تېخى يىقىندىلا ھىندىستاننىڭ«مېنىڭ ئىسمىم خان»فېلىمىدا-«مېىنىڭ ئىسمىم خان، مەن مۇسۇلمان ئەمما تېرۇرىست ئەمەس!»دېگەن سادانى ئاڭلىغان ئىدۇق.
مېنىڭچە بۇ بۈگۈنكى كۈندە تاشقى دۇنيانىڭ سوغۇق نەزەرى بىلەن ئىچكى قىسمىدا مۇرەككەپ نىزالارغا پېتىپ قالغان مۇسۇلمانلار دۇنياسىدىكى ئەڭ زورجامائەنىڭ يەنى تېنىچلىقنى سۆيىدىغا بارلىق مۇسۇلمانلارنىڭ يۈرەك ساداسى بولساكېرەك.
«نىيۇيۇركتىكى بەش مۇنار» بۇسادانى يەنە بىرقېتىم ئاڭلىتىدۇ.

بۈگۇن كۈچلۇك قىزىقىش تۈرتكىسىدە ئىران ھېكايە فىلىمى «ئوۋچى» نى كۆرۇپ چىقتىم. ئىران بىلەن گېرمانىيە بىرلىشىپ سۈرەتكە ئالغان بۇ فىلىم مىنى ھاياجانغا سالغان ئىككىنچى ئىران فىلىمى ھېسابلىنىدۇ.
بىزنى ئۆزئىچىگەئالغان دۇنيادىكى نۇرغۇن كىشىلەرنىڭ نەزىرىدە بىرسىرلىق ماكان ھېسابلىدىغان ئىران يىقىنقى يىللاردىن بۇيان ئاساسەن بالىلارتۇرمۇشىنى ئاساس قىلغان ئاددى ئەمما،كىشىنىڭ يۈرەك تارىنى چىكىدىغان بىر يۇرۇش كىنولىرى بىلەن ئۆزىنىڭ«ئىچكى دۇنيا»سىنى ئاشكارلاپ كەلمەكتە.

ئەگەرسىزتارۋە چوڭقۇرجىلغائاستىغاچۈشۈپ كېتىپ بەش كۈنگىچە ئۇيەردىن چىقىپ كېتىش ئىمكانىيىتى بولمىسابۇرىئالىققا قانداق يۈزلەنگەن بولاتتىڭىز؟
مەن سىزگە بۇ كىنونى تەۋسىيە قىلاي،ئەمما شەرتىم شۇكى سىزبۇنى كۆرۈپلا قويمايسىز،بەلكى بۇ كىنودا رول ئالسىز،ياق ئەڭ توغرىسى ئاشۇكەچۈرمۇشنى ئۆزھۇجۇدىڭىزدا تېتىيسىز…قىنى ئىنسان ئۈچۈن ھەربىر دەقىقىنىڭ ،ھەربىر نەپەسنىڭ قىممىتىنى ھېس قىلىپ باقايلى..