كىچىك ۋاقىتلىرىمدا دادام بىلەن چاقچاقلىشىپ قالسام، دائىم قەستەنگە قوللىرىمنى قايرىپ، بەللىرىمنى چىمدىپ قىزراتىپ قوياتتى. ۋارقىراپ - جارقىراپ يىغلاي دەپ تۇرسام، «ئوغۇل بالىنىڭ پۇت قولى پولاتتەك قاتتىق، زىھنى قىلىچتەك ئۆتكۈر بولىشى. بەدىنىدىن قانلار ئاقسىمۇ كۆزىدىن ياش چىقماسلىقى كىرەك. مۇنداقلا ئوي……
كۆزنى يۇمۇپ ئاچقۇچە ئىككىنچى يىللىقنىمۇ پۈتتۈرەي دەپ قالدىم. شىرېن خىياللارنى باغاشلاپ، ئۇنۋېرىستىت دەرۋازىسىدىن تەمكىن قەدەملەر بىلەن كىرگەن شۇ مىنۇتلار كۆز ئالدىمدا ئېنىق تۇرۇپتۇ.گەرچە بۇ ئىككى يىللىق ئالىي مەكتەپ ھاياتىمنى ئەشۇ دەبدەبىيلىك خىياللىرىمدەك مۇكەممەل ئۆتكۈزەلمىگەن بولساممۇ، قەلبىمن……
مۇساپىرلىق ھاياتىمدا ھارارېتىنى ئەڭ چوڭقۇر ھېس قىلغىنىم ئاتا - ئانانىدىن قالسىلا دوستلۇق مىھرى بولدى.شۇنداق، يېتىپ خىيال ئەيلىسەم نەچچە كېچە - كۈندۈز يەتكۈچە خىياللىرىم سىيۇژىتلىرىنىڭ ئاساسىنى ئەنە شۇ دوستلىرىم بىلەن قالدۇرغان گۈزەل ئەسلىمىلىرىم ھاسىل قىلىدۇ. ئىلىم ئىشقىدا، ئانا يۇرتنىڭ ئوغۇز سۈتى……
موشۇ كۈنلەردە غايە+مۇۋەپپىقىيەت+ھاياتى قىممەت ھەققىدە بەك تولا خىيالچان بولۇپ قالدىم. كوچىلاردىكى كىشىلەر توپىغا ئىختىيارسىز دېققىتىم ئاغدۇرۇلىدۇ. تەگسىز خىياللارغا چۈمۈپ كېتىمەن.. تەپمۇ – تەكشى بىر يەريۈزىدە كىشىلەرنىڭ ئەھۋالى ئازراقمۇ تەكشى ئەمەس. بىرلىرى يول بويىدا يايما ئېچىۋاتقان، بىرلىرى شە……
ئەزەلدىن كىتاب ئوقۇشقا ئەھمىيەت بېرىپ كەلگەن ئىدىم. لېكىن بۈگۈنگە كەلگەندە، ئەھمىيەت بېرىشلا ئەمەس، قاتتىق تەلەپ بىلەن كىتاب ئوقۇش كېرەكلىكىنى چوڭقۇر تونۇپ يەتتىم. باشقىلاردىن ئۈستۈن تۇرۇشنىڭ ئاساسىي - چوقۇم ئۇلاردىن بىلىملىك بولۇش. زامانىمىزدا ھەقىقىي بىلىمنى ئۈندىدار سالۇنلىرىدىن ئەمەس، مۇنبەر ……
