بىر قانچە ئوقۇغۇچى سوقراتتىن كىشىلىك ھاياتنىڭ ھەقىقىتىنى سوراپتۇ.

سوقرات ئۇلارنى باغقا باشلاپ كىرىپتۇ.بۇ،مېۋىلەر مەي باغلىغان پەسىل بۇلۇپ،شاخلار مېۋىلەرنى كۆتۈرەلمەي ساڭگىلاپ كەتكەنىكەن.سوقرات ئۇلارغا:

-سىلەر ھەر بىرىڭلار بىر قاتار مېۋىلىك دەرەخنى بويلاپ،باغنىڭ بۇ چېتىدىن ئۇ چېتىگە چىققۇچە ئۆزۈڭلار ئەڭ چوڭ دەپ قارىغان مېۋىدىن بىردىن ئۈزۈپ كېلىڭلار.ئارقاڭلارغا قايتىپ تاللاشقا بولمايدۇ،-دەپ تاپىلاپتۇ.

ئوقۇغۇچىلار باغنى كېسىپ ئۆتكۈچە ناھايىتى ئەستايىدىللىق بىلەن مېۋە تاللاپتۇ.

ئوقۇغۇچىلار باغنىڭ ئۇ قېتىغا بارغاندا،سوقرات ئۇلارنى ساقلاپ تۇرغانىكەن.

-ئۆزۈڭلار قانائەتلەنگۈدەك مېۋە تاللىيالىدىڭلارمۇ؟-دەپ سوراپتۇ سوقرات ئۇلاردىن.

ئوقۇغۇچىلار بىر-بىرىگە قارىشىپ قويۇپ جاۋاپ بەرمەپتۇ.

-نېمە بولدۇڭلار بالىلىرىم ئۆزۈڭلارنىڭ تاللىشىغا رازىمۇ سىلەر؟-سوراپتۇ سوقرات يەنە.

-مۇئەللىم،ماڭا يەنە بىر پۇرسەت بەرسىڭىز!-دەپتۇ بىر ئوقۇغۇچى ئۆتۈنۈپ،-مەن باغقا كىرىپلا چوڭ بىر مېۋىنى بايقىغان.لېكىن تېخىمۇ چوڭى ئۇچرايدىغۇ،دەپ ئۇنى ئۈزمەپتىمەن.باغنىڭ ئۇ قېتىغا چىققاندا،باشتا كۆرگەن مېۋىنىڭ ئەڭ چوڭ ئىكەنلىكىنى بىلدىم،-دەپتۇ.

-مەن ئەكسىچە ئىشقا يۇلۇقتۇم،-دەپتۇ يەنە بىر ئوقۇغۇچى ئۇلاپلا،-باغقا كىرىپلا ئەڭ چوڭ مىۋە دەپ بىر مېۋە ئۈزگەنىدىم،كېيىن باغدا ئۇنىڭدىنمۇ چوڭ مېۋىلەرنىڭ كۆپلىكىنى كۆردۈم.مۇئەللىم،بىزگە يەنە بىر قېتىم تاللاش پۇرسىتى بەرسىڭىز!

-مۇئەللىم،بىزگە يەنە بىر قېتىم تاللاش پۇرسىتى بەرسىڭىز !-دەپتۇ باشقا ئوقۇغۇچىلارمۇ بىر ئېغىزدىن.

-بالىلىرىم،ئىككىنچى قېتىم پۇرسەت يوق،-دەپتۇ سوقرات بېشىنى چايقاپ،-كىشىلىك ھايات دەل مۇشۇنداق.