بالىلارنىڭ ئورۇنسىز قىلمىشىغا قارىتا ئاتا-ئانىلارقانداق مۇئامىلىدە بولۇشى كېرەك؟

▲ناۋادا ئاتا- ئانىلارنىڭ بالىلارغا قويغان تەلىپى بەك يۇقىرى بولۇپ كەتسە، بالىلارنىڭ يۈكى ئېشىپ، دائىم جىددىيلىشىدىغان، شۇنداقلا ھەمىشە ئورۇنسىز جىدەل قىلىدىغان ھالەت شەكىللىنىدۇ، شۇنىڭ ئۈچۈن ئاتا-ئانىلار ئائىلىدە بالىلارنى تەربىيىلەش كۆز قارىشىنى ئۆزگەرتىپ، بالىلارنىڭ كۆڭلىدىكىنى بىلىشكە تىرىشىپ، بىر خىل تىنچ بولغان روھى كەيپىياتىنى ساقلىشى كېرەك.
▲ئاتا-ئانىلار بالىلارنىڭ ماددىي ئىھتىياجىنى قاندۇرۇشنى بالىلارنى ئۆگىنىشكە ئىلھاملاندۇردىغان ئۇسۇل قىلىۋالماسلىقى كېرەك. بۇخىل ئۇسۇل بىلەن تەربىيىلەنگەن بالىلارنىڭ ماسلىشىش ئىقتىدارى كۈچلۈك بولمايدۇ، ئوڭۇشسىزلىققا بەرداشلىق بېرىش كۈچى ئاجىز بولىدۇ. شۇنىڭ ئۈچۈن ئاتا-ئانىلار بالىلار بىلەن كۆپرەك پىكىر ئالماشتۇرۇپ، ماددى مۇكاپات بىلەن مەنىۋى مۇكاپاتنى بىرلەشتۈرۈشى كېرەك.
▲بالىلار ئورۇنسىز جىدەل قىلغان ۋاقىتتا، ئاتا-ئانىلار گەپ تېمىسى ۋە كەيپىياتىنى ئۆزگەرتىشى كېرەك، ياكى بولمىسا قەستەن سوغۇق مۇئامىلىدە بولۇپ، بالىلارغا بۇخىل ئورۇنسىز جىدەلنىڭ ھىچقانداق نەتىجىسى بولمايدىغانلىقنى ھېس قىلدۇرۇپ، ئۆزلىكىدىن بۇنداق يامان قىلىقىنى تۈگىتىشى لازىم.
▲بالىلارغا نىسپەتەن مۇۋاپىق بولغان مەغلۇبىيەت تەربىيىسى ئېلىپ بېرىش كېرەك. بۇنىڭ ئۈچۈن بىرىنچىدىن، مەقسەتلىك ھالدا بالىلارنىڭ قەلبىدە بەرداشلىق بېرىش ئىقتىدارىنى مەشىق قىلدۇرۇپ، ئۆز-ئۆزىنى تونۇش ئىقتىدارىنى يېتىلدۈرۈشكە دىققەت قىلىش كېرەك. ئىككىنچىدىن، بالىلاردا مۇستەقىل ھەرىكەت قىلىش ئىقتىدارىنى يېتىلدۈرۈش لازىم. ئۈچىنچىدىن، ئۆزىگە ئىشىنىش، ئۆزىنىڭ ئىرادىسنى كونترول قىلىش ئىقتىدارنى يېتىلدۈرۈش كېرەك.