ﺩﻩﺭﺩﻯ ﻳﻮﻕ ﻛﯩﻢ ﺑﺎﺭ ﺩﻩﻳﺴﯩﺰ ؟

 
 ..... ھا - ھا - ئىھا - ئىھا - ھا
-ﯞﺍﻳﺠﺎﻥ، ﻧﯧﻤﺎﻧﺪﺍﻕ ﯞﺍﺭﻗﯩﺮﺍﻳﺴﻪﻥ؟ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﯩﯔ ﻗﯘﻻﻕ-ﻣﯧﯖﯩﺴﯩﻨﻰ ﻳﻪﭖ؟-ﻗﻮﺷﻘﺎﺭﺟﺎﻥ ﺋﯧﺸﻪﻛﻨﯩﯔ ھەﻡ ﺋﯜﻧﻠﯜﻙ، ھەﻡ ﺳﻮﺯﯗﻕ ﺋﺎﯞﺍﺯﺩﺍ ھاﯕﺮﯨﺸﯩﺪﯨﻦ ﺗﯧﺮﯨﻜﯩﭗ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺩﻩﭘﺘﯘ. ﺋﯧﺸﻪﻙ ﺑﯩﺮﺩﻩﻡ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﻛﯧﺘﯩﭗ :
-ﯞﺍﻱ ﺋﯘﻛﺎ ﺩﻩﺭﺩ ﺩﯦﮕﯩﻨﻪ، ﺩﻩﺭﺩ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﯩﯔ ﺋﺎﯞﺍﺯﯨﻨﻰ ﺋﺎﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﻳﯘﻗﯘﺭﻟﯩﺘﯩﯟﯦﺘﯩﺪﯨﻜﻪﻥ.
ﻗﻮﺷﻘﺎﺭﺟﺎﻥ ﺑﯘ ﺳﯚﺯﻧﻰ ﺋﺎﯕﻼﭖ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ «ﺳﻪﺗﻨﯩﯔ ھاﻟﻰ ﭼﻮﯓ ﺩﻩﭖ، ﺗﯧﺨﻰ ﻣﺎﯞﯗﻧﯩﯔ ﻧﯧﻤﻪ ﺩﻩﺭﺩﻯ ﺑﻮﻟﻐﯩﻴﺪﻯ» ﺩﻩﭖ ﺋﻮﻳﻠﯩﺪﻯ ﯞﻩ :
-ﺋﯚﺯﯛﯕﮕﻪ ﺑﯧﻘﯩﭙﺮﺍﻕ ﺳﯚﺯﻟﯩﻤﻪﻣﺴﻪﻥ ﺋﺎﻛﺎ، ﺋﻪﺗﯩﮕﻪﻥ ﺋﯩﮕﯩﻤﯩﺰ ﺋﻮﺭﻧﯩﺪﯨﻦ ﺗﯘﺭﻣﺎﺳﺘﺎ ھاﯕﺮﯨﻐﯩﻠﻰ ﺗﯘﺭﯨﺴﻪﻥ، ﻳﯘﻣﯘﻟﯩﻤﯩﺴﺎﻡ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺘﺘﻰ، ﺩﻩﭖ ھوﻳﻠﯩﻨﻰ ﺗﻮﭘﺎ-ﭼﺎﯕﻐﺎ ﻛﯚﻣﯩﺴﻪﻥ، ﻣﻪﻳﻨﻪﺗﻠﯩﻜﯩﯖﻨﻰ ﺑﯩﺮ ﺩﯦﻤﻪﻱ، ﺗﯧﺨﻰ ﺳﯘﻧﻰ ﻛﯚﺭﺳﻪﯓ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﻐﺎ ﺑﯧﺮﯨﯟﯦﻠﯩﭗ ﺋﯩﺰﺍ ﺗﺎﺭﻣﺎﻱ ﺳﯩﻴﯩﺴﻪﻥ، ﺑﯘ ﻧﯧﻤﻪ ﻗﯩﻠﯩﻖ ﺋﻪﻣﺪﻯ ؟- ﺩﯦﺪﻯ .
ﺋﯧﺸﻪﻙ ﺑﯘ ﺳﯚﺯﻟﻪﺭﻧﻰ ﺋﺎﯕﻼﭖ ﺑﯧﺸﯩﻨﻰ ﺗﯚﯞﻩﻥ ﺳﯧﻠﯩﭗ ﺑﯩﺮ ھاﺯﺍ ﮔﻪﭖ ﻗﯩﻠﻤﺎﻱ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ :
-ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﻩ ﺋﯩﭽﻜﯩﻤﮕﻪ ﺋﯧﻴﺘﻤﯩﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﺳﯩﺮﯨﻢ ﺑﺎﺭ ﺋﯩﺪﻯ، ﺳﺎﯕﺎ ﺋﯧﻴﺘﯩﭗ ﺑﯧﺮﻩﻱ. ﻣﯧﻨﻰ ﺋﺎﺯﺭﺍﻕ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﭼﯜﺷﯜنۈپ قاﻻﺭﺳﻪﻥ، ﺋﺎﯕﻼﭖ ﺗﯘﺭ. ﻣﻪﻥ ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﻩ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﺟﺎﻧﯩﯟﺍﺭ ﺋﯩﺪﯨﻤﻜﻰ، ﺋﯜستۈمدﻩ ﺋﻪﭘﭽﯩﻠﮕﯩﻨﻪ ﺑﯩﺮ ﺟﯜﭖ ﻗﺎﻧﺎﺕ، ﻳﻪﺭﺩﻩ ﺧﻮﺷﺎﻝ ﺋﻮﻳﻨﯩﺴﺎﻡ، ﻛﯚﻛﺘﻪ ﺋﻪﺭﻛﯩﻦ ﭘﻪﺭﯞﺍﺯ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ، ھەﻣﻤﻪ ﺟﺎﻧﻠﯩﻘﻼﺭ ھۆﺭﻣﻪﺕ ﯞﻩ ھەﯞﻩﺱ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ھاﻳﯟﺍﻥ ﺋﯩﺪﯨﻢ. ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭ ﻣﯧﻨﻰ ھاﻣﺎﻗﻪﺗﻠﻪﺭﮔﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎﺗﻤﺎﺳﺘﯩﻦ ﺋﯧﺸﻪﻙ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎﻕ ﺩﻩﭖ ﺋﺎﺭﻣﺎﻥ ﻗﯩﻠﯩﺸﺎﺗﺘﻰ. ﺷﯘ ﻣﻪﺯﮔﯩﻠﺪﻩ ﻳﯧﻘﯩﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺋﯚﺗﻜﻪﻥ ﺗﺎﭘﺎنبېلىق:
-ﺋﺎﺩﺍﺵ ﻗﺎﻧﯩﺘﯩﯖﻨﻰ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﺗﯘﺭﺳﺎﯓ، ﺑﯩﺮﺩﻩﻡ ﺋﻮﻳﻨﯩﯟﯦﻠﯩﭗ ﺋﻪﭘﭽﯩﻘﯩﭗ ﺑﻪﺭﺳﻪﻡ-ﺩﯦﺪﻯ.
ﻣﻪﻥ ﻗﺎﻧﯩﺘﯩﻤﻨﻰ ﺑﯧﺮﯨﭙﺘﯩﻤﻪﻥ. ﻛﺎﺳﺎﭘﻪﺕ ﺳﯘﻧﯩﯔ ﺗﯧﮕﯩﮕﻪ ﺑﯩﺮ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪﻧﭽﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﭼﯩﻘﻤﯩﺪﻯ. ﻣﯧﻨﻰ ﺋﺎﻟﺪﺍﭖ، ﺩﺍﻏﺪﺍ ﻗﻮﻳﺪﻯ. ﻣﻪﻥ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﻳﯜﺯ ﻳﯩﻞ ﻗﺎﻧﯩﺘﯩﻤﻨﻰ ﺋﻪﭘﭽﯩﻘﯩﭗ ﺑﯧﺮﻩﺭ ﺩﻩﭖ ﺳﺎﻗﻠﯩﺪﯨﻢ. ﺑﯩﺮﺍﻕ ﺋﯘ ﻧﺎﺋﻪھلىلىكنى ﻗﯩﻠﺪﻯ. ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﻩ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺩﻭﺳﺘﻘﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺯﯨﻴﺎﺩﻩ ﺳﺎﺩﯨﻖ، ﯞﺍﭘﺎﺩﺍﺭﻟﯩﻘﯩﻤﺪﯨﻦ ﻛﻪﺗﺘﻰ. ﺷﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺑﯧﺮﻯ ﻗﻪﻳﻪﺭﺩﻩ ﺳﯘ ﻛﯚﺭﺳﻪﻡ ﺳﯩﻴﺪﯨﻢ، ھەﺗﺘﺎ ﻛﯚﯞﺭﯛﻙ ﺋﯜﺳﺘﯩﺪﻩ ﻣﺎﯕﺴﺎﻣﻤﯘ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﻐﺎ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﺋﺎﺷﯘ ﺑﯧﻠﯩﻖ ﺩﯦﮕﻪﻥ ھاﺭﺍﻣﻠﯩﻘﻨﯩﯔ ﺑﯧﺸﯩﻐﺎ ﺑﯩﺮﻧﻰ ﺳﯩﻴﯩﯟﯦﺘﯩﭗ ﻣﺎﯕﺎﻱ ﺩﻩﭖ ﻣﺎﯕﻐﯩﻠﻰ ﺋﯘﻧﯩﻤﺎﻱ، ھېچنىمىگە ﻗﺎﺭﯨﻤﺎﻱ ﺳﯩﻴﯩﯟﯦﺘﯩﭗ ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﻣﺎﯕﺪﯨﻢ. ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﻩ ﺋﯚﻣﯩﻠﻪﭘﻼ ﻳﯜﺭﯛﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﺑﯧﻠﯩﻖ ﻣﯧﻨﻰ ﺋﺎﻟﺪﺍﭖ ﺋﺎﻧﯩﻲ ﺗﺎﭘﻘﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﺎﺩﻩﻡ ﺗﯜﮔﯜﻝ ﭼﯜﻣﯜﻟﯩﻨﯩﯖﻤﯘ ﻣﯧﻨﻰ ﺑﻮﺯﻩﻙ ﻗﯩﻠﻐﯘﺳﻰ ﻛﯧﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﺪﻩﻙ، ﺑﻮﻟﯘﭘﻤﯘ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﺧﺎﻟﯩﺴﺎ ﺋﯘﺭﺩﻯ، ﺧﺎﻟﯩﺴﺎ ﺗﯩﻠﻠﯩﺪﻯ، ﻣﯩﻨﺪﻯ، ھاﺭﯞﯨﻐﺎ ﻗﺎﺗﺘﻰ، ﺳﺎﭘﺎﻥ ﺳﯚﺭﻩﺗﺘﻰ .
ﻣﻪﻧﻤﯘ ﺳﻪﯞﺭ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ. ﺋﺎﺗﺘﻪﻙ ﻳﻪﻡ ﺧﯩﻠﻠﯩﻤﯩﺪﯨﻢ، ﻛﺎﻟﯩﺪﻩﻙ ﻛﯚﭖ ﻳﻪﯞﺍﻟﻤﯩﺪﯨﻢ. ﻛﺎﻻ ﻗﯩﻼﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺋﯩﺸﻨﻰ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ، ﺋﺎﺕ ﭼﯩﺪﯨﻴﺎﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺟﺎﭘﺎﻻﺭﻏﺎ ﭼﯩﺪﯨﺪﯨﻢ. ﺋﯩﺸﻘﯩﻠﯩﭗ، ﻣﯧﻨﻰ ﺑﻪﻛﻼ ﺧﺎﺭﻻﺷﺘﻰ. ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺋﺎﺷﯘ ﺳﺎﺩﺩﯨﻠﯩﻘﯩﻢ. ﺋﯘﻛﺎﻡ ﻗﻮﺷﻘﺎﺭﺟﺎﻥ، ﺑﯘ ﺩﻩﺭﺩﻟﻪﺭﮔﻪ ﻣﻪﻥ ﻧﯧﻤﻪ ﺩﻩﻱ، ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﭼﯩﺪﺍﻱ ..... ھا- ھا - ئىھا - ئىھا - ھا -ھا -
ﻗﻮﺷﻘﺎﺭﺟﺎﻥ ﺋﯧﺸﻪﻛﻨﯩﯔ ﺑﯘ ﺩﻩﺭﺩﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﺎﯕﻼﭖ ﻧﯧﻤﻪ ﺩﯦﻴﯩﺸﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﻪﻟﻤﻪﻱ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﻗﺎﭘﺘﯘ .
 
ﻣﻪﻧﺒﻪ : «ﻣﯩﺮﺍﺱ» ﮊﻭﺭﻧﯩﻠﯩﻨﯩﯔ 2005-ﻳﯩﻠﻠﯩﻖ 3-ﺳﺎﻧﯩﺪﯨﻦ ﺋﯧﻠﯩﻨﺪﻯ .