بىر يىگىت سوقراتتىن سورىدى :

_ مۇۋەپپەقىيەت قازىنىشنىڭ سىرى نېمە ؟

سوقرات بىر پەس ئويلانغاندىن كېيىن  ، يىگىتكە :

_ ئەتە سەھەردە دەريا بويىغا بېرىپ مېنى ئىزدىسىڭىز ، شۇ چاغدا جاۋابىنى ئېيتىپ

بېرىمەن ،- دېدى. 

ئەتىسى يىگىت سوقراتنىڭ دېگىنىچە دەريا بويىغا يېتىپ كەلدى ، سوقرات

مۇۋەپپەقىيەت قازىنىش توغرىسىدا ئارتۇق گەپ قىلماستىن ، بەلكى يىگىتنى

تارتىپ دەريا ئىچىگە ماڭدى ، سۇيۈزى ئۇلارنىڭ تىزى ۋە بېلىدىن ئېشىپ ،

كۆكرەك قىسمىغا يەتتى ، تاكى ئۇلار مۈرىسىمۇ سۇغا چىلاشقۇچە ماڭدى . ئاخىرى

سوقرات يىگىتنىڭ دىققەت قىلمىغان ۋاقتىدىن پايدىلىنىپ .ئۇنى كۈچەپ سۇغا

چۆكتۈردى ،. يىگىت كۈچىنىڭ بارىچە تىركەشتى ، لېكىن جۇغى كىچىك ۋە ئاجىز

بولغاچقا ،تەڭ كېلەلمىدى. سوقرات يىگىتنى خېلى ۋاقىت سۇغا چۆكتۈرگەندىن كېيىن

، ئاندىن ئۇنى قىرغاققا تارتىپ چىقاردى . يىگىت ئۈزىگە كىلىپ ، گاڭگىرىغان

ھالدا سوقراتنىڭ نېمە ئۈچۈن بۇنداق قىلغانلىقىنى سورىدى .

 - ئابايا سۇغا چىلىنىپ تۇرغان ۋاقتىڭىزدا ، سىز نېمىگە ئەڭ تەقەززا بولدىڭىز ؟

_ دەپ سورىدى سوقرات كۈلۈپ تۇرۇپ .- ئەلۋەتتە ھاۋاغا تەقەززا بولىمەندە  . -

دېدى يىگىت .

- مانا بۇ دەل مۇۋەپپەقىيەت قازىنىشنىڭ سىرى ، سىز مۇۋەپپەقىيەت قازىنىشقا

 خۇددى ئابايا ھاۋاغا تەشنا بولغاندەك تەقەززا  بولغان ۋاقتىڭىزدىلا ، ئاندىن

مۇۋەپپەقىيەت قازىنىش ئىمكانىيىتىگە ئېرىشەلەيسىز ، – دەپ جاۋاپ بەردى

سوقرات .

باشقىلار بىر مەشھۇر ئالىمدىن :<<قانداق ۋاقىتتا مۇۋەپپەقىيەت

قازىنالايدىغانلىقىمنى بىلەلەيمەن ؟>> دەپ سورىغاندا ، ئۇ مۇنداق دەپ جاۋاپ

بەرگەن : <<مەن نامراتلىقتىن باغچىنىڭ ئۇزۇن ئورۇندۇقىنى قونالغۇ  جاي قىلغان

چېغىمدىلا ، ئۆزۈمنىڭ بۈگۈنكى كۈندە چوقۇم مۇۋەپپەقىيەت قازىنالايدىغانلىقىمنى

بىلگەن . چۈنكى ، مېنىڭچە ، بىر ئادەم تۆھپە يارىتىپ مۇۋەپپەقىيەت قازىنىشنى

ئىرادە قىلغان چاغدا ، ئۇ مۇۋەپپەقىيەت قازىنىشنىڭ تۇنجى قەدىمىنى تاشلىغان بولىدۇ

.>>

 يۇقارقىلاردىن بىز مۇنداق ئىككى يەكۈنگە ئېرىشەلەيمىز ، يەنى مۇۋەپپەقىيەت

قازىنىش ئۈچۈن ئۇنىڭغا تەشنا بولۇش ناھايىتى زۆرۈر . بۇ خىل تەشنالىق قانچە

كۈچلۈك بولغانسېرى ، ئۆز كۈچىنى شۇنچە كۆرسىتىپ ، بىزنى مۇۋەپپەقىيەتكە قاراپ

سىلجىتىدۇ . ئەگەر ياشاش ئۈچۈن چوقۇم ئۇتۇق قازىنىش شەرت بولسا ، ئۇنداقتا بىز

 قانداق قىلغاندا ئۇتۇق قازىنالايدىغانلىق ئۈستىدە باش قاتۇرماي ، بەلكى ئەمەلىيەتتە

تىرىشچانلىق كۆرسىتىپ ، بار كۈچىمىز بىلەن مۇۋەپپەقىيەت ئۈچۈن كۈرەش قىلغان

 بولاتتۇق . ئالايلۇق ، ئەگەر بىز كۈتۈلمىگەن ۋەقەگە دۇچ كېلىپ ، ئوغرى – قاراقچى

ياكى يىرتقۇچ ھايۋانلار بىلەن ھايات – ماماتلىق كۈرىشى ئېلىپ بارساق ، پەقەت

ئۇلاردىن غالىپ كەلگەندىلا ئاندىن ھايات قالالايمىز . بۇنداق چاغدا بوكس

ماھىرىدىن مەسلىھەت سوراش ياكى بۇ جەڭنى قانداق قىلىش ئۈستىدە ئويلىنىش ئەسلا

مۇمكىن ئەمەس ، پەقەت جان تىكىپ ئېلىشىشىلا غەلبىنى قولغا كەلتۈرگىلى بولىدىغان

بىردىنبىر يول . ھالبۇكى ، بۇنداق ئەھۋاللاردا غەلبىنى ھەمىشە مۇشۇ خىل يول

ئارقىلىقلا ئۆز ئىلكىمىزگە ئالالايمىز .