كەتمەن ساداسى

ئەي شائىرلار ئەركىنلىكنى كۈيلەڭلار!
ئەركىنلىك ئۇ ئادا بولماس بىر تىلەك...

ئۆكسۈيدۇ يۈرىكىم ئاھ ئۇرۇپ ئۈنسىز
قەدىمىي تارىخنى ئېلىپ ئېسىغا.
كۆز تىكىپ دات باسقان شەمشەر بىسىغا.

كىم ياشاشنى قىلمايدۇ ئارزۇ؟
كىم ھاياتتىن كېچىدۇ ئاسان؟

ئوقۇپ غەزەلنى ئۆرتەندى باغرىم
كۆكسۈمگە پاتقان خەنجەردە ئاھىم

چاقماق چېقىپ ئاسماندا پۈتۈن دۇنيا يانماقتا.
قاخشال بولغان توغراقمۇ ياندى ئاشۇ چاقماقتا.
دەريالارمۇ تاشقىندا دولقۇن ياساپ ئاقماقتا.
ئەمدى بىزگە بۇ دۇنيا ئۈمىد بىلەن باقماقتا.

گۈل ئەيلە مېنى، خار ئەيلىمە يارەب.
يەتكۈز مۇرادىمغا، زار ئەيلىمە يارەب.

يازدىم قەلبىمدە لاۋۇلداپ ھەۋەس.
بىر تىنىق چىقمىدى ئالسام مىڭ نەپەس.

نەسىردىننى ئۆز كۆڭلىدە
ئېشەك شۇنداق كۆندۈرەرمىش.

قوقاق بارمۇ راست گەپتە؟ ئاڭلىغانلار ئالايدى.
ئاق بۇلۇتتەك چىرايلار قىزارماستىن قارايدى.
سۇۋاداندەك قامىتىم سۇندى قېچىپ ئامىتىم،
باشقىلارغا كەڭرى يول مەن ماڭغاندا تارايدى.

ئانا، ئېيتىپ بەرگىن بىر چۆچەك.
بۇرۇنلاردا نىمىلەر بولغان؟