ئايزىتنىڭ جاۋاپ مۇشائىرسى(18)

جۈپلەشتى كېچىنىڭ ئۇزۇن كىرپىكى،

چىقمىغان يۇلتۇزغا ئۈمۈدسىز قاراپ.

ئۆرلەيدۇ بۇلۇتلار سامان يولىغا،

رومانتىك خىيالغا ئۆزىنى چىلاپ.

ئاسماننىڭ باغرىدا يۈرۈيمەن غېرىپ،

ئاق،قارا بۇلۇتلار سىرىمنى بىلمەس.

ئويلايمەن بىر نەپەس كەلسە شوخ شامال،

سۆزلىسەم ئۇنىڭغا سىرىم تۈگىمەس.

تىلىدىم شامالنىڭ ئامانلىقىنى،

ياپراقنى سايە قىپ ،پىنھان پىچىرلاپ.

تۇيىمەن تىنجىقنى باھانە قىلىپ،

تۇرغاندۇ شامالمۇ ،يامغۇرنى ساقلاپ.

شامال ھەم يامغۇرنىڭ قىيالماسلىقى،

تۇيغۇمنى شاخلىتىپ بېرەر ئېزگۈلۈك.

يامغۇرنىڭ تېۋىشى شۇنچە سۆيۈملۈك،

شامالنىڭ قەدىمى ۋاقىتتىن ئىتتىك.

مېنىڭ يىگىرمىنچى پارچە مۇشائىرەم

كېچىنىڭ كىرپىكى جۈپلەشكەن چاغدا،

لەۋلىرى كۈندۈزنى چىللار توختىماي.

چىقمىغان يۇلتۇزمۇ چىقىدۇ بىركۈن،

ئۈمىدنىڭ يۇلتۇزى ئۆچمەس پارلىماي.

بىر مەزگىل غېرىبلىق سۈرسىمۇ دەۋران،

بۇلۇتلار ھەرگىزمۇ توسالماس ئاينى.

خىيالنىڭ يىپلىرى بولسىمۇ مەۋھۇم،

ئايلىنىپ تاپقۇسى كۆزلىگەن جاينى.

ئويلايمەن ھەر نەپەس يامغۇر ھىدىنى،

ئاسماندا كۆرسەممۇ بىر پارچە بۇلۇت.

ئويلىغىن پەقەتلا ۋىسال پەيتىنى،

ھىجرانلىق كۈنلەرنى ئامال بار ئۇنۇت.

تۇيغۇڭدا شاخلىتىپ ئىزگۈ كۈيلەرنى،

ياڭراتقىن ۋىسالنىڭ شەنىگە مۇقام.

سۆيگۈمىز بېغىدىن پىشقان مىۋىلەر،

ياسايدۇ شۇ دەمدە لەززەتلىك قىيام.

يامغۇرنىڭ تىۋىشى ئاڭلانغان ۋاقىت،

شامالنىڭ قەدىمى چىقىرار قانات.

يېشىلىپ تۈگىمەس سىرلارنىڭ تەكتى،

باشلىنار يېڭىچە سۈيۈملۈك ھايات.

ئايزىتنىڭ جاۋاپ مۇشائىرسى(19)

سۈزۈك سۇ تاشلارغا سىرىنى تۆكۈپ.

دەرەختىن تاشلارنى تۇرار قىزغىنىپ،

شامالسىز  دەرەخنىڭ چاچلىرى چۇۋۇق.

قارايدۇ يېنىغا غەمكىن موڭلۇنۇپ،

باراقسان دەرەخنىڭ چۇۋۇق چېچىغا ،

قاراپلا ئىچىمدىن ئۆرلىدى ھەسرەت،

قولۇمنى تاغاق قىپ تارىدىم سىلىق.

شامالنى سېغىنىپ ئەسلىدىم رەت-رەت.

پورەكلەپ ئىچىلغان  ئارمانلىرىمدىن.

ھىجراننىڭ پۇرىقى تۇرىدۇ تاراپ،

تۇپراققا سېڭىشتى ئېغىر جۇدالىق.

شامالنىڭ قەدىمى كەلگەچ يىقىنلاپ،

سەن سۈرگەن بولۇتنىڭ يۆنىلىشىدىن ،

ئويلۇدۇم سەن دېگەن ۋىسال پەيتىنى.

چۈشتۈم يېنىڭغا بولۇپ ئاق يامغۇر،

ئىسرىقدا قايتماقچى بولغان يولۇمنى.

مېنىڭ يىگىرمە بىرىنچى پارچە مۇشائىرەم

دەرەخنىڭ چۇۋۇلغان ئاشۇ چېچىنى،

تارىماق بولغانتىم تارغىقىم بىلەن.

بىلمەيمەن نېمىشقا تاشلىدىم چۇۋۇپ،

ئۆزىنى ئۇنۇتقان بارمىقىم بىلەن.

سەن كېلىپ يۇيمىساڭ ئۇنىڭ چېچىنى،

تارغىقىم قانداقمۇ ئۆتسۇن ئۇنىڭغا؟

پاخپىيىپ،ساڭگىلاپ تۇرسا ھەمىشە،

كىمنىڭمۇ نەزىرى چۈشسۇن ئۇنىڭغا؟

ئەكەلدىم پايانسىز چۆللەرنى ئارىلاپ،

بىر قۇچاق ئادراسمان ئەجەپ خۇشپۇراق.

كۈندۈزدە توختىماي سالدىممەن ئىسرىق،

كېچىدە ياقىتىممەن يولۇڭغا چىراق.

كەلگەنسەن ئويلىما، قايتىپ كېتىشنى،

ئارمانغا ھىجراننىڭ ھىدىنى قوشما.

گەر بۇلۇت يامانلاپ قالسا سېنىڭدىن،

بولدىلا ئۇنىڭمۇ يولىنى توسما.

ئويلىغىن پەقەتلا ۋىسال پەيتىنى،

سۆيگۈدە تولۇقلاپ روھىڭغا دەرمان.

پىشقاندا بىر كۈنى ۋاقىت-سائەتى،

چۈشىدۇ بىزگىمۇ خۇدادىن پەرمان.

شۇ چاغدا بىرلىكتە ئۆرۈپ قويىمىز،

دەرەخنىڭ چۇۋۇلغان سۇمبۇل چېچىنى.

قويىمىز دەريانىڭ يۈزىنى يۇيۇپ،

تۈزەيمىز تاغلارنىڭ مايماق قېشىنى.

تۇپراققا سىڭىشىپ كەتكەن جۇدالىق،

ئۇنىدۇ قايتىدىن قىزىل گۈل بولۇپ.

ياشايمىز ۋىسالنىڭ باغلىرى ئارا،

ئاقىدۇ تۇمۇردا بەختىمىز تولۇپ.

ئايزىتنىڭ جاۋاپ مۇشائىرسى(20)

 كۈز بۇلۇتى ئۆرلىگەندە پەرىشان،
سۈكۈتكە چۆمىدۇ بىر ئەزىم خىيال.
تىمتاسلىق ئىچىدىن يۇلقۇنۇپ چىقىپ،
يامغۇرنىڭ يولىنى ئەگىيدۇ شامال.

ئۆزگىچە تۇيغۇنى سۆزلەيدۇ لەيلەپ،
يامغۇرغاچىلاشقان توپ-توپ بۇلۇتلار.
قۇمساڭغۇ يوللارنىڭ ھەسرەتلىرىنى ،
سۆزلىشىپ تورىدۇ قېرى يانتاقلار.

توغراقنىڭ غولىغا يۆلەندىم ئېغىر،
قەلبىمنى مىسكىنلىك قىلماقتا قامال.
ئىزلارنى كۆمەي دەپ ئۇچقان قۇم ئارا،
ئۆتمەكتە ئالدىمدىن يېگانە ھىلال.

يامغۇرنىڭ پۇرىقى كەلسە يېنىڭغا،

قەلىبلەر يولىدا مەيىن كەل كۈلۈپ.

كۆك ئاسماندا رەڭدار بۇلۇت ئۆرلىسۇن،

شامال،يامغۇر ھجرانىنى ئۆچۈرۈپ.

مېنىڭ يىگىرمە ئىككىنچى پارچە مۇشائىرەم

كۈز شامىلى ئالماق بولۇپ دەردىنى،

دەرەخلەرنى ساۋاپ كەتتى بىردىنلا.

يۇپۇرماقلار غازان بولدى سارغىيىپ،

سەرسانلىققا بولدى ئاخىر مۇپتىلا.

ئۆزگە يۇرتنىڭ دىدارىنى سېغىنىپ

قارلىغاچلار تاشلاپ ماڭدى باھارنى.

كېپىنەكلەر كىرىش ئۈچۈن ئۆچەككە،

رەنجىتمەكتە كۆڭلى سۇنۇق گۈلزارنى.

دۈگدىيىشىپ بۇلۇتلارمۇ شۇ دەمدە،

تاغ كەينىگە ئاتتى ئېغىر تېنىنى.

دەريالارمۇ چىقتى ئۇزۇن سەپەرگە،

قىيالماستىن سۆيۈپ ئوتتەك قېنىنى.

كۈچەپ-كۈچەپ نەپەس ئالدى توغراقمۇ،

يىلتىزىغا يىغماق بولۇپ مادارنى.

تاڭ سەھەرنى كۈيلەپ ماڭغان شامالمۇ،

بۇزدى شۇنداق راھەتبەخش ئۇدارنى.

يامغۇر چۆكتى سۈكۈت بىلەن خىيالغا،

ھەسرىتىنى ئۆز-ئۆزىگە پىچىرلاپ.

تىتىرمەكتە شامال تېنى ئەندىكىپ،

قىش ھارۋىسى يىتىپ كەلگەچ غىچىرلاپ.

قىيالماستىن قىلدى خىتاپ يامغۇرمۇ،

ئاسمانلارغا ھىجىرانىمنى ئۆچۈر دەپ.

يازدى مەكتۇپ شامال ئەركە پەسىلگە،

سۆيگۈمىزگە بەرگىن ئۇزۇن ئۆمۈر دەپ.

ئەزىم خىيال دولقۇنلىتىپ چۈشلەرنى،

جۈيلۇپ چىقتى ”يامغۇر“دېگەن ئاۋازنى.

ئاشىق تۇيغۇ لەيلەپ يۈرۈپ ئاسماندا،

تىللىماقتا بالدۇر كەلگەن ئايازنى.

باياۋاندا ”ئۈمىد“دېگەن بىر بوۋاي،

ئېچىۋەتتى ئۇخلاپ قالغان بۇلاقنى.

ئىككىمىزنى سىزماق بولۇپ ھېلال ئاي،

تەڭشىمەكتە ۋىسال ئاتلىق بوياقنى.

ئايزىتنىڭ جاۋاپ مۇشائىرسى(21)

چۈشۈمدەكلا سوزولغان يوللار،

دەرەخلەرگە ھەمراھدۇر يىقىن.

ئاپپاق ،قىزىل يول بەلگىسى يوق،

خىلۋەت يولدا يۈرۈيمەن غەمكىن.

سېغىنىش رەڭ يىيىلار ئاستا،

بوقۇلدىغان ھىجراننى سۈرۈپ.

ئۈتۈپ كەتتى جىمجىت بىر كۈنۈم،

شامال يازغان مەكتوبنى كۈتۈپ.

شامال كېلەر قايسى يول بىلەن،

قىياس قىلدىم نەچچە-نەچچە خىل.

گۇگۇمدىكى ئاداققى نۇردەك،

كۈلۈپ تۇرۇپ يىغلىماقتا دىل.

تۇنۇش ئىزنى قالدۇرۇپ يەنە،

ئارمان بىلەن قايتتىم ئۆيۈمگە.

غىچىرلىغان قىشنىڭ ھارۋىسى،

پاتتۇرماقتا كېچەمنى دەرتكە.

روجەكتىمۇ تۈنىمىدى ئاي،

ئېلىنمىدى كۆزۈمگە ئۇيقۇ.

ماڭا يىقىن كۆرۈنمەس جايدىن،

شامالدەكلا كىلەر بىر تۇيغۇ.

مەن يامغۇرمەن ،سەنمۇ ھەم شامال،

شاخلىماقتا خىيال ئىچىمدە.

نەمدەلگەندە يۇمشاق ياستۇقۇم،

شېئر يازدىم تەنھا بىر كېچە.

مېنىڭ يىگىرمە ئۈچىنچى پارچە مۇشائىرەم

كۈلۈپ تۇرۇپ يىغلىغاندا دىل،

مىسكىنلىككە چىلاندى يۈرەك.

يامغۇر ئارىلاش ئەسنىدى شامال،

خىياللىرى پىشمىغان تەنتەك.

دەرتكە پاتقان كېچە قوينىدا،

توختىماستىن يۈردۈم غۇيۇلداپ.

يولدىن ئازغان يۇمران باچكىدەك،

تىنماي سايراپ چىقتىم بۇقۇلداپ.

ئىزلاپ مېڭىپ تونۇش ئىز بىلەن،

ئاسمان بىلەن قالدىم دوقۇرشۇپ.

مېنى كۆرگەن قارا بۇلۇتلار،

ھەسەت بىلەن كەتتى غۇدۇرشۇپ.

باشقىلارغا تۇيدۇرماي تۇرۇپ،

مەكتۇبىمنى بەردىم ئاسمانغا.

تاڭ سەھەردا بەرگىن بۇنى دەپ،

شامال كۈتۈپ ياتقان رەيھانغا.

يامغۇر بېشى تەگكەن ياستۇققا،

ئېسىپ قويدۇم يېپيېڭى ئۇيقۇ.

نەمدىمەكتە لېۋىمنى جىمجىت،

يامغۇردەكلا ياپيېشىل تۇيغۇ.

تۈن كېچىدە يازغان شېئىرىمنى،

تاغ كۆكسىگە بىرمۇبىر ئويدۇم.

تاقىتىمدىن ئېچىلغان گۈلنى،

ئارمان بىلەن يولۇڭغا قويدۇم.

سىزىپ چىقتىم زېمىن باغرىغا،

تۇمۇرۇمدىن قىزىل خەرىتە.

ئۇچىرىشارمىز بىر كۈنى خوشال،

خىلۋەت يولدا يۈرگەن مەلىكە.

2011-يىلى 11-ئاينىڭ 28-كۈنىگىچە يېزىلغان مۇشائىرلەر