بىر يولۇچى ئاپتوبۇسقا كەينى ئىشىكىدىن چىقتى. ئۇ ئاپتوبۇستىكىلەرنىڭ يان تېلېفوندا سۆزلىشىۋاتقانلىقىنى كۆردى. يولۇچى ئۇلارنىڭ گېپىنى ئاڭلىغاچ، ئالدىغا سۈرۈلەتتى. ئاپتوبۇستىكى ھېچكىم ئۇنىڭغا دىققەت قىلمىدى. ھەممەيلەن يان تېلېفوندا سۆزلىشىش بىلەن ئالدىراش ئىدى. ئون ياشلار چامىسىدىكى قىزچاق: ‹‹كىم مېنى ئادەمنى بىزار قىلىدۇ، – دەيدۇ؟ مەن كىمنى تويغۇزۇۋېتىپتىمەن؟ بىلىپ قوي، ئادەمنى بىزار قىلىدىغان ئەسلىي ئۆزۈڭ! ھۇ چارپاقا…›› سېرىق چاچلىق قىز: ‹‹سەن تازا ۋاراڭ – چۇرۇڭ يەردە ئىكەنسەنغۇ؟ ئېيتە، زادى نەدە؟ نېمە، تاماق يەۋاتىمەن؟ نېمە تاماق؟ دوستۇمنىڭ تويىدا؟ ئۇنداق بولسا سۆزلەشسەك نېمىشقا بىئەپ بولغۇدەك؟… ›› 30 ياشلار چامىسىدىكى ئەر: ‹‹ھە، سۆزلە، نېمىشقا بولىس بىلەن تانسا ئوينايسەن؟ سېنى تانسىغا تەكلىپ قىلغانلىقى ئۈچۈنلىما؟ يەنە تېخى خىجىل بولماستىن