نۆۋەتتە 2012-يىللىق لوندون ئولىمپىك تەنھەرىكەت مۇسابىقىسى ئەنگىلىيەنڭ لوندون شەھىرىدە جىددىي ئۆتكۈزۈلۈۋاتىدۇ، بۇ يەنە لوندوننىڭ ئۈچىنچى قېتىم يازلىق ئولىمپىك تەنھەرىكەت مۇسابىقىسىنى ئۆتكۈزۈشى ھېسابلىنىدۇ. لوندون ئولىمپىك مۇسابىقىسى دەسلەپتە بىر خىل بىخەستەلىك ۋە ھەزىللىك بىلەن باشلانغان بولسا، ئەمدىلىكتە كىشىلەرگە جۇڭگو بىلەن ئامېرىكىنىڭ جەڭ مەيدانىدەك تەسىر بەرمەكتە. جۇڭگو بىلەن ئامېرىكا ماھىرلىرى ئۆزىنىڭ جېنىنى تىكىپ قويۇپ تۇرۇپ، ئالتۇن مېدال ئېلىش ئۈچۈن كۈرەش قىلماقتا.

ئىنگلىز تىلىدىن خەۋىرى بار ھەرقانداق كىشى «Olympic Games» دېگەن گەپنى چۈشىنەلەيدۇ، مەيلى بۇ گەپ تىلىمىزغا ھازىرقىدەك «ئولىمپىك تەنھەرىكەت مۇسابىقىسى» دەپ تەرجىمە قىلىنغان بولسۇن ۋە ياكى باشقىچە ئېلىنغان بولسۇن، بۇ تېگى-تەكتىدىن ئېلىپ ئېيتقاندا، بىر «ئويۇن» دىن ئىبارەت. ئەمما يېقىنقى يىللاردىن بۇيان ئولىمپىك ئۆزىنىڭ بۇ خاسلىقىنى پۈتۈنلەي يوقىتىپ، دۇنيادىكى دۆلەتلەرنىڭ جەڭ مەيدانىغا ئايلىنىپ قېلىۋاتىدۇ. ئولىمپىكقا قاتنىشىشتىكى بىردىنبىر مەقسەت ئالتۇن مېدال ئېلىش ، كىچىككىنە پەرق بىلەن ئالتۇن مېدال ئالالمىغان تەنھەرىكەتچىلەر «يارىماس» دەپ قارىلىۋاتىدۇ.

يېقىندا، ۋاڭيى تورى «ئالتۇن مېدال كەينىدىكى بەدەللەر» ناملىق بىر يۈرۈش رەسىملەرنى ئېلان قىلغان بولۇپ، بىز بۇ رەسىملەردىن ئولىمپىك مەيدانىدىكى تەنھەرىكەتچىلەرنىڭ كىچىك ۋاقتىدىن تارتىپ قانچىلىك ئېغىر مەشىق قىلىدىغانلىقىنى كۆرۈۋالالايمىز.
قېنى تورداشلار، سىلەرنىڭچە، بىر ئويۇنغا مۇشۇنچىلىك جېنىنى تىكىش، كىچىك بالىلارنى خۇددى ھايۋاننى خورلىغاندەك مەشىقلەندۈرۈش، كىچىككىنە پەرق بىلەن مېدال ئالالمىسا، ئۇنى يارىماسقا چىقىرىش توغرىمۇ؟ بۇ زادى ئويۇنمۇ، دۆلەتلەرنىڭ جەڭ مەيدانىمۇ ۋە ياكى ئۇزۇنغا سوزۇلغان ئالتۇن مېدال ئۇرۇشىمۇ؟