تىرىشچانلىق

مەن ئۆزۈمنى چۈشىنەلمەي كەتكەن چاغلىرىمدا، بىر مەخلۇقتەك ياشايمەن. ئۆز ھاياتىمنى چۈشەنگەن، قەتئىي ئىرادىگە كەلگەن ئىشنى قىلىۋاتقىنىمدا، ئادەمدەك ياشايمەن. مەن باشقىلارنىڭ تۇرمۇشىنى چۈشەنگەن ھەمدە باشقىلارنى سۆيگەن چېغىمدا بولسا خۇدادەك ياشايمەن.
تۇرمۇش بولمىسا، ياخشى بولۇپ ئۆزگىرىشمۇ مەۋجۇت بولمايدۇ. مەن ياخشىلىقنى قانداق بايقايمەن؟ پەقەت تۇرمۇش كەچۈرۈش جەريانىدىلا بايقىيالايمەن. ئالايلۇق، مەن يېڭى زەمبۇرۇغنى ئىزدەۋاتقىنىمدا، پەقەت ئورمانلىقتا بولساملا ئۇنى تاپالايمەن. مەن زەمبۇرۇغ تېرىۋېلىشىم كېرەك، يەنە نېمە دەپ ئورمانلىقتىن ئايرىلىمەن؟
مەست يۈرگەن سائىلغا بىر ئېغىز ئويلانغۇدەك گەپ قىلسىڭىز، ئۇنىڭ تەسىرى بەزىدە ھەتتا چوڭقۇر مەنىدىكى بەدىئىي ئەسەردىنمۇ ئېشىپ كېتىدۇ: بىز ئۆز ئىش-ھەرىكىتىمىزنىڭ قانداق نەتىجە بېرىدىغىنىنى ئويلاپمۇ باقمايمىز.
مەن تولىمۇ مۇھىم بىر ئىشنى قىلىشىم−ئۆز قەدىر-قىممىتىم بىلەن ئۆلۈشۈم كېرەك. بۇنداق قىلىش، ھەر بىر ئادەم ئۈچۈن ئېيتقاندا ئىنتايىن مۇھىمدۇر. ئىززەت-ئابرۇيى بىلەن ئۆلۈش ئۈچۈن سىز پاك، ھالال ياشىشىڭىز كېرەك. سىز 25 لەر ئەتراپىغا كەلگەندە بۇنى ئويلايسىز، ئەمما 81 دىن ئاشقاندا بۇنى تېخىمۇ چوڭقۇر چۈشۈنۈپ يېتىسىز.

8-ئاينىڭ 14-كۈنى