ئىز تورىدا ئىزلىرىمىز قالسۇن!
گاھى چاغلاردا خوتۇنۇم نارازى بولۇپ:
-سىلى بىر ئۆمۈر كىتابقا تويماي ئۆتۈپ كېتىدىغان ئوخشايلا،نەگە قارىسا كىتاب،يا ئۆينى بېزەيلى دېسەك ئۇنىمايلا،تاپقان پۇللىرىغا كىتاب ئالىلا،قارىسىلا،قوشنىلارنىڭ ھەممىسى ئۆيلىرىنى بېزەپ بولدى،بىزنىڭ ئۆيىمىزلا ئۆز پېتى،شۇڭا باشقىلارنى ئۆيگە باشلاشتىنمۇ نومۇس قىلىمەن،ھازىر دېگەن قاپاق پۇل ئەمەس، باراڭ پۇل!-دەيتتى.مەن ھەر قېتىم ئۇنىڭ بۇنداق گەپلىرىنى ئاڭلىغاندا كۈلۈپ قويۇپ،ئارتۇق بىرنېمە دېمەيتتىم.
بۈگۈن چۈشلۈك تاماق ۋاقتىدا،خوتۇنۇمنىڭ يەنە ئاغزى ئېچىلدى:
-ماڭا قارىسىلا ئاتىسى،ماۋۇ ئۆينى قاچان بېزەيمىز؟بۇ ئۆيگە كۆچۈپ كەلگىلى بەش يىلدىن ئاشتى،باشتا قانداق بولسا ھازىر شۇ پېتى ! ئىز تورى بەك ياخشى
مەن ئۇنىڭ بۇ گېپىدىن سەل ھەيران بولۇپ سورىدىم:
-بۈگۈن ئۆي بېزەپ چۈش كۆرۈپ قالدىڭمۇ نېمە؟ئۆزۈڭچە نېمانداق تولۇمدىن توقماق چىققاندەكلا يەنە ئۆي بېزەشنىڭ گېپىنى قىلىپ قالدىڭ؟
خوتۇنۇم تازا بىر ئالىيىپ قارىۋەتكەندىن كېيىن :
-سىڭلىمنىڭ تويىنى قىلغىلى ئىككى ئايدىن ئاشتى،مەن چوڭ ئاچىسى بولغاندىن كېيىن سىڭلىمنى قېيىنئانىسى ۋە تۇغقانلىرى بىلەن قوشۇپ ئۆي كۆرسىتىۋالمىسام بولماس،ئۇنداق قىلمىسام سىڭلىمنىڭ قېيىنئانىسى بىلەن ئېرىنىڭ ئالدىدا يۈز-ئابرويى بولماس!
-سىڭلىڭنىڭ ئابرويى بىزنىڭ ئۆي كۆرسىتىشىمىز بىلەن مۇناسىۋەتلىك بولسا ئۆي كۆرسىتىۋالمامسەن ،داستىخاننى ئوبدان سېلىپ،ئۇلارنىڭ كۆڭلىنى ئالساڭ بولىدىغۇ،ئاچاڭ ئۆي كۆرسەتمىدى دەپ سىڭلىڭنى ئېرى يەنە ئەتە-ئۆگۈن ئاناڭنىڭ ئۆيىگە يولغا سېلىپ قويمىسۇن!-دېدىم سەل جۇدۇنۇم تۇتۇپ،-ئۇلار ھەقاچان بىزنىڭ ئۆينىڭ بېزىلىش ئەھۋالىنى تەكشۈرگىلى كەلمەس؟ ئىز تورىدا ئىزلىرىمىز قالسۇن!
-سىلى ئۇنداق دېگەنلىرى بىلەن سىڭلىمنىڭ قېيىنئانىسى كېلىنىمىزنىڭ ئاچىسىنىڭ ئەھۋالى تايىنلىق ئىكەن ،ئۆيىدە كىتاب-ژۇرنالدىن باشقا نەرسە يوق ئىكەن دەپ قالمامدۇ ؟-دېدى.
خوتۇنۇمنىڭ بۇ سۆزلىرى سەل ئوغامنى قايناتتى :
-بىزدە ئۆيىمىزگە كىتاب ئىشكابىنىڭ ئورنىغا ھاراق ئىشكاپىنى ياسىتىپ،كىتاب ئالغان پۇلنىڭ ئورنىغا ھاراق-تاماكا ئېلىپ ئىچىپ،چېكىپ يۈرىدىغانلار بولغاچقا ،بىر نېنىمىز ئىككى بولماي،سۆلەتۋازلىق قىلىپ ئۆتۈۋاتىمىز.نەدىن چىقتى مۇشۇنداق ئۆي كۆرسىتىش دېگەنگە ئوخشاش چاكىنا ئۆرپ-ئادەتلەر ،باشقىلار ئۆيلىرىنى پەنەركە تاختا بىلەن زىننەتلىسە مەن ئۆيۈمنى كىتاب بىلەن زىننەتلەيمەن! قۇدىلىرىڭغا ئۆيىمىز يارىمىغان بولسا ھەشەمەتلىك تېز تاماقخانىدىن بىرىگە ئاپىرىپ شۇ يەردە مېھمان قىل ،ئۆي كۆرسىتىشتىكى مەقسەت__40-50 خوتۇن كىشىنى مېھمان قىلىشقۇ؟-دېدىم زەردە بىلەن.خوتۇنۇم زەردە بىلەن كۆزلىرىنى ئالايتىپ بىر نەرسە دەي دەپ ئاغزىنى گەپكە ئۆمەللىۋېدى، بۇ چاغدا 14 ياشلىق ئوغلۇم ئىرشاتجان گەپكە ئارىلاشتى: ئىز تورى ئىز تورى ئىز تورى ئىز تورى ئىز تورى ئىز تورى ئىز تورى ئىز تور
-ئانا،بىز ئۆيىمىزنى زىننەتلىمىگەن بىلەن بىزنىڭ ئۆيىمىزدە كىتاب كۆپ،بىزنىڭ ئۆيىمىزدە بار كىتاب مۇشۇ قورودا كىمنىڭ ئۆيىدە بار؟ زىننەتلەنگەن ئۆينىڭ تام-تورۇسىنى ئوقۇغىلى بولامتى؟-خوتۇنۇم ئوغلۇمنىڭ بۇ گېپىنى ئاڭلاپ،كۆزىنى چەكچەيتىپ تۇرۇپ:
-ئوھوش،سەن كىچىك بولغاندىن كېيىن تولا ئاتىكارچىلىق قىلماي ئوقۇشۇڭنى ئوقۇغىنە،سەن نېمىنى بىلەتتىڭ؟-دېدى.
-قارا، ئوغلىمىز كىچىك بولسىمۇ ناۋاتتەك گەپ قىلدى،سېنىڭ ئاشۇ ئوغلىمىزچىلىك ئەقلىڭ يوق ئىكەن.سۆلەتۋازلىق نەگىمۇ بارارسەن؟مەن ئۆيىمىزنى ھەرقانداق ئېسىل بېزىلگەن ئۆيگە تەڭ قىلمايمەن،-دېدىم ھەم ئوغلۇمنى بېشىنى سىلاپ تۇرۇپ،-يارايسەن ئوغلۇم، ھەقىقىي ئوغۇل بالىدەك گەپ قىلدىڭ! ماددىي گادايلىقتىن مەنىۋى گادايلىق يامان،بىزنىڭ مەنىۋى بايلىقىمىز مەڭگۈ تۈگىمەيدۇ،بىراق ماددىي بايلىق ئاسانلا تۈگەپ كېتىدۇ.مەن ئۆزۈمنىڭ بايلىقىنى ھەرقانداق مىليونېرنىڭ بايلىقىغا تەڭ قىلمايمەن!-خوتۇنۇم بۇ گەپلىرىمنى ئاڭلاپ پوكاندەك قىزىرىپ كەتتى ، ئۇ ئوغلۇم ئىككىمىزگە ھومىيىپ قاراپ بىر ئېغىزمۇ گەپ قىلالمىدى...
خەتكۈچلەر:
