تەنھالىقنىڭ سۆيدۈم مەڭزىگە ،
تەشنا بولۇپ سوغۇق لىۋىگە .
بىزگە مەنسۇپ بۇ گۈزەل دۇنيا ،
ماڭا مەنسۇپ بۇ رەزىل دۇنيا .
تەنھالىققا ئەگەشتىم تەنھا ،
مەيلىڭ بولسا تارتقىن قېشىڭغا.
ياد ئېتەمسەن پىنھاندا مېنى ؟،
ئېسىڭدىمۇ سۆيگىنىم سېنى ؟ .
غېرىبلىقنىڭ كۈيى ئەمەسمەن ،
چۈشەنمەيسەن ئەمدى سەن مېنى .
نىمانچىلا مۇڭلۇق قارايسەن ؟،
كىملەر چەكتى ئاخشام ئەينەكنى ؟
يۈرىگىڭنى «قاندان» دەپ ئاتا !
سەن بىلەمسەن يۈرەك دىگەننى .
راست ئېيتىسەن ئاخشام مەست ئىدىم ،
ماراپسەندە پەردەڭنى قايرىپ .
توۋلىغانتىم «ئادارىگۈل» نى ،
ئاڭلاپسەندە ئەلەملىك تىنىپ .
ھەممە كىشى ساراڭدۇر بەلكىم ،
ياكى مەنلا ساراڭمەن ئاخشام .
ساراڭ دىمەس رومكاملا مېنى ،
چۈنكى ئاڭا يارايدۇ ناخشام .
ئۇنتۇپ قالما قار ياغقان كۈننى ،
ئۇنتىمايدۇ قارلارمۇ بىزنى .
باھار پەسلى كەلمەي تۇرۇپلا ،
يوقاتتىمغۇ تۇنجى ئەلبۇمنى
.
رومكىلاردىن ياڭرايدۇ ئەلەم ،
كەلمەيدۇ ھىچ ساقلىغان لالەم.
- خۇشخۇي: بۇ بۆلەكتىن بىلىشىمچە ياخشى چىققان رومانكەن. ھەزرەتئىلىنىڭ ت
- غازى: ئۆزلۈك پايانىغا سەپەر قىلدىم
- Adeline K. Sampson: رەھمەت ئاكا، «يىگىرمە پارچە مۇھەببەت لېرىكىسى ۋە بىر ئۈمىدسى
- خۇشخۇي: ئالدى بىلەن «چۈشتاق تور پۈتۈكلىرى»تورى ئۇسلۇبىنىڭ يېڭىلانغان
- تۈركزات: شائىر ئوسمانجان ساۋۇتنىڭ ئانا تىل ھەققىدىكى شېئىرىنى ئوقۇپ ي
- ئاتىلار، خەنجەر ئوسمانجان ساۋۇت، ئانا تىل ئىجادىيەت، خاسلىق ئىجادىيەت، يازغۇچى ئىجادىيەت، يازغۇچى، قەلەم ئىمىن تۇرسۇن، شېئىر ئۆز، رومكا، شامال ئۆزلۈك ئۈندىدار ئەدەبىيات، ئىستىل ئەدەبىيات، بىمەنە ئەدەبىيات، نادىر، ئالىيجاناب باغنا، يايلاق باھار، شېئىر بۇلاق، سۆيگۈ بېي داۋ، تۇيغۇ بەخت، فىلىم تار كوچا، پوۋېست تارىم تارىم، ئەدەبىيات تۇلپار، ئەسەر، پوۋېست تېڭىرقاش، ياشاش، ھېكمەت تەرجىمە، شېئىر تەنقىد، بايقاش تەنھالىق، ئالۋۇۇن جىبران، شەپە جەننەت، ئەما خازان، كىتاب دادام رومان، ۋاڭ ئەنيى رىيۇ ئەنكىم زاھىر ئابدۇراخمان سايە، تەنھالىق، يېتىم سوسۇر، ئانا تىل سوسۇر، ئەدەبىيات شائىر، ئاۋام، قەلب شۈ جىمو، شېئىر، تەبىئەت شېئىر، ئانا، ۋاقىت شېئىر، تەرجىمە شېئىر، شامال، ئۆلۈم شېئىر، ماكان شەھەر، غېرىبلىق غوجىمۇھەممەد غېرىپ، ساراڭ قار، يار قىسمەت، مۇھەببەت كاتلىن راينى، شېئىر كۆز، دادام كۆز، گۈل كۆكلەم، چىمەن مويەن، نوبېل مۇھەممەد خېۋىر مېھىر، ئىران نەسىر، تەرجىمە نەسىر، تەرجىمە، سىرلىق يالعۇز يايلاق، خاتىرە يۇرتۇم، بەشكېرەم پابلو نېرۇدا، شېئىر پەرھات تۇرسۇن چۈشتاق گوركى، ۋاقىت ۋىسال، ھىجران، پەسىل، ئەركەم
ھەزرەتئەلى ئەپەندىنىڭ شېئىرللىرىمۇ ئۆزگىچە ئىكەن .
‹‹ باھار پەسلى كەلمەي تۇرۇپلا ،
ي يوقاتتىمغۇ تۇنجى ئەلبۇمنى .››
ھەزرەتئەلىنىڭ شېئىرلىرىدا ۋايىغا يەتكەن مۇزىكىدارلىق جۇش ئۇرۇپ تۇرىدۇ…بۇ خىل شېئىرى كەيپىياتنى بۇرۇن ئوسمانجان ساۋۇت ئاكىمىزنىڭ شېئىرلىرىدا ئۇچرىتاتتىم،ئەمدىكى ھەزرەتئەلىنىڭ شېئىرلىرىدا بولسا تېخىمۇ ۋايىغا يەتكەن ھالەتتە ئۇچرىتىۋاتىمەن…قۇت بولسۇن!
«تەنھالىققا ئەگەشتىم تەنھا،»
بىر جۈپ بولدۇق ئارمانلىرىمدا.
ئارمانلىرىم ئارمانلارغا زار،
ۋىسال قاچان رىئاللىقىمدا.
كىشىنىڭ تەنھالىقى ئۆزىدىن ھالقىش تۇيغۇسىنى شەكىللەندۈرسە كېرەك.
ھارمىغايسىز ھەزرەتئەلى! شېئىرىڭىزنى كومپوزىتورلارغا بەرسىڭىز، مۇزىكا ئىشلەپ باقسا بولغۇدەك. ئاجايىپ بىر مۇڭلۇق ناخشا روياپقا چىققۇدەك.
سالامەت بولۇڭ.