زور بايلىقلارنىڭ كۆپىنچىسى جاپالىق ئەجىردىن ئەمەس، بەلكى ھارامدىن كەلگەن.
ئەسلىدە، بايلىقنىڭ ئېشىشى سۆيگۈنىڭ ئېشىشىدىن دېرەك بېرەتتى. سۆيگۈ بايلىق بىلەن تەڭ بولمايلا قالماستىن بەلكى، بايلىق بىلەن تامامەن قارىمۇ-قارشى نەرسىگە ئايلاندۇرۇۋېتىلدى. سۆيگۈ-مۇھەببەتكە تايىنىپ ياشايدىغان ئادەم زور بايلىققا ئېرىشەلمەيدۇ، ئېرىشسىمۇ ساقلاپ قالالمايدۇ.
نامراتلار بايلارغا قارىغاندا، ئىچىدىن چىقىرىپ كۈلەلەيدۇ، ھەمدە بايلاردىن خۇشال-خۇرام ياشىيالايدۇ.
ئەگەر، ئادەم ئۆز روھىغا تايىنىپ ياشىسا، ئۇ ھالدا بايلىققىمۇ ھاجىتى چۈشمەيدۇ.
زېمىن بىزنىڭ ئورتاق ئانىمىز. بىز ئانىمىزنىڭ قورسىقىدىن بۇ زېمىنغا ئىڭەلەپ چۈشكەن مىنۇتتىن ئېتىبارەن، زېمىن بىزنى باغرىغا ئېلىپ، بىزنى تەربىيىلەپ چوڭ قىلىدۇ، تاكى بىز يەنە تۇپراق قوينىغا قايتىپ مەڭگۈلۈك ئارام تاپقانغا قەدەر. بىراق، شۇنداق بولسىمۇ، كىشىلەر يەنىلا ئالدى-ساتتى قىلغىلى بولىدىغان مال دېيىشىدۇ: «سېتىلىدىغان زېمىن، بازاردا ساتقىلى، سېتىۋالغىلى بولىدىغان زېمىن». زېمىن بىر ئادەم، بىر ئىرق ياكى بىر ئەۋلاد كىشىلەرنىڭ بايلىقى  ئەمەس، بەلكى ئۇ ئۆز ئۈستىدە ئولتۇراقلاشقان ۋە مېھنەت سىڭدۈرۈۋاتقان تالاي كىشىلەرگە تەئەللۇقتۇر.
−توماس كارلې

4-ئاينىڭ 10-كۈنى