ھايات، قورچاقنىڭ كېپىنەككە ئايلىنىش جەريانىنى ئېسىمگە سالىدۇ. قورچاق ئۇچالمايدۇ. ئۇلار دەسلىپىدە تۇغۇلىدۇ، ئاندىن غوزەك شەكىللىنىدۇ. بىز كەلگۈسى ھاياتىمىزدا ھەممىمىز كېپىنەككە ئايلىنىمىز.
بىردىن-بىر ھەقىقىي ياخشى رېئاللىق، تېنىمىزنىڭ چىرىپ تۈگەپ كەتمەيدىغانلىقى، دېيىشىدۇ بەزىلەر. بىراق، مېنىڭ تېنىم دۇنيادا مېنى ئەڭ يىرگەندۈرىدۇ.
بوۋاق تۇغۇلۇپلا قىرقىراپ يىغلايدۇ؛ جان ئۈزۈش ئالدىدىكى ئادەممۇ قايغۇرۇپ مانا شۇنداق يىغلايدۇ. بىراق، بىز رازىمەنلىك بىلەن جان بېرىشىمىز كېرەك، چۈنكى بۇ ئايرىلىش بىزنىڭ ئەڭ مۇھىم پەيتىمىزدۇر. بوۋاقنىڭ تۇغۇلمىشىدا، ھايات باشقا بىر دۇنيادىن بۇ دۇنياغا يېتىپ كېلىش؛ جان ھەلقۇمىغا كېلىپ قالغان ئادەمگە نىسبەتەن بولسا ئۆلۈم بۇ دۇنيادىن باشقا يەنە بىر دۇنياغا كېتىپ قېلىشتۇر.
بىز ئۆلگەندىن كېيىنكى ھاياتىمىزنىڭ قانداق بولىدىغىنىنى زادىلا چۈشىنىپ يېتەلمەمدۇق؟ بىز بۇ دۇنياغا تۇغۇلۇشتىن ئاۋۋال ھېچقانداق ئەسكى ئىش يۈز بەرمىگەن، بىز ئۆلگەندىن كېيىنمۇ ھېچقانداق ئەسكى ئىش يۈز بەرمەيدۇ.

6-ئاينىڭ 29-كۈنى