻛﺲ ﺋﻪﺗﺘﯜرۈدﯨﻐﺎن ﺷﯧﺌﯩﺮﻻرﻧﻰ ﻳﯧﺰﯨﭗ، ﺋﻪﻛﺴﯩﻴﻪﺗﭽﻰ ﻛﯜﭼﻠﻪرﻧﯩﯔ ﭼﯩﺮﯨﻚ ﻣﺎﮬﯩﻴﯩﺘﯩﻨﻰ ﺋﯧﭽﯩﭗ ﺗﺎﺷﻠﯩﺪى. 20 - ﺋﻪﺳﯩﺮﻧﯩﯔ 20 -، 30 - ﻳﯩﻠﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺷﯩﻨﺠﺎڭ ﺧﻪﻟﻘﻰ ﺋﯚز ﺑﯧﺸﯩﺪﯨﻦ ﻛﻪﭼﯜرﮔﻪن ﺋﺎﺳﺎرەﺗﻠﯩﻚ دەۋر - ﺟﺎﮬﺎﻟﻪت ﺋﻪۋﺟﯩﮕﻪ ﭼﯩﻘﻘﺎن ﻳﯩﻠﻼر دەپ ﻗﺎرﯨﺴﺎق، ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺋﺎﺷﯘ ﻳﯩﻠﻼردا ﺧﻪﻟﻖ ﺋﺎﻣﻤﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎرزۇ - ﺋﯜﻣﯩﺪﻟﯩﺮﯨﮕﻪ ۋەﻛﯩﻠﻠﯩﻚ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﻣﻪرﯨﭙﻪت ﻣﻪﺷﺌﯧﻠﯩﻨﻰ ﺋﯧﮕﯩﺰ ﻛﯚﺗﯜرۈپ، ﺑﺎﺷﻘﯩﻼرﻧﻰ ﻳﻮرۇﺗﻘﺎن رەﮬﻨﺎﻣﯩﻼرﻧﯩﯔ ﺑﯩﺮى دەپ ﺋﺎﺗﺎﺷﻘﺎ ﺑﻮﻟﯩﺪۇ... ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘرﻧﯩﯔ ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮى ﺋﯚز دەۋرﯨﺪﯨﻼ ﺧﻪﻟﻖ ﺋﯩﭽﯩﮕﻪ ﻛﻪڭ ﺗﺎرﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺗﻪﯕﺮﯨﺘﯧﻐﯩﻨﯩﯔ ﺟﻪﻧﯘﺑﻰ ۋە ﺷﯩﻤﺎﻟﯩﺪﯨﻜﻰ ﻣﻪرﯨﭙﻪت ﺋﺎﺳﻤﯩﻨﯩﺪا ﭼﺎﻗﻨﯩﻐﺎن ﺑﯩﺮ ﻳﯘﻟﺘﯘز ﺑﻮﻟﻐﺎن ﺋﯩﺪى.... ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺋﯚزﯨﻨﯩﯔ ﻗﯩﺴﻘﺎ ﺋﯩﺠﺎدﯨﻲ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﺪا ﭘﻮﺋﯧﺘﯩﻚ ﺋﯩﺠﺎدﯨﻴﻪﺗﻨﯩﯔ ﭘﻪﻟﻠﯩﺴﯩﮕﻪ ﭼﯩﻘﯩﺸﻘﺎ ﺋﯩﻨﺘﯩﻠﺪى. ﺋﯘ ﻛﯚرﮔﻪن ﻳﯧﯖﻰ دۇﻧﻴﺎ ۋە ﻳﯧﯖﻰ ﮬﺎﻳﺎﺗﻨﯩﯔ ﺗﻪﺳﯩﺮى ﺋﯘﻧﯩﯖﺪا ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﺋﯜﻣﯩﺪۋارﻟﯩﻖ ﺗﯘﻳﻐﯘﺳﻰ ﺋﻮﻳﻐﺎﺗﻘﺎﻧﯩﺪى. ﺑﯘ ﮬﺎل ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ ﻏﺎﻳﯩﯟﯨﻲ، ﺑﻪدﺋﯩﻲ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ ﺋﯚز دەۋرﯨﮕﻪ ﻧﯩﺴﺒﻪﺗﻪن ﻳﯧﯖﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎن ﻳﯜﻛﺴﻪك ﺷﯧﺌﯩﺮﻟﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺗﯘﻏﯘﻟﯘﺷﯩﻐﺎ ﺳﻪۋەب ﺑﻮﻟﺪى. ﺋﻪﮔﻪر ﺷﺎﺋﯩﺮ ﺋﯚز دەۋرﯨﺪﯨﻦ ﮬﺎﻟﻘﯩﭗ ﺋﯚﺗﯜپ، ﻛﯧﻠﻪﭼﻪﻛﻨﻰ روﺷﻪن ﻛﯚرەﻟﻤﯩﮕﻪن ﺑﻮﻟﺴﺎ، ﺋﻪڭ ﻣﯘﮬﯩﻤﻰ ﻛﻪﻟﮕﯜﺳﯩﮕﻪ ﺋﯜﻣﯩﺪ ﺑﺎﻏﻼپ، ﺋﯚز ﺧﻪﻟﻘﯩﻨﯩﯔ ﻗﻪﻟﺒﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎرزۇ _ ﺋﺎرﻣﺎﻧﻠﯩﺮﯨﻨﻰ، ﺋﯩﻨﺘﯩﻠﯩﺸﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺷﺎﺋﯩﺮاﻧﻪ ﺗﯘﻳﻐﯘ ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯧﻨﯩﻖ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﻤﯩﻐﺎن ﺑﻮﻟﺴﺎ، ﺋﯚﻟﻤﻪس ﺷﯧﺌﯩﺮﻻرﻧﻰ ﻳﺎزاﻟﻤﯩﻐﺎن ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ... ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺷﯧﺌﯩﺮﻟﯩﺮى ﺗﯧﻤﺎﺗﯩﻚ ﻣﻪزﻣﯘﻧﯩﻨﯩﯔ ﺑﺎي، ﭼﻮﯕﻘﯘرﻟﯘﻗﻰ، ﺷﯧﺌﯩﺮﯨﻲ ژاﻧﯧﺮ، ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺧﯩﻠﻤﯘ ﺧﯩﻠﻠﯩﻘﻰ، ﺋﯘﺳﻠﯘﺑﯩﻨﯩﯔ ﻣﻪرداﻧﻪ، ﺟﯘﺷﻘﯘﻧﻠﯘﻗﻰ، ﺗﯩﻞ، ﺑﻪدﺋﯩﻲ ﺗﻪﺳﯟﯨﺮﻟﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﻮﺑﺮازﻟﯩﻖ، ﻳﺎرﻗﯩﻦ، ﭼﯜﺷﯩﻨﯩﺸﻠﯩﻚ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﻰ ﺑﯩﻠﻪن ﺧﺎراﻛﺘﯧﺮﻟﯩﻨﯩﺪۇ. ﺑﯩﺰ ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ ﺷﯧﺌﯩﺮﻟﯩﺮﯨﺪﯨﻦ، ﺋﺎﻻﮬﯩﺪە ﻳﺎرﻗﯩﻦ ﻧﯘﻗﺘﯩﻨﻰ ﻳﻪﻧﻰ ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ ﺋﻪﻳﻨﻰ دەۋردە ۋﯨﺠﺪان ﺑﯘرﭼﯩﻨﻰ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﺋﯧﻠﯩﭗ، ﺧﻪﻟﻘﻨﻰ ﻏﻪﭘﻠﻪﺗﺘﯩﻦ ﺋﻮﻳﻐﯩﺘﯩﺶ، ﺋﯩﻠﯩﻢ _ ﻣﻪرﯨﭙﻪﺗﻜﻪ ﻳﯜرۈش ﻗﯩﻠﯩﺸﻘﺎ ﭼﺎﻗﯩﺮﯨﻖ ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ، ﺷﺎﺋﯩﺮ ﺷﯧﺌﯩﺮﻟﯩﺮﯨﻨﯩﯔ رﯦﺘﯩﻤﻰ ﺧﻪﻟﻘﻨﯩﯔ ﻳﯜرەك رﯦﺘﯩﻤﯩﻐﺎ ﺗﻪﯕﻜﻪش ﺳﻮﻗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ، ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ ﺋﻪﻳﻨﻰ دەۋردە دەۋرﻧﯩﯔ ﺋﻪڭ ﺋﺎﻟﺪﯨﺪا ﭘﺎرﻻق ﭼﻮﻗﻘﯩﻐﺎ ﻳﯜرۈش ﻗﯩﻠﻐﺎن ﺟﻪﯕﭽﻰ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﻛﯚرﯨﻤﯩﺰ. ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪن ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘرﻧﯩﯔ ﻣﻪزﻣﯘن، ﺗﯩﻞ ﺑﻪدﺋﯩﻴﻠﯩﻚ، ﺷﻪﻛﯩﻞ ﺟﻪﮬﻪﺗﻠﻪردﯨﻦ ﭼﺎﻏﺎﺗﺎي ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎﺗﻰ ﺑﯩﻠﻪن زور دەرﯨﺠﯩﺪە ﭘﻪرﻗﻠﯩﻨﯩﺪﯨﻐﺎن ﻳﯧﯖﯩﭽﻪ ﺷﯧﺌﯩﺮﯨﻲ ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮى ﺋﺎرﻗﯩﻠﯩﻖ ﮬﺎزﯨﺮﻗﻰ زاﻣﺎن ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﻨﻰ ﺳﯧﻠﯩﺸﺘﺎ ﻣﯘﮬﯩﻢ رول ﺋﻮﻳﻨﯩﻐﺎن ﺗﯚﮬﭙﯩﻜﺎر ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﻤﯩﺰ». (ﺷﯩﻨﺠﺎڭ ﺧﻪﻟﻖ ﻧﻪﺷﺮﯨﻴﺎﺗﻰ2008 - ﻳﯩﻠﻰ 7 - ﺋﺎﻳﺪا ﻧﻪﺷﺮ ﻗﯩﻠﻐﺎن «ﺋﺎﭼﯩﻞ»ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ ﺗﻮﭘﻼﻣﺪﯨﻦ ﺋﯧﻠﯩﻨﺪى). دﯦﻤﻪك، ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺑﯘﻧﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮ ﺋﻪﺳﯩﺮﮔﻪ ﻳﯧﻘﯩﻦ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﯨﻼ ﺋﯩﻠﯩﻢ - ﻣﻪرﯨﭙﻪﺗﻨﯩﯔ ﻣﯩﻠﻠﻪﺗﻨﻰ ﻗﯘﺗﻘﯘزﯨﺪﯨﻐﺎن ﺑﯩﺮدﯨﻨﺒﯩﺮ ﭼﯩﻘﯩﺶ ﻳﻮﻟﻰ، ﻳﻮرۇق ﻣﺎﻳﺎك؛ ﻧﺎداﻧﻠﯩﻖ، ﺧﯘراﭘﺎﺗﻠﯩﻘﻨﯩﯔ ﺧﻪﻟﻘﻨﻰ زەﺑﯘﻧﻠﯘﻗﻘﺎ، ﻗﺎراﯕﻐﯘﻟﯘﻗﻘﺎ، ﻣﻪﮬﻜﯘﻣﻠﯘﻗﻘﺎ ﺑﺎﺷﻼﻳﺪﯨﻐﺎن ﻗﺎﺑﺎﮬﻪت ﻳﻮﻟﻰ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﻛﻪﺳﻜﯩﻨﻠﯩﻚ ﺑﯩﻠﻪن ﺋﻮﺗﺘﯘرﯨﻐﺎ ﻗﻮﻳﯘپ، ﺑﯘ ﺋﯩﺪﯨﻴﻪﻧﻰ ﺋﺎﻟﺪى ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯚزﯨﻨﯩﯔ ﻛﯚپ ﺳﺎﻧﺪﯨﻜﻰ ﻳﺎرﻗﯩﻦ، ﺟﻪﯕﮕﯩﯟار ﺷﯧﺌﯩﺮﻟﯩﺮﯨﺪا ﺋﯩﭙﺎدﯨﻠﯩﮕﻪن. ﺑﯘ ﺷﯧﺌﯩﺮﻻر ﻗﻮﻟﺪﯨﻦ ﻗﻮﻟﻐﺎ ﻛﯚﭼﯜرۈﻟﯜپ، ﺋﻮﻗﯘﻟﯘپ، ﺧﻪﻟﻘﻨﻰ ﻧﺎداﻧﻠﯩﻘﺘﯩﻦ ﻗﯘﺗﯘﻟﺪۇرۇﺷﺘﺎ ﻣﯘﺋﻪﻳﻴﻪن رول ﺋﻮﻳﻨﯩﻐﺎن، ﺋﻪﻳﻨﻰ دەۋر ﺋﯩﺪوﻟﻮﮔﯩﻴﻪﺳﯩﮕﻪ ﻣﻪﻟﯘم ﺗﻪﺳﯩﺮ ﻛﯚرﺳﻪﺗﻜﻪن. 
　ﺷﺎﺋﯩﺮ ﻳﻪﻧﻪ ﺟﺎﮬﺎﻟﻪت ﭘﺎﺗﻘﯩﻘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺧﻪﻟﻘﻨﻰ ﭘﻪﻗﻪت ﻗﻪﻟﻪم ﺋﺎرﻗﯩﻠﯩﻘﻼ ﺋﻮﻳﻐﯩﺘﯩﺸﻨﯩﯔ ﻣﯜﻣﻜﯩﻦ ﺋﻪﻣﻪﺳﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺗﻮﻧﯘپ ﻳﯧﺘﯩﭗ، ﻛﯚﻛﺮەك ﻛﯧﺮﯨﭗ ﺋﻮﺗﺘﯘرﯨﻐﺎ ﭼﯩﻘﯩﭗ، ﺋﻪﻟﻪم ﻛﯚرﯨﺸﻰ ﺑﯩﻠﻪﻧﻤﯘ ﺷﯘﻏﯘﻟﻼﻧﻐﺎن. ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ ﺑﯘ ﻗﻪدەر ﻗﻮرﻗﯘﻣﺴﯩﺰ، ﻛﻪﺳﻜﯩﻦ، ﻣﻪرداﻧﻪ ﺧﺎراﻛﺘﯧﺮى ﻛﯩﺸﯩﻨﻰ ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺗﻪن ﺗﻪﺳﯩﺮﻟﻪﻧﺪۈرۈىدۇ.

　　ﺷﺎﺋﯩﺮ ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر 20 - ﺋﻪﺳﯩﺮﻧﯩﯔ ﺑﺎﺷﻠﯩﺮﯨﺪا ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪا ﻳﺎڭ زﯦﯖﺸﯩﻦ، ﺟﯩﯔ ﺷﯘرﯦﻦ، ﺷﯧﯔ ﺷﯩﺴﻪي ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻖ ﺋﯩﺴﺘﯩﺒﺪاﺗﻼر «ﻳﻪرﻟﯩﻚ ﺧﺎﻗﺎن»ﺑﻮﻟﯘۋﯦﻠﯩﭗ، ﺧﺎﻟﯩﻐﺎﻧﭽﻪ زورﻟﯘق - زوﻣﺒﯘﻟﯘق ﻗﯩﻠﯩﯟاﺗﻘﺎن، ﺧﻪﻟﻘﻨﻰ ﻧﺎداﻧﻠﯩﻘﺘﺎ ﻗﺎﻟﺪۇرۇش ﺳﯩﻴﺎﺳﯩﺘﯩﻨﻰ ﻳﻮﻟﻐﺎ ﻗﻮﻳﯘپ، ﺋﻪﻟﻨﻰ زەﺑﯘﻧﻠﯘﻗﻘﺎ ﻣﻪﮬﻜﯘم ﻗﯩﻠﯩﯟاﺗﻘﺎن ﻗﺎراﯕﻐﯘ دەۋردە ﻳﺎﺷﯩﻐﺎن، ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﺪﯨﻴﻪﻟﯩﺮى ﺋﻪﻳﻨﻰ دەۋر ﺷﺎراﺋﯩﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪن زﯨﭻ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟەﺗﻠﯩﻚ، ﺋﯩﺠﺎدﯨﻴﻪﺗﻠﯩﺮى ﺋﻪﻳﻨﻰ دەۋر رﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻘﯩﻨﻰ روﺷﻪن ﺋﻪﻛﺲ ﺋﻪﺗﺘﯜرﮔﻪن. ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺋﻪڭ ﺋﺎﻟﺪى ﺑﯩﻠﻪن ﺗﻮﺧﺘﺎۋﺳﯩﺰ ﺋﯚﮔﻪﻧﮕﯜﭼﻰ، ﺋﯩﺰدەﻧﮕﯜﭼﻰ، ﺋﯩﻠﯩﻢ ﭘﻪرۋاﻧﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘپ، ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﻖ ﻣﻪزﮔﯩﻠﯩﺪﯨﻦ ﺗﺎرﺗﯩﭗ، ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﻐﯩﭽﻪ، ﺗﯩﻨﯩﻤﺴﯩﺰ ﺋﯚﮔﻪﻧﮕﻪن، ﺑﯩﻠﯩﻢ ﺋﯩﺰدﯨﮕﻪن، ﻣﻪرﯨﭙﻪﺗﻨﻰ ﺗﻪﺷﻪﺑﺒﯘس ﻗﯩﻠﻐﺎن. ﺋﻪﻳﻨﻰ ۋاﻗﯩﺘﺘﯩﻜﻰ ﻗﺎﺗﻨﺎش ﺷﺎراﺋﯩﺘﻰ ﻧﺎﭼﺎر ﻣﯘﮬﯩﺘﺘﺎ ﺋﺎت - ﺗﯚﮔﯩﻠﯩﻚ ﺗﺎغ - داۋاﻧﻼرﻧﻰ ﺋﯧﺸﯩﭗ، ﻳﯘرت، راﻳﻮن، دۆﻟﻪت ﺋﺎﺗﻼپ، ﺋﻮﻗﯘش ﺋﯜﭼﯜن ﭘﯜﺗﻜﯜل زﯦﮭﻨﯩﻲ ﻗﯘۋۋﯨﺘﺘﯩﻨﻰ ﺳﻪرپ ﻗﯩﻠﻐﺎن. ﻧﯚۋەﺗﺘﻪ ﺗﻪﻛﯩﺘﻠﯩﻨﯩﯟاﺗﻘﺎن «ﻗﻮش ﺗﯩﻠﻠﯩﻖ»، «ﻛﯚپ ﺗﯩﻠﻠﯩﻖ ﺑﻮﻟﯘش»ﻧﯩﯔ ﺋﻪﮬﻤﯩﻴﯩﺘﯩﻨﻰ ﺋﻪﻳﻨﻰ ۋاﻗﯩﺘﺘﯩﻼ ﺗﻮﻧﯘپ ﻳﯧﺘﯩﭗ، ﻳﺎﺷﻠﯩﻖ دەۋرﯨﮕﻪ ﻗﻪدەم ﻗﻮﻳﻐﯘﭼﯩﻼ، ﺑﯩﺮ ﻗﺎﻧﭽﻪ ﺧﯩﻞ ﺗﯩﻠﻨﯩﯔ ﺳﺎﮬﯩﺒﯩﻐﺎ ﺋﺎﻳﻼﻧﻐﺎن، ﺑﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ ﻧﻪﻗﻪدەر ﻳﯩﺮاﻗﻨﻰ ﻛﯚرەر، داﻧﺎ، ﭘﺎراﺳﻪﺗﻠﯩﻚ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﻛﯚرۈۋاﻟﻐﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﯩﺪۇ. ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ ﺋﯩﻠﯩﻢ ﺋﯩﺰدەش، ﺋﯩﻠﯩﻤﻨﻰ ﺗﻪﺷﻪﺑﺒﯘس ﻗﯩﻠﯩﺶ، ﻣﻪرﯨﭙﻪت ﺗﺎرﻗﯩﺘﯩﺶ ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﺴﻰ ﺗﯚۋەﻧﺪﯨﻜﻰ ﻣﯩﺴﺮاﻟﯩﺮﯨﺪا ﺋﯚز ﺋﯩﭙﺎدﯨﺴﯩﻨﻰ ﺗﺎﭘﯩﺪۇ:

ﺋﯩﻠﯩﻤﻨﯩﯔ ﺋﯩﺠﺘﯩﮭﺎﺗﯩﻐﺎ ﻛﯚﯕﯜﻟﻨﻰ ﻗﻮﻳﻤﯩﺪۇق ﺑﯩﺰﻟﻪر،
ﺋﻮﻗﯘرﻣﯩﺰ - ﺋﻮﻗﯘﺗﯘرﻣﯩﺰ دەپ ﺳﯧﻐﯩﺰ ﭼﺎﻳﻨﺎﺷﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎردۇر.
...
ﺋﯩﻠﯩﻢ - ﭘﻪﻧﮕﻪ ﻳﯜرۈش ﻗﯩﻠﻐﺎن ﺋﯘﭼﺎر ﻛﯚﻛﺘﻪ، ﺋﯜزەر ﺳﯘدا،
ﻣﯩﻨﯩﺸﻜﻪ ﻗﯘﺗﯘر ﺋﯧﺸﻪك ﻳﻮق، ﭘﯩﻴﺎدە ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎردۇر.
ﮔﯜرﻛﯩﺮەپ ﻛﻪﻟﺴﻪ ﺋﺎﭘﺘﻮﻣﻮﺑﯩﻞ، ﻧﯧﻤﻪ ﺑﯘ ﺋﻪي ﺧﯘداﻳﯩﻢ دەپ،
ﺋﻪﻗﯩﻠﻨﻰ ﺋﯩﺸﻠﯩﺘﯩﻠﻤﻪي، ﮬﺎڭ - ﺗﺎڭ ﻗﯧﺘﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎردۇر.
ﮬﯜﻧﻪر ﺑﯩﻠﻪن ﺳﺎﻧﺎﺋﻪﺗﺘﻪ «ﻳﯧﺘﯩﺸﺘﯘق»ﺋﻪﻣﺪى ﺋﯩﺶ ﭘﯜﺗﺘﻰ،
ﺋﻮﻣﺎچ ﺋﯩﭽﻤﻪﻛﻜﻪ، ﺧﯘﻣﺪاﻧﺪا ﻏﯩﺪﯨﺮ ﻗﯘﻳﻐﺎﻧﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎردۇر.

                                                                        _«ﺑﺎردۇر»
ﺋﯩﻠﯩﻢ - ﭘﻪﻧﮕﻪ ﻳﻮل ﺋﯧﭽﯩﭗ، ﺟﻪۋﻻن ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻧﯘر ﭼﯧﭽﯩﭗ،
ﻳﺎﻳﺮﯨﻤﺎق ﻛﯚﻛﺮەك ﻛﯧﺮﯨﭗ، ﺗﻪدﺑﯩﺮ - ﺋﻪﻗﯩﻞ ﺗﺎﭘﻘﺎﻧﻨﯩﯖﻜﻰ.

                                                                       _«ﮬﺎر»
ﺋﻮﻗﯘﺗﻤﺎي ﺑﺎﻟﯩﻼرﻧﻰ، ﺋﻮﻳﻨﯩﺘﯩﭗ ﺧﻮپ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﭼﻮڭ ﻗﯩﻠﺪۇق،
ﺋﯩﺴﺖ! ﺑﯘ ﺑﺎﻟﯩﻼر ﺋﺎﺧﯩﺮ ﻳﯧﺮﯨﻢ ﻧﺎﻧﻨﻰ ﺗﺎﭘﺎﻟﻐﺎﻳﻤﯘ؟
ﺋﻮﻗﯘﯕﻼر، ﺋﻮﻗﯘﺗﯘﯕﻼر ﮬﺎۋا ﮬﻪم ﺋﻪۋزاﻳﯩﻨﻰ ﺑﯘزدى،
ﺋﻪﮔﻪر ﻳﻮق ﺑﻮﻟﺴﺎ ﮬﺎزﯨﺮﻟﯩﻖ، ﺑﯘ ﻣﯩﻠﻠﻪت ﮬﻪم ﻳﻮﻗﺎﻟﻐﺎﻳﻤﯘ؟ 
                                                                     _«ﺋﯜزۈﻟﻤﻪس ﺋﯜﻣﯩﺪ»

 ﺋﯩﻠﯩﻢ - ﭘﻪﻧﺪﯨﻦ ﻳﻮق ﺧﻪۋەر، ﺑﺎﺳﺘﻰ ﻏﻪﭘﻠﻪت، ﺧﻪۋپ - ﺧﻪﺗﻪر،
ﮬﺎﻟﯩﻤﯩﺰ ﻗﯘﻟﺪﯨﻦ ﺑﻪﺗﻪر، ﻗﺎﻧﺪاق ﭼﯩﺪاپ ﺗﯘرارﯨﻤﻪن.

                                                                     _«ﻏﻪزەپ ۋە زار»

ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺋﯜچ ﻳﺎﺷﻘﺎ ﻛﯩﺮﮔﻪﻧﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻼپ، ﻛﯚﭘﻨﻰ ﻛﯚرﮔﻪن، ﻧﯘرﻏﯘن ﺧﻪﻟﻖ ﭼﯚﭼﻪك، رﯨﯟاﻳﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎن ﭼﻮڭ ﺋﺎﻧﯩﺴﻰ ﺋﻪرەﻣﺴﯩﻤﺎ ﺧﯧﻨﯩﻢ، ﺋﯘﻗﯘﻣﯘﺷﻠﯘق زاد، ﻛﯩﺘﺎﺑﺨﯘﻣﺎر ﺋﺎﺗﯩﺴﻰ ﺋﺎﺑﺪۇراﺧﻤﺎن ﻣﻪﺧﺴﯘم ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻘﻼردﯨﻦ ﭼﯚﭼﻪك، رﯨﯟاﻳﻪﺗﻠﻪرﻧﻰ ﺋﺎﯕﻼپ ﭼﻮڭ ﺑﻮﻟﻐﺎن. ﺗﻮﻗﻘﯘز ﻳﺎﺷﻘﺎ ﻛﯩﺮﮔﻪﻧﺪە ﺗﯘرﭘﺎﻧﺪﯨﻜﻰ داﯕﻠﯩﻖ ﺗﻪرەﻗﻘﯩﻴﭙﻪرۋەر زاد، ﻣﻪﺷﮭﯘر ﺋﯚﻟﯩﻤﺎ ﮬﻪﻣﺪۇﻟﻼ داﻣﯘﻟﻼﻣﻐﺎ ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﻛﯩﺮﯨﭗ، ﺋﻪرەپ، ﭘﺎرﯨﺲ ﺗﯩﻠﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯚﮔﻪﻧﮕﻪن. 1914 - ﻳﯩﻠﻰ 13 ﻳﺎﺷﻘﺎ ﻛﯩﺮﮔﻪﻧﺪە ﭼﻮڭ دادﯨﺴﻰ ﻣﯩﺠﯩﺖ ﮬﺎﺟﻰ ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘرﻧﯩﯔ ﺋﯩﻠﯩﻢ ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﺸﺘﯩﻜﻰ ﺋﻮﺗﺘﻪك ﻗﯩﺰﻏﯩﻨﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﻧﻪزەردە ﺗﯘﺗﯘپ، ﻣﻮﺳﻜﯟا ﺋﯘﻧﯩﯟﯦﺮﺳﺘﯧﺘﯩﻨﻰ ﭘﯜﺗﺘﯜرﮔﻪن ﺗﺎﺗﺎر زﯨﻴﺎﻟﯩﻲ ﺋﻪﻟﻰ ﺋﯩﺒﺮاﮬﯩﻤﻮﭘﻨﻰ ﺋﺎﺋﯩﻠﻪ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻠﯩﻘﯩﻐﺎ ﺗﻪﻛﻠﯩﭗ ﻗﯩﻠﻐﺎن. ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺋﻪﻟﻰ ﺋﯩﺒﺮاﮬﯩﻤﻮﭘﺘﯩﻦ ﺋﻮﺗﺘﯘرا ﻣﻪﻛﺘﻪپ دەرﺳﻠﯩﻜﻠﯩﺮى ۋە ﺗﺎﺗﺎر ﺗﯩﻠﯩﻨﻰ ﺋﯚﮔﻪﻧﮕﻪن. 1915 - ﻳﯩﻠﻰ ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺋﻪﻟﻰ ﺋﯩﺒﺮاﮬﯩﻤﻮﭘﻨﯩﯔ ﺗﻪﻛﻠﯩﭙﻰ، ﭼﻮڭ دادﯨﺴﻰ ﻣﯩﺠﯩﺖ ﮬﺎﺟﯩﻨﯩﯔ ﺋﻮرۇﻧﻼﺷﺘﯘرۇﺷﻰ ﺑﯩﻠﻪن ﺳﻮدا ﻛﺎرۋاﻧﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﻗﻮﺷﯘﻟﯘپ، ﺗﯘرﭘﺎﻧﺪﯨﻜﻰ ﻣﻪﺷﮭﯘر ﻣﻪرﯨﭙﻪﺗﭙﻪرۋەر زاد، ﻳﯧﯖﻰ ﻣﺎﺋﺎرﯨﭗ ﮬﻪرﯨﻜﯩﺘﯩﻨﯩﯔ ﺑﺎﻳﺮاﻗﺪارى ﻣﻪﺧﺴﯘت ﻣﯘﮬﯩﺘﻰ ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻘﻼرﻧﯩﯔ ﻳﻮل ﺑﺎﺷﻠﯩﺸﻰ ﺋﺎرﻗﯩﺴﯩﺪا رۇﺳﯩﻴﯩﻨﯩﯔ ﺷﻪﻣﻪي ﺷﻪﮬﯩﺮﯨﮕﻪ ﺑﯧﺮﯨﭗ، ﺑﺎﺷﻼﻧﻐﯘچ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻜﻪ ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﻛﯩﺮﮔﻪن. ﺋﯚﻛﺘﻪﺑﯩﺮ ﺋﯩﻨﻘﯩﻼﺑﯩﻨﯩﯔ ﭘﺎرﺗﻠﯩﺸﻰ ﺳﻪۋەﺑﯩﺪﯨﻦ 1918 - ﻳﯩﻠﻰ 4 - ﺋﺎﻳﺪا ﺗﯘرﭘﺎﻧﻐﺎ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﻛﯧﻠﯩﭗ، 9 - ﺋﺎﻳﺪا ﻳﯧﯖﯩﺸﻪﮬﻪردﯨﻜﻰ ﺧﻪﻧﺰۇﭼﻪ ﻣﻪﻛﺘﻪپ - ﺷﯚﺗﺎﯕﻐﺎ ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﻛﯩﺮﯨﭗ، ﺧﻪﻧﺰۇﭼﻪ ﺋﯚﮔﻪﻧﮕﻪن. ﺑﯩﺮ ﻣﻮﯕﻐﯘل ﺗﻮﻧﯘﺷﻰ ﺋﺎرﻗﯩﻠﯩﻖ ﻣﻮﯕﻐﯘﻟﭽﯩﻨﻰ ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﭗ، ﺑﯘ ﺗﯩﻠﺪﯨﻦ ﭘﺎﻳﺪﯨﻠﻨﺎﻻﻳﺪﯨﻐﺎن ﺳﻪۋﯨﻴﯩﮕﻪ ﻳﻪﺗﻜﻪن. دﯦﻤﻪك ﺋﻪرەپ، ﭘﺎرﯨﺲ، ﺗﺎﺗﺎر، رۇس، ﺧﻪﻧﺰۇ، ﻣﻮﯕﻐﯘل ﺗﯩﻠﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯩﮕﯩﻠﯩﮕﻪن ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺋﻪﻳﻨﻰ دەۋرﻧﯩﯔ ﻳﯩﺘﯜك زﯨﻴﺎﻟﯩﻴﺴﯩﻐﺎ ﺋﺎﻳﻼﻧﻐﺎن ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ، ﻳﻪﻧﻪ ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﺸﺘﯩﻦ ﺗﻮﺧﺘﺎپ ﻗﺎﻟﻤﺎي، 1923 - ﻳﯩﻠﻰ 3 - ﺋﺎﻳﺪا ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻳﺎﺷﻠﯩﻖ ﺋﻮﻏﻠﻰ ﺋﺎﺑﻠﻪﺗﺨﺎﻧﻨﻰ، ﺋﯧﻐﯩﺮﺋﺎﻳﺎق ﺋﺎﻳﺎﻟﻰ ﺋﺎﻳﯩﻤﺨﺎﻧﻨﻰ ﻳﯘرﺗﯩﺪا ﻗﺎﻟﺪۇرۇپ، ﺋﺎﻟﯩﻲ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﻪ ﺋﻮﻗﯘش ﺋﯜﭼﯜن ﺗﯚﮔﻪ ﻛﺎرۋاﻧﻠﯩﺮى ﺑﯩﻠﻪن ﺗﺎغ - داۋاﻧﻼرﻧﻰ ﺋﯧﺸﯩﭗ، رۇﺳﯩﻴﻪﮔﻪ ﻗﺎراپ ﻳﻮﻟﻐﺎ ﭼﯩﻘﻘﺎن، 1926 - ﻳﯩﻠﻰ «ﺷﻪرق ﻛﻮﻣﻤﯘﻧﯩﺴﺘﯩﻚ ﺋﻪﻣﮕﻪك ﺋﯘﻧﯩﯟﯦﺮﺳﺘﯧﺘﻰ»ﻧﯩﯔ ﺟﯘﯕﮕﻮ ﺳﯩﻨﯩﭙﯩﻨﻰ ﺋﻪﻻ ﻧﻪﺗﯩﺠﻪ ﺑﯩﻠﻪن ﭘﯜﺗﺘﯜرۈپ، ﻳﯘرﺗﯩﻐﺎ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﻛﻪﻟﮕﻪن. ﺷﺎﺋﯩﺮ ﻳﻪﻧﻪ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﺪا ﺧﻪﻧﺰۇ ﻛﻼﺳﺴﯩﻚ ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎﺗﯩﺪﯨﻜﻰ «ﺳﯘ ﺑﻮﻳﯩﺪا»، «ﻗﯩﺰﯨﻞ راۋاﻗﺘﯩﻜﻰ ﭼﯜش»ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ ﺋﻪﺳﻪرﻟﻪرﻧﻰ، رۇس ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎﺗﯩﺪﯨﻜﻰ ﭘﻮﺷﻜﯩﻦ، ﻟﯧﺮﻣﻮﻧﺘﻮف، ﺗﻮﻟﺴﯩﺘﻮي، ﮔﻮرﻛﯩﻲ ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻖ ﭘﯧﺸﯟاﻻرﻧﯩﯔ ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮﯨﻨﻰ، ﺳﯘن ﺟﻮﯕﺸﻪن ﺋﻪﭘﻪﻧﺪﯨﻨﯩﯔ ﺋﯩﻠﻐﺎر ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﻠﯩﺮﯨﻨﻰ، ﺋﻪﻳﻨﻰ دەۋر ﻳﯧﯖﻰ دﯦﻤﻮﻛﺮاﺗﺘﯩﻚ ﺋﻪدەﯨﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺑﺎﻳﺮاﻗﺪارﻟﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﻟﯘﺷﯜن، ﮔﻮﻣﯘرۇ ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻘﻼرﻧﯩﯔ ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﻗﯧﺘﯩﺮﻗﯩﻨﯩﭗ ﺋﯚﮔﻪﻧﮕﻪن، ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﻐﯩﭽﻪ ﺷﯧﺌﯩﺮ ﺋﯩﺠﺎدﯨﻴﯩﺘﯩﻨﻰ، ﺋﻪدەﺑﯩﻲ ﺗﻪرﺑﯩﻴﻪﻟﯩﻨﯩﺸﻨﻰ ﺗﻮﺧﺘﯩﺘﯩﭗ ﻗﻮﻳﻤﯩﻐﺎن. دﯦﻤﻪك، ﭘﯘﻗﺮاﻻرﻏﺎ ﺋﻮﻗﯘش ﺋﯩﻤﻜﺎﻧﯩﻴﯩﺘﻰ زادﯨﻼ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎن، ﺋﯩﺴﺘﯩﺒﺪات ﻳﺎڭ زﯦﯖﺸﯩﻦ، ﺟﯧﯔ ﺷﯘرﯦﻨﻼرﻧﯩﯔ زۇﻟﻤﻰ، ﺗﻪﻗﯩﺒﻰ ﺋﺎﺳﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﺷﯘ ﻣﯘدﮬﯩﺶ ﻳﯩﻠﻼردﯨﻤﯘ ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﭼﻮڭ ﭼﯩﺪام - ﻏﻪﻳﺮەت، ﺟﺎﺳﺎرەت ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﺸﻨﻰ ﺋﯩﺰﭼﯩﻞ داۋاﻣﻼﺷﺘﯘرﻏﺎن ۋە ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﺸﻨﻰ ﺗﻪﺷﻪﺑﺒﯘس ﻗﯩﻠﻐﺎن. ﮬﺎزﯨﺮﭼﯘ، ۋەزﯨﻴﻪت ﺷﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﻳﺎﺧﺸﻰ، ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻠﻪر ﺋﻪڭ ﭼﻪت ﻳﯧﺰا، ﻛﻪﻧﺘﻠﻪرﮔﯩﭽﻪ ﻗﺎﭘﻠﯩﺪى، ﻳﯧﺰﯨﻼردﯨﻜﻰ ﺷﺎراﺋﯩﺘﻰ ﺋﻪڭ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺋﻮرۇن ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻠﻪر ﺑﻮﻟﯘپ ﻗﺎﻟﺪى، ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻼرﻧﯩﯔ ﺑﺎرﻟﯩﻖ ﺧﯩﺮاﺟﻪﺗﻠﯩﺮى ﻛﻪﭼﯜرۈم ﻗﯩﻠﯩﻨﺪى، ﮬﻪﺗﺘﺎ ﺗﻮﻟﯘﻗﻠﯩﻤﯩﺪﯨﻦ ﺑﻪﮬﺮﯨﻤﻪن ﺑﻮﻟﯘۋاﺗﯩﺪۇ، ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﺴﯩﺪە ﻗﯩﻴﯩﻨﭽﯩﻠﯩﻘﻰ ﺑﺎر ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻼرﻧﯩﯔ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﻼپ ﺋﻮﻗﯘﺷﯩﻐﺎ ﭘﺎرﺗﯩﻴﻪ، ﮬﯚﻛﯜﻣﻪت ۋە ﺳﺎﺧﺎۋەﺗﭽﻰ زادﻻر زور ﻛﯜچ ﺑﯩﻠﻪن ﻳﺎردەم ﺑﯧﺮﯨﯟاﺗﯩﺪۇ. ﻣﯘﺷﯘﻧﺪاق ﺷﺎراﺋﯩﺘﺘﯩﻤﯘ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺋﻮﻗﯘﻣﺎﺳﻠﯩﻘﻘﺎ، ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﺋﻮﻗﯘﺷﺘﯩﻦ ﻗﺎﭼﯘرۇﺷﻘﺎ، ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﻼپ ﺋﻮﻗﯘﺗﯘﺷﻨﻰ ﺧﺎﻟﯩﻤﺎﺳﻠﯩﻘﯩﻤﯩﺰﻏﺎ ﻧﯧﻤﻪ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎر؟ ﻣﯘﺷﯘﻧﺪاق ﺋﻪۋزەل ﮬﻪم ﺋﯩﻠﯩﻢ - ﭘﻪن رﯨﻘﺎﺑﯩﺘﻰ ﺋﯩﻨﺘﺎﻳﯩﻦ ﻛﻪﺳﻜﯩﻦ، ﺋﻮﻗﯘش ﮬﻪر ﺑﯩﺮ ﺋﺎدەم ﺋﯜﭼﯜن ﺳﯘ ﺑﯩﻠﻪن ﮬﺎۋادەﻛﻼ زۆرۈر ﺑﻮﻟﻐﺎن دەۋردﯨﻤﯘ، ﺋﻮﻗﯘﺷﻨﻰ ﺧﺎﻟﯩﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎن، ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺋﻮﻗﯘﻣﺎﻳﺪﯨﻐﺎن، ﺋﻮﻗﯘﺷﺘﯩﻦ ﻗﺎﭼﯩﺪﯨﻐﺎن ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻼرﻧﻰ، «ﺑﻪرﯨﺒﯩﺮ ﺧﯩﺰﻣﻪﺗﻜﻪ ﺋﻮرۇﻧﻠﯩﺸﺎﻟﻤﺎﻳﺪۇ»دەپ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﻮﻗﯘﺗﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎن، ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﻼپ ﺋﻮﻗﯘﺷﯩﻐﺎ ﻗﺎرﺷﻰ ﺗﯘرﯨﺪﯨﻐﺎن ﺋﺎﺗﺎ - ﺋﺎﻧﯩﻼرﻧﻰ ﻛﯚرﺳﻪم ﭼﻮﯕﻘﯘر ﺋﻪﭘﺴﯘﺳﻠﯘﻗﻘﺎ ﭼﯚﻛﯩﻤﻪن، ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺋﻮﻗﯘﺷﻨﯩﯔ «ﺧﯩﺰﻣﻪﺗﻜﻪ ﺋﻮرۇﻧﻠﯩﺸﯩﺶ»ﺋﯜﭼﯜن ﺋﻪﻣﻪس، ﺑﺎﻟﯩﻼرﻧﻰ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺋﯩﻨﺴﺎن ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺗﻪرﺑﯩﻴﻪﻟﻪش ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﭼﯜﺷﻪﻧﻤﻪﻳﯟاﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﺪﯨﻦ ﻗﺎﺗﺘﯩﻖ ﺋﯧﭽﯩﻨﯩﻤﻪن، ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﺳﯧﻠﯩﺸﺘﯘرۇﺷﺘﯩﻦ ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘرﻧﯩﯔ ﺑﯘﻧﺪﯨﻦ 90 ﻳﯩﻠﻼر ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﯨﻜﻰ ﻗﺎرﯨﺸﯩﻨﯩﯔ ﻧﻪﻗﻪدەر ﺋﯩﻠﻐﺎر ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺗﻮﻧﯘپ، ﺧﯩﺠﯩﻠﻠﯩﻘﻘﺎ ﭼﯚﻛﯩﻤﻪن.
ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘرﻧﯩﯔ ﺧﺎراﻛﺘﯧﺮﯨﺪﯨﻜﻰ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﻻﮬﯩﺪﯨﻠﯩﻚ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻧﺎداﻧﻠﯩﻖ، ﺧﯘراﭘﺎﺗﻠﯩﻖ، ﺟﺎﮬﺎﻟﻪﺗﻨﯩﯔ، ﻛﯚرەﻟﻤﻪﺳﻠﯩﻚ، ﮬﻪﺳﻪﺗﺨﻮرﻟﯘق، ﺋﯩﺘﺘﯩﭙﺎﻗﺴﯩﺰﻟﯩﻘﻨﯩﯔ ﻣﯩﻠﻠﻪﺗﻨﻰ زەﺑﯘﻧﻠﯘﻗﻘﺎ ﻣﯘﭘﺘﯩﻼ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎن ﺋﻪڭ ﭼﻮڭ دۈﺷﻤﻪن، ﭘﯜﺗﯜن ﺧﻪﻟﻘﻨﻰ ۋەﻳﺮان ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎن ﭼﯩﺮﯨﺘﻜﯜچ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﮬﯘﺷﻴﺎرﻟﯩﻖ ﺑﯩﻠﻪن ﺗﻮﻧﯘپ ﻳﻪﺗﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﺪە؛ ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﺋﯩﻠﻠﻪﺗﻠﻪرﮔﻪ ﻗﺎرﺷﻰ ﻗﻪﺗﺌﯩﻲ، ﻣﯘرەﺳﺴﻪﺳﯩﺰ، ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﻐﯩﭽﻪ ﻛﯜرەش ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﺪا ﻛﯚرۈﻟﯜدۇ. ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘرﻧﯩﯔ ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﺴﯩﻨﻰ ﺋﺎﻟﺪى ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺟﻪﯕﮕﯩﯟار ﺷﯧﺌﯩﺮﻟﯩﺮﯨﺪا ﺋﯩﭙﺎدە ﻗﯩﻠﯩﺪۇ ۋە ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﺋﯘﺳﻠﯘﺑﻨﻰ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﻐﯩﭽﻪ داۋاﻣﻼﺷﺘﯘرىدۇ.

ﺑﯩﺮﺳﻰ ﺑﯩﺮ ﻳﺎﺧﺸﯩﻠﯩﻖ ﻗﯩﻠﺴﺎ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻳﺎدﯨﻨﻰ ﻗﯩﻠﻤﺎق ﻳﻮق،
ﺋﯧﭙﻰ ﻛﻪﻟﺴﻪ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﺋﻪۋرەﺗﻠﯩﺮﯨﻦ ﺋﺎﭼﻘﺎﻧﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎردۇر.
ﺋﻪﮔﻪر ﻣﯩﻠﻠﻪت ﺋﯜﭼﯜن ﺑﯩﺮ ﭘﯘل ﭼﯩﻘﯩﺶ ﻛﻪﻟﺴﻪ ﺗﺎﭘﺎﻟﻤﺎﺳﻤﯩﺰ،
ﭼﯩﻘﯩﻤﻰ ﻳﻮق ﻧﺎۋا ﭘﯘﻟﻐﺎ ﺗﻮﻻ ﺋﯩﺨﻼﺳﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎردۇر.
...
ﺑﺎﺑﺎﻻر ﺷﯚﮬﺮﯨﺘﯩﻨﻰ، ﻏﻪﻳﺮﯨﺘﯩﻨﻰ ﮬﯧﭻ ﺳﯧﻐﯩﻨﻤﺎﺳﻤﯩﺰ،
ﻗﯧﻠﯩﭗ ﻏﻪﭘﻠﻪت، ﺟﺎﮬﺎﻟﻪﺗﺘﻪ ﻳﯘﻣﯘپ ﻛﯚز، ﭘﻮ ﺋﺎﺗﻘﺎﻧﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎردۇر.
....
ﺋﻮﻳﯘن _ ﭼﺎﻗﭽﺎق ﺗﯜﭘﻪﻳﻠﯩﺪﯨﻦ ﺋﯚز ﺋﺎرا ﺑﯩﺌﻪت ﺑﻮﻟﺴﺎق،
ﻳﺎراﺷﺘﯘرۇپ ﻗﻮﻳﯘش ﻧﻪدە، ﺋﺎرﯨﻐﺎ ﺋﻮت ﻳﺎﻗﻘﺎﻧﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎردۇر.
ﺧﻮﺷﺎﻣﻪت ﺑﺎﺑﯩﺪا ﺑﯩﺰدﯨﻦ ﺑﯚﻟﻪك ﮬﻪم ﺋﯘﺳﺘﯩﺴﻰ ﻳﻮﻗﺘﯘر،
ﻗﯘۋﻟﯘﻗﯘ ﺷﯘﻣﻠﯘق ﺑﯩﻠﻪن رەﯕﻤﯘ _ رەڭ ﻳﺎﻟﻐﺎﻧﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎردۇر.
...
ﻣﯩﺴﻠﻰ ﺟﻪﻧﻨﻪت ﺗﺎﻏﯘ _ دەرﻳﺎﻧﻰ ﺑﯧﺰەﺷﻜﻪ ﻳﻮق ﻛﯩﺸﻰ،
ﻳﺎﺳﺘﯘﻗﻨﻰ ﻗﯩﺮﻻپ ﻗﻮﻳﯘپ ﺑﯩﻐﻪم ﻳﺎﺗﻘﺎﻧﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎردۇر.
ﻣﯘﻧﻪﺟﺠﯩﻢ ﮬﻪم ﺋﯩﻨﮋﯦﻨﯧﺮ، ﺋﺎﻟﯩﻤﻼرﻧﯩﯔ ﺋﻮرﻧﯩﻐﺎ،
ﺗﻮﻧﯘ ﺳﻪﻟﻠﻪ، ﻧﻪﭘﺴﻰ ﺑﺎﻻ ﻣﻮﻟﻠﯩﻤﯩﺰ _ ﺳﯘﻟﺘﺎﻧﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎردۇر.

                                                                   _«ﺑﺎردۇر»
ﭘﻪﻧﮕﻪ ﻗﺎرﺷﻰ ﻛﺎﭘﺸﯩﻤﺎق، ﺧﯘددى ﺋﯩﺘﺘﻪك ﮬﺎۋﺷﯩﻤﺎق،
ﺧﺎرۇ _ زەﺑﯘن ﻳﺎﺷﯩﻤﺎق، ﺗﻪﺳﺎ _ ﺗﻪﺗﯜر ﻧﺎداﻧﻨﯩﯖﻜﻰ.

                                                                   _«ﮬﺎر»
ﭘﻪﻧﮕﻪ ﻣﺎﯕﺴﺎق ﻛﯚز ﺋﯧﭽﯩﭗ، ﻛﺎﭘﯩﺮ، ﺟﻪدﯨﺖ دەپ ﻗﺎرﻏﯩﺸﯘر،
ﺑﯘ ﮬﺎﻣﺎﻗﻪت دەۋردە ﺋﺎﺗﻪش ﺑﻮﻟﯘپ ﻳﺎﻧﺎرﯨﻤﻪن.

                                                                   _«ﻏﻪزەپ ۋە زار»
ﺑﺎﺷﻘﯩﻼر ﭘﻮﻳﯩﺰ، ﭘﺎراﺧﻮﺗﺘﺎ ﺳﺎﻳﺎﮬﻪت ﻗﯩﻠﯘرﻟﻪر،
ﺑﯩﺰﮔﻪ ﻛﻪﻟﺴﻪ ﺑﯩﺮ ﻗﯘﺗﯘر ﺋﯧﺸﻪك ﻣﯩﻨﯩﺶ ﺋﺎﺳﺎن ﺋﻪﻣﻪس.

                                                                   _«ﺋﯩﺴﺘﯩﻤﻪس»
ﻗﺎﻧﭽﯩﻼر ﻳﺎﺗﺴﺎ ﺑﯘﻟﯘﯕﺪا ﺋﺎرﯨﺴﯩﺰ ﺋﻪﭘﻴﯜن ﺷﻮراپ،
ﻗﺎﻧﭽﯩﻼر ﺷﻮﭘﺎﯕﺪا ﺋﯩﭽﺴﻪ ﻣﻪﺳﺖ ﺑﻮﻟﯘپ ﺧﯘﻣﺮە _ ﺷﺎراب.
ﺋﺎي ﭼﯩﺮاﻏﯘ، ﺋﻪي ﮬﺎراق، ﺑﺎرﻣﯘ ﻧﻮﻣﯘس، ﺑﻪرﮔﯩﻞ ﺟﺎۋاب؟
ﺳﻪن ﺑﯩﻠﻪن ﺑﻮﻟﻤﺎﻣﺪﯨﻜﻪن، ﺑﯘ ﮬﺎﻟﯩﻤﯩﺰ زەﺑﯘن، ﺧﺎراب؟

                                                                    _«ﺑﻪر ﺟﺎۋاب»
ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻲ ﮬﺎﻟﯩﻤﯩﺰﻏﺎ ﻗﺎﻳﻐﯘرۇش، ﺑﯩﺰﻟﻪردە ﮬﺎﻣﺎﻗﻪﺗﻠﯩﻚ،
ﺋﺎﻻﻟﯩﺴﺎق ﺋﯩﻜﻜﻰ _ ﺋﯜچ ﺧﻮﺗﯘن، دﯦﮕﻪﻳﻠﻪر ﺧﻮپ ﺷﯩﺠﺎﺋﻪﺗﻠﯩﻚ.
ﻳﻮﻏﺎن ﺳﻪﻟﻠﻪ، ﺋﯘزۇن ﺗﻮﻧﻼر ﺑﯩﻠﻪن ﺑﯩﺰﻟﻪر دﯨﻴﺎﻧﻪﺗﻠﯩﻚ،
ﻛﯚرۈﺷﻜﻪ زاﮬﯩﺮەن ﺗﻪﻗﯟا، ﻛﯚرۈﻧﻤﻪﺳﺘﻪ ﺧﯩﻴﺎﻧﻪﺗﻠﯩﻚ. 
ﺋﻮﻗﯘﻣﺎي ﺳﻮدﯨﮕﻪرﻟﯩﻚ ﻗﯩﻠﻐﯩﻨﯩﯔ ﻛﯚپ ﻣﻪﻧﭙﻪﺋﻪت ﻗﯩﻠﻤﺎس،
ﺋﯧﻠﯩﭗ ﺑﻪﺷﻜﻪ، ﺳﯧﺘﯩﭗ ﺋﻮﻧﻐﺎ ﻛﺎﻣﺎﻻﺗﯩﻐﺎ ﻳﻪﺗﻜﯜزدى.
ﺑﺎﻟﯩﻼرﻧﻰ ﺋﯩﺒﻪردۇق دﯨﻦ ﺋﯜﭼﯜن ﺳﻪﻣﻪرﻗﻪﻧﺪۇ ﺑﯘﺧﺎراﻏﺎ،
ﺑﯘﻻرﻧﯩﯔ ﺋﻪﻗﻠﯩﻨﻰ ﺋﺎﻟﻼ ﮬﻪۋزە ﺋﯩﺴﺘﯩﻨﺠﺎﻏﺎ(1) ﻳﻪﺗﻜﯜزدى. 
                                                  ((1)ﻧﺎﻣﺎز ﺋﻮﻗﯘش ﺋﯜﭼﯜن ﺗﻪرەت ﺋﯧﻠﯩﺸﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﻨﻘﻰ ﺷﻪرﺗﻰ)

 «ﭘﺎرﭼﻪ»دەرۋەﻗﻪ ﺋﻪﻳﻨﻰ ۋاﻗﯩﺘﺘﺎ ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﻐﺎ «ﻳﻪرﻟﯩﻚ ﺧﺎﻗﺎن» ﺑﻮﻟﯘۋاﻟﻐﺎن ﺋﯩﺴﺘﯩﺒﺪات ﻳﺎڭ زﯦﯖﺸﯩﻦ، ﺟﯩﻦ ﺷﯘرﯦﻨﻼرﻧﯩﯔ ﺗﻪﻗﯩﺒﻰ ﺋﺎﺳﺘﯩﻜﻰ ﺧﻪﻟﻖ ﻧﺎداﻧﻠﯩﻖ، ﺧﯘراﭘﺎﺗﻠﯩﻖ، زاﻻﻟﻪت ﭘﺎﺗﻘﯩﻘﯩﺪا ﻳﺎﺷﺎﻳﺘﺘﻰ. ﻳﻪﻧﻪ ﮬﻪﺳﻪﺗﺨﻮرﻟﯘق، ﻛﯚرەﻟﻤﻪﺳﻠﯩﻚ، ﺋﯩﺘﺘﯩﭙﺎﻗﺴﯩﺰﻟﯩﻖ، ﺋﻪﺧﻼﻗﺴﯩﺰﻟﯩﻖ، ﻛﻪﻳﭙﻰ - ﺳﺎﭘﺎﻏﺎ ﺑﯧﺮﯨﻠﯩﺶ ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻖ ﮬﻪر ﺧﯩﻞ ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻲ ﺋﯩﻠﻠﻪﺗﻠﻪرﻣﯘ ﺋﯧﻐﯩﺮ ﺋﯩﺪى. ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﺋﯩﺪﯨﻴﻪﻟﻪر روﮬﯩﻲ دۇﻧﻴﺎﺳﯩﻨﻰ ﻗﺎﺗﻤﯘ - ﻗﺎت ﭼﯩﺮﻣﯩﯟاﻟﻐﺎن ﺧﻪﻟﻖ ﺋﯩﻠﻐﺎر ﺋﯩﺪﯨﻴﻪﻟﻪردﯨﻦ ﺋﯚﻟﮕﯜدەك ﻗﻮرﻗﺎﺗﺘﻰ، ﺟﯧﻨﯩﻨﯩﯔ ﺑﯧﺮﯨﭽﻪ ﻗﺎرﺷﻰ ﺗﯘراﺗﺘﻰ. ﺋﯚزﻟﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮى ﺋﯜﭼﯜن ﻗﺎﻳﻐﯘرۇۋاﺗﻘﺎن ﻳﯧﯖﯩﻠﯩﻖ ﺗﻪرەﭘﺪارﻟﯩﺮﯨﻨﻰ «ﻛﺎﭘﯩﺮ، ﺟﻪدﯨﺖ»دەپ ﻗﺎرﻏﺎپ، ﮬﻪر ﺧﯩﻞ ۋاﺳﯩﺘﯩﻠﻪر ﺑﯩﻠﻪن زﯨﻴﺎﻧﻜﻪﺷﻠﯩﻚ ﻗﯩﻼﺗﺘﻰ. ﺋﻮت ﻳﯜرەك ﺷﺎﺋﯩﺮ ﺑﯘ ﺋﻪﮬﯟاﻟﺪﯨﻦ ﻗﺎﺗﺘﯩﻖ ﻗﺎﻳﻐﯘرۇپ، ﺟﻪﯕﮕﯩﯟار، ﻳﺎﻟﻘﯘﻧﻠﯘق ﺷﯧﺌﯩﺮﻟﯩﺮى ﺑﯩﻠﻪن ﺋﻮﻳﻐﯩﻨﯩﺶ ﮔﯜدۈﻛﯩﻨﻰ ﭼﯧﻠﯩﺶ ﺑﯩﻠﻪن ﺑﯩﺮﮔﻪ، ﻛﯚﻛﺮەك ﻛﯧﺮﯨﭗ ﺋﻮﺗﺘﯘرﯨﻐﺎ ﭼﯩﻘﯩﭗ، ﻗﯘرﺑﺎن ﺑﯧﺮﯨﺸﺘﯩﻦ ﻗﻮورﻗﻤﺎي، ﻧﯘرﻏﯘن ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻲ ﺧﯩﺰﻣﻪﺗﻠﻪرﻧﻰ ﺋﯩﺸﻠﯩﮕﻪن. ﭼﯜﻧﻜﻰ، ﺑﯘﻧﺪاق ﺷﺎراﺋﯩﺘﺘﺎ ﺑﯩﺮ ﻳﺎﻛﻰ ﺑﯩﺮ ﻗﺎﻧﭽﻪ ﺋﺎدەم ﺋﯚز ﮬﺎﻳﺎﺗﻰ ﺑﻪدﯨﻠﯩﮕﻪ ﺧﻪﻟﻘﻨﻰ ﻗﯘﺗﻘﯘزۇﺷﻰ زۆرۈر ﺋﯩﺪى. ﺷﺎﺋﯩﺮ دەل ﻣﯘﺷﯘﻧﺪاق ﺋﯘﻟﯘغ ﻣﻪﺳﺌﯘﻟﯩﻴﻪﺗﻨﻰ زﯦﻤﻤﯩﺴﯩﮕﻪ ﺋﺎﻟﻐﺎن ﭘﯩﺪاﻛﺎر زاد ﺋﯩﺪى. ﺋﯘ ﺋﺎﻟﺪى ﺑﯩﻠﻪن ﻛﻮﭼﺎ، ﻛﻮﻳﻼردا، ﺟﺎﻣﺎﺋﻪت ﻳﯩﻐﯩﻠﻐﺎن ﺳﻮرۇﻧﻼردا ﻳﺎﻟﻘﯘﻧﻠﯘق ﺷﯧﺌﯩﺮﻻرﻧﻰ ﺋﻮﻗﯘدى، ﺟﻪﯕﮕﯩﯟار ﻧﯘﺗﯘﻗﻼرﻧﻰ ﺳﯚزﻟﯩﺪى؛ ﺳﻪﮬﻨﯩﻠﻪردە دراﻣﺎ، ﺗﯩﻴﺎﺗﯩﺮﻻرﻧﻰ ﺋﻮﻳﻨﯩﺪى. زور ﺧﻪﺗﻪرﮔﻪ ﺗﻪۋەﻛﻜﯜل ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺳﻮۋﯦﺖ ﺋﯩﺘﺘﯩﭙﺎﻗﯩﺪﯨﻦ ﻣﻪﺗﺒﻪﭼﯩﻠﯩﻚ ﺋﻪﺳﻠﯩﮭﻪﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﺎﻟﺪۇرۇپ ﻛﯧﻠﯩﭗ، ﻧﻪﺷﺮ ﺑﯘﻳﯘﻣﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺑﯧﺴﯩﭗ ﺗﺎرﻗﯩﺘﯩﭗ، ﺑﯘ ﺋﺎرﻗﯩﻠﯩﻖ ﺧﻪﻟﻘﻨﻰ ﺋﻮﻳﻐﺎﺗﻤﺎﻗﭽﻰ ﺑﻮﻟﺪى، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺑﻪﺧﺘﻜﻪ ﻗﺎرﺷﻰ ﻣﻪﺗﺒﻪ ﺑﯘﻳﯘﻣﻠﯩﺮى ﻳﺎڭ زﯦﯖﺸﯩﻨﻨﯩﯔ ﻗﻮل ﭼﯘﻣﺎﻗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﻗﻮﻟﯩﻐﺎ ﭼﯜﺷﯜپ ﻛﻪﺗﺘﻰ. ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪن ﺷﺎﺋﯩﺮ زور ﻏﻪﻳﺮەﺗﻜﻪ ﻛﯧﻠﯩﭗ، دوﺳﺘﻠﯩﺮى ﺑﯩﻠﻪن ﻣﻪﺑﻠﻪغ ﺗﻮﭘﻼپ، ﺋﯚز ﮬﻮﻳﻠﯩﺴﯩﺪا، ﻛﯧﻴﻨﺮەك ﻳﯧﯖﯩﺸﻪﮬﻪر ﺋﻮﻳﻤﺎﻧﺪەﻧﺪە ﻣﻪﻛﺘﻪپ ﺋﺎﭼﺘﻰ. ﺋﻪﻟﯟەﺗﺘﻪ ﺑﯘ ﺟﻪرﻳﺎﻧﻼرﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﺪە ﺷﺎﺋﯩﺮ ﺗﻪﺳﯟﯨﺮﻟﯩﮕﯜﺳﯩﺰ ﺑﯧﺴﯩﻢ، ﮬﺎﻗﺎرەﺗﻠﻪرﮔﻪ، ﺗﻪﮬﺪﯨﺖ، ﺋﯚﻟﯜم ﺧﻪۋﻟﯩﺮﯨﮕﻪ دۇچ ﻛﻪﻟﺪى، ﭼﯜﻧﻜﻰ ﻧﺎداﻧﻠﯩﻖ، ﺧﯘراﭘﺎﺗﻠﯩﻖ ﺋﻪﻳﻨﻰ دەۋردﯨﻜﻰ ﻛﯚپ ﺳﺎﻧﻠﯩﻖ ﺧﻪﻟﻘﻨﯩﯔ ﻗﺎن - ﻗﯧﻨﯩﻐﺎ ﺳﯩﯖﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪن ﺋﯩﺪى، ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘرﻧﯩﯔ ﺋﺎﻧﺎ ﺧﻪﻟﻘﻨﯩﯔ ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﮬﺎﻟﯩﺘﯩﻨﻰ ﭼﯜﺷﻪﻧﮕﻪﭼﻜﻪ، ﮬﻪر ﻗﺎﻧﺪاق ﺑﯧﺴﯩﻤﻨﻰ ﻗﻮﺑﯘل ﻗﯩﻠﺪى، ﺋﯩﻜﻜﯩﻠﻪﻧﻤﯩﺪى، ﻳﻮﻟﯩﺪﯨﻦ ۋاز ﻛﻪﭼﻤﯩﺪى! ﮬﺎزﯨﺮﭼﯘ، ﺷﯘﻧﭽﻪ ﺋﺎﺳﺎﻳﯩﺶ زاﻣﺎﻧﺪا، ﺗﻪرﻗﻘﯩﻲ ﻗﯩﻠﻐﺎن دەۋردە، ﺋﯧﻠﯧﻜﺘﺮون، ﺋﯘﭼﯘر، ﻳﯧﯖﯩﻠﯩﻖ ﻣﻪزﮔﯩﻠﯩﺪە ﻳﺎﺷﺎۋﯦﺘﯩﭙﻤﯘ، ﻳﻪﻧﻪ ﻧﺎداﻧﻼرﭼﻪ ﺋﯘﺧﻼپ ﻳﺎﺗﯩﺪﯨﻐﺎن، ﺧﯘراﭘﺎﺗﻠﯩﻖ، ﺟﺎﮬﺎﻟﻪﺗﻨﯩﯔ ﺋﺎﺳﺎرﯨﺘﯩﺪﯨﻦ ﻗﯘﺗﯘﻻﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎن ﻛﯩﺸﯩﻠﻪر ﺋﺎرﯨﻤﯩﺰدا ﺧﯧﻠﻰ ﺑﺎر! ﺧﯘراﭘﯩﻲ ﺋﯩﺪﯨﻴﻪﻟﻪردﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ، ﻛﻮﻧﺎ، ﻗﺎﻻق ﻛﯚز ﻗﺎراﺷﻼرﻏﺎ ﺋﯧﺴﯩﻠﯩﯟاﻟﯩﺪﯨﻐﺎن، ﻳﯧﯖﯩﻠﯩﻘﻨﻰ ﺋﺎﺳﺎن ﻗﻮﺑﯘل ﻗﯩﻠﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎن، ﺋﯩﻠﯩﻢ - ﭘﻪن، ﻣﻪرﯨﭙﻪت، ﻳﯧﯖﻰ ﺋﯘﭼﯘر، ﺗﯧﺨﻨﯩﻜﺎ، ﺋﯚزﮔﯩﭽﻪ ﻣﻪدەﻧﯩﻴﻪت، ﺋﯩﻠﻤﯩﻲ ﺗﯘرﻣﯘش ﺷﻪﻛﻠﻰ ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻖ دەۋرﻧﯩﯔ ﻣﯘﻗﻪررەر ﺗﺎﻟﻼش ﻳﻮﻟﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺳﻮﻏﯘق ﻣﯘﺋﺎﻣﯩﻠﻪ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎن، ﺋﯩﺘﺘﯩﭙﺎﻗﻠﯩﻘﻨﻰ ﻗﻪدﯨﺮﻟﯩﻤﻪﻳﺪﯨﻐﺎن، ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻲ ﺋﻪﺧﻼﻗﻘﺎ رﯨﺌﺎﻳﻪ ﻗﯩﻠﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎن ﺋﻪﮬﯟاﻟﻼر، ﻛﯩﺸﯩﻠﻪر ﻳﻪﻧﯩﻼ ﺧﯧﻠﻰ ﻧﯩﺴﺒﻪﺗﻨﻰ ﺋﯩﮕﯩﻠﻪﻳﺪۇ. ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﺋﻪﮬﯟاﻟﻼرﻧﻰ ﺑﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ 90 ﻳﯩﻞ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮى ﻳﺎﺷﯩﻐﺎن ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ ﺋﯩﻠﻐﺎر ﻗﺎراﺷﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺳﯧﻠﯩﺸﺘﯘرﺳﺎق، ﻧﻪﻗﻪدەر ﭼﻮﯕﻘﯘر ﺋﻪﭘﺴﯘﺳﻠﯘﻗﻘﺎ، ﺧﯩﺠﯩﻠﻠﯩﻘﻘﺎ ﭼﯚﻛﯩﻤﯩﺰ - ﮬﻪ!

ﺷﺎﺋﯩﺮ ﺧﺎراﻛﺘﯧﺮﯨﺪﯨﻜﻰ ﻳﻪﻧﻪ ﭼﻮڭ ﺋﺎﻻﮬﯩﺪﯨﻠﯩﻜﻰ ﺋﯘﻧﯩﯔ ۋەﺗﻪﻧﻨﻰ، ﺧﻪﻟﻘﻨﻰ ﮬﻪﻣﻤﯩﺪﯨﻦ ﺋﯜﺳﺘﯜن ﺋﻮرۇﻧﻐﺎ ﻗﻮﻳﯘش، ﺧﻪﻟﻖ ﺑﯩﻠﻪن ﺑﺎﺷﺘﯩﻦ - ﺋﺎﺧﯩﺮ ﮬﻪﻣﻨﻪﭘﻪس ﺑﻮﻟﯘش، ﺧﻪﻟﻖ ﺋﯜﭼﯜن ﺑﺎرﻟﯩﻘﯩﻨﻰ ﺗﻪﻗﺪﯨﻢ ﻗﯩﻠﯩﺸﺘﻪك ﺋﺎﻟﯩﻴﺠﺎﻧﺎب روﮬﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎرەت. 
ﺋﻪل - ﻳﯘرﺗﻨﯩﯔ دەردﯨﮕﻪ ﻗﯩﻠﭽﯩﻤﯘ دەرﻣﺎن ﺑﻮﻟﻤﯩﺪۇق ﺑﯩﺰﻟﻪر،
ﻛﯧﻠﯘر ﺑﯩﺮ ﻛﯜن ﺋﺎﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪا ﺋﻮرﻧﯩﻐﺎ ﻛﻪﻟﻤﻪس ﭘﯘﺷﺎﻳﻤﺎﻧﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎردۇر.

                                                                               _«ﺑﺎردۇر»
ۋەزﻧﻰ ﻳﯧﺮﯨﻢ ﭘﯘڭ ﺋﻪﻣﻪﻟﮕﻪ ﻣﯩﻨﯩﭗ، ﺳﯩﻐﻤﺎي ﺗﯧﺮﯨﮕﻪ،
ﺋﻪﻟﻨﻰ ﺳﺎﻟﻤﺎق ﭘﯧﺮﯨﮕﻪ، ﻳﺎﻻﻗﺘﺎ ﺟﺎن ﺑﺎﻗﻘﺎﻧﯩﯖﻜﻰ.

                                                                       _«ﮬﺎر»
ﻳﯧﺰﯨﭙﺘﯘ ﺋﯜچ ﻛﯩﺘﺎب ﺳﯘﻧﯟﯦﻦ ﺑﯩﺮﯨﻜﻪن ﺳﻪﻧﻤﯧﻨﺠﯘﻳﻰ،
ﺧﻪﻟﻘﭽﯩﻞ ﮬﻪم ﮬﻮﻗﯘق، ﺗﯘرﻣﯘش - ﺑﯘ ﺋﯜﭼﯩﻜﻪن ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻣﻪزﻣﯘﻧﻰ.

                                                                      _«ﺳﺎﻻم ﺧﻪت»
ﺳﻪن ۋەﺗﻪن، ﻣﯩﻠﻠﻪت دﯦﺴﻪڭ، ﺗﺎرﯨﺨﺘﺎ ﻧﺎﻣﯩﯔ ﻗﺎﻟﻐﯘﺳﻰ،
ﺑﻮل ﺟﻪﺳﯘر، ﺋﺎﻟﯩﻲ ﻧﯩﺸﺎن، ﻛﯚﻟﭽﻪك ﺑﯘﻻﻗﻘﺎ ﻗﺎﻧﻤﯩﻐﯩﻞ.

                                                                   _«دوﺳﺘﯘﻣﻐﺎ ﺧﯩﺘﺎب»(ئايرىلمىغىل)
ﻳﻪپ زەﮬﻪر ﺑﻮﻟﺪى ﻛﯧﺴﻪل، ﺋﻪﮬﯟاﻟﯩﺪا ﻛﯚﭘﺘﯘر ﺧﻪﺗﻪر،
ﻣﯩﻠﻠﯩﺘﯩﻢ ﺟﺎن ﭼﯩﻘﺴﯩﻤﯘ داۋاﻟﯩﻨﯩﺸﻨﻰ ﺋﯩﺴﺘﯩﻤﻪس.

                                                            _«ﺋﯩﺴﺘﯩﻤﻪس»

ﺗﺎرﯨﺨﺘﺎ ﺋﯚﺗﻜﻪن ﻛﯚﭘﻠﯩﮕﻪن ﺷﺎﺋﯩﺮ، ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ، ﺋﻪدﯨﺒﻠﻪر ۋەﺗﻪن، ﺧﻪﻟﻖ ﺑﯩﻠﻪن ﮬﻪﻣﻨﻪﭘﻪس ﺑﻮﻟﯘپ ﻳﺎﺷﯩﻐﺎن ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ، ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘردەك ﻗﻪﺗﺌﯩﻲ، ﺋﯜزۈل - ﻛﯧﺴﯩﻞ، ﺑﺎﺷﺘﯩﻦ - ﺋﺎﺧﯩﺮ ﺧﻪﻟﻖ ﺋﯜﭼﯜن ﺧﯩﺰﻣﻪت ﻗﯩﻠﻐﺎن ۋە ﺋﻪڭ ﺋﺎﺧﯩﺮى ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻨﻰ ﻣﻪرداﻧﯩﻠﻪرﭼﻪ ﺗﻪﻗﺪﯨﻢ ﻗﯩﻠﻐﺎن ﭘﯩﺪاﻛﺎر ﺋﻪدﯨﺒﻠﻪر ﻳﻪﻧﯩﻼ ﺋﺎز. ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺋﻪﻳﻨﻰ دەۋردە ﺑﺎي، ﺋﯘﻗﯘﻣﯘﺷﻠﯘق، ﺟﻪﻣﺌﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﻳﯜز ﺋﺎﺑﺮوﻳﻰ، ﺋﯩﻨﺎۋﯨﺘﻰ ﺑﺎر، ﮬﯚﻛﯜﻣﻪت داﺋﯩﺮﻟﯩﺮى ﺋﺎﻟﺪﯨﺪﯨﻤﯘ ﺗﻪﺳﯩﺮى ﻛﯜﭼﻠﯜك ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﺪە ﺗﯘﻏﯘﻟﯘپ، ﺋﻪﻳﻨﻰ دەۋرﻧﯩﯔ ﻳﯩﺘﯜك زﯨﻴﺎﻟﯩﻴﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘپ ﺋﯚﺳﯜپ ﻳﯧﺘﯩﻠﮕﻪﻧﻠﯩﻜﯩﮕﻪ ﻗﺎرﯨﻤﺎي، ﭘﯜﺗﯜن ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻲ ﭘﺎﺋﺎﻟﯩﻴﻪﺗﻠﯩﺮى ﺧﻪﻟﻖ ﺋﺎرﯨﺴﯩﺪا، ﺋﺎۋام ﺧﻪﻟﻘﻨﻰ ﻧﺎداﻧﻠﯩﻖ، ﺧﯘراﭘﺎﺗﻠﯩﻖ، ﻧﺎداﻧﻠﯩﻖ، زاﻻﻟﻪﺗﺘﯩﻦ، ﭼﯧﭽﯩﻼﯕﻐﯘﻟﯘق، ﺋﯩﻨﺎﻗﺴﯩﺰﻟﯩﻘﺘﯩﻦ ﻗﯘﺗﻘﯘزۇش ﻳﻮﻟﯩﺪا ﺑﻮﻟﻐﺎن. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯩﺠﺎدﯨﻴﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺧﻪﻟﻘﻘﻪ ﺑﯧﻐﯩﺸﻼﻧﻐﺎن، ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻨﻰ دوﻏﺎ ﺗﯩﻜﯩﭗ ﻗﻮﻳﯘپ ﻗﯩﻠﻐﺎن ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻲ ﭘﺎﺋﺎﻟﯩﻴﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺧﻪﻟﻘﻨﻰ ﻧﯩﺸﺎن ﻗﯩﻠﻐﺎن. ﺧﻪﻟﻘﻘﻪ ﭘﯜﺗﻜﯜل روﮬﯩﻲ دۇﻧﻴﺎﺳﻰ، ﺋﻪﻗﯩﻞ - ﭘﺎراﺳﯩﺘﯩﻨﻰ ﺗﻪﻗﺪﯨﻢ ﻗﯩﻠﯩﺸﺘﯩﻦ ﺳﯩﺮت، ﻣﺎل - ﻣﯜﻟﻜﯩﻨﻰ، ﺗﺎﭘﻘﺎن ﺗﻪرﮔﯩﻨﯩﻨﻰ ﺗﻪﻗﺪﯨﻢ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﻣﻪﻛﺘﻪپ ﻗﯘرﻏﺎن، ﮬﻪر ﺧﯩﻞ ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻲ ﭘﺎﺋﺎﻟﯩﻴﻪﺗﻠﻪرﻧﻰ ﺗﻪﺷﻜﯩﻠﻠﯩﮕﻪن. ﺋﻪﻳﻨﻰ ۋاﻗﯩﺘﺘﯩﻜﻰ ﺋﯩﺴﺘﯩﺒﺪات ﮬﺎﻛﯩﻤﯩﻴﻪﺗﻜﻪ ﻗﺎرﺷﻰ دﯦﮭﻘﺎﻧﻼر ﻗﻮزﻏﯩﻠﯩﯖﻰ ﻛﯚﺗﯜرۈﻟﮕﻪﻧﺪە ﺋﯘ ﻗﯩﻠﭽﻪ ﺋﯩﻜﻜﯩﻠﻪﻧﻤﻪي، ﻗﻮﻟﯩﻐﺎ ﻗﻮرال ﺋﯧﻠﯩﭗ، ﺧﻪﻟﻖ ﺑﯩﻠﻪن ﺑﯩﺮ ﺳﻪﭘﺘﻪ ﺗﯘرﻏﺎن. ﺋﻪڭ ﺋﺎﺧﯩﺮى ﺋﺎﻧﺎ ﺧﻪﻟﻘﻰ ﺋﯜﭼﯜن ﻗﯩﻤﻤﻪﺗﻠﯩﻚ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻨﻰ ﻣﻪرداﻧﯩﻼرﭼﻪ ﺗﻪﻗﺪﯨﻢ ﻗﯩﻠﻐﺎن. ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﻧﯘﻗﺘﺎ ﺷﯘﻛﻰ، ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر 1919 - ﻳﯩﻠﻰ ﺋﯩﻤﻤﯩﻨﯩﻴﺎز ﺑﻪﮔﻨﯩﯔ ﻗﯩﺰى ﻧﯩﻴﺎﺳﺨﺎن (ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘرﻧﯩﯔ ﺋﺎﭘﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻤﯘ ﻧﯩﻴﺎﺳﺨﺎن ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﻰ ﻛﯧﻴﯩﻨﭽﻪ ﺋﺎﻳﯩﻤﺨﺎﻧﻐﺎ ﺋﯚزﮔﻪرﺗﯩﻠﮕﻪن)ﺑﯩﻠﻪن ﺗﻮي ﻗﯩﻠﻐﺎن، ﺗﻪﻗﺪﯨﺮ ﻗﯩﺴﻤﻪﺗﻨﯩﯔ ﺗﻪﺗﯜرﻟﯜﻛﯩﺪﯨﻦ ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺋﺎﺑﻠﻪﺗﺨﺎن، ﺋﺎﺑﻠﯩﺰﺧﺎن، ﺋﺎﺑﺪۇرﯦﺸﯩﺘﺨﺎن ﺋﯩﺴﯩﻤﻠﯩﻚ 3 ﺋﻮﻏﯘل ﭘﻪرزەﻧﺘﻠﯩﻚ ﺑﻮﻟﻐﺎن ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ، ﺑﯘ ﺋﻮﻏﯘﻟﻼر 4 ﻳﺎش، 3 ﻳﺎش، ﺑﯩﺮ ﻳﺎﺷﻘﺎ ﻛﯩﺮﮔﻪﻧﺪە ﻗﺎزا ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪن، ﺑﺎﻟﯩﻼرﻧﯩﯔ ﺋﺎﭘﯩﺴﻰ ﺋﺎﻳﯩﻤﺨﺎﻧﻤﯘ 1930 - ﻳﯩﻠﻰ ﻛﯧﺴﻪل ﺳﻪۋەﺑﻰ ﺑﯩﻠﻪن ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﯨﻦ ﺋﯚﺗﻜﻪن. 1930 - ﻳﯩﻠﻰ يەنە ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘرﻧﯩﯔ ﺳﯚﻳﯜﻣﻠﯜك دادﯨﺴﻰ (ﺑﻮۋﯨﺴﻰ)ﻣﯩﺠﯩﺖ ﮬﺎﺟﻰ 71 ﻳﯧﺸﯩﺪا ۋاﭘﺎت ﺑﻮﻟﻐﺎن. دﯦﻤﻪك، ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﻛﻪﻳﻨﻰ - ﻛﻪﻳﻨﯩﺪﯨﻦ ﺟﺎن - ﺟﯩﮕﻪر ﭘﻪرزەﻧﺘﻠﯩﺮى، ﺳﯚﻳﯜﻣﻠﯜك ﺋﺎﻳﺎﻟﻰ، ﻣﯧﮭﺮﯨﺒﺎن دادﯨﺴﯩﺪﯨﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﻐﺎن، ﺑﯩﺮ ﺋﺎدەﻣﻨﯩﯔ ﺑﯧﺸﯩﻐﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪن ﻣﺎﺗﻪم ﺑﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻨﻤﯘ دەﮬﺸﻪﺗﻠﯩﻚ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪۇ، ﮬﻪر ﻗﺎﻧﺪاق ﺋﯩﺮادﯨﻠﯩﻚ ﺋﺎدەﻣﻤﯘ ﺑﯘﻧﺪاق زەرﺑﯩﮕﻪ ﺑﻪرداﺷﻠﯩﻖ ﺑﯧﺮەﻟﻤﻪﻳﺪۇ. ﻟﯧﻜﯩﻦ، ﺋﯘﻟﯘغ ﺷﺎﺋﯩﺮ «ﻣﻪرﺳﯩﻴﻪ»ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ ﺷﯧﺌﯩﺮﻟﯩﺮى ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯚز ﻗﺎﻳﻐﯘﺳﯩﻨﻰ ﺋﯩﭙﺎدﯨﻠﻪپ، ﻣﻪرداﻧﯩﻠﯩﻚ ﺑﯩﻠﻪن ﺑﯘ ﺋﺎزاﺑﻼرﻧﻰ ﻳﯧﯖﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪن، ﺧﻪﻟﻘﻨﯩﯔ ﻗﺎﻳﻐﯘﺳﻰ، ﺋﯧﭽﯩﻨﯩﺸﻠﯩﻖ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮى ﺋﺎﻟﺪﯨﺪا ﺋﯚز ﻗﺎﻳﻐﯘﺳﯩﻨﻰ ﺑﯩﺮ ﭼﻪﺗﻜﻪ ﻗﺎﻳﺮﯨﭗ ﻗﻮﻳﯘپ، ﺧﻪﻟﻘﻨﻰ ﻧﺎداﻧﻠﯩﻘﺘﯩﻦ ﻗﯘﺗﯘﻟﺪۇرۇش ﻧﯩﺸﺎﻧﻰ ﺋﯜﭼﯜن ﺟﻪﯕﮕﯩﯟار ﺋﯩﺸﻠﯩﺮﯨﻨﻰ داۋاﻣﻼﺷﺘﯘرﻏﺎن. ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ ﮬﺎﻳﺎت ﭘﺎﺋﺎﻟﯩﻴﻪﺗﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﻛﯚرۈۋﯦﻠﯩﺸﻘﺎ ﺑﻮﻟﯩﺪۇﻛﻰ، ﺋﯘ ﭘﯜﺗﻜﯜل ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﺪا ﺋﯚزى ﺋﯜﭼﯜن ﺑﯩﺮ ﻗﻪدەﻣﻤﯘ ﻣﺎﯕﻤﯩﻐﺎن، ﺋﯚز ﻣﻪﻧﭙﻪﺋﻪﺗﯩﻨﻰ ﻛﯩﭽﯩﻜﻜﯩﻨﯩﻤﯘ ﻛﯚزﻟﯩﻤﯩﮕﻪن، ﺋﯚز ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻨﻰ ﺧﻪﻟﻖ ﻣﻪﻧﭙﻪﺋﻪﺗﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎزراﻗﻤﯘ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﻗﻮﻳﻤﯩﻐﺎن. ﮬﺎزﯨﺮ ﺗﯩﻠﻐﺎ ﺋﯧﻠﯩﻨﯩﯟاﺗﻘﺎن «ﺧﻪﻟﻖ ﺋﯜﭼﯜن ﺧﯩﺰﻣﻪت ﻗﯩﻠﯩﺶ»، «ﺋﺎدەﻣﻨﻰ ﺋﺎﺳﺎس ﻗﯩﻠﯩﺶ»ﺋﯩﺪﯨﻴﻪﺳﻰ ﺑﯩﻠﻪن ﺳﯧﻠﯩﺸﺘﯘرﺳﺎق، ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ روﮬﯩﻨﯩﯔ ﻧﻪﻗﻪدەر ﺑﯜﻳﯜك، ﻗﻪﺗﺌﯩﻲ، ﻣﻪرداﻧﻪ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻼﻻﻳﻤﯩﺰ. ﻧﯚۋەﺗﺘﻪ ﭘﺎرﺗﯩﻴﻪ، ﮬﯚﻛﯜﻣﻪت ﻛﺎدﯨﺮﻻر ۋە ﮬﻪر ﺳﺎﮬﻪدﯨﻜﻰ زادﻻرﻏﺎ ﺷﯘﻧﭽﻪ ﺋﻪۋزەل ﺷﺎراﺋﯩﺘﻼرﻧﻰ ﻳﺎرﯨﺘﯩﭗ ﺑﯧﺮﯨﯟاﺗﻘﺎن ﺋﻪﮬﯟال ﺋﺎﺳﺘﯩﺪا، «ﺧﻪﻟﻖ ﺋﯜﭼﯜن ﺧﯩﺰﻣﻪت ﻗﯩﻠﯩﺶ»ﺗﯩﻦ ﺋﯩﺒﺎرەت ﺑﯘ ﺋﯩﺪﯨﻴﻪ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺋﯚز ﺋﯩﭙﺎدﯨﺴﯩﻨﻰ ﺗﺎﭘﺘﯩﻤﯘ دﯦﮕﻪن ﺑﯘ ﺳﻮﺋﺎل ﺑﯩﺰﻧﻰ ﺋﻮﻳﻐﺎ ﺳﺎﻟﯩﺪۇ. ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺴﯩﻢ ﻛﺎدﯨﺮﻻر ﮬﺎزﯨﺮ ﺧﻪﻟﻖ ﺋﯜﭼﯜن ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻨﻰ ﺗﻪﻗﺪﯨﻢ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺗﯘرﻣﺎق، ﺋﻪﻗﯩﻞ - ﭘﺎراﺳﯩﺘﯩﻨﻰ، زﯦﮭﻨﯩﻲ ﻗﯘۋۋﯨﺘﯩﻨﻰ، ﺋﺎزراق ﭘﯘل ﻣﯧﻠﯩﻨﻰ ﺗﻪﻗﺪﯨﻢ ﻗﯩﻠﯩﺸﻨﯩﻤﯘ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺋﻪﻣﻪﻟﮕﻪ ﺋﺎﺷﯘراﻟﻤﺎﻳﯟاﺗﯩﺪۇ، ﮬﻪﺗﺘﺎ ﺗﻪﻗﺪﯨﻢ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺗﯘرﻣﺎق ﺧﻪﻟﻘﻨﻰ ﻧﻮﻣﯘﺳﺴﯩﺰﻻرﭼﻪ ﻗﺎﻗﺘﻰ - ﺳﻮﻗﺘﻰ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎن، ﺷﯜﻟﯜپ ﻳﻪﻳﺪﯨﻐﺎن، ﺧﻪﻟﻘﺘﯩﻦ ﻧﻪپ ﺋﯜﻧﺪۈرۈۋﯦﻠﯩﺸﻨﯩﯔ ﻛﻮﻳﯩﺪا ﻳﯜرۈدﯨﻐﺎن، ﺧﻪﻟﻖ ﻣﻪﻧﭙﻪﺋﻪﺗﯩﮕﻪ ﻗﻮل ﺳﯘﻧﯩﺪﯨﻐﺎن ﺋﯩﺸﻼرﻧﻰ ﺳﺎدﯨﺮ ﻗﯩﻠﯩﯟاﺗﯩﺪۇ. ﺧﻪﻟﻖ ﺋﯜﭼﯜن ﺋﻪﻣﻪس ﺋﯚزى ﺋﯜﭼﯜن ﺧﯩﺰﻣﻪت ﻗﯩﻠﯩﺶ ﻛﻮﻳﯩﺪا ﻳﯜرۈۋاﺗﯩﺪۇ. ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﻛﯩﺸﯩﻠﻪر ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﺋﺎز ﺳﺎﻧﺪا ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﻮﻣﯘﻣﯩﻲ ﻛﻪﻳﭙﯩﺘﺎﻗﺎ ﺋﯧﻐﯩﺮ ﺗﻪﺳﯩﺮ ﻳﻪﺗﻜﯜزۈدۇ. ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﺋﯩﺪﯨﻴﻪﻟﻪرﻧﻰ ﺋﻪﻳﻨﻰ ۋاﻗﯩﺘﺘﯩﻜﻰ ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘرﻧﯩﯔ ﭘﯩﺪاﻛﺎر روﮬﯩﻲ ﺑﯩﻠﻪن ﺳﯧﻠﯩﺸﺘﯘرۇپ ﻛﯚرﺳﻪك، ﺋﯧﻐﯩﺮ ۋﯨﺠﺪاﻧﻰ ﺋﺎزاﺑﻘﺎ ﻗﺎﻟﻤﺎي ﺗﯘراﻟﻤﺎﻳﻤﯩﺰ.
ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺑﯩﺰ ﮬﺎزﯨﺮﻏﺎ ﻗﻪدەر ﺑﯩﻠﮕﻪن ﺷﺎﺋﯩﺮ ﺋﻪدﯨﺒﻠﻪرﻧﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﺪە ﺋﻪڭ ﻳﯩﺮاﻗﻨﻰ ﻛﯚرەر، ﺋﻪڭ ﮬﻪﻗﻘﺎﻧﯩﻴﻪﺗﭽﻰ، ﺋﻪڭ ﻗﻪﻳﺴﻪر، ﺋﻪڭ ﺟﻪﯕﮕﯩﯟار، ﺋﻪڭ ﺧﻪﻟﻘﭙﻪرۋەر، ﺋﻪڭ ﭘﯩﺪاﻛﺎر ﺷﺎﺋﯩﺮﻻرﻧﯩﯔ ﺑﯩﺮى. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻳﯩﺮاﻗﻨﻰ ﻛﯚرەرﻟﯩﻜﻰ - ﺑﯘﻧﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮ ﺋﻪﺳﯩﺮﮔﻪ ﻳﯧﻘﯩﻦ ۋاﻗﯩﺖ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﯨﻼ، ﺋﻮﻗﯘش، ﺑﯩﻠﯩﻢ ﺋﯩﮕﯩﻠﻪش، ﻣﻪرﯨﭙﻪت ﺗﺎرﻗﯩﺘﯩﺸﻨﯩﯔ زۆرۈرۈﻟﯩﻜﯩﻨﻰ، ﻧﺎداﻧﻠﯩﻖ، ﺧﯘراﭘﺎﺗﻠﯩﻖ، زەﺑﯘﻧﻠﯘﻗﻨﯩﯔ ﻣﯩﻠﻠﻪﺗﻨﻰ ﮬﺎﻻك ﻗﯩﻠﻐﯘﭼﻰ ﺋﻪڭ ﺋﻪﺷﻪددﯨﻲ دۈﺷﻤﻪن ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﮕﻪﻧﻠﯩﻜﯩﺪە؛ ﮬﻪﻗﻘﺎﻧﯩﻴﻪﺗﭽﯩﻠﯩﻜﻰ - ﺋﺎۋام ﭘﯘﻗﺮاﻏﺎ، ﺋﻪﮬﻠﻰ ﺟﺎﻣﺎﺋﻪﺗﻜﻪ ﮬﻪر داﺋﯩﻢ ﻣﯧﮭﺮى - ﺷﻪﭘﻘﻪت ﻳﻪﺗﻜﯜزۈپ، ﺋﯘﻻرﻧﻰ زۇﻟﯘم - ﺳﯩﺘﻪﻣﻠﻪردﯨﻦ ﻗﻮﻏﺪاپ، روزى ﻣﻮﻟﻠﯩﺪەك ﺳﺎڭ ﭼﺎﺷﻘﺎﻧﻠﯩﺮﯨﻐﺎ، ﺋﯩﺴﺘﯩﺒﺪات، ﻣﯘﻧﺎﭘﯩﻘﻼرﻏﺎ دەل ۋاﻗﺘﯩﺪا زەرﺑﻪ ﺑﻪرﮔﻪﻧﻠﯩﻜﯩﺪە؛ ﻗﻪﻳﺴﻪرﻟﯩﻜﻰ - ﺷﯘﻧﭽﻪ ﻣﯘدﮬﯩﺶ دەۋردﯨﻤﯘ ﺋﯩﻠﯩﻢ ﺋﯩﺰدەش ﻳﻮﻟﯩﺪا ﮬﻪر ﻗﺎﻧﺪاق ﺟﺎﭘﺎ - ﻣﯘﺷﻪﻗﻘﻪﺗﻜﻪ ﭘﻪرۋا ﻗﯩﻠﻤﺎي، ﺗﻮﺧﺘﺎۋﺳﯩﺰ ﺋﯩﺰدەﻧﮕﻪﻧﻠﯩﻜﻰ، ﺋﺎﻗﺎرﺗﯩﺶ ﻳﻮﻟﯩﺪا دۈﺷﻤﻪﻧﺪﯨﻦ ﻗﯩﻠﭽﻪ ﻗﻮرﻗﻤﺎي ﻛﯜرەش ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، دۈﺷﻤﻪﻧﻨﯩﯔ ﺗﻪﮬﺪﯨﺘﯩﮕﻪ، زﯨﻨﺪاﻧﺪﯨﻜﻰ ﻗﯩﻴﯩﻦ - ﻗﯩﺴﺘﺎﻗﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺑﺎش ﺋﻪﮔﻤﯩﮕﻪﻧﻠﯩﻜﯩﺪە؛ ﺟﻪﯕﮕﯩﯟارﻟﯩﻘﻰ - ﺧﻪﻟﻖ ﻧﺎداﻧﻠﯩﻘﺘﯩﻦ ﺋﻮﻳﻐﯩﺘﯩﺶ ﺋﯜﭼﯜن ﺷﯧﺌﯩﺮ ﻳﯧﺰﯨﺶ ﺑﯩﻠﻪﻧﻼ ﻛﯘﭘﺎﻳﯩﻠﯩﻨﯩﭗ ﻗﺎﻟﻤﺎي، ﻣﻪﻛﺘﻪپ ﻗﯘرۇش، ﻧﻪﺷﺮ ﺋﻪﭘﻜﺎرﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﺶ، ﻧﯘﺗﯘق ﺳﯚزﻟﻪش، دراﻣﺎ ﺋﻮﻳﻨﺎش ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻖ ﺋﯩﺸﻼرﻧﻰ ﺗﻪﺷﻜﯩﻠﻠﯩﮕﻪﻧﻠﯩﻜﻰ، ﮬﻪر ﻗﺎﻧﺪاق ﭘﺎﺋﺎﻟﯩﻴﻪﺗﻜﻪ ﺋﯚزى ﺑﺎش ﺑﻮﻟﯘپ ﻛﯚﻛﺮەك ﻛﯧﺮﯨﭗ ﺋﻮﺗﺘﯘرﯨﻐﺎ ﭼﯩﻘﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﺪا؛ ﺧﻪﻟﻘﭙﻪرۋەرﻟﯩﻜﻰ - ﺗﻮﻗﻘﯘزى ﺗﻪل، ﺑﺎي ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﻨﯩﯔ ﭘﻪرزەﻧﺘﻰ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻐﺎ ﻗﺎرﯨﻤﺎي، ﮬﻪﻣﻤﯩﺪﯨﻦ ۋاز ﻛﯧﭽﯩﭗ، ﺋﺎۋام ﺧﻪﻟﻖ ﺑﯩﻠﻪن ﺑﯩﺮ ﺳﻪﭘﺘﻪ ﺗﯘرﻏﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﺑﺎرﻟﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﯚز ﺧﻪﻟﻘﯩﻨﻰ ﻧﺎداﻧﻠﯩﻖ، ﺧﯘراﭘﺎﺗﻠﯩﻘﺘﯩﻦ ﻗﯘﺗﻘﯘزۇش ﺋﯜﭼﯜن ﺳﻪرپ ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﺪا؛ ﭘﯩﺪاﻛﺎرﻟﯩﻘﻰ - ﺑﺎﺷﺘﯩﻦ - ﺋﺎﺧﯩﺮ ﺋﯚز ﺋﯧﺘﯩﻘﺎدﯨﺪﯨﻦ ﺗﻪۋرەﻧﻤﻪي ﻛﯜرەش ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ۋﯨﺠﺪان ﺑﯩﻠﻪن ﻳﺎﺷﯩﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﺋﻪڭ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﺪا ﺋﯚزﯨﻨﻰ دۈﺷﻤﻪﻧﺪﯨﻦ داﻟﺪﯨﻐﺎ ﺋﯧﻠﯩﺸﻨﻰ ﻧﻮﻣﯘس ﺑﯩﻠﯩﭗ، ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻨﻰ ﺳﺎﻗﻼپ ﻗﯧﻠﯩﺶ ﭘﯘرﺳﯩﺘﯩﺪﯨﻦ ۋاز ﻛﯧﭽﯩﭗ، ﺋﯚز ﺧﻪﻟﻘﻰ ﺋﯜﭼﯜن ﻳﺎش ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻨﻰ ﻣﻪرﺗﻠﻪرﭼﻪ ﺗﻪﻗﺪﯨﻢ ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﺪا ﺋﯩﭙﺎدﯨﻠﯩﻨﯩﺪۇ. ﺋﯘ ﺑﺎﻳﻠﯩﻖ، ﻣﻪرﺗﯩﯟە، ﮬﻮﻗﯘق، ﺷﺎن - ﺷﯚﮬﺮەت، ﺗﻪﮬﺪﯨﺖ، ﺋﯚﻟﯜم ﺋﺎﻟﺪﯨﺪا ﮬﯧﭽﺒﯩﺮ ﺋﯧﺰﯨﭗ ﻗﺎﻟﻤﯩﻐﺎن، ﮬﯧﭽﺒﯩﺮ ﺋﯩﻜﻜﯩﻠﻪﻧﻤﯩﮕﻪن، ﮬﯧﭽﺒﯩﺮ ﺗﯧﺰ ﭘﯜﻛﻤﯩﮕﻪن. ﭘﯜﺗﻜﯜل ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻨﻰ ﭘﯜﺗﯜﻧﻠﻪي ﭘﺎك، ﻛﯩﺮﺳﯩﺰ، داﻏﺴﯩﺰ، ﻧﯘﻗﺴﺎﻧﺴﯩﺰ، ﺋﯘﻟﯘﻏﯟاراﻧﻪ ﺗﯜﺳﺘﻪ ﺋﺎﺧﯩﺮﻻﺷﺘﯘرﻏﺎن، ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻐﺎ ﻗﯩﻠﭽﯩﻤﯘ داغ ﺗﻪﮔﻜﯜزﻣﯩﮕﻪن، ﺑﯘﻧﺪاق ﺟﻪﯕﮕﯩﯟار، ﻣﻪرداﻧﻪ، ﺋﺎﻟﯩﻴﺠﺎﻧﺎب، ﺋﯘﻟﯘغ ﮬﺎﻳﺎت ﺋﯩﻨﺘﺎﻳﯩﻦ ﻛﻪم ﺋﯘﭼﺮاﻳﺪۇ.

ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺋﺎﺗﻪش دﯨﻴﺎر ﺗﯘرﭘﺎﻧﺪا ﺗﯘﻏﯘﻟﻐﺎن، ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﭘﯜﺗﻜﯜل ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻨﻰ، روﮬﯩﻨﻰ ﺋﻮﺗﻘﺎ ﺑﺎﻏﻼپ ﺗﻪﺳﻪۋۋۇر ﻗﯩﻠﯩﺸﻘﺎ ﺑﻮﻟﯩﺪۇ. ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘرﻧﯩﯔ ﻧﯩﮕﺎﮬﻠﯩﺮى ﺋﻮت ﺋﯩﺪى، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻳﺎﻟﻘﯘﻧﺠﺎپ ﺗﯘرﯨﺪﯨﻐﺎن، ﺋﯚﺗﻜﯜر ﻛﯚز ﻧﯘرى ﺋﯩﺴﺘﯩﺒﺪات، ﺧﺎﺋﯩﻨﻼرﻧﯩﯔ ﻛﯚﻛﺮﯨﻜﯩﮕﻪ ﺧﻪﻧﺠﻪر ﺑﻮﻟﯘپ ﺳﺎﻧﺠﯩﻼﺗﺘﻰ، ﻗﺎداﻟﻐﺎن ﺟﺎﻳﻨﻰ ﺗﯧﺸﯩﭗ ﺋﯚﺗﻪﺗﺘﻰ؛ ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘرﻧﯩﯔ ﻧﯘﺗﯘﻗﻠﯩﺮى ﺋﻮت ﺋﯩﺪى، ﻛﻮﭼﺎ، ﻛﻮي، ﺟﺎﻣﺎﺋﻪت ﺋﺎرﯨﺴﯩﺪا ﺳﯚزﻟﯩﮕﻪن ﻳﺎﻟﻘﯘﻧﻠﯘق ﻧﯘﺗﯘﻗﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﭘﺎﺳﯩﻖ، ﭘﺎرازﯨﺘﻼر ﺋﻮﺗﻘﺎ ﭼﯜﺷﻜﻪ ﻗﯩﻠﺪەك ﺗﻮﻟﻐﺎﻧﺴﺎ، ﻳﻮﻗﺴﯘل، ﻣﯚﻣﯩﻦ ﺧﻪﻟﻖ ﺋﯩﻠﻠﯩﻖ ﻗﯘﻳﺎش ﻧﯘرﯨﺪەك ﮬﺎرارەت ﺋﺎﻻﺗﺘﻰ؛ ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘرﻧﯩﯔ ﻣﯩﺠﻪزى ﺋﻮت ﺋﯩﺪى، ﺗﻪﻳﻴﺎر ﺗﺎپ، ﺳﺎﺗﻘﯩﻨﻼرﻏﺎ، ﺧﻪﻟﻖ دۈﺷﻤﻪﻧﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﻗﯩﻠﭽﻪ رەﮬﯩﻢ ﻗﯩﻠﻤﺎﻳﺘﺘﻰ، ﺋﯘﻻرﻧﯩﯔ رەزﯨﻞ ﻣﺎﮬﯩﻴﯩﺘﯩﻨﻰ ﺷﯩﺪدەﺗﻠﯩﻚ ﻳﺎﻟﻘﯘﻧﺪەك ﻛﯚﻳﺪۈرۈپ ﺗﺎﺷﻼﻳﺘﺘﻰ، ﺋﺎﻗﻜﯚﯕﯜل ﺋﺎۋام ﺧﻪﻟﻘﻜﻪ ﻗﯩﺸﺘﯩﻜﻰ ﭼﻮﻏﺪەك ﺋﯩﻠﻠﯩﻘﻠﯩﻖ ﺋﺎﺗﺎ ﻗﯩﻼﺗﺘﻰ؛ ﺋﺎﺑﺪۇﺧﺎﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘرﻧﯩﯔ ﺷﯧﺌﯩﺮﻟﯩﺮى ﺋﻮت ﺋﯩﺪﯨﻜﻰ، ﻏﺎﻳﻪت زور ۋە ۋوﻟﻘﺎﻧﺪەك ﮬﺎرارﯨﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪن ﺟﺎﮬﺎﻟﻪت ﮬﺎﻣﯩﻴﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﻗﻮرﻗﯘﻧﭽﺘﯩﻦ دﯨﺮ _ دﯨﺮ ﺗﯩﺘﺮﯨﺘﯩﭗ، ﭘﯜﺗﻜﯜل دۇﻧﻴﺎﻧﻰ ﻟﻪرزﯨﮕﻪ ﺳﺎﻻﺗﺘﻰ، ﻣﯩﺴﻜﯩﻨﻠﻪرﮔﻪ ﺋﺎﻟﻪﻣﭽﻪ ﺋﻮزۇق، ﮬﺎﻳﺎﺟﺎن ﺑﯧﻐﯩﺸﻼپ ﻗﻪﻟﺒﻠﻪردە ﻏﺎﻳﻪت زور دوﻟﻘﯘن ﭘﻪﻳﺪا ﻗﯩﻼﺗﺘﻰ. ﻣﺎﻧﺎ ﻣﯘﺷﯘﻧﺪاق ﺳﯧﮭﯩﺮﻟﯩﻚ ﻗﯘدرەﺗﻜﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﯩﻼ، ﺷﺎﺋﯩﺮﻧﯩﯔ ﺋﯩﺶ _ ﺋﯩﺰﻟﯩﺮى، ﺷﯧﺌﯩﺮﻟﯩﺮى، روﮬﯩﻲ ﻳﯩﻠﻼردﯨﻦ ﻳﯩﻠﻼرﻏﺎ، ﺋﻪﺳﯩﺮﻟﻪردﯨﻦ ﺋﻪﺳﯩﺮﻟﻪرﮔﻪ ﺋﯘﻟﯩﻨﯩﭗ، ﮬﺎزﯨﺮﻏﺎ ﻗﻪدەر ﻳﺎدﻟﯩﻨﯩﭗ، ﺋﻪﺗﯩﯟارﻟﯩﻨﯩﭗ، ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﻧﯘرﻟﯩﻨﯩﭗ ﻛﻪﻟﻤﻪﻛﺘﻪ.

ئىزاھ: مەزكۇر مۇلاھىزە تۇرپان ژۇرنىلىنىڭ 2011_يىللىق 1_سانىدىكى <<ئابدۇخالىق ئۇيغۇر يادنامىلىرى>> ناملىق مەخسۇس سەھىپىگە بېسىلغان.

مەنبەسى: مىسرانىم تورى