ئاتا-ئانىنىڭ بالا تەربىيلەشتىكى مەسئۇلىيىتى

ئاتا - ئانىلار بالىلارنىڭ تۇنجى ئۇستازى، شۇڭا بالا تەربىيەلەشتە ئاتا- ئانىلارنىڭ مەسئۇليىتى ئەڭ مۇھىم. مۇشۇ «مۇھىم» لىق بالا تەربىيەلەشتە ئاتا -ئانىلارنىڭ تۇنجى جاۋابكار ئىكەنلىكىنى بەلگىلىگەن.
   ئەھۋال شۇنداق ئىكەن، ئاتا - ئانىلار بالىلارنىڭ ئۆسۈپ يېتىلىشىدە قانداق رول ئوينىشى كېرەك؟ پەرزەنتلىرىدىن زور ئۈمىدلەرنى كۈتىدىغان ئاتا - ئانىلار بىلىپ - بىلمەيلا مائارىپ قانۇنىيتىنى بالىلارنىڭ ئۆسۈپ يېتىلىش قانۇنىيىتىنىڭ قارشى تەرىپىدە قويۇۋالىدۇ. بۇنىڭ بىلەن ئاتا - ئانىلار تەرسا، جاھىل كۈچكە ئايلىنىدۇ - دە، بالا تەربىيەلەشتە مەغلۇب بولىدۇ. ئەمەلىي پاكىتلار شۇنى ئىسپاتلىدىكى، ئاتا - ئانىلارنىڭ بالىلاردىن كۈتىدىغان ئۈمىدى بەك يۇقىرى بولۇپ كەتسە، بالىلار ئۇنىڭغا بەرداشلىق بېرەلمەيدۇ، مائارىپچىلارمۇ ئاتا - ئانىلارنىڭ كۈتكەن يېرىدىن چىقالمايدۇ. ئاتا - ئانىلار بالىلىرىمنى ياخشى تەربىيەلەيمەن دەيدىكەن، ئالدىدا ئۆزىنىڭ پىسخىك ھالىتىنى تەڭشىشى، شۇ ئاساستا بالىلارغا يېتەكچىلىك قىلىشى كېرەك. چۈنكى، ئاتا - ئانىلارنىڭ نورمال پىسخىك ھالىتى بالىلارنىڭ پىسخىكىسىغا تەسىر كۆرسىتىدۇ، ئاتا - ئانىلارنىڭ سەۋىيەسى مائارىپنىڭ سۈپىتىنى بەلگىلەيدۇ. ئەمەلىيەت شۇنى ئىسپاتلىدىكى، پەرزەنتىدىن كۈتىدىغىنى مۇۋاپىق بولغان ئاتا - ئانىلار تەربىيەلىگەن بالىلار پەرزەنتىدىن كۈتىدىغىنى يۇقىرى بولغان ئاتا - ئانىلار تەربىيەلىگەن بالىلارغا قارىغاندا كۆپ قابىلىيەتلىك بولۇپ يېتىشكەن. ئەگەر بالىنىڭ ئۆگىنىش نەتىجىسى ياخشى بولمىسا، ئاتا - ئانىلار مەكتەپكە بېرىپ ئوقۇتقۇچىنى ئىزدەپ بالىسغا دەرس تولۇقلاپ بېرىشنى ئويلايدۇ. ئۇنداقتا، ئاتا - ئانىلار ئۆزى نېمە قىلىدۇ؟ ئاتا - ئانىلار بالىلارنىڭ يېمەك - ئىچمەك، تۇرالغۇ ۋە تۇرمۇشىنى ئورۇنلاشتۇرىدۇ، بۇ قارىماققا ھەقلىقتەك كۆرۈنىدۇ. لېكىن ئاتا - ئانىلار شۇنى دەستەك قىلىۋېلىپ ئۆزى بىلىپ - بىلمەيلا بالىلىرىغا تەربىيە بېرىش مەسئۇلىيىتىدىن ۋاز كېچىدۇ. ھازىر كۆپىنچە ئاتا - ئانىلار ئالىي مەلۇماتلىق، شۇڭا ئۆزى تەربىيە بەرسىمۇ بولىدۇ. لېكىن بالىلارنىڭ ئۆگىنىش نەتىجىسىگىلا ئەھمىيەت بېرىپ، ياخشى ئادەت يىتىلدۈرۈشىگە سەل قاراشقا بولمايدۇ.
   قىسقىسى، ھەرقانداق ئاتا - ئانا ئۈچۈن بالىنى قانداق تەربىيەلەشنى بىلىش بەكمۇ مۇھىم، شۇڭا ئاتا - ئانىلار ئالدى بىلەن ئۆزلىرىنىڭ نەزەر دائىرىسىنى كېڭەيتىشى، ئۆزىدىكى مەسئۇلىيەت توغرىسىدا ئويلىنىپ تۇرۇشى، ئاددىي تەربىيە ساۋاتلىرىغا توشۇق بولۇشى كېرەك. شۇنداق بولغاندا كېيىن «ئاپلا» دەپ قېلىشنىڭ ئالدىنى ئالغىلى بولىدۇ.