شېئىرلار

مۇھەممەد كامال خۇشخۇي

ئەنجان كوچىسى

ئەگرى- بۈگرى سىزىقسەن گۇيا،

ئۇپۇق بويلاپ سوزۇلغان چەكسىز.

بۇ بېشىڭدىن كىرگەن تەنھالىق،

ئۇ بېشىڭدا كۆكلەيدۇ شەكسىز.

سەبى ئىدىم تۇنجى كەزگەندە،

يۇمشاق توپاڭ ئىدى مېھرىبان.

ئەللىيىدە چوڭ قىلدى مېنى،

«ئەنجان تونۇر»ماڭا بېرىپ نان.

كۆڭلىكىدەك ھەرىنىڭ خۇددى،

كۇجۇم-كۇجۇم ئۆيلىرىڭ پاكار.

ئۆيلىرىڭدە ئاق چاچ ئانىلار،

يوقسۇزلۇقنىڭ چىشىنى چاقار.

چاچلىرىمغا كىردى تالاي ئاق،

سەنمۇ ئۇپراپ قالدىڭ غىرىچچە.

ئەمدى ئۆتسەم باغرىڭنى كېچىپ،

قالدى كۆڭلۈم خوراپ تىرىقچە.

«ئەنجان كوچا»جانان كوچىسى،

يۈرىكىمدە جىمجىت ئوينايدۇ.

ئۆتسەم ئاڭا سالام-سائەتسىز،

روھىم تەندە بەزمە قۇرمايدۇ.

«ئەنجان كوچا»قوينىدا تام ئۆي

كۆز يېشىمدا بويالغان قارا.

ئاشۇ ئۆيدە لېۋەن بىر قىزنىڭ،

پىراقىدا باغرىم قان-يارا…

قىش كېچىسى

ئېچىلدى سامانىڭ چېچەكلىرى توق،

مەڭزىڭدە ئېچىلغان زىناق گۈلىدەك.

ياغمىدى بۇ كېچە دېرىزەمگە قار،

قەلبىمدە باياۋان ئەرەپ چۆلىدەك.

رېلىستەك سوزۇلغان قىشنىڭ كېچىسى،

كەلمەيدۇ يا پويىز رېلىستىن ئەمما.

سانايمەن ئۇيقۇسىز كىرپىكلىرىمنى،

تاپماقچى بولغاندەك بىرەر مۇئەمما.

ساقلايمەن يۈرەككە كۆمۈپ چۈشۈمنى،

ئۇخلىماي كۆرگەن چۈش گۇيا تېپىشماق.

تاپقىلى كېلىسەن بىلىمەن چوقۇم ،

مېنى زار ئەيلىگەن جېنىم ئاق پىشماق.

كېچىدۇ كۆڭلۈمدىن شۇنداق خىياللار،

ئاچىمەن ئىشىكنى كەلمىگەن ساڭا.

ئىشىكتىن كىرگىنى سەن ئەمەس لېكىن،

چاچىدۇ قار بوۋاي قەھرىنى ماڭا.

سالىمەن كۆمۈرنى مەشكە چوقچىلاپ،

پۇرقىراپ تارايدۇ مورامدىن تۈتۈن.

چۈشىدۇ ئېسىمگە پويىز تۇرخىنى،

سەن كەلسەڭ ئۇنىڭدا ياستۇقۇم پۈتۈن.

تۈن ئۇزۇن چۈشۈم كۆپ سايدىكى تاشتەك،

گاھ غۇۋا،گاھىسى ئاياقتا ئاشتەك.

ئۆي ئىسسىپ ئىرىگەن دېرىزە مۇزى،

تامچىلاپ چۈشمەكتە كۆزۈڭدىن ياشتەك.

يىقىنلاپ ئۇپۇققا سۈبھىدىن زىيا،

خورازنىڭ كانىيى بەرگەندە گۈدۈك.

يىغىلىپ كېچىنىڭ قارا تانىسى،

تارايدۇ دىلىمغا شېرىن ئەزگۈلۈك.

ئۈجمە ئىرغىتىش

شىردىشاپ گۈللەرگە تولىدۇ پەۋەس،

ئىرغىتسام يۈرەكتىن سۆيگۈ-مۇھەببەت.

لىڭشىسا ئۈجمىنىڭ شاخلىرى تەمكىن،

كىرپىكىڭ ئوينايدۇ جېنىمنى قەۋەت.

تەككۈزسەڭ لېۋىڭگە بودەك ئۈجمىنى،

تارايدۇ قەلبىمگە ئوتلۇق ھاياجان.

كۆيىدۇ گۈلخاندا پىتنە- پاساتلار،

يۈرەكلەر كۈيلەيدۇ بىر سۆزنى ھەرئان…

چۈشمەيمەن ئۈجمىدىن يەرگە ئالدىراپ،

باقمايسەن قايرىلىپ شاخقا بىر قىيا،

ھۈركىتىپ قويۇشتىن قورقىمەن سېنى.

شاخلاردا مەن ئەبەت بىر قۇشمەن گۇيا.