ﺗﯜﻧﺪﯨﻜﻰ ﻗﯩﺰﯨﻘﭽﻰ: "ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﺴﻰ" ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺴﻰ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ

ﺋﺎﻣﯧﺮﯨﻜﯩﻠﯩﻖ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﻳﺎﺯﻏﯘﭼﻰ ﺋﯩﺰﺍﻙ ﺑﺎﺷﯟﯦﺲ ﺳﯩﻨﮕﯧﺮﻧﯩﯔ "ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﺴﻰ" ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺴﻰ 1979- ﻳﯩﻠﻰ ﺋﯧﻼﻥ ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﻫﯧﻜﺎﻳﻪ ﺋﯧﻼﻥ ﻗﯩﻠﯩﻨﯩﭗ ﺋﺎﻧﭽﻪ ﺋﯘﺯﯗﻥ ﺋﯚﺗﻤﻪﻱ، ﺩﯨﺮﺍﻣﻤﯩﺴﯩﻤﯘ ﺋﻮﻳﻨﯩﻠﯩﭗ، ﻳﺎﯞﺭﻭﭘﺎ-ﺋﺎﻣﯧﺮﯨﻜﯩﺪﺍ ﺑﯩﺮ ﻣﻪﻫﻪﻝ ﺩﺍﯕﻖ ﻗﺎﺯﺍﻧﻐﺎﻥ. ﻫﯧﻜﺎﻳﻪ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺩﯨﺮﺍﻣﻤﯩﺴﻰ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﺍ ﻣﻪﻟﯘﻡ ﭘﻪﺭﻗﻠﻪﺭ ﺑﺎﺭ. ﺳﯩﻨﮕﯧﺮ ﺟﯩﻨﺴﯩﻴﻪﺕ ﯞﻩ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﻓﻮﻟﻜﻠﻮﺭﯨﺪﯨﻦ ﺋﻮﺯﯗﻕ ﺋﺎﻟﻐﺎﻥ ﺗﯧﻤﯩﻼﺭﻧﻰ ﻳﯧﺰﯨﺶ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺩﺍﯕﯩﻖ ﻗﺎﺯﺍﻧﻐﺎﻥ ﺋﻪﯓ ﻣﻪﺷﻬﯘﺭ ﻳﯩﺪﯨﺶ ﺗﯩﻠﻰ ﻳﺎﺯﻏﯘﭼﯩﺴﻰ ﻫﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﺋﯘ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻴﻼﺭﻧﯩﯔ ﺋﻪﻧﺌﻪﻧﯩﺴﻰ، ﻛﻮﻟﺘﯘﺭﻯ، ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻴﻼﺭﻧﯩﯔ ﭘﺎﺭﭼﯩﻠﯩﻨﯩﺸﻰ، ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻣﯩﻠﻠﻪﺗﻠﻪﺭ ﺋﺎﺭﯨﺴﯩﺪﺍ ﭼﻪﺗﻜﻪ ﻗﯧﻘﯩﻠﯩﺸﻰ ﻗﺎﺗﺎﺭﻟﯩﻖ ﻣﻪﯞﺟﯘﺕ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﯚﺯﮔﯩﭽﻪ ﺋﯘﺳﻠﯘﺏ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﺎﻳﺎﻥ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺋﻪﺳﻪﺭﻟﯩﺮﯨﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺷﻼ ﺑﯘ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺴﯩﺪﯨﻤﯘ "ﻳﺎﺯﻏﯘﭼﻰ ﻣﻪﯕﮕﯜ ﻛﻮﻧﯩﺮﺍﭖ ﻗﺎﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﯞﻩﻗﻪﻟﯩﻜﻨﻰ ﺑﺎﻳﺎﻥ ﻗﯩﻠﯩﺸﻰ، ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺳﻮﺑﯩﯧﻜﺘﯩﭗ ﺧﺎﺋﯩﺸﻰ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﻫﻪ ﺩﯦﮕﻪﻧﺪﯨﻼ ﯞﻩﻗﻪﻟﯩﻚ ﯞﻩ ﭘﯧﺮﺳﯘﻧﺎﮊﻻﺭ ﺋﯜﺳﺘﯩﺪﻩ ﭘﯩﺴﺨﻚ ﺋﺎﻧﺎﻟﯩﺰ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﺑﺎﺭﻣﺎﺳﻠﯩﻘﻰ ﻛﯧﺮﻩﻙ" ﺩﯦﮕﻪﻥ ﻳﯧﺰﯨﻘﭽﯩﻠﯩﻖ ﺋﯘﺳﻠﯘﺑﯩﻐﺎ ﺋﻪﻣﻪﻝ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺋﺎﺳﺎﺳﺘﺎ ﺭﯨﯟﺍﻳﻪﺕ ﺗﯜﺳﯩﻨﻰ ﺋﺎﻟﻐﺎﻥ ﮔﯜﺯﻩﻝ ﺑﯩﺮ ﯞﻩﻗﻪﻧﻰ ﺑﺎﻳﺎﻥ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ. ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﻼ ﺋﯘ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯘ ﺋﻪﺳﯩﺮﯨﺪﯨﻤﯘ ﺑﯘﺭﯗﻧﻘﻰ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻛﯚﭘﻠﯩﮕﻪﻥ ﺋﻪﺳﻪﺭﻟﯩﺮﯨﺪﯨﻜﯩﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺷﻼ ﻗﻮﻳﯘﻕ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﺋﯩﺪﯨﻴﻪ، ﺭﯨﯟﺍﻳﻪﺗﻠﻪﺭ ﯞﻩ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ، ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﻼ ﺭﻭﻫﻼﺭ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﻛﻪﯓ ﺳﻪﻫﯩﭙﻪ ﺋﺎﺟﺮﺍﺗﻘﺎﻥ. ﻗﺎﺭﯨﻤﺎﻗﻘﺎ ﺑﯘ ﺋﻪﺳﻪﺭﺩﻩ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺩﯨﻨﻰ ﻳﺎﻛﻰ ﻗﺎﻧﺪﺍﻗﺘﯘﺭ ﺑﯩﺮﻩﺭ ﺧﻮﺭﺍﭘﺎﺗﻠﯩﻖ ﻣﻪﺳﺨﯩﺮﻩ ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻧﺪﻩﻙ ﺗﯘﻳﯘﻟﺴﯩﻤﯘ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﻪﺳﻪﺭﺩﯨﻜﻰ ﺋﯩﻨﭽﯩﻜﻪ ﺗﻪﭘﺴﯩﻼﺗﻼﺭ ﯞﻩ ﺳﯩﻨﮕﯧﺮﻧﯩﯔ ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ، ﺑﯘﻧﺪﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﻣﯘﻣﻜﯩﻨﭽﯩﻠﯩﻚ ﻳﻮﻕ ﺩﯦﻴﯩﺸﻜﻪ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ.
    ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺳﯩﻨﮕﯧﺮ ﻛﯩﭽﯩﻜﯩﺪﯨﺪﯨﻦ ﻗﻮﻳﯘﻕ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﺋﯩﺪﯨﻴﻪ ﯞﻩ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺋﻪﻧﺌﻪﻧﯩﺴﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﻪﺭﺑﯩﻴﯩﻠﻪﻧﮕﻪﻥ، ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﻼ ﺋﯘ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﺩﺍﺋﯩﻤﻼ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ ﯞﻩ ﺭﻭﻫﻼﺭﻧﻰ ﻳﺎﺯﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﺗﻮﺧﺘﯩﻠﯩﭗ، ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺟﯩﻦ-ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ، ﺭﻭﻫﻼﺭﻧﻰ ﺋﻪﺳﻪﺭﻟﯩﺮﯨﺪﻩ ﺑﯩﺮﺧﯩﻞ ﺳﯩﻤﯟﻭﻝ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﻩ ﺋﯩﺸﻠﯩﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ ﯞﻩ ﺭﻭﻫﻼﺭﻏﺎ ﻧﯩﺴﺒﻪﺗﻪﻥ ﺋﯚﺯﯨﺪﻩ ﺋﺎﻻﻫﯩﺪﻩ ﺑﯩﺮ ﺗﯘﻳﻐﯘﻧﯩﯔ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻰ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻗﯩﻐﺎ ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﯧﻴﺘﻘﺎﻥ. ﺋﯘ ﺟﻮﻝ ﺑﻠﻮﻛﯩﺮ ﯞﻩ ﺭﯨﭽﺎﺭﺩ ﺋﯩﻠﻤﺎﻧﻼﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﮔﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺘﯩﻤﻠﯩﻖ ﺳﯚﻫﺒﻪﺗﺘﻪ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻼﺭﻧﻰ ﯞﻩ ﺗﻪﺑﯩﺌﻪﺗﺘﯩﻦ ﻫﺎﻟﻘﯩﮕﺎﻥ ﻛﯜﭼﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﻪﺳﻪﺭﻟﯩﺮﯨﺪﻩ ﺋﯩﺸﻠﯩﺘﯩﺸﺘﯩﻜﻰ ﻣﻪﻗﺴﯩﺘﻰ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﺗﻮﺧﺘﯩﻠﯩﭗ ﻣﯘﻧﺪﺍﻕ ﺩﯦﮕﻪﻥ: «ﺑﯩﺮﯨﻨﺠﯩﺪﯨﻦ ﺑﯘﻻﺭ ﻣﺎﯕﺎ ﻳﺎﺭﺩﻩﻡ ﺑﯧﺮﯨﺪﯗ. ﺷﻪﻳﺘﺎﻥ ﻳﺎﻛﻰ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻼﺭﻧﻰ ﺳﯩﻤﯟﻭﻝ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﻩ ﺋﯩﺸﻠﯩﺘﯩﺶ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﺋﯩﻨﺘﺎﻳﯩﻦ ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﭘﺮﯨﺴﻠﯩﯟﻩﺗﻜﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ... ﺑﯘ ﻣﺎﯕﺎ ﺋﻪﺭﻛﯩﻨﻠﯩﻚ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ. ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﺟﻪﻫﻪﺗﺘﯩﻦ ﺋﺎﻟﻐﺎﻧﺪﺍ، ﺷﻪﻳﺘﺎﻥ ﯞﻩ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻼﺭ ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﯩﯔ ﻳﻮﻟﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﺎﻳﺎﻥ ﻗﯩﻠﯩﺪﯗ. ... ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻼﺭ ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﻰ ﻣﺎﯕﺎ ﺳﯩﻤﯟﻭﻟﻼﻳﺪﯗ؛ ﻳﻪﻧﻰ ﺋﯘﻻﺭ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻼﺭ ﯞﻩ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻗﯩﻠﻤﯩﺸﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺳﯩﻤﯟﻭﻟﻼﻳﺪﯗ؛ ﺷﯘﻧﯩﯖﺪﻩﻙ ﻣﻪﻥ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻣﻪﯞﺟﯘﺕ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﮕﻪ ﺳﯩﻤﯟﻭﻟﻠﯘﻕ ﻧﯘﻗﺘﯩﺪﯨﻨﻼ ﺋﻪﻣﻪﺱ ﺑﻪﻟﻜﻰ ﺳﯘﺑﺴﺘﺎﻧﺴﯩﻴﻪ ﻧﯘﻗﺘﯩﺴﯩﺪﯨﻨﻤﯘ ﭼﯩﻦ ﭘﯜﺗﻜﻪﭼﻜﻪ، ﺑﯘ ﺧﯩﻠﺪﯨﻜﻰ ﺋﻪﺩﻩﺑﯩﻲ ﺋﯘﺳﻠﯘﺑﻨﯩﯔ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﺩﯗﻧﻴﺎﻏﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﯞﺍﻟﻤﺎﻕ ﺗﻪﺱ ﺋﻪﻣﻪﺱ» ﻫﻪﺗﺘﺎ ﺳﯩﻨﮕﯧﺮ ﺑﯘ ﻫﻪﻗﺘﻪ ﺋﻪﻗﻠﯩﻴﻪﺗﭽﯩﻠﻪﺭ (ﺭﺍﺗﺴﯩﺌﻮﻧﺎﻟﺴﺘﻼﺭ) ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﯘﻧﺎﺯﯨﺮﻩ ﻗﯩﻠﯩﭗ "ﺳﯩﻠﻪﺭ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ، ﺭﻭﻫﻼﺭﻏﺎ ﺋﯩﺸﻪﻧﻤﻪﻳﺴﯩﻠﻪﺭ، ﺋﯘﻧﺪﺍﻗﺘﺎ ﻣﯘﺩﻫﯩﺶ ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺶ ﻛﯧﭽﯩﯩﺴﻰ ﺑﯩﺮ ﺟﻪﺳﻪﺕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻗﺎﭘﻘﺎﺭﺍﯕﻐﯘ ﺋﯚﻳﺪﻩ ﻛﯧﭽﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﯛﺷﻜﻪ ﺗﻮﻏﺮﺍ ﻛﻪﻟﺴﻪ ﻗﻮﺭﻗﺎﻣﺴﯩﻠﻪﺭ؟" ﺩﻩﭖ ﺳﻮﺭﯨﻐﺎﻥ، ﺋﯘﻻﺭ ﺋﻪﻟﯟﻩﺗﺘﻪ ﻗﻮﺭﻗﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺩﯦﮕﻪﻧﺪﻩ، ﺳﯩﻨﮕﯧﺮ "ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﻳﻮﻕ ﻧﻪﺭﺳﯩﺪﯨﻦ ﻗﻮﺭﻗﻤﺎﻳﺪﯗ" ﺩﻩﭖ ﺧﯘﻻﺳﺴﻪ ﭼﯩﻘﺎﺭﻏﺎﻥ.
    ﺳﯩﻨﮕﯧﺮ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ، ﺭﻭﻫﻼﺭ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﺋﺎﻻﻫﯩﺪﻩ ﺳﻪﻫﯩﭙﻪ ﺋﺎﺟﺮﯨﺘﯩﺸﻰ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﺗﻮﺧﺘﯩﻠﯩﭗ ﻳﻪﻧﻪ ﻣﯘﻧﺪﺍﻕ ﺩﯦﮕﻪﻥ: " ﺟﯩﻦ-ﺷﻪﻳﺘﺎﻥ، ﺭﻭﻫﻼﺭﺩﯨﻦ ﻗﻮﺭﻗﯘﺵ ﻫﻪﻣﻤﯩﻼ ﺋﺎﺩﻩﻣﺪﻩ ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺗﯘﻳﻐﯘ، ﺑﯩﺰ ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﻗﻮﺭﻗﯩﻤﯩﺰﻳﯘ، ﺋﻪﺳﻪﺭﻟﯩﺮﯨﻤﯩﺰﺩﻩ ﺋﻪﻟﯟﻩﺗﺘﻪ ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﭘﺎﻳﻼﻧﺴﺎﻕ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ-ﺩﻩ. ﺋﺎﺩﻩﻡ ﻣﻪﻟﯘﻡ ﻧﻪﺭﺳﯩﺪﯨﻦ ﻗﻮﺭﻗﻘﺎﻥ ﺋﯩﻜﻪﻥ، ﺋﯚﺯﻯ ﺑﯩﻠﯩﭗ-ﺑﯩﻠﻤﻪﻱ ﺷﯘ ﻧﻪﺭﺳﯩﻨﯩﯔ ﺋﯚﺯ ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﯩﺪﺍ ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻗﯩﻨﻰ ﺋﯧﺘﯩﺮﺍﭖ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ، ﻣﻪﯞﺟﯘﺕ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﻧﻪﺭﺳﯩﺪﯨﻦ ﻗﻮﺭﻗﻤﺎﻳﺪﯗ".
    ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻴﻼﺭ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﻛﯚﭖ ﻗﯧﺘﯩﻤﻠﯩﻖ ﺳﻪﺭﺳﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﯞﻩ ﺋﯧﭽﯩﻨﯩﺸﻠﯩﻖ ﻗﯩﺴﻤﻪﺗﻠﯩﺮﻯ ﻧﻪﺗﯩﺠﯩﺴﯩﺪﻩ ﺑﺎﺷﻘﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﻗﯩﻤﻤﻪﺕ ﻗﺎﺭﺍﺷﻠﯩﺮﻯ، ﺟﯜﻣﻠﯩﺪﯨﻦ ﺋﯧﺘﯩﻘﺎﺩﯨﻨﻰ ﭼﻪﺗﻜﻪ ﻗﯧﻘﯩﭗ، ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ "ﺋﯩﻼﻫﻨﯩﯔ ﻧﻪﺯﯨﺮﻯ ﭼﯜﺷﻜﻪﻥ ﻣﯩﻠﻠﻪﺕ" ﺩﻩﭖ ﺋﺎﺗﺎﭖ، ﺑﯩﺮ ﺧﯘﺩﺍﻟﯩﻖ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﺋﯧﺘﯩﻘﺎﺩ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﺪﺍ ﺋﯚﺯﮔﯩﭽﻪ ﻣﯩﻠﻠﯩﻲ ﻣﻪﺩﻩﻧﯩﻴﻪﺕ ﺑﻪﺭﭘﺎ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ. ﻗﺎﺋﯩﺪﻩ-ﻳﯘﺳﯘﻧﻠﯩﺮﻯ ﻧﺎﻫﺎﻳﯩﺘﻰ ﻣﯘﺭﻩﻛﻜﻪﭖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺩﯨﻨﻰ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﯞﻩﺳﻘﯩﻠﻪﺭ ﯞﻩ ﻛﯚﺯ ﻗﺎﺭﺍﺷﻼﺭﺩﺍ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﯩﻨﯩﭗ ﻗﺎﻟﻤﺎﻱ، ﺑﻪﻟﻜﻰ ﺟﻪﻣﺌﯩﻴﻪﺕ ﺗﯜﺯﯛﻣﻰ، ﻣﻪﺩﻩﻧﯩﻴﻪﺕ، ﺋﯚﺭﯨﭗ-ﺋﺎﺩﻩﺕ ﯞﻩ ﻛﯜﻧﺪﯨﻠﯩﻚ ﺗﯘﺭﻣﯘﺵ، ﻗﯩﺴﻘﯩﺴﻰ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﻫﺎﻳﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﻫﻪﻣﻤﻪ ﺗﻪﺭﻛﯩﺒﯩﻲ ﻗﯩﺴﻤﯩﻐﺎ ﭼﯘﯕﻘﯘﺭ ﺗﻪﺳﯩﺮ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﭗ، ﺋﯚﺯ ﺭﻭﻟﯩﻨﻰ ﺟﺎﺭﯨﻲ ﻗﯩﻠﺪﯗﺭﻏﺎﭼﻘﺎ، ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻴﻼﺭ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻣﯩﻠﻠﻪﺗﻠﻪﺭﺩﯨﻦ ﭘﻪﺭﻗﻠﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﯚﺯﮔﯩﭽﻪ ﺗﯘﺭﻣﯘﺵ ﺋﺎﺩﯨﺘﯩﻨﻰ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﻧﺪﯛﺭﮔﻪﻥ.
    10-ﺋﻪﺳﯩﺮﻧﯩﯔ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﻠﯩﺮﯨﺪﺍ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻲ ﺗﻪﺷﻜﯩﻼﺗﻠﯩﺮﻯ ﺋﺎﺭﯨﺴﯩﺪﺍ ﺋﯩﺴﻼﻫﺎﺕ ﺩﻭﻟﻘﯘﻧﻰ ﻛﯚﺗﯜﺭﯛﻟﮕﻪﻥ. ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺴﯩﻢ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺋﯩﻼﻫﯩﻴﻪﺗﺸﯘﻧﺎﺳﻠﯩﺮﻯ ﯞﻩ ﭘﻪﻳﻼﺳﻮﭘﻠﯩﺮﻯ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻴﻼﺭﻧﻰ ﺋﯘﺷﺸﺎﻕ-ﭼﯜﺷﺸﻪﻙ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﻗﺎﺋﯩﺪﯨﻠﻪﺭﺩﯨﻦ ﻗﯘﺗﯘﻟﯘﭖ، ﻳﯧﯖﻰ ﺩﻩﯞﯨﺮﮔﻪ ﻣﺎﺳﻠﯩﺸﯩﺸﻘﺎ ﭼﺎﻗﯩﺮﻏﺎﻥ . ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺴﯩﻢ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻴﻼﺭ ﻣﯩﺴﺘﯩﺘﯩﻚ (ﺳﯩﺮﻟﯩﻖ) ﺋﯧﺘﯩﻘﺎﺩ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﺩﯨﻨﻨﻰ ﻗﻪﻟﺐ ﺳﻪﺯﮔﯜﺳﯩﮕﻪ ﺗﺎﻳﯩﻨﯩﭗ ﺑﯩﯟﺍﺳﺘﻪ ﺑﯧﺸﯩﺪﯨﻦ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﯛﺵ ﺗﻪﺭﻩﭘﺪﺍﺭﻯ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﺋﻪﺳﯩﺮ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺩﯨﻨﯩﻨﯩﯔ ﻣﯩﺴﺴﺘﺴﯩﺰﻡ ﺋﯧﻘﯩﻤﯩﻨﻰ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﻧﺪﯛﺭﮔﻪﻥ، ﺑﯘﻻﺭ "ﺋﻪﻧﺌﻪﻧﯩﭽﯩﻠﻪﺭ" ﺩﻩﭖ ﺋﺎﺗﺎﻟﻐﺎﻥ.
18- ﺋﻪﺳﯩﺮﮔﯩﭽﻪ ﺷﻪﺭﻗﯩﻲ ﻳﺎﯞﺭﻭﭘﺎﺩﯨﻜﻰ ﺗﯚﯞﻩﻥ ﻗﺎﺗﻼﻡ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺟﺎﻣﺎﺋﻪﺗﭽﯩﻠﯩﻜﻰ ﺋﺎﺭﯨﺴﯩﺪﺍ ﺗﻪﻗﯟﺍﺩﺍﺭ ﻫﻪﺭﯨﻜﯩﺘﻰ ﺑﺎﺵ ﻛﯚﺗﯜﺭﮔﻪﻥ. ﺑﯘﻻﺭ ﺯﯨﻴﺎﺩﻩ ﺗﻪﯞﺑﯩﮕﻪ ﻗﺎﺭﺷﻰ ﺗﯘﺭﯗﭖ، ﺭﺍﺑﺒﯩﻨﯩﯔ ﺋﻪﻗﯩﻠﯩﻲ ﻳﯧﺘﻪﻛﭽﯩﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﻫﻪﻣﻤﯩﺪﯨﻦ ﺋﯜﺳﺘﯜﻥ ﺋﻮﺭﯗﻧﻐﺎ ﻗﻮﻳﻐﺎﻥ. ﺋﯧﺘﯩﻘﺎﺩ ﺟﻪﻫﻪﺗﺘﻪ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﺋﻪﻧﺌﻪﻧﯩﭽﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺗﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﺎﺳﺎﺱ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ، ﺋﯘﻻﺭ ﺋﯩﭽﻜﻰ ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﯩﯔ ﺳﯩﺮﻟﯩﻖ ﺑﯩﯟﺍﺳﯩﺘﻪ ﺳﻪﺯﮔﯜﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﺗﻪﻛﯩﺘﻠﻪﭖ، ﺋﯜﻟﯜﻛﺴﯩﺰ ﺋﯩﺒﺎﺩﻩﺕ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﺋﯚﺯﻟﯜﻛﻨﻰ ﻳﻮﻗﯘﺗﯘﭖ، ﺭﻭﻫ ﯞﻩ ﺋﯩﻼﻫ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﯟﺍﺳﯩﺘﻪ ﺑﯧﺮﯨﻜﯩﺸﻨﻰ ﺗﻪﺭﻏﯩﭗ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ. ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﻼ ﺋﯩﻼﻫﻨﯩﯔ ﻣﯘﻗﻪﺩﺩﻩﺱ ﯞﻩ ﺋﯩﺰﮔﯜ ﺋﯩﺴﺘﻪﻛﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﺗﻪﻟﺘﯚﻛﯜﺱ ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﭗ، ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻴﻼﺭﻧﻰ ﻗﯘﺗﻘﯘﺯﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﻗﯘﺗﻘﯘﺯﻏﯘﭼﯩﻨﻰ ﻛﯜﺗﯜﺷﻨﻰ ﺗﻪﺷﻪﺑﺒﯘﺱ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ.
    19- ﺋﻪﺳﯩﺮﻧﯩﯔ ﺋﺎﺧﯩﺮﻟﯩﺮﯨﺪﺍ ﻳﻪﻧﻪ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺋﯩﻼﻫﯩﻴﻪﺗﺸﯘﻧﺎﺳﻠﯩﺮﻯ ﺋﺎﺭﯨﺴﯩﺪﺍ "ﻛﻮﻧﺴﯩﺮﯨﯟﺍﺗﯩﭙﻼﺭ، ﺋﯩﺴﻼﻫﺎﺗﭽﯩﻼﺭ ﯞﻩ ﻗﺎﻳﺘﺎ ﻗﯘﺭﻏﯘﭼﯩﻼﺭﺩﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺋﯜﭺ ﻣﻪﺯﻫﻪﭖ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﻧﮕﻪﻥ، ﺗﺎﻛﻰ 1- ﺩﯗﻧﻴﺎ ﺋﯘﺭﯗﺷﯩﻐﯩﭽﻪ ﺑﯘ ﺋﯜﭺ ﻣﻪﺯﻫﻪﭘﻨﯩﯔ ﺗﺎﻻﺵ-ﺗﺎﺭﺗﯩﺸﻠﯩﺮﻯ ﺗﯜﮔﯩﻤﯩﮕﻪﻥ، 1- ﺩﯗﻧﻴﺎ ﺋﯘﺭﯗﺷﯩﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺩﯨﻨﻰ ﻣﻪﺩﻩﻧﯩﻴﯩﺘﯩﻨﻰ ﺋﯜﺯﻟﯜﻛﺴﯩﺰ ﺋﺎﻟﻐﺎ ﺳﯩﻠﺠﯩﺘﯩﺶ، ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﺳﺎﺱ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﺯﺍﻣﺎﻧﯩﯟﯨﻲ ﺗﯘﺭﻣﯘﺵ ﻗﯘﺭﯗﺷﻨﻰ ﺗﻪﺷﻪﺑﺒﯘﺱ ﻗﯩﻠﻐﯘﭼﻰ ﺋﯩﺴﻼﻫﺎﺕ ﺗﻪﺭﻩﭘﺪﺍﺭﻟﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺳﺎﻧﻰ ﺑﺎﺭﺍ-ﺑﺎﺭﺍ ﻛﯚﭘﯩﻴﯩﺸﻜﻪ ﺑﺎﺷﻠﯩﻐﺎﻥ. ﺩﯦﻤﻪﻙ، ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺩﯨﻨﯩﻨﯩﯔ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﻣﯩﯔ ﻳﯩﻠﻠﯩﻖ ﺗﺎﺭﯨﺨﯩﻲ ﺗﻪﺭﻩﻗﯩﻘﯩﻴﺎﺗﯩﺪﺍ ﻣﻪﻳﻠﻰ ﻗﺎﻧﺪﺍﻗﻼ ﻣﻪﺯﻫﻪﭖ، ﺋﯧﻘﯩﻤﻼﺭ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﻤﯩﺴﯘﻥ، ﻫﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺩﯦﮕﯜﺩﻩﻙ ﺑﻪﺯﻯ ﺧﯩﺮﯨﺴﺘﯩﻴﺎﻥ ﺩﯨﻨﻰ ﺋﯩﺴﻼﻫﺎﺗﭽﯩﻠﯩﺮﯨﺪﻩﻙ ﺩﯨﻨﯩﻨﻰ ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺗﯘﺭﻣﯘﺷﯩﺪﯨﻦ ﻳﯩﺮﺍﻗﻼﺷﺘﯘﺭﯗﭖ، ﺋﯩﺒﺎﺩﻩﺗﺨﺎﻧﯩﻐﺎ ﺑﻪﻧﺖ ﻗﯩﻠﯩﯟﻩﺗﻤﯩﮕﻪﻥ.
    ﺷﯘﯕﯩﻤﯘ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﻠﯩﺮﯨﺪﻩ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺩﯨﻨﯩﻨﯩﯔ ﺗﻪﺳﯩﺮﻯ ﻛﯜﭼﻠﯜﻙ ﺑﻮﻟﯘﭘﻼ ﻗﺎﻟﻤﺎﻱ، ﻳﻪﻧﻪ ﺗﯜﺭﻟﯜﻙ-ﺗﯜﻣﻪﻥ ﻣﯩﺴﺘﯩﺘﯩﻚ ﻗﺎﺭﺍﺷﻼﺭ، ﺭﻭﻫ-ﺋﻪﺭﯞﺍﻫ، ﺟﯩﻦ-ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻼﺭﻏﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺷﻪﻛﺴﯩﺰ ﺋﯩﺸﻪﻧﭻ ﻣﻪﯞﺟﯘﺕ ﺋﯩﺪﻯ. ﺑﻮﻟﯘﭘﻤﯘ "ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﺴﻰ" ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﺭﻗﺎ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺷﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ 19- ﺋﻪﺳﯩﺮ ﭘﻮﻟﺸﺎ ﻳﯧﺰﯨﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻜﻰ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻴﻼﺭ ﺋﺎﺭﯨﺴﯩﺪﺍ ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺋﯩﺪﻯ. ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺪﯨﻜﻰ ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﭼﯩﺮﺍﻳﻠﯩﻖ، ﺋﯜﻣﯩﺪﯞﺍﺭ ﺋﺎﻳﺎﻝ. ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﻼ ﺋﯘ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﺨﻼﺳﻤﻪﻥ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﻣﯘﺭﺗﻰ. ﺋﯧﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﯚﻟﮕﻪﻧﻠﯩﻜﯩﮕﻪ ﭘﺎﻛﯩﺖ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﭼﻘﺎ، ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺩﯨﻨﯩﻨﯩﯔ ﻗﺎﺋﯩﺪﯨﺴﻰ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﻗﺎﻳﺘﺎ ﻳﺎﺗﻠﯩﻖ ﺑﻮﻟﯘﺷﻘﺎ ﺋﺎﺳﺎﺱ ﻳﻮﻕ ﺋﯩﺪﻯ.
    ﺋﯘ ﺋﯜﭺ ﺑﺎﻟﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺗﯘﻏﻤﺎﺱ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻟﯩﺪﯗ. ﺗﯜﺭﻟﯜﻙ ﺋﺎﻣﺎﻟﻼﺭ ﻛﺎﺭﻏﺎ ﻛﻪﻟﻤﻪﻳﺪﯗ، ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺋﯧﺘﯩﻘﺎﺩﯨﻲ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ، ﺗﯘﻏﻤﺎﺱ ﺧﻮﺗﯘﻥ ﻧﺎﻫﺎﻳﯩﺘﻰ ﻳﺎﻣﺎﻥ ﺋﯧﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺪﻩ ﭼﻪﻡ ﻧﻮﺳﯧﻨﻨﯩﯔ ﭼﯜﺷﻜﯜﻧﻠﯩﺸﯩﭗ ﺋﯚﻳﯩﺪﯨﻦ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪﻧﻠﯩﻜﻰ ﻳﯧﺰﯨﻠﻐﺎﻥ، ﺩﯨﺮﺍﻣﻤﯩﺴﯩﺪﺍ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺋﯘ ﺟﯩﻨﺴﯩﻲ ﺋﺎﺟﯩﺰﻟﯩﻖ ﻛﯧﺴﻠﯩﮕﻪ ﮔﯩﺮﯨﭙﺘﺎﺭ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺩﯦﻴﯩﻠﮕﻪﻥ. ﻧﯧﻤﯩﻼ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﯘﻥ، ﻳﺎﺵ، ﭼﯩﺮﺍﻳﻠﯩﻖ ﭼﻮﻛﺎﻥ ﺗﻪﻳﺒﯧﯩﻠﻨﯩﯔ ﺗﻮﻳﯩﻐﺎ ﺗﯩﺮﺍﮔﯩﺪﯨﻴﯩﻨﯩﯔ ﺗﺎﻣﻐﯩﺴﻰ ﺑﯧﺴﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺋﯘ ﺋﯧﺮﯨﺪﯨﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﻛﻮﻧﺎ ﻛﯩﺘﺎﺑﻼﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﻪﻧﺖ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﯨﺪﯗ. ﺋﯘ ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﻳﺎﻟﻼﺭﻏﺎ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﻳﺎﻟﻐﺎ ﻗﻮﻗﺎﻕ ﺳﯧﻠﯩﭗ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﯨﻜﻰ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻨﻰ ﺯﻭﻕ-ﺷﻮﺥ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺳﯚﺯﻟﻪﭖ ﺑﯧﺮﯨﺪﯗ.
    ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻨﻰ ﺋﺎﯕﻠﯩﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺋﺎﻳﺎﻟﻼﺭ ﻗﻮﺭﻗﯘﭖ ﻛﯧﺘﯩﺪﯗ، ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻨﻰ ﺋﻪﻳﯩﭙﻠﻪﻳﺪﯗ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺑﻪﺯﻯ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﺳﯩﺮ-ﺋﻪﭘﺴﯘﻧﻼﺭﺩﯨﻦ ﻗﻮﺭﻗﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﯧﻴﺘﯩﺪﯗ. ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﺘﻪ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻛﯚﯕﻠﯩﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮ ﻳﻪﺭﻟﯩﺮﯨﺪﻩ ﺑﯘ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻨﻰ ﮔﯜﺯﻩﻝ ﺑﯩﺮ ﺭﯨﯟﺍﻳﻪﺕ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﻩ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﺭ ﻗﯩﻠﯩﺪﯗ، ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻐﺎ ﺋﯘﻧﭽﻪ ﭼﯘﯕﻘﯘﺭ ﺋﯚﭼﻤﻪﻧﻠﯩﻚ ﯞﻩ ﻳﯩﺮﮔﯩﻨﯩﺶ ﻫﯧﺴﯩﻴﺎﺗﯩﺪﯨﻤﯘ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯗ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺑﺎﻟﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﺋﯧﺮﻯ ﺗﻪﺭﻛﯩﺪﯗﻧﻴﺎ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﻣﯧﻬﺮﻯ-ﻣﯘﻫﻪﺑﺒﻪﺕ ﯞﻩ ﺟﯩﻨﺴﯩﻲ ﺗﯘﺭﻣﯘﺷﻨﻰ ﺗﻪﺭﻙ ﺋﯧﺘﯩﺪﯗ. ﻳﺎﺷﻠﯩﻖ ﮔﯜﻟﻰ ﺋﻪﻣﺪﯨﻼ ﭘﻮﺭﻩﻛﻠﯩﮕﻪﻥ ﺑﯘ ﻳﺎﺵ ﭼﻮﻛﺎﻥ ﺋﯚﺯ ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﺪﯨﻜﻰ ﺗﻪﺷﻨﺎﻟﯩﻘﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺭﯦﺌﺎﻝ ﺩﯗﻧﻴﺎﺩﺍ ﻗﺎﻧﺪﯗﺭﯗﺷﺘﯩﻦ ﻣﻪﻫﺮﯗﻡ ﻗﺎﻟﯩﺪﯗ-ﺩﻩ، ﺧﯩﻴﺎﻟﻰ ﺳﻪﺯﮔﯜﻟﻪﺭ ﯞﻩ ﻏﺎﻳﯩﯟﯨﻲ ﻫﻪﻣﺮﺍﻫﻘﺎ ﺑﻪﻧﺖ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻛﯜﻧﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﯨﺪﯗ. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺩﻭﺳﺘﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺋﺎﺗﺎﻳﯩﻦ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﯩﯔ ﺋﯩﺸﻘﻰ-ﻣﯘﻫﻪﺑﺒﻪﺕ ﺭﯨﯟﺍﻳﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺳﯚﺯﻟﻪﭖ ﺑﯧﺮﯨﺸﻰ ﻗﺎﻧﺪﺍﻗﺘﯘﺭ ﺗﺎﺳﺎﺩﺩﯨﭙﯩﻴﻠﯩﻖ ﺑﻮﻟﻤﺎﺳﺘﯩﻦ، ﺑﻪﻟﻜﻰ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﺳﯩﺮﺗﯩﺪﯨﻦ ﺗﻪﻣﻜﯩﻦ، ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺋﻮﺕ ﻳﯧﻨﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﺭﻭﻫﯩﻲ ﻫﺎﻟﯩﺘﯩﻨﯩﯔ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﯩﻨﯩﺸﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ.
    ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻨﻰ ﺳﯚﺯﻟﻪﯞﺍﺗﻘﺎﻧﺪﺍ، ﺋﺎﺷﯘ ﻣﻪﻫﻪﻟﻠﯩﺪﯨﻜﻰ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻨﯩﯔ ﭼﺎﻛﯩﺮﻯ ﻫﻪﻡ ﻗﯩﺰﯨﻘﭽﻪ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﺑﻪﺵ ﻗﻮﻟﻨﻰ ﺋﯩﻠﻐﺎ ﻗﯩﻼﻟﻤﯩﻐﯘﺩﻩﻙ ﻗﺎﺭﺍﯕﻐﯘﻟﯘﻗﻨﯩﯔ ﻗﻮﻳﻨﯩﺪﺍ ﺗﯘﺭﯗﭖ، ﻫﻪﻣﻤﯩﻨﻰ ﺋﺎﯕﻼﻳﺪﯗ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻫﻪﺯﯨﻠﮕﻪ ﺑﺎﻱ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﺭﻯ ﺋﯘﻧﻰ ﯞﻩﺳﯟﻩﺳﺴﯩﮕﻪ ﺳﺎﻟﯩﺪﯗ. ﻫﯧﻜﺎﻳﻪ ﺳﯚﺯﻟﯩﻨﯩﭗ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺋﺎﻳﺎﻟﻼﺭ ﻗﻮﺭﻗﯘﺷﯘﭖ، ﺩﯗﺭﯗﺕ ﺋﻮﻗﯘﺷﯘﭖ ﺋﯚﻳﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﻛﯧﺘﯩﺪﯗ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺑﯘﺭﯗﻧﻘﯩﺪﻩﻛﻼ ﺧﺎﺗﯩﺮﺟﻪﻡ ﻫﺎﻟﺪﺍ ﺋﯩﺸﯩﻜﻠﯩﺮﯨﻨﯩﻤﯘ ﺗﺎﻗﯩﻤﺎﻱ ﻫﯘﺟﺮﯨﺴﯩﻐﺎ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻛﯧﺘﯩﺪﯗ. ﺩﻩﻝ ﻣﻮﺷﯘ ﭘﻪﻳﺘﺘﻪ، ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺯﻭﻕ-ﺷﻮﺥ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﺎﻳﺎﻥ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﻪﻫﯟﺍﻟﻼﺭ ﺋﯚﺯ ﻳﯧﻨﯩﺪﺍ ﺯﺍﻫﯩﺮ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ.
   ﺩﯨﻨﯩﻲ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻨﯩﯔ ﭼﺎﻛﯩﺮﻯ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ ﻗﯩﻴﺎﭘﯩﺘﯩﮕﻪ ﻛﯩﺮﯨﯟﯦﻠﯩﭗ، ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﻰ ﻗﻮﺭﻗﯘﺗﯘﭖ، ﺋﺎﻟﺪﺍﭖ-ﺳﯩﻼﭖ ﻳﯜﺭﯛﭖ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﺮﮔﻪ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻴﻼﺭﻧﯩﯔ ﺋﻪﭘﺴﺎﻧﻪ-ﺭﯨﯟﺍﻳﻪﺗﻠﯩﺮﻯ، ﺩﯨﻨﯩﻲ ﺗﻪﻟﯩﻤﺎﺗﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﭘﯩﺸﺸﯩﻖ ﺑﯩﺮ ﻛﯩﺸﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ، ﺋﯘ ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺑﻮﻟﯘﺵ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺑﯩﺮ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﯞﺍﺳﯩﺘﯩﻨﻰ ﺗﻪﯕﻼ ﻗﻮﻟﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﻳﻪﻧﻰ، ﺋﯘ ﺋﺎﻟﺪﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ، ﺭﻭﻫﻼﺭﻏﺎ ﺷﻪﻛﺴﯩﺰ ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﺪﯗ، ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﻼ ﺋﯘ ﻳﻪﻧﻪ ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﻫﯧﻠﯩﻼ ﻫﯧﻜﺎﻳﻪ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﺋﯩﺸﻘﻰ ﺳﻪﺭﮔﯜﺯﻩﺷﺘﯩﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﻳﯘﺷﯘﺭﯗﻥ ﺋﺎﯕﻠﯩﯟﺍﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ، ﺋﯘ ﺳﯚﺯﻟﯩﮕﻪﻥ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻨﻰ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﮕﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﺪﯨﻦ ﺑﺎﻳﺎﻥ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺩﻩﻝ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ ﻫﻮﺭﻣﯩﺰﺍﻫ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﮕﻪ ﺋﯩﺸﻪﻧﺪﯛﺭﯨﺪﯗ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﻰ ﻗﻪﺑﯩﻬ ﺟﺎﺯﺍﻻﺭﻧﻰ ﺷﯩﭙﻰ ﻛﻪﻟﺘﯜﺭﯛﭖ ﻗﻮﺭﻗﯩﺘﯩﺪﯗ. ﺋﺎﺭﻗﯩﺪﯨﻨﻼ ﺋﯘ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﺋﯧﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﯚﻟﮕﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ، ﺋﯚﻟﻤﯩﮕﻪﻥ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮﺩﯨﻤﯘ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﻗﺎﺋﯩﺪﯨﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻼﺭ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟﻩﺗﻜﻪ ﺋﺎﻗﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﯧﻴﺘﯩﭗ، ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﻫﻮﺭﻣﯩﺰﺍﻫ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﺪﯨﻜﻰ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﺗﻮﺳﺎﻟﻐﯘﻧﻰ ﺳﯜﭘﯜﺭﯛﭖ ﺗﺎﺷﻼﻳﺪﯗ، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﺷﯧﺮﯨﻦ-ﺷﯧﻜﻪﺭ ﺳﯚﺯﻟﻪﺭ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻛﯚﯕﻠﯩﻨﻰ ﺋﯘﺗﯘﺷﻘﺎ ﺋﯘﺭﯗﻧﯩﺪﯗ. ﺑﯘ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﺪﺍ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﺋﯩﺰﭼﯩﻞ ﺗﯜﺭﺩﻩ ﻧﺎﻫﺎﻳﯩﺘﻰ ﻛﯚﭖ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﺭﯨﯟﺍﻳﻪﺗﻠﻪﺭ، ﺟﯩﻦ-ﺋﻪﯞﺍﻫﻼﺭ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﺳﯚﺯﻟﻪﻳﺪﯗ. ﺑﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻫﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺩﻩﻝ ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻫﻪﻡ ﻗﻮﺭﻗﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻫﻪﻡ ﺋﯩﻨﺘﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺗﻪﭘﺴﯩﻼﺗﻼﺭ ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ، ﺋﯘ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺭﺍﺳﺘﯩﻨﻼ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ ﺗﻪﺭﯨﭙﯩﺪﯨﻦ ﺋﻪﺳﯩﺮ ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻐﺎ ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﺪﯗ ﯞﻩ ﺑﯘ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻘﻘﺎ ﺗﻪﻥ ﺑﯧﺮﯨﺪﯗ.
   ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﻜﻰ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭﺩﻩ ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻨﯩﯔ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﺯﯨﻴﺎﻧﻜﻪﺷﻠﯩﻚ ﻗﯩﻠﯩﺸﯩﺪﯨﻦ ﻗﻮﺭﻗﯩﺪﯗ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺑﺎﺭﺍ-ﺑﺎﺭﺍ ﺋﯘﻧﯩﯖﻤﯘ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭﮔﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺷﻼ ﻫﯧﺲ-ﺗﯘﻳﻐﯘ، ﻗﯩﻠﯩﻘﻼﺭﻏﺎ ﺋﯩﮕﻪ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﭗ ﺧﺎﺗﯩﺮﺟﻪﻡ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺑﯘ ﻳﻪﺭﺩﯨﻜﻰ ﺑﯩﺮ ﻣﯘﻫﯩﻢ ﻧﯘﻗﺘﺎ ﺷﯘﻛﻰ، ﺗﻪﻳﺒﻪﻝ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻼﺭﻏﺎ ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﺪﯗ، ﺑﯘ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻗﻮﻳﯘﻕ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﺰﯨﻤﻠﯩﻖ ﺗﻪﺭﺑﯩﻴﯩﺴﯩﻨﻰ ﺋﺎﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﯩﯔ ﻣﻪﻫﺴﯘﻟﯩﺪﯗﺭ. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺑﯘ ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﺸﻰ ﻣﺎﻫﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺭﻩﺋﺎﻟﻠﯩﻖ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﺸﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺳﯩﯖﻪﺭﻧﯩﯔ ﻣﯘﻧﯘ ﻗﺎﺭﯨﺸﯩﻨﯩﯔ ﺋﯩﻨﻜﺎﺳﻰ ﺩﻩﻳﯩﺸﻜﻪ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ: ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻼﺭ ﻛﯘﻧﺪﯨﻠﯩﻚ ﭘﺎﻧﯩﻲ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯘﻻﺭ ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻘﻰ ﺑﯩﺮ ﺑﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﯟﺍﻟﻐﯘﺳﯩﺰ ﺩﻩﺭﯨﺠﯩﺪﻩ ﺑﯩﺮﻟﯩﺸﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ. ﺩﯨﻨﯩﻲ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻖ ﭘﺎﻧﯩﻲ ﺭﯦﺌﺎﻟﯩﻘﻨﯩﯔ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﯩﻨﯩﺸﻰ ﺑﻮﻟﻤﺎﺳﺘﯩﻦ، ﺑﻪﻟﻜﻰ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻛﯧﯖﯩﻴﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﻣﻪﻫﺴﯘﻟﯩﺪﯗﺭ. ﺷﯘﯕﺎ ﺳﯩﯖﯩﺮﻧﯩﯔ ﺑﯘ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺩﯗﻧﻴﺎﺩﺍ ﻳﺎﺷﺎﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﭘﯧﺮﺳﻮﻧﺎﮊﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﻛﻮﭖ ﻫﺎﻟﻼﺭﺩﺍ ﺧﺎﻡ ﺧﯩﻴﺎﻟﻨﯩﯔ ﻗﻮﻳﯘﻕ ﺗﯘﻣﺎﻧﻠﯩﺮﻯ ﺋﻮﺭﯨﯟﺍﻟﻐﺎﻥ. ﺋﯘﻻﺭ ﺋﻮﺯ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﺭﻟﯩﺮﻯ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﺋﻮﺯﻟﯩﺮﻯ ﺑﯩﯟﺍﺳﯩﺘﻪ ﺗﻪﺟﺮﯨﺒﯩﺪﯨﻦ ﺋﻮﺗﻜﯘﺯﻣﯩﮕﻪﻥ ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻠﻪﺭﺩﻩ ﺋﯧﻴﺘﯩﻠﻐﺎﻥ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻘﻨﻰ ﯞﺍﺳﯩﺘﯩﻠﯩﻖ ﺗﻪﺟﺮﯨﺒﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﺋﻮﺗﻜﯘﺯﯨﺪﯗ. ﻣﺎﻧﺎ ﺑﯘ ﺳﯩﯖﯧﺮﻧﯩﯔ ﻗﻪﻟﯩﻤﻰ ﺋﺎﺳﺘﯩﺪﺍ ﻛﻮﭖ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﯩﻨﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﯩﻜﻜﻰ-ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﯩﯔ ﺳﯩﺰﻣﯩﺴﯩﺪﯗﺭ، ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﺍ ﭘﺎﻧﯩﻴﻠﯩﻖ ﺋﺎﻣﺎﻟﺴﯩﺰﻟﯩﻘﻨﯩﯔ، ﻛﻪﻣﺘﯘﻛﻠﯩﻜﻨﯩﯔ ﯞﻩ ﻣﯘﻛﻪﻣﻤﻪﻟﺴﯩﺰﻟﯩﻜﻨﯩﯔ ﺗﯩﻤﺴﺎﻟﻰ ﺑﻮﻟﺴﺎ، ﺩﯨﻨﯩﻲ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻖ ﻣﯘﻣﻜﯩﻨﭽﯩﻠﯩﻜﻨﯩﯔ، ﺗﻮﻟﯘﻗﻠﯩﻨﯩﺸﻨﯩﯔ ﯞﻩ ﻣﯘﻛﻪﻣﻤﻪﻟﻠﯩﺸﯩﺸﻨﯩﯔ ﺗﯩﻤﺴﺎﻟﯩﺪﯗﺭ. ﻣﺎﻧﺎ ﻣﯘﺷﯘ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺩﯗﻧﻴﺎ ﺩﻩﻝ ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭﺩﯨﻜﻰ ﺧﺎﻡ ﺧﯩﻴﺎﻝ، ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﺶ ﯞﻩ ﻫﻪﺗﺘﺎ ﺋﺎﻟﺪﺍﺵ ﻫﻪﻡ ﮔﯘﻧﺎﻫ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ، ﻗﯩﺴﻘﯩﺴﻰ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﯩﯔ ﺗﻪﺩﺭﯨﺠﯩﻲ ﮔﯘﻣﺮﺍﻥ ﺑﻮﻟﯘﺷﻰ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﺑﯩﺮﻟﯩﺸﯩﺶ ﻳﺎﺳﺎﻳﺪﯗ .ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺋﯩﺸﻘﯩﻲ ﺋﻮﻳﯘﻧﻼﺭﻏﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻛﯜﭼﻠﯘﻙ ﺋﯩﻨﺘﯩﻠﯩﺸﻰ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺟﯩﻨﺴﯩﻲ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﺭﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﺭﻟﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﻛﯘﭼﻠﯘﻙ ﺋﺎﺭﯨﻼﺷﻤﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﺗﻪﺭﻛﯩﺐ ﺗﺎﭘﻘﺎﻥ ﺧﯘﭘﯩﻴﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﺎﺗﻰ ﺋﺎﺧﯩﺮﻗﻰ ﻫﯧﺴﺎﭘﺘﺎ ﺋﯘﻻﺭﻧﻰ ﻗﺎﺭﺍﯕﻐﯘﻟﯘﻗﻘﺎ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﻣﺎﯕﯩﺪﯗ. ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﻪﻗﯩﻠﮕﻪ ﺳﯩﻐﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻛﻮﻧﺘﺮﻭﻟﻠﯩﻘﯩﺪﯨﻦ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻛﻪﺗﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻳﯘﺯﻯ ﺑﺎﺭﻏﺎﻧﺴﻪﺭﻯ ﺋﺎﻳﺎﻥ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ... ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﺗﻪﻧﻬﺎ ﻗﯧﻠﯩﺸﻰ ﯞﻩ ﻗﺎﻳﺘﺎ ﺗﻮﻱ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺋﯩﻤﻜﺎﻧﯩﻴﻪﺗﻨﯩﯔ ﭼﻪﻛﻠﻪﺷﻜﻪ ﺋﯘﭼﺮﯨﺸﻰ، ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻧﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ ﻛﯩﻴﺎﭘﯩﺘﯩﮕﻪ ﻛﯩﺮﯨﯟﯦﻠﯩﭗ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﺎﺷﻨﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﯞﯦﻠﯩﺸﺘﯩﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺑﯘ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﺭ ﻫﻪﺭ ﺋﯩﻜﻜﯩﺴﯩﺪﻩ ﻗﺎﻳﻨﺎﻕ ﺟﯩﻨﺴﯩﻲ ﺋﯩﻨﺘﯩﻠﯩﺶ ﻗﻮﺯﻏﺎﺗﻘﺎﻥ، ﺷﯘﯕﯩﻤﯘ ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﯔ ﺳﯩﻼﺷﻠﯩﺮﯨﻐﺎ، ﻫﻪﺭﺭﻩﯓ-ﺳﻪﺭﺭﻩﯓ ﮔﻪﭘﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﯞﻩ ﻣﯧﻬﺮﯨﻠﯩﻚ ﺑﯧﻘﯩﺸﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺑﻪﺭﺩﺍﺷﻠﯩﻖ ﺑﯧﺮﻩﻟﻤﯩﮕﻪﻥ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺩﺍﯞﺍﻣﻠﯩﻖ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺑﻮﻟﯘﺷﻘﺎ ﺋﯩﻨﺘﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﻰ ﺳﯧﻐﯩﻨﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ.
    ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺑﯧﺸﯩﻐﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ ﺑﯘ ﻛﻪﻟﻤﯩﺸﻨﻰ ﻛﯩﭽﯩﻜﯩﻨﻪ ﺋﯩﻼﺟﯩﺴﯩﺰﻟﯩﻚ ﯞﻩ ﻗﺎﻟﺘﯩﺲ ﺭﺍﺯﯨﻤﻪﻧﻠﯩﻚ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻗﻮﺑﯘﻝ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﭼﺎﻏﺪﺍ، ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﻫﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﻣﯘﻫﻪﺑﺒﯩﺘﯩﮕﻪ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﺋﯧﺮﯨﺸﯩﺶ ﻛﯧﺮﻩﻛﻠﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﻳﯧﯖﻰ ﻣﻪﺳﯩﻠﮕﻪ ﺩﯗﭺ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ. ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﺪﺍ ﻳﻪﯕﮕﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﺗﻮﺳﺎﻟﻐﯘ ﺑﺎﺭ ﺋﯩﺪﻯ. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﺮﻯ، ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺩﯨﻨﯩﻨﯩﯔ ﻣﯘﻗﻪﺩﺩﻩﺱ ﻗﺎﻧﯘﻧﻰ- ﻳﻪﻧﻰ ﺋﯧﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﯚﻟﮕﻪﻧﻠﯩﻜﻰ ﻣﻪﻟﯘﻡ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺋﺎﻳﺎﻟﻨﯩﯔ ﻗﺎﻳﺘﺎ ﺗﻮﻱ ﻗﯩﻠﯩﺸﯩﻐﺎ ﺭﯗﺧﺴﻪﺕ ﻗﯩﻠﯩﻨﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ. ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮﻯ، ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﻫﯧﭽﻜﯩﻤﻨﯩﯔ ﻧﻪﺯﯨﺮﻯ ﭼﯜﺷﻤﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻲ ﺩﯨﻨﺪﺍﺭ، ﺗﻪﯞﺭﺍﺗﻨﻰ ﺭﯨﯟﺍﻳﻪﺗﻠﻪﺷﺘﯜﺭﯛﭖ ﺗﻪﭘﺴﯩﺮ ﻗﯩﻠﻐﯘﭼﻰ ﻣﯘﺗﻪﺧﻪﺳﯩﺲ (ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺑﯘ ﺟﻪﻫﻪﺗﺘﯩﻜﻰ ﺑﯩﻠﯩﻤﻠﯩﺮﻯ ﺗﻮﻏﺮﯨﺴﯩﺪﺍ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺪﻩ ﻧﺎﻫﺎﻳﯩﺘﻰ ﻛﯚﭖ ﭘﯘﺭﺳﻪﺕ ﺑﯧﺮﯨﻠﮕﻪﻥ). ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﻼ ﺋﯘ ﻳﺎ ﺋﺎﺑﺮﯗﻱ-ﺋﯩﻨﺎﯞﻩﺕ، ﻳﺎ ﭘﯘﻝ-ﭘﯩﭽﻪﻛﻜﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﺗﯚﯞﻩﻥ ﺗﻪﺑﯩﻘﻪ ﺗﺎﻟﯩﭙﻰ. ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﯘ ﺭﯨﺸﺘﻪ ﺑﺎﻏﻠﯩﻐﺎﻥ ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﭼﯩﺮﺍﻳﻠﯩﻖ، ﺋﺎﺯ-ﺗﻮﻻ ﺗﻪﺋﻪﻟﻠﯘﻗﺎﺗﻘﺎ ﺋﯩﮕﻪ ﻫﺎﻟﻠﯩﻖ ﺋﺎﻳﺎﻝ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﻩ ﻣﯘﻫﻪﺑﺒﻪﺗﻠﯩﺸﯩﺸﻰ، ﺗﻮﻱ ﻗﯩﻠﯩﺸﯩﻐﺎ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﻗﺎﺋﯩﺪﻩ ﯞﻩ ﺟﺎﻣﺎﺋﻪﺕ ﭘﯩﻜﺮﻯ ﺑﯧﺴﯩﻤﻰ ﻳﻮﻝ ﻗﻮﻳﻤﺎﻳﺪﯗ. ﺷﯘﯕﯩﻤﯘ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﺩﺍﯞﺍﻣﻠﯩﻖ ﺗﯜﺭﺩﻩ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ ﻗﯩﻴﺎﭘﯩﺘﯩﺪﻩ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﻐﺎ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﺋﯚﺯ ﻫﯧﺴﯩﻴﺎﺗﯩﻨﻰ ﻗﺎﻧﺪﯗﺭﯗﺷﻘﺎ ﻣﻪﺟﺒﯘﺭ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﻣﻪﺯﻛﯘﺭ ﻫﯩﻜﺎﻳﯩﺪﻩ ﺟﯩﻨﺴﯩﻴﻪﺕ ﺋﯩﻨﺘﺎﻳﯩﻦ ﻣﯘﻫﯩﻢ ﺗﯩﻤﺎ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﻩ ﻗﺎﺭﺍﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺳﯩﻨﮕﯩﺮﻧﯩﯔ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺋﻪﺳﻪﺭﻟﯩﺮﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯘ ﺟﻪﻫﻪﺗﺘﻪ ﺋﻮﺭﺗﺎﻗﻠﯩﻘﻘﺎ ﺋﯩﮕﯩﺪﯗﺭ. ﺋﻪﻟﯟﻩﺗﺘﻪ ﺑﯩﺮ ﻳﯩﺪﯨﺶ ﺗﯩﻠﻰ ﻳﺎﺯﮔﯘﭼﯩﺴﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺟﯩﻨﺴﯩﻴﻪﺗﻨﻰ ﺗﻪﻛﯩﺘﻠﻪﺵ ﺳﻪﻝ ﻏﻪﻟﯩﺘﯩﺮﻩﻙ ﺗﯘﻳﯘﻟﯘﺷﻰ ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ، ﻟﯩﻜﯩﻦ ﺳﯩﻨﮕﯩﺮ ﺋﻮﺯ ﺋﯩﺠﺎﺩﯨﻴﯩﺘﯩﮕﻪ ﺑﺎﺷﺘﯩﻦ ﺋﺎﺧﯩﺮ «ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﻗﺎﻳﻨﺎﻣﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﻫﺴﺴﯩﻴﺎﺗﯩﻨﻰ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﻪﺵ» ﺗﯩﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺗﯜﭘﻜﻰ ﺋﯩﺠﺎﺩﯨﻴﻪﺕ ﻧﯩﺸﺎﻧﻰ ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﻪﺳﻪﺭﻟﯩﺮﯨﺪﯨﻜﻰ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﺋﻪﻗﻠﯩﻴﻠﯩﻘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻏﻪﻳﺮﯨﻲ ﺋﻪﻗﻠﯩﻲ ﺳﻪﺯﯨﻤﭽﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ؛ ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﻼ ﺟﻪﻣﯩﻴﻪﺗﻨﯩﯔ ﺋﻪﺧﻼﻗﯩﻲ ﺗﻪﺭﺗﯩﭙﻠﯩﺮﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﯩﯔ ﭼﯘﺷﯩﻨﯩﭗ ﺑﻮﻟﻐﯘﺳﯩﺰ ﺋﯩﺴﺘﻪﻛﻠﯩﺮﻯ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﻳﻮﺷﯘﺭﯗﻥ ﺗﻮﻗﯘﻧﯘﺷﻨﻰ ﺋﺎﻳﺎﻥ ﻗﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺟﯩﻨﺴﯩﻴﻪﺕ ﺩﻩﻝ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﯩﯔ ﻏﻪﻳﺮﯨﻲ ﺋﻪﻗﻠﯩﻲ ﺳﯧﺰﯨﻤﭽﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﯩﯔ ﺋﻪﯓ ﺭﺍﺩﯨﻜﺎﻝ ﺷﻪﻛﻠﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ، ﺋﯘ ﺳﯩﯖﯧﺮﻧﯩﯔ ﺑﯘ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺴﯩﺪﻩ ﺋﺎﺩﻩﻡ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﺩﻩﻡ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﻪﯓ ﭼﯩﻦ ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﻼ ﺋﻪﯓ ﻳﺎﻟﯩﯖﺎﭺ، ﺋﻪﻟﯟﻩﺗﺘﻪ ﺋﯩﭙﺘﯩﺪﺍﺋﯩﻲ، ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟﻩﺗﻨﻰ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻣﯘﺭﻩﻛﻜﻪﭖ ﻗﺎﺗﻼﻣﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﻪﺷﺘﯩﻜﻰ ﻛﻮﯕﯘﻟﺪﯨﻜﯩﺪﻩﻙ ﻳﻮﻝ ﺑﻮﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ. ﻣﯘﺷﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﻛﻮﺭﻩ، ﺑﯘ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺪﻩ ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﺋﻮﺯﻟﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﻪﯓ ﻓﯘﻧﺪﺍﻣﻪﻧﺘﺎﻝ ﺋﯩﺴﺘﯩﻜﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺟﯩﻨﺴﯩﻲ ﺋﯩﺴﺘﯩﻜﯩﻨﻰ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﺟﯩﻨﺴﯩﻲ ﻣﯘﻫﻪﺑﺒﻪﺕ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﺧﺎﻡ ﺧﯩﻴﺎﻟﻐﺎ ﺯﯨﻴﺎﺩﻩ ﺑﯧﺮﯨﻠﯩﺶ ﯞﻩ ﺷﯘ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻘﺘﯩﻜﻰ ﺋﺎﺯﺍﺑﻨﻰ ﺋﯘﻧﺘﯘﺷﻘﺎ ﻫﻪﻡ ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﻫﺎﻟﻘﯩﺸﻘﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺧﺎﻫﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﺭﻗﺎ ﻛﻮﺭﯗﻧﯩﺸﯩﺪﺍ ﻣﻪﻳﺪﺍﻧﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ. ﺩﻩﻝ ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﯞﻩ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻧﺪﺍ ﺋﻮﺭﺗﺎﻕ ﻣﻪﯞﺟﯘﺕ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺧﺎﻡ ﺧﯩﻴﺎﻝ ﺋﻪﺳﻪﺭﻧﯩﯔ ﺑﻪﺩﯨﺌﯩﻲ ﺳﯧﻬﺮﯨﻲ ﻛﯜﭼﯩﻨﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﻪﻟﺘﯘﺭﯗﺷﺘﯩﻜﻰ ﻧﯧﮕﯩﺰﻟﯩﻚ ﺋﺎﻣﯩﻞ ﺑﻮﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ. ﻳﻪﻧﻰ ﺋﯩﻨﺘﺎﻳﯩﻦ ﻣﻮﻝ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﺭ ﻛﯘﭼﯩﮕﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻼﺭ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﻣﻪﭘﺘﯘﻧﻜﺎﺭ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﺎﺭﻗﺎ- ﺋﺎﺭﻗﯩﺪﯨﻦ ﺗﻮﻗﯘﭖ ﭼﯩﻘﯩﭗ، ﺑﯩﺮﻯ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﻰ ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﺑﻪﻛﺮﻩﻙ ﻣﻪﻫﻠﯩﻴﺎ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻛﻮﯕﻠﯩﻨﻰ ﺋﯘﺗﺴﺎ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮﻯ ﺋﻮﺯﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟﻩﺗﻨﻰ ﺳﺎﻗﻼﭖ ﻗﻪﻟﯩﺸﺘﯩﻜﻰ ﻫﺎﻟﻘﯩﻠﯩﻖ ﻳﻮﻟﻐﺎ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﺪﯗ.
   ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺋﻪﺭﻩﺑﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﮔﯘﺯﻩﻝ ﭼﻮﭼﯩﻜﻰ « ﻣﯩﯔ ﺑﯩﺮ ﻛﯧﭽﻪ » ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ، ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻧﻨﯩﯔ ﺗﯘﮔﯩﻤﻪﺱ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺴﻰ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮﻯ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﺑﯧﺮﯨﻠﮕﻪﻥ ﯞﻩﺩﯨﮕﻪ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﺳﯩﯖﯧﺮﻧﯩﯔ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺴﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻧﻨﯩﯔ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺴﻰ ﺑﯩﺮ ﺑﯩﺮﯨﮕﻪ ﺷﯘ ﺩﻩﺭﯨﺠﯩﺪﻩ ﺑﯩﺮﻟﯩﺸﯩﭗ ﻛﯧﺘﯩﺪﯗﻛﻰ، ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﻫﯧﻜﺎﻳﻪ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﻫﯧﻜﺎﻳﻪ ﺑﺎﺭﺩﻩﻙ ﺳﯩﺘﺮﯦﺌﻮﻟﯘﻕ ﺗﯘﻳﻐﯘﻧﻰ ﺑﯧﺮﯨﺪﯗ. ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﻫﯧﻜﺎﻳﻪ ﺋﯧﻴﺘﻘﺎﻧﺴﻪﺭﻯ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﮕﻪ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻛﯧﺘﯩﯟﻩﺭﯨﺪﯗ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﭼﯩﺮﻣﯩﻠﯩﭗ ﻗﺎﻟﯩﺪﯗ، ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺋﯚﻣﯜﭼﯜﻙ ﺗﻮﺭ ﺗﻮﻗﯘﻏﺎﻧﺴﯧﺮﻯ ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﺑﺎﺭﻏﺎﻧﺴﯧﺮﻯ ﻗﺎﻣﯩﻠﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﺪﻩﻙ. ﺑﯩﺮ ﺑﯩﺮﯨﮕﻪ ﺋﯘﻟﯩﺸﯩﭗ ﻛﯧﻠﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰ ﺩﺍﯞﺍﻣﻠﯩﺸﯩﺸﻰ ﻗﺎﻧﺪﯗﺭﯗﺵ ﺑﻪﺳﻰ ﻣﯘﺷﻜﯘﻝ ﻫﻪﻡ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺟﯩﻨﺴﯩﻲ ﺋﯩﺴﺘﻪﻛﺘﯩﻦ ﻛﯚﻛﻠﻪﭖ ﭼﯩﻘﯩﺪﯗ. ﺟﯩﻨﺴﯩﻲ ﺋﯩﺴﺘﻪﻛﻨﻰ ﻛﻮﻧﺘﺮﻭﻝ ﻗﯩﻠﯩﺸﻨﯩﯔ ﻣﯘﻣﻜﯩﻨﺴﯩﺰﻟﯩﻜﻰ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻨﻰ ﻛﻮﻧﺘﺮﻭﻝ ﻗﯩﻠﯩﺸﻨﯩﯔ ﻣﯘﻣﻜﯩﻨﺴﯩﺰﻟﯩﻜﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺋﺎﺧﯩﺮﻟﯩﺸﯩﺪﯗ. ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰﻟﯩﻚ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰﻟﯩﻚ ﺗﻪﺭﯨﭙﯩﺪﯨﻦ ﯞﻩﻳﺮﺍﻥ ﻗﯩﻠﯩﻨﯩﺪﯗ.
    ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻧﻨﯩﯔ ﺋﯚﻟﯘﻣﻰ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻘﻨﯩﯔ ﺋﻮﺭﻧﯩﻐﺎ ﺩﻩﺳﺴﺘﯩﺸﻜﻪ ﺋﯘﺭﯗﻧﯘﻟﻐﺎﻥ ﺧﺎﻡ ﺧﯩﻴﺎﻟﻨﯩﯔ ﻫﻪﺩﺩﯨﺪﯨﻦ ﻛﻮﭖ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻛﻪﺗﯩﺸﻰ (ﻳﻪﻧﻰ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰ ﺩﺍﯞﺍﻣﻠﯩﺸﯩﺸﻨﻰ ﻛﻮﺯﻟﯩﮕﻪﻥ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﭽﯩﻠﯩﻖ--ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻼﺭ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﺗﻮﺧﺘﯩﻤﺎﻱ ﻫﯧﻜﺎﻳﻪ ﺗﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﺸﻰ) ﻧﯩﯔ ﺋﺎﻗﯩﯟﯨﺘﯩﺪﯗﺭ. ﺯﯨﻴﺎﺩﻩ ﺟﯩﻨﺴﯩﻲ ﺗﻪﺳﻪﯞﯞﯗﺭ ﯞﻩ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻠﻪﺭﺩﯨﻦ ﺋﯩﻠﻬﺎﻣﻼﻧﻐﺎﻥ ﺧﺎﻡ ﺧﯩﻴﺎﻝ ﺋﯘﻻﺭﻧﻰ ﺑﯘ ﺩﯗﻧﻴﺎﻟﯩﻘﺘﯩﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﭗ ﺗﺎﺷﻼﻳﺪﯗ: ﺋﯘﻻﺭ ﺋﺎﺩﯨﻤﯩﻲ ﺳﻪﺯﯨﻤﭽﺎﻧﻠﯩﻘﻨﯩﯔ ﻗﺎﻳﻨﯩﻤﯩﺪﺍ ﻗﺎﻟﯩﺪﯗ. ﺳﯩﯖﯧﺮ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻐﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺗﻪﺳﺴﻪﯞﯗﺭﭼﺎﻥ ﺋﯩﻨﺘﯩﻠﯩﺸﻰ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﺋﻪﯓ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﺪﺍ ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺋﯩﺴﺘﯩﻜﯩﻨﯩﯔ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﻫﻪﻗﯩﻘﯩﺘﯩﻨﻰ ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺳﻮﺯﻟﻪﻳﺪﯗ. ﺗﻪﻳﺒﻪﻟﻨﯩﯔ ﺗﻪﯞﻩﯞﯗﺭﯨﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺑﻮﻟﯘﺷﻘﺎ ﭼﯩﻦ ﭘﯘﺗﯘﺷﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻧﻨﯩﯔ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻨﯩﯔ ﺋﻮﺑﺮﺍﺯﯨﺪﺍ ﻛﻮﺭﯗﺷﻜﻪ ﺋﯘﺭﯗﻧﯩﺸﻰ، ﺋﻪﯓ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﺪﺍ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﻗﻪﻟﺒﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻠﯩﻘﻨﻰ، ﻳﻪﻧﻰ ﺋﺎﺩﻩﻡ ﺋﯩﭽﯩﺪﯨﻜﻰ ﻗﺎﻳﻨﺎﻣﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﯩﺴﺘﻪﻛﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﺴﯩﻤﺎﻥ ﺋﯧﺰﯨﺘﻘﯘﻟﯘﻗﯩﻨﻰ، ﺋﺎﻳﺎﻥ ﻗﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﻛﯧﭽﯩﻠﻪﺭﺩﻩ ﺋﯚﺯﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻫﻮﺭﻣﯩﺰﺍﻫ ﺋﯩﺴﯩﻤﻠﯩﻚ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻨﯩﯔ ﺩﻩﻝ ﺋﯚﺯ ﻣﻪﻫﻪﻟﻠﯩﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﻳﯩﮕﺎﻧﻪ ﯞﻩ ﺑﯩﭽﺎﺭﻩ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﻪﻣﺪﯗ-ﻳﻮﻕ؟ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺪﻩ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﺋﯘﻧﻰ ﺑﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﻫﻪﻗﺘﻪ ﻫﯧﭽﻘﺎﻧﺪﺍﻕ ﻳﯩﭗ ﺋﯘﭼﻰ ﻳﻮﻕ. ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺑﺎﺷﺘﯩﻦ-ﺋﺎﺧﯩﺮ ﺑﯘ ﻫﻪﻗﺘﻪ ﺑﯩﺮ ﻧﯧﻤﻪ ﺩﯦﻤﯩﮕﻪﻥ.
    ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﻫﻮﺭﻣﯩﺰﺍﻫﻨﯩﯔ ﭘﯘﺗﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﮔﻪﻥ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﭘﯘﺗﯩﺪﺍ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭﻧﯩﯖﻜﯩﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﺗﯩﺮﻧﺎﻕ، ﻗﺎﭘﺎﺭﺗﯩﻤﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺳﻮﺭﯨﻐﺎﻥ. ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﺋﯚﻟﯜﭖ ﻛﯧﺘﯩﭗ، ﺋﯩﻜﻜﻰ ﭘﯘﺗﻰ ﺟﯩﻨﺎﺯﺍ ﺳﯩﺮﺗﯩﺪﯨﻦ ﻛﯚﻧﯜﺭﯛﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﺪﺍ، ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺑﯘ ﭘﯘﺗﻨﻰ ﻳﻪﻧﻪ ﻛﯚﺭﮔﻪﻥ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﺎﭘﺘﻮﺭ ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﺍ ﺑﺎﺷﻘﯩﭽﻪ ﺋﯚﺯﮔﯩﺮﯨﺸﻨﯩﯔ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﻳﺎﺯﻣﯩﻐﺎﻥ. ﻗﺎﺭﯨﻤﺎﻗﻘﺎ، ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﻧﻮﺭﻣﺎﻝ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﺵ ﺳﯜﭘﯩﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯚﺯﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﻪﺭﻧﯩﯔ ﻛﯩﻤﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﻤﻪﺳﻠﯩﻜﻰ، ﻳﻪﻧﻪ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﺋﯚﺯ ﻣﻪﻫﻪﻟﻠﯩﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯩﺮ ﻛﯩﺸﻰ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﻤﻪﺳﻠﯩﻜﻰ ﺗﺎﺯﺍ ﺋﻪﻗﯩﻠﮕﻪ ﺳﯩﻐﻤﺎﻳﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﯩﺸﺘﻪﻙ ﺗﯘﻳﯘﻟﯩﺪﯗ. ﻟﯧﻜﯩﻦ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻨﯩﯔ ﻛﯩﺸﯩﻨﻰ ﺋﻪﯓ ﺟﻪﻟﯩﭗ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻳﯧﺮﻯ ﺩﻩﻝ ﻣﻮﺷﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ. ﺑﯩﺰ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻨﻰ ﺋﻮﻗﯘﯞﯦﺘﯩﭗ ﺑﺎﺷﺘﯩﻦ ﺋﺎﺧﯩﺮﻯ "ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﻫﻮﺭﻣﯩﺰﺍﻫﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﻪﻣﺪﯗ-ﻳﻮﻕ؟" ﺩﯦﮕﻪﻧﮕﻪ ﻗﯩﺰﯨﻘﯩﻤﯩﺰ، "ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻨﯩﯔ ﻣﻪﻟﯘﻡ ﺑﯩﺮ ﻳﯧﺮﯨﺪﻩ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﻩ ﺑﻮﻟﯘﺷﻰ ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ" ﺩﻩﭖ ﺋﻮﻳﻼﻳﻤﯩﺰ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﺎﭘﺘﻮﺭ ﺑﯘ ﻧﯘﻗﺘﯩﻨﻰ ﻧﺎﻫﺎﻳﯩﺘﻰ ﺋﯘﺳﺘﯩﻠﯩﻖ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﻮﺭﯗﻧﻼﺷﺘﯘﺭﻏﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﻫﻮﺭﻣﯩﺰﺍﻫﻨﻰ ﺗﻮﻧﯘﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ-ﻗﺎﻟﻤﯩﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺋﯘﭼﯘﺭ ﺑﻪﺭﻣﯩﮕﻪﻥ، ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﺰ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻨﻰ ﺋﻮﻗﯘﭖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺗﻮﻟﯩﻤﯘ ﻣﯘﺭﻩﻛﻜﻪﭖ ﻫﯧﺲ-ﺗﯘﻳﻐﯘﻻﺭﻏﺎ ﺋﻪﺳﯩﺮ ﺑﻮﻟﯩﻤﯩﺰ، ﻛﯩﻤﻠﻪﺭﻧﯩﯖﺪﯗﺭ ﺑﻪﺧﺘﺴﯩﺰ ﻫﺎﻳﺎﺗﯩﻐﺎ، ﺭﻩﻫﯩﻤﺴﯩﺰ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮﯨﮕﻪ ﺋﯧﭽﯩﻨﯩﻤﯩﺰ، ﻫﯧﺴﺪﺍﺷﻠﯩﻖ ﻗﯩﻠﯩﻤﯩﺰ. ﺩﯨﻘﻘﻪﺕ ﻗﯩﻠﯩﺸﻘﺎ ﺋﻪﺭﺯﯨﻴﺪﯨﻐﯩﻨﻰ، ﺑﯘ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻨﯩﯔ ﺋﯩﻨﮕﻠﯩﺰﭼﻪ ﻧﯘﺳﺨﺴﯩﺪﺍ ﻫﯧﻜﺎﻳﻪ ﺋﯩﺴﻤﻰ "ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﺴﻰ" (Teibele And Her Demon)ﺩﻩﭖ ﺋﯧﻠﯩﻨﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺑﯘ ﺋﯩﺴﯩﻤﺪﯨﻨﻼ ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﻛﯩﺸﯩﮕﻪ ﺩﯦﮕﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﻳﯘﺷﯘﺭﯗﻥ ﺳﯚﻳﮕﯜ ﯞﻩ ﻣﯘﺭﻩﻛﻜﻪﭖ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟﻩﺗﻨﯩﯔ ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻗﻰ ﻣﻪﻟﯘﻡ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺩﯦﻤﻪﻙ، ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻨﯩﯔ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺴﻰ ﺋﺎﺩﺩﯨﻲ ﻳﯧﺸﯩﻠﯩﺸﻨﻰ ﻣﻪﻗﺴﻪﺕ ﻗﯩﻠﻤﯩﻐﺎﻥ. ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮﮔﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﻜﻰ ﻛﯜﻧﻠﯩﺮﯨﺪﻩ، ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺋﻪﯓ ﻗﻮﺭﻗﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻘﻰ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻨﯩﯔ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﺯﯨﻴﺎﻧﻜﻪﺷﻠﯩﻚ ﻗﯩﻠﯩﺸﻰ ﺋﯩﺪﻯ. ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﻼ ﺋﯘ ﻳﻪﻧﻪ ﺋﻪﻝ -ﺟﺎﻣﺎﺋﻪﺕ ﺋﺎﺭﯨﺴﯩﺪﺍ ﺭﻩﺳﯟﺍﭼﯩﻠﯩﻘﻘﺎ ﻗﯧﻠﯩﺸﺘﯩﻨﻤﯘ ﻗﻮﺭﻗﺎﺗﺘﻰ. ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﻟﯩﻨﯩﭗ ﻗﯧﻠﯩﺸﯩﺪﯨﻦ ﻗﻮﺭﻗﺎﺗﺘﻰ. ﺷﯘﯕﯩﻤﯘ ﺋﯘ ﺳﯩﺮ ﺳﺎﻗﻼﺵ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﻧﺎﻫﺎﻳﯩﺘﻰ ﻗﺎﺗﺘﯩﻖ ﺟﯧﻜﯩﻠﯩﮕﻪﻥ. ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﻫﻮﺭﻣﯩﺰﺍﻫﻨﯩﯔ ﺋﯚﺯﻯ ﺋﯘﺯﯗﻧﺪﯨﻦ ﺑﯧﺮﻯ ﺯﺍﺭﯨﻘﯩﭗ ﻛﯜﺗﻜﻪﻥ، ﺋﯩﻨﺘﯩﻠﮕﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻕ (ﻣﻪﻳﻠﻰ ﺋﯘ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ ﺑﻮﻟﺴﯘﻥ ﻳﺎﻛﻰ ﺋﺎﺩﻩﻡ) ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﻫﻮﺭﻣﯩﺰﺍﻫﻨﯩﯔ ﻫﯘﺟﯘﺩﯨﺪﯨﻦ ﺟﯩﻨﺴﯩﻲ ﻗﯧﻨﯩﺸﻼ ﺋﻪﻣﻪﺱ، ﺑﻪﻟﻜﻰ ﺋﻪﯓ ﻣﯘﻫﯩﻤﻰ ﻣﯧﻬﺮﻯ-ﻣﯘﻫﻪﺑﺒﻪﺕ، ﮔﯜﺯﻩﻟﻠﯩﻚ، ﺭﻭﻫﯩﻲ ﻳﯚﻟﻪﻧﭻ ﯞﻩ ﺧﯘﺷﺎﻟﻠﯩﻘﻘﺎ ﺋﯧﺮﯨﺸﯩﺪﯗ. ﻫﻮﺭﻣﯩﺰﺍﻫﻤﯘ ﺋﻮﺧﺸﺎﺷﻼ ﺷﯘﻻﺭﻏﺎ ﺋﯧﺮﯨﺸﯩﺪﯗ. ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﺍ ﻣﯧﻬﺮﻯ-ﻣﯘﻫﻪﺑﺒﻪﺕ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﻪﻧﮕﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺑﯘ ﺋﯩﺸﻼﺭﻧﻰ ﺳﯩﺮ ﺗﯘﺗﯘﺵ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﺑﯘﺭﯗﻧﻘﯩﺪﻩﻙ ﺗﻪﻫﺪﯨﺘﻠﻪﺭ ﻗﺎﻳﺘﺎ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﻐﺎ ﭼﯩﻘﻤﺎﻳﺪﯗ، ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺑﯘ ﺋﺎﺭﯨﺪﺍ ﻣﯘﻫﻪﺑﺒﻪﺕ ﺳﻪﯞﻩﺑﯩﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮ ﻳﯘﺷﯘﺭﯗﻥ ﺋﻪﻫﺪﻩ ﺷﻪﻛﯩﻠﻠﯩﻨﯩﺪﯗ. ﻟﯧﻜﯩﻦ ﻫﻪﺭ ﺋﯩﻜﻜﻪﻳﻠﻪﻥ ﺑﯘ ﺋﯩﺸﻼﺭﻧﯩﯔ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﻟﯩﻨﯩﭗ ﻛﻪﺗﻤﻪﺳﻠﯩﻜﯩﻨﯩﯔ ﺯﯙﺭﯛﺭﻟﯩﻜﯩﻨﻰ ﺗﻪﺑﺌﯩﻲ ﻫﺎﻟﺪﺍ ﻫﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺑﯘ ﭼﺎﻏﺪﺍ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﺳﯩﺮﻯ - ﺩﻩﻝ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﯛﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﺑﻪﺧﺘﻠﯩﻚ ﺋﯩﺸﻘﻰ-ﻣﯘﻫﻪﺑﺒﻪﺕ ﺗﯘﺭﻣﯘﺷﻰ ﺋﯩﺪﻯ. ﺩﻩﺳﻠﯩﭙﯩﺪﻩ ﻫﻮﺭﻣﯩﺰﺍﻫ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﻰ ﺳﯩﺮ ﺳﺎﻗﻼﺷﻘﺎ ﻣﻪﺟﺒﯘﺭﻟﯩﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎ، ﻣﺎﻧﺎ ﺋﻪﻣﺪﻯ ﺗﻪﺑﺌﯩﻲ ﻫﺎﻟﺪﺍ ﺳﯩﺮﻧﯩﯔ ﻛﯜﭺ ﻣﻪﺭﻛﯩﺰﻯ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻧﻐﺎ ﻳﯚﺗﻜﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺋﯘ ﻫﺎﺯﯨﺮ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﺳﯩﺮﯨﻨﻰ ﺳﺎﻗﻠﯩﺸﻰ ﺯﯙﺭﯛﺭ ﺋﯩﺪﻯ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯘ ﻗﯘﺩﯗﻕ ﺑﯧﺸﯩﺪﺍ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﺋﯩﭻ ﺋﺎﻏﺮﯨﺘﯩﭗ ﺑﻪﺭﻣﻪﻛﭽﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺗﺎﺭﺗﯘﻗﯩﻨﯩﻤﯘ ﻗﻮﺑﯘﻝ ﻗﯩﻠﻤﺎﻳﺪﯗ، ﺋﺎﯞﺍﺯﯨﺪﯨﻦ ﺗﻮﻧﯘﯞﯦﻠﯩﺸﯩﺪﯨﻦ ﻗﻮﺭﻗﯩﺪﯗ. ﻫﻪﺗﺘﺎ ﺋﺎﻏﺮﯨﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﺪﺍ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﺩﻭﺭﯨﺴﯩﻨﯩﻤﯘ، ﻛﯜﺗﯜﺷﯩﻨﯩﻤﯘ ﺭﻩﺕ ﻗﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺑﯩﭽﺎﺭﻩ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﻫﺎﻳﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺋﻪﯓ ﺋﺎﺧﯩﺮﻗﻰ ﻛﯜﻧﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻤﯘ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﻏﻮﺭﯗﺭﯨﻨﻰ، ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﺳﯩﺮﯨﻨﻰ، ﺋﯩﻜﻜﯩﺴﻰ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﺳﯩﺮﻟﯩﻖ ﯞﻩ ﺷﯧﺮﯨﻦ ﻣﯘﻫﻪﺑﺒﻪﺕ ﺳﻪﺭﮔﯜﺯﻩﺷﺘﯩﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﺎﺷﻜﺎﺭﻟﯩﻤﺎﺳﻠﯩﻖ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﺪﯨﻦ ﻳﯩﺮﺍﻗﻼﭖ ﺟﯩﻤﺠﯩﺘﻘﯩﻨﻪ ﺋﯚﻟﯜﭖ ﻛﯧﺘﯩﺪﯗ. ﻫﺎﻣﺴﺎﻥ ﻳﻮﻗﺎﭖ ﻛﻪﺗﻜﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺗﻮﻟﯩﻤﯘ ﻏﯧﺮﯨﺒﻠﯩﻖ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺋﯘﻧﻰ ﺳﯧﻐﯩﻨﯩﺪﯗ. ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻧﻨﯩﯔ ﺗﺎﯞﯗﺗﻰ ﺩﯗﻛﯩﻨﻰ ﺋﺎﻟﺪﯨﺪﯨﻦ ﺋﯚﺗﻜﻪﻧﺪﻩ، ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﺋﯚﺯﯨﻤﯘ ﺑﯩﻠﻤﯩﮕﻪﻥ ﻫﺎﻟﺪﺍ، ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﺳﯩﺮﻟﯩﻖ ﺗﯘﻳﻐﯘ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﺎﯞﯗﺗﻘﺎ ﺋﻪﮔﯩﺸﯩﭗ ﻣﺎﯕﯩﺪﯗ ﯞﻩ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻧﻨﯩﯖﻤﯘ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺷﻼ ﺗﻪﻧﻬﺎ ﯞﻩ ﺑﯩﭽﺎﺭﻩ ﻫﺎﻟﺪﺍ ﻳﺎﺷﺎﭖ ﺋﯚﺗﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺋﻪﺳﻠﻪﻳﺪﯗ، ﺋﯘ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻨﻰ ﺳﯧﻐﯩﻨﯩﺶ ﻫﯧﺴﯩﻴﺎﺗﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯚﺯﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺳﺎﻻﻫﯩﻴﻪﺕ ﺟﻪﻫﻪﺗﺘﯩﻦ ﺋﺎﺳﻤﺎﻥ ﺯﯦﻤﯩﻦ ﭘﻪﺭﻗﻠﯩﻖ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﻮﺧﺸﺎﺷﻼ ﺗﻪﻧﻬﺎ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻧﻨﻰ ﺋﯘﺯﯨﺘﯩﺪﯗ. ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯘ ﻣﻪﻧﺰﯨﺮﯨﺪﻩ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ﻗﯧﻠﯩﺸﻰ، ﺋﯧﺮﯨﺪﯨﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ﻗﯧﻠﯩﺸﻰ، ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﺑﯩﺮ ﻣﻪﺯﮔﯩﻞ ﺧﯘﺵ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﻫﻮﺭﻣﯩﺰﺍﻫﺪﯨﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ﻗﯧﻠﯩﺸﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﻫﺎﻳﺎﺗﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺗﺮﺍﮔﯩﺪﯨﻴﯩﻠﯩﻚ ﻗﯩﺴﻤﻪﺗﻠﻪﺭ ﺗﻪﯕﻼ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻐﺎ ﺗﻪﺳﯩﺮ ﻗﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺋﯘ ﺑﯘ ﻫﯧﺴﯩﻴﺎﺗﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﻫﻪﻣﻤﯩﺴﯩﻨﻰ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻧﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺋﺎﺩﺩﯨﻲ ﺑﯩﺮ ﭼﺎﻛﺎﺭﻧﯩﯔ ﺑﯩﭽﺎﺭﻩ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮﯨﮕﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻫﯧﺴﯩﺪﺍﺷﻠﯩﻖ ﯞﻩ ﺋﯩﭻ ﺋﺎﻏﺮﯨﺘﯩﺶ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﻪﻳﺪﯗ. ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﻗﻪﺑﺮﯨﮕﻪ ﻛﯚﻣﯜﻟﮕﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﺨﺘﯩﻴﺎﺭﺳﯩﺰﻻ ﻛﯚﯕﻠﻰ ﻳﯧﺮﯨﻢ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ، ﺋﺎﺯﺍﺑﻠﯩﻨﯩﺪﯗ، ﻳﯩﻐﻼﻳﺪﯗ. ﺑﺎﻟﯩﺴﯩﺪﯨﻦ، ﺋﯧﺮﯨﺪﯨﻦ، ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﻰ ﻫﻪﻣﺮﺍﻫﯩﺪﯨﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﻐﺎﻥ ﺗﻪﻳﺒﯧﻠﻨﯩﯔ ﻛﯧﻴﯩﻨﻜﻰ ﻫﺎﻳﺎﺗﻰ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﻏﯧﺮﯨﺒﻠﯩﻖ ﯞﻩ ﺋﺎﺯﺍﺏ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺋﯚﺗﯩﺪﯗ. ﺋﻮﻗﯘﺭﻣﻪﻧﻨﯩﯔ ﻗﻪﻟﺒﯩﺪﻩ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﯩﮕﯜﺳﯩﺰ ﺑﯩﺮ ﺳﯩﺮﻟﯩﻖ ﺗﯘﻳﻐﯘ ﯞﻩ ﺋﻪﭘﺴﺎﻧﯩﻨﯩﯔ ﺳﯩﻤﺎﺳﻰ ﻗﺎﻟﯩﺪﯗ. ﺭﯦﺌﺎﻝ ﺗﯘﺭﻣﯘﺷﺘﯩﻦ ﻣﻪﻟﯘﻣﻜﻰ، ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻼﺭ ﺋﺎﺭﯨﺴﯩﺪﺍ ﺑﯘﻧﺪﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﯞﻩﻗﻪﻧﯩﯔ ﻳﯜﺯ ﺑﯧﺮﯨﺶ ﺋﯧﻬﺘﯩﻤﺎﻟﻠﯩﻘﻰ ﻧﺎﻫﺎﻳﯩﺘﻰ ﺗﯚﯞﻩﻥ، ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﺘﯩﻤﯘ ﺑﯘ ﻫﯧﻜﺎﻳﻪ ﺗﻪﭘﺴﯩﻼﺗﻠﯩﺮﻯ ﺑﯩﺰﻧﻰ ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﺋﯩﺸﻪﻧﺪﯛﺭﯨﺪﯗ. ﺳﯩﻨﮕﯧﺮ ﻳﯜﺯ ﺑﯧﺮﯨﺶ ﺋﯧﻬﺘﯩﻤﺎﻟﻠﯩﻘﻰ ﻧﺎﻫﺎﻳﯩﺘﻰ ﺋﺎﺯ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﯞﻩﻗﻪﻧﻰ ﻧﺎﻫﺎﻳﯩﺘﻰ ﺋﯘﺳﺘﯩﻠﯩﻖ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﻪﺳﯟﯨﺮﻟﻪﭖ، ﻛﯩﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻼﺭﻧﯩﯔ ﻛﺎﻟﻠﯩﺴﯩﺪﺍ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻖ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﻩ ﺯﺍﻫﯩﺮ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ. ﻣﺎﻧﺎ ﺑﯘ ﺳﻪﻧﺌﻪﺗﻨﯩﯔ، ﺋﻪﺩﻩﺑﯩﻴﺎﺗﻨﯩﯔ، ﺑﺎﻳﺎﻧﻨﯩﯔ ﺳﯧﻬﺮﻯ ﻛﯜﭼﯩﺪﯗﺭ!
    ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻨﯩﯔ ﻛﯩﺸﯩﻨﻰ ﺋﻪﯓ ﺟﻪﻟﯩﭗ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻳﯧﺮﻯ - ﺗﻪﻳﺒﯧﻞ ﻫﻮﺭﻣﯩﺰﺍﻫﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﭗ ﻗﺎﻻﻣﺪﯗ-ﻳﻮﻕ؟ ﻳﺎﺯﻏﯘﭼﻰ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﻫﯧﭽﻘﺎﻧﺪﺍﻕ ﻳﯩﭗ ﺋﯘﭼﻰ ﺑﻪﺭﻣﻪﻳﺪﯗ. ﻣﺎﻧﺎ ﺑﯘ ﺋﺎﭘﺘﻮﺭﻧﯩﯔ ﺋﯩﻨﺘﺎﻳﯩﻦ ﺳﻮﻏﯘﻗﻘﺎﻧﻠﯩﻖ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻼﺭ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﻪﺑﻪﺩﯨﻴﻠﯩﻜﻜﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﯩﺮ ﺗﯧﻤﯩﻨﻰ ﺋﻪﺑﻪﺩﯨﻴﻠﯩﻜﻜﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﺎﻳﺎﻥ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﺧﯩﺮﻻﺷﺘﯘﺭﻏﺎﻧﻠﯩﻘﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ ﺋﯩﺴﺘﯩﺪﺍﺗﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎﺭﻩﺕ. ﺩﻩﻣﻪﻙ، ﻳﯩﻐﯩﭗ ﺋﻪﻳﺘﻘﺎﻧﺪﺍ، ﺳﯩﯖﯧﺮﻧﯩﯔ ﺑﯘ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺴﯩﺪﺍ ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻼﺭ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﺎﻳﺎﻧﻼﺭﻧﻰ ﺳﯩﻤﯟﻭﻟﯘﻕ ﯞﺍﺳﯩﺘﯩﻠﻪﺭ ﺳﯘﭘﯩﺘﯩﺪﻩ ﭘﺎﻳﺪﯨﻠﯩﻨﯩﺶ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ، ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﺘﯩﻜﻰ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻛﻪﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺧﯩﻠﻤﯘ ﺧﯩﻞ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﯩﮕﻪﻥ. ﺑﯘﻧﯩﯖﺪﺍ ﺋﯘ ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﻫﺎﻟﻘﯩﻤﺎ ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻖ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺗﻪﺳﺴﻪﯞﯞﯗﺭﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﺟﺎﻧﻼﻧﺪﯗﺭﯗﺵ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ، ﺋﯘﻧﻰ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﺮﯨﺒﯩﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﺭﯦﺌﺎﻝ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﻮﺯﮔﯩﭽﻪ ﺗﻪﺟﺮﯨﺒﻪ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻛﻮﺭﺳﻪﺗﻜﻪﻥ.
ﻧﻪﺗﯩﺠﯩﺪﻩ ﺋﺎﭘﺘﻮﺭ ﻫﺎﻟﻘﯩﻤﺎ ﺭﯦﺌﺎﻟﯩﺰﻣﻠﯩﻖ ﺋﺎﻣﯩﻠﻼﺭﺩﯨﻦ ﺋﯘﺳﺘﯩﻠﯩﻖ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﭘﺎﻳﺪﯨﻠﯩﻨﯩﺶ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﭘﯧﺮﺳﻮﻧﺎﮊﻟﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﯩﭽﻜﻰ ﺩﯗﻧﻴﺎﺳﯩﻐﺎ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﺋﯘﻧﻰ ﺳﺎﺩﯨﻘﻠﯩﻖ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﺮﻣﯘ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﻪﺷﻨﯩﯔ ﺋﻮﺭﻧﯩﻐﺎ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺋﺎﻻﻫﯩﺪﻩ ﺷﺎﺭﺍﺋﯩﺘﺘﯩﻜﻰ ﺋﺎﻻﻫﯩﺪﻩ ﭘﻮﺯﯨﺘﺴﯩﻴﯩﺴﻰ ﯞﻩ ﻣﺎﻳﯩﻠﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﻳﻮﺭﯗﺗﯘﭖ ﺑﻪﺭﮔﻪﻥ. ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﺪﺍ ﺑﯘ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ، ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮﯨﻨﯩﯔ ﻏﻪﻳﺮﯨﻲ ﺋﻪﻗﻠﯩﻴﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﻪﺧﻼﻗﯩﻲ ﺟﻪﻫﻪﺗﺘﯩﻜﻰ ﺗﯧﯖﯩﺮﻗﺎﺷﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺭﻭﻫ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﻪﻧﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮ ﺑﯩﺮﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯧﻠﯩﺸﺘﯘﺭﮔﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺯﯨﺪﺩﯨﻴﻪﺗﻠﯩﻚ ﻗﺎﻳﻨﯩﻤﯩﺪﺍ ﺋﯧﭽﯩﭗ ﺑﻪﺭﮔﻪﻥ. ﻫﯧﻜﺎﻳﻨﯩﯔ ﺑﺎﻳﺎﻥ ﺋﯘﺳﻠﯘﺑﻰ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯘﻳﻐﯘﺭ ﺋﻪﺩﻩﺑﯩﻴﺎﺗﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻗﯩﻤﻤﯩﺘﻰ ﺋﯜﺳﺘﯩﺪﻩ ﺗﻮﺧﺘﺎﻟﻐﯩﻨﯩﻤﯩﺰﺩﺍ، ﺋﺎﭘﺘﻮﺭ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺋﯘﻳﻐﯘﺭ ﺧﻪﻟﻖ ﭼﯚﭼﻪﻛﻠﯩﺮﻯ ﯞﻩ "ﻣﯩﯔ ﺑﯩﺮ ﻛﯧﭽﻪ" ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻜﻰ "ﺑﯘﺭﯗﻧﻨﯩﯔ ﺑﯘﺭﯗﻧﯩﺴﯩﺪﺍ ﻗﯘﻣﻠﯘﻗﻨﯩﯔ ﺋﯩﭽﻜﯩﺮﯨﺴﯩﺪﻩ ﺑﯩﺮ ﺟﯜﭖ ﺋﻪﺭ-ﺧﻮﺗﯘﻥ ﻳﺎﺷﯩﻐﺎﻧﯩﻜﻪﻥ" ﺩﯦﮕﻪﻧﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺷﻼ " ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻨﻰ "ﻟﯘﺑﯧﻠﯩﻨﺪﯨﻦ ﺋﺎﻧﭽﻪ ﻳﯩﺮﺍﻕ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺭﻭﺷﻨﯩﻚ ﺑﺎﺯﯨﺮﯨﺪﺍ ﺑﯩﺮ ﺟﯜﭖ ﺋﻪﺭ - ﺧﻮﺗﯘﻥ ﺗﯘﺭﺍﺗﺘﻰ " ﺩﻩﭖ ﺑﺎﺷﻠﯩﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﻨﯩﯔ ﺑﺎﻳﺎﻥ ﺋﯘﺳﻠﯘﺑﻰ ﺷﻪﺭﻗﭽﻪ ﺋﻪﭘﺴﺎﻧﻪ، ﭼﯚﭼﻪﻛﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺑﺎﻳﺎﻥ ﺋﯘﺳﻠﯘﺑﯩﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﻳﺪﯗ. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺪﯨﻜﻰ ﻣﻮﺯﻩﻛﻨﯩﯔ ﭼﺎﻛﯩﺮﻯ ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻥ ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺋﯧﺘﯩﺒﺎﺭﯨﻐﺎ ﺋﯧﺮﯨﺸﻪﻟﻤﯩﮕﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﺗﺎﻟﯩﭗ. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﭘﯜﺗﯜﻥ ﺋﻮﻱ ﺧﯩﻴﺎﻟﻰ ﺗﻮﻱ ﻫﻪﺯﯨﻠﭽﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﺵ. ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﯘ ﻫﻮﺭﯗﻥ، ﺑﻮﻳﺘﺎﻕ ﯞﻩ ﻧﺎﻣﺮﺍﺕ.
    ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻧﻨﯩﯔ ﺑﯘﺧﯩﻞ ﻫﺎﻟﯩﺘﻰ ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺋﯘﻳﻐﯘﺭ ﺧﻪﻟﻖ ﭼﯚﭼﻪﻛﻠﯩﺮﯨﺪﻩ ﺩﺍﺋﯩﻢ ﺋﯘﭼﺮﺍﭖ ﺗﯘﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﭘﯧﺮﺳﯘﻧﺎﮊ - "ﺗﺎﺯ"ﻧﻰ ﺋﻪﺳﻠﯩﺘﯩﺪﯗ. ﺋﺎﻟﭽﻮﻧﻮﻧﻤﯘ "ﺗﺎﺯ"ﻏﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﺷﻼ ﻧﺎﻣﺮﺍﺕ، ﻫﻮﺭﯗﻥ ﯞﻩ ﻗﯩﺰﯨﻘﭽﯩﻠﯩﻖ ﻗﻮﻏﻠﯩﺸﯩﭗ ﻳﺎﺷﺎﺷﺘﯩﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻳﻪﻧﻪ، ﺋﻮﺧﺸﺎﺷﻼ ﺟﯩﻨﺴﯩﻴﻪﺗﻜﻪ ﺋﺎﻻﻫﯩﺪﻩ ﺳﻪﺯﮔﯜﺭ، ﯞﯗﺟﯘﺩﯨﺪﺍ ﻗﺎﻧﺪﺍﻗﺘﯘﺭ ﺑﯩﺮ ﻳﺎﯞﺍﻳﻰ ﻫﻪﯞﻩﺱ ﺋﯘﺭﻏﯘﭖ ﺗﯘﺭﯨﺪﯗ. ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﻼ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﺪﻩ ﻳﻪﻧﻪ ﺋﯘﻳﻐﯘﺭ ﺧﻪﻟﻖ ﭼﯚﭼﻪﻙ-ﺭﯨﯟﺍﻳﻪﺗﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻜﯩﮕﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺷﻼ ﺟﯩﻦ-ﺋﺎﻟﯟﺍﺳﺘﯩﻼﺭ، ﺭﻭﻫﻼﺭ ﻫﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﻧﺎﻫﺎﻳﯩﺘﻰ ﻛﯚﭖ ﺋﻪﭘﺴﺎﻧﻪ، ﺭﯨﯟﺍﻳﻪﺕ ﯞﻩ ﺗﻪﭘﺴﯩﻼﺗﻼﺭ ﺑﺎﻳﺎﻥ ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻥ. ﺑﯘ ﺗﻪﺭﻩﭘﻠﻪﺭ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﺗﻪﺗﻘﯩﻖ ﻗﯩﻠﯩﺸﯩﻤﯩﺰﻏﺎ، ﺋﯧﻐﯩﺰ ﺋﻪﺩﻩﺑﯩﻴﺎﺗﯩﺪﯨﻦ ﭘﺎﻳﺪﯨﻠﯩﻨﯩﺶ، ﺑﺎﻳﺎﻥ ﺋﯘﺳﻠﯘﺑﻰ ﻗﺎﺗﺎﺭﻟﯩﻖ ﻧﯘﻗﺘﯩﻼﺭ ﺋﯚﺭﻧﻪﻙ ﻗﯩﻠﯩﺸﯩﻤﯩﺰﻏﺎ ﺋﻪﺭﺯﯨﻴﺪﯗ. ﺩﯦﻤﻪﻙ، ﺳﯩﻨﮕﯧﺮ ﻣﺎﻧﺎ ﻣﻮﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺋﻪﭘﺴﺎﻧﯩﯟﯨﻲ ﺑﺎﻳﺎﻥ ﺷﻪﻛﻠﻰ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ، ﺋﯩﻨﺘﺎﻳﯩﻦ ﺋﺎﺩﺩﯨﻲ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭ، ﺩﻩﺑﺪﻩﺑﯩﺴﯩﺰ ﺑﺎﻳﺎﻧﻼﺭ، ﺳﯩﺮﻟﯩﻖ ﯞﻩﻗﻪﻟﻪﺭﻧﻰ ﺗﯩﭙﯩﻜﻠﻪﺷﺘﯜﺭﯛﭖ، ﻛﯩﭽﯩﻜﻜﯩﻨﻪ ﺑﯩﺮ ﻫﯧﻜﺎﻳﯩﮕﻪ ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺗﻪﺑﺌﯩﺘﻰ، ﻣﯘﻫﻪﺑﺒﻪﺕ، ﻣﯘﻫﺘﺎﺟﻠﯩﻖ، ﺗﯩﺮﺍﮔﯩﺪﯨﻴﻪ، ﺗﻪﻗﺪﯨﺮ ﻗﺎﺗﺎﺭﻟﯩﻖ ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﺋﺎﻣﯩﻠﻼﺭﻧﻰ ﺳﯩﯖﺪﯛﺭﯛﭖ، ﭘﻮﻟﺸﺎ ﻳﻪﻫﯘﺩﯨﻴﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﻳﺎﺷﺎﺵ ﺋﻪﻫﯟﺍﻟﻰ ﯞﻩ ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻕ ﻫﺎﻟﯩﺘﯩﻨﻰ ﺑﺎﻳﺎﻥ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ، ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﻼ ﺋﯘ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻼﺭ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﻣﻪﯕﮕﯜﻟﯜﻙ ﺗﻪﻟﭙﯜﻧﯜﺵ، ﺭﻭﻫ ﯞﻩ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻲ ﺗﯘﻳﻐﯘ، ﺭﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻖ ﯞﻩ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮ ﻣﻪﺳﻠﯩﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺩﯨﻘﻘﻪﺕ-ﺋﯧﺘﯩﺒﺎﺭﯨﻨﻰ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﯩﮕﻪﻥ.