ياز كۈنلىرىنىڭ بىر چۈشتىن كېيىنلىكى ، ھاۋا بەك ئىسسىپ كېتىپتۇ ، ئۇ نۇرغۇن يەرلەرگە بېرىپ بىر ئاز ھېرىپ قاپتۇ ۋە بىرەر يەرنى تېپىپ مۈگدىۋالماقچى بوپتۇ . ئۇ شاخلىرى زىچ ، يوپۇرماقلىرى بولۇق ئۆسكەن بىر تۈپ ئەنبەھ دەرىخىنى كۆرۈپ قاپتۇ .دەرەخ تۈۋى سالقىن بولغاچقا ئۇ قالپاق قاچىلانغان سىۋەتنى يېنىغا قويۇپ ، ئەنبەھ دەرىخىگە يۆلەنگىنىچە ئۈگدەشكە باشلاپتۇ . بەك ھېرىپ كەتكەنلىكتىن تاتلىق ئۇيقىغا كېتىپتۇ . بىراق ئۇ ئۇيقىدىن ئويغىنىپ قارىسا سېۋەتتىكى قالپاقلارنىڭ بىرىمۇ يوق .
-ھەي ، نەس باستى- دە،-كەرىم قاتتىق خاپا بولۇپ كېتىپتۇ، -ئوغرى نېمىشقا مېنى كۆزلەپ قالغاندۇ؟
ئۇ بېشىنى كۆتۈرۈپ شۇنداق قارىسا دەرەخ ئۈستىدە سانجاق-سانجاق مايمۇنلار تۇرغۇدەك . ھەر بىر مايمۇننىڭ بېشىدا ئۇنىڭ قالپىقى بار ئىكەن . ئۇ مايمۇنلارغا قاراپ بار ئاۋازى بىلەن ۋارقىراپتۇ ، مايمۇنلارمۇ ئۇنىڭغا جاۋابەن چىقىرشىپتۇ . ئۇ مايمۇنلارغا قاراپ ھەييارلىق قىلىپتۇ ، نەتىجىدە ھەييارلىق قىلىشقا مايمۇنلار ئۇنىڭدىنمۇ بەك ئۇستا ئىكەن . ئۇ ئاخىرى ئۇلارغا قارىتىپ تاش ئېتىپتۇ ، مايمۇنلار بولسا ئەنبەھلەرنى ئۈزىۋېلىپ ئۇنىڭغا قارىتىپ ئېتىپتۇ ، ئەنبەھلەر خۇددى يامغۇر تامچىلىرىدەك ئۇنىڭ بەدىنىگە تاراسلاپ تېگىشكە باشلاپتۇ.
ئىز تورى ئىز تورى ئىز تورى ئىز تورى ئىز تورى ئىز تورى ئىز تورى ئىز تور
كەرىم ئامالسىز ئاچچىقىدا بېشىدىكى بۆكىنى ئېلىپ يەرگە قارىتىپ غەزەپ بىلەن ئېتىپتۇ . كىم بىلسۇن، ھېلىقى مايمۇنلارمۇ ئۇنى دوراپ بېشىدىكى قالپاقلىرىنى يەرگە قارىتىپ ئېتىپتۇ . كەرىم ھەم ھەيران ھەم خوشال بوپتۇ ، دەرھال بېرىپ قالپاقلارنى يىغىپ سېۋىتىگە سېلىپتۇ-دە، يولىغا راۋان بوپتۇ.
50 يىلدىن كېيىن كەرىمنىڭ نەۋرىسى ئاباد بوۋىسىنىڭ كەسپىگە ۋارىسلىق قىلىپ سېۋەت كۆتۈرۈپ يېزا–كەنتلەر ئارىسىدا قاتراپ قالپاق سېتىش سودىسىغا كىرىشىپتۇ.
ياز ئايلىرىنىڭ بىر چۈشتىن كېيىنلىكى ھاۋا بەك ئىسسىپ كېتىپتۇ ، ئۇ نۇرغۇن يەرلەرنى ئايلىنىپ بەك ھېرىپ كېتىپ ، ئازراق مۈگدىۋالماقچى بوپتۇ . ئۇ شاخلىرى زىچ ، يوپۇرماقلىرى بولۇق ئۆسكەن بىر تۈپ ئەنبەھ دەرىخىنى كۆرۈپ قاپتۇ. دەرەخ تۈۋى سالقىن بولغاچقا ئۇ قالپاق قاچىلانغان سېۋەتنى يېنىغا قويۇپ ، ئەنبەھ دەرىخىگە يۆلەنگىنىچە ئۈگدەشكە باشلاپتۇ . بەك ھېرىپ كەتكەنلىكتىن تاتلىق ئۇيقىغا كېتىپتۇ . بىراق ئۇ ئۇيقىدىن ئويغىنىپ قارىسا سىۋەتتىكى قالپاقلارنىڭ بىرىمۇ يوق.
ئاباد ئەتراپتىن يۈتكەن قالپاقلارنى ئىزدەشتۇرۈپ ، شۇنداق بېشىنى كۆتۈرۈپ قارىسا دەرەخ ئۈستىدە سانجاق-سانجاق مايمۇن ، ھەر بىر مايمۇننىڭ بېشىدا قالپاق بار ئىكەن .
ئاباد قانداق قىلىشنى بىلەلمەي قاپتۇ ، ئەمما ناھايىتى تېزلا بوۋىسى ئېيتىپ بەرگەن ئەخمەق مايمۇنلارنىڭ قالپاقنى ئېتىپ بەرگەن ھېكايىسى يادىغا يېتىپتۇ .
-توغرا، تاپتىم، -دەپ ئويلاپتۇ ئاباد، -مەن نېمىشقا بوۋامنى دوراپ بۇ مايمۇنلارنى ئەخمەق قىلىپ قالپاقلارنى قايتۇرۋالمايمەن .
شۇنىڭ بىلەن ئاباد مايمۇنلارغا قول پۇلاڭلىتىپتۇ ، مايمۇنلارمۇ ئۇنىڭغا قوللىرىنى پۇلاڭلىتىپتۇ ؛ ئۇ ئۇسسۇل ئويناپتۇ، مايمۇنلارمۇ ئۇسسۇل ئويناپتۇ ؛ ئۇ قۇلىقىنى سوزۇپتۇ ، مايمۇنلارمۇ ئوخشاش ھەرىكەت قىپتۇ ؛ ئۇ ئوڭ قولىنى كۆتىرىپتىكەن، مايمۇنلارمۇ ئوڭ قولىنى كۆتىرىپتۇ ، پەيت كەلدى دەپ بىلگەن ئاباد بېشىدىكى قالپىقىنى يەرگە قارىتىپ ئېتىپتۇ.
دەل شۇ چاغدا بىر مايمۇن دەرەختىن ئۇچقاندەك چۈشۈپ ئاباد يەرگە ئاتقان قالپاقنى ئېلىۋېلىپ يەنە شۇنداق تېزلىكتە دەرەخكە يامىشىپ چىقىپ كېتىپتۇ . ئاباد گاڭگىراپلا قاپتۇ ، بۇ ۋاقىتتا دەرەختىكى بارلىق مايمۇنلار ئاغزىلىرىنى يوغان ئېچىشىپ كۈلۈپ كېتىپتۇ ۋە مۇنداق دەپتۇ.
- مېنىڭلا بوۋام بار دەپ ئويلىغانمىدىڭ ، ئەخمەق .
خالىدە ئوسمان تەرجىمىسى