كەتمەن ساداسى

(«شەبنەم مۇنبىرى»گە يوللانغان «ئوقۇتقۇچى مۇنبەردە خۇدا» دىگەن شېئىرنى ئوقۇغاندىن كىيىن بۇ شېئىرنى يازغۇم كەلدى)

بۇ جاھاننىڭ ئىشىدا بىر قانۇنىيەت بار:
ئوخشىماس ھىچ مەۋجۇداتنىڭ ئىچى ۋە تېشى.
ھەممىمىزنىڭ ئاغزىدىغۇ ئىزگۈ نىيەت بار،
لېكىن قالتىس مۇرەككەپتۇر ئادەمنىڭ بېشى.

شېئىر ئۇنچە مۇقەددەس ئەمەس،
شائىرمۇ ھەم ئەمەس ئەۋلىيا.

ئارىمىزدا بىر تام بار . تىكەندۇر - تىكەن؟
كۆڭلىمىزدە بىر غەم بار . ئۆلۈمدۇر - ئۆلۈم؟

قار ياغدى بۇ يىلمۇ، سەن يوق يېنىمدا.
پۈركەندىم شۇ قەدەر ئاپئاق چېچەككە.

ماددىنى تولۇق بىل، ئاڭنى ئۇلۇغ بىل.
ئۆزۈڭنى دۇنياغا ئېتىلغان ئوق بىل.
تۇرقىدىن زۇلمەتكە ئوخشايدۇ بۇ تەن،
ۋە لېكىن روھنى سەن مەڭگۈ يورۇق بىل.

ئەي مېنىڭ ئانا تىلىم – ئۇيغۇر تىلىم
سەنسىز مەن ئۇيغۇر بولۇپ يۈرەلمەيمەن.

بەختكە ئىنتىلىپ ياشايمەن.
ئويلىرىم ئالەمنى كېزىدۇ.
كۆرىدۇ كۆزلىرىم ئەتىنى.
يۈرىكىم باھارنى سېزىدۇ

ۋەدىگە ۋاپا قىلماس ھەر دائىم مۇناپىقلار.
يىمەس بىۋاپالىقتىن ھىچ ۋايىم مۇناپىقلار