يانغىن

نەرگىزە بىلەن ئەخمەتنىڭ ئارلىشىۋاتقانلىقىنى ئۇزۇن ئۆتمەي پۈتۈن مەكتەپتىكى ئۇيغۇر ئوقۇغۇچىلارنىڭ ھەممىسى بىلىپ كىتىشتى . بەزىلەر ئۇلارغا ئەڭ پاك بولغان بەختلەرنى تىلەشتى ، يەنە بەزىلەر ئۇلارغا ھەۋەس قىلىشتى . لىكىن بۇلارنى ئاڭلىغان شەھىدەنىڭ ھەسەت ئوتلىرى تېخىمۇ كۈچىيىپ  ، نەرگىزەگە ئۆچ بۇلۇپ كەتتى . ئۇنىڭدىن قانداق قىلىپ ئەخمەتنى تارتىۋىلىش ئويلىرى ئۇنىڭ پۈتۈن قەلبىدە ئىسيان كۆتۈرمەكتە ئىدى .

ئالتۇن كۈز پەسلى ئاخىرلىشىپ قىش ئايلىرى يىتىپ كەلدى . بۈگۈن قىشنىڭ بىزىكى بولغان تۇنجى قار ياققان بۇلۇپ ، نەرگىزە قىز ساۋاقداشلىرى بىلەن كۇتۇپخانا ئالدىدىكى قارغا كۈمۈلگەن ئارچا دەرىخى يېنىدا سۇزۇلۇپ ياتاتتى . قىزلار قوللىرىغا بىر پومزەكتىن قار ئېلىۋالغان بۇلۇپ ، مەڭگۈ ئەستىن چىقمايدىغان بىر گۈزەل خاتىرىنى قالدۇرۇش ئىستىكى ئۇلارنىڭ قەلبىنى چۇلغىۋالغانىدى. نەرگىزە ئۇزۇن قوڭۇر چاچلىرىنى يانتۇ تاشلاپ ، نىپىز لەۋلىرىنى چىڭ يۇمغانچە ئاپپاراتقا تىكىلگەنىدى .‹‹چارس ›› قىلغان ئاۋاز بىلەن تەڭ قىزلار قاھ –قاھلاپ كۈلۈشۈپ كەتتى . بۇ بىر توپ قىزلار خاتىرە رەسىمگە چۈشمەكتە ئىدى . ئۇلار يەنە بىر قېتىم باشقا مەنزىرە يېنىدا چۈشۈش ئۈچۈن ئورنىدىن قوزغىلىشتى . نەرگىزە ئالدىغا چۈشىۋالغان ھاۋارەڭ شارپىسىنى كەينىگە تاشلىغاندىن كىيىن سەپكە قېتىلدى . شۇ ئەسنادا كۇتۇپخانا ئىشىكىدىن ئەخمەت چىقىپ كەلدى. ئۇ ساۋاقداش ، دوستلىرىنىڭ رەسىمگە چۈشۈۋاتقانلىقىنى كۆردى –دە ، ئورنىدا توختاپ قالدى .

  ـ قانداق سىنىپىمىزنىڭ كويئوغلى ،ـ دېدى نەرگىزەنىڭ يېقىن ساۋاقدىشى شەھرىبان شوخلۇق قىلىپ ،ـ نەرگىزەنى ماراپ تۇرمىسىڭىزمۇ ئۇنى ئازراق ۋاقىتتىن كىيىن سىزگە تاپشۇرۇپ بىرىمىز ، خالىسىڭىز كىلىڭ . سىزنى ئوتتۇرغا ئېلىپ بىر پارچە رەسىمگە چۈشۈۋىتەيلى ، بۇنى كىيىن بالىلىرىڭلارغا كۆرسەتسەڭلار قالتىس ھاياجانغا چۈمۈسىلەر !

 نەرگىزە ئىززا تارقىنىدىن شەھرىبانغا تۇمشۇقىنى ئۇچلاپ قويدى . بۇ چاغدا ئۇنىڭ ئاق سۈزۈك بۇيۇنلىرى ۋە ئالۇچىدەك كىچىك ئېغىزى ئادەمنى مەست قىلغۇدەك دەرىجىدە گۈزەللىككە تولغانىدى . قىزلار ئەخمەتنى مەجبۇرىي دىگۈدەك سەپكە سۆرەپ كىرىشتى ۋە نەرگىزە ئىككەيلەنگە .وتتۇرىدىن ئۇرۇن بەردى،  ھەممەيلەن بۇ قەدىردان ساۋاقدىشىغا بەخت تىلەيتتى  .

 قىزلار تارقاپ كىتىشتى ، ئەخمەت بىلەن نەرگىزە كۇتۇپخانا ئالدىدىكى چىغىر يول بىلەن ئۇلار دائىم ئۆگۈنۈش قىلىدىغان باغچىغا قاراپ ئاستا مېڭىشتى  . پات يېقىندا مەملىكەت بۇيىچە بىر تۇتاش ئېلىنىدىغان ئىنگىلىزتىلىدىن 4-دەرىجىنى ئېلىش ئىمتىھانى باشلىناتتى . ئىككەيلەن خېلى ئۇزۇندىن بېرى مۇشۇ ئىمتىھانغا  بىللە تەييارلىق قىلىۋاتاتتى .

  ئۇلار تىنچ ئولتۇرۇپ خۇشالللىق ،   ئۈمۈد نۇرلىرى چاقناپ تۇرغان كۆزلىرىنى كىتابقا تىكىشتى .

شۇ تاپتا ئۇلارغا نە سوغۇق بىلىنمەيتتى ، ھەرئىككىلىسى ناھايىتى ئەستايىدىللىق بىلەن ئۆزلىرىنىڭ گۈزەل كەلگۈسى ئۈچۈن كۈرەش قىلماقتا ئىدى .

 بىر چاغدا نەرگىزە كۆزلىرىنى ئۇۋىلاپ ئاستا ئورنىدىن تۇردى –دە ،بەل-پۇتلىرىنى ئىگىپ ھەركەتلەندۈرۈشكە باشلىدى . ئاندىن سائىتىگە قاراپ بىر ئەسنىدى ۋە :

 ـ ئەخمەت ، چارچىمىدىڭىزمۇ ؟بىز تەكرار قىلغىلى ئىككى سائەت بۇلاي دەپ قاپتۇ ،سەل توڭلاپ كەتتىم ،ـ دېدى پۈتۈن دىققىتى بىلەن كىتاب كۈرىۋاتقان ئەخمەتكە قاراپ . ئەخمەت كىتابقا ئەڭ ئاخىرقى بىر قېتىم قارىۋالدى –دە ، ئاستا ئورنىدىن تۇرۇپ ،ئۇمۇ قوللىرىنى ئىگىز كۈتۈرۈپ كىرىلىشكە باشلىدى .

ـ نەرگىزە ، مۇشۇنداق قادىلىپ ئۆگىنىش قىلىش سىز ئۈچۈن جاپامۇ ؟-دەپ سورىدى ئەخمەت .

ـ بىر ئاز ،ـ دېدى نەرگىزە جاۋابەن ۋە ياندۇرۇپ ئۇنىڭدىن سورىدى :

ـ سىزگىچۇ ؟

ـ ماڭىمۇ شۇنداق ،ـ دېدى ئەخمەت كۈلۈپ تۇرۇپ ،ـ لىكىن سىز قېشىمدا بولسىڭىز ھېچقانچە جاپا ئەمەس ، ئەكسىچە پۈتمەس –تۈگىمەس راھەت . ئۆزى ياخشى كۆرگەن كىشى بىلەن  يانمۇ –يان ئولتۇرۇپ دەرس تەكرارلاش ، ماڭا ئوخشاش ئەمدىلا ئۆز مۇھەببىتىگە ۋە ئۆز سۆيگۈسىگە ئېرىشكەن يىگىت ئۈچۈن ئېيتىپ تۈگەتكۈسىز خوشاللىق ۋە بەخت ! نەرگىزە سىز قېشىمدىلا بولسىڭىز بۇ جاھاندا غەم –ئەندىشە ، ھېرىپ -چارچاش  دەيدىغان نەرسىلەرنىڭ مەۋجۇتلىقىمۇ ئېسىمدىن كۆتۈرۈلۈپ كىتىدىكەن .

نەرگىزە مەنىلىك كۈلگىنىچە ئەخمەتكە قاراپ باش لىڭىشتتى . ئەخمەتنىڭ ئوتلۇق كۆزلىرىدىن بىرخىل كۈچلۈك غەيرەت –جاسارەت ۋە چەكسىز مىھرى –مۇھەببەت ئۇچقۇنلىرى چاچراپ تۇراتتى .

ـ ئەخمەت ، سىزمۇ مېنىڭ قىشىمدىلا بولسىڭىز دەرستىن باشقا ھېچقانداق نەرسە خىيالىمغا كىرمەيدۇ . ئازراق چارچىغاندەك قىلساممۇ يەنە سىزگە قاراپ غەيرەتلىنىمەن ،سىزدىن كۈچ –قۇۋۋەت ئالىمەن . سىز بىلەن ئۈمۈدلىنىمەن . بۇنىڭدىن كىيىن چۇقۇم قىيىنچىلىقلارنى يېڭىپ كۈتكەن يېرىڭىزدىن چىقىمەن .

 ـ رەھمەت نەرگىزە ، بىز بىلىم ئىگەللەش ئىستىكى بىلەن تۇغۇلۇپ ئۆسكەن يۇرت ، قەدىرلىك ئاتا –ئانا ۋە دوست –يارەنلەردىن ئايرىلىپ ئۆزىمىزگە تۇلىمۇ ناتۇنۇش بىر مۇھىت ئىچىدە ياشاۋاتىمىز . بىزنىڭ بۇ جايدا ئۆگىنىشتىن باشقا يەنە نىمە ۋەزىپىمىز بار ؟ ئۆگىنەيلى ، باشقا كىشىلەر بىزنىڭ قانچىلىك ئەقىللىق ،چىداملىق –تىرىشچان مىللەت ئىكەنلىكىمىزنى يەنە بىر قېتىم كۈرۈپ قويسۇن ! ـ ھاياجاندىن ئەخمەتننىڭ ئاۋازى تىترەپ كەتتى .

ـ شۇنداق ،ـ دېدى نەرگىزە قەتئىيلىك بىلەن ،- بىز ياشلارنىڭ يۈرىكىدە ھەردائىم بىلىمگە بولغان قىزغىن ئىشتىياق ،  يالقۇن يېنىپ تۇرىشى كىرەك !!

ئۇلار بىللە مەكتەپ ئاشخانىسىغا قاراپ مېڭىشتى . شۇ چاغدا قىشنىڭ لەرزان شاماللىرى بۇ تەشنا يۈرەكلەرگە ھۇزۇر ۋە راھەت بېغىشلىدى . ياشلىق ئوتلىرى يالقۇنجاپ تۇرغان بۇ بىر جۈپلەرنىڭ كۆزلىرىدە سەمىمىي ، ساپ مۇھەببەتنىڭ ئۇچقۇنلىرى چاقنايتتى . چوغدەك يۈرىكى بولسا تاتلىق سۆيگۈ رىتىمى بىلەن  سۇقۇپ  ئۇرۇپ تۇراتتى .

 

سەھەر ، ئادىلە بالدۇرلا ئورنىدىن تۇردى . ئابلەت ساقچى بىلەن يارقىن تېخى ئورنىدىن تۇرمىغان بۇلۇپ ئۆي ئىچى جىمجىت ، پەقەت ئابلەت ساقچىنىڭ خورەك ئاۋازى بۇ جىمجىتلىقنى بۇزۇپ تۇراتتى . ئادىلە ئۆز قۇلى بىلەن تاماق ئىتىپ ئۇلارنى خوش قىلىۋىتىشنى ئويلىدى .

  ئۇ ناھايىتى ئەستايىدىللىق بىلەن تاماق ئىتىشكە باشلىدى .

 ئابلەت ساقچى بىلەن يارقىن تەڭلا ئورنىدىن تۇرۇشقانىدى ،ئۇلار ئۆي ئىچىدىن چىقىۋاتقان مىزىلىك پولونىڭ ھىدىنى پۇرىشىپ ھەيران قېلىشتى .

 ـ ۋاھ ، نىمىدىگەن ئوخشىغان پولۇ بۇ ، بۇنداق ئوخشىغان پولونى يىمىگىلى بەكمۇ ئۇزۇن بوپتىكەن ، رەھمەت ئادىلە ،ـ دېدى يارقىن تاماقتىن بىر قۇشۇق ئېلىپ.

ئادىلە جاۋابەن كۈلۈمسىرەپ قويدى ھەم :

ـ رەھمەت ، مەن پولو ئىتىشكە ئانچە بەكمۇ ئۇستا ئەمەس ، يەنە بىر گەپ بۇ مېنىڭ تۇنجى قېتىم پولو ئىتىپ بېقىشىم . قارىسام ئۆيدە سەۋزە ، پىيازدىن باشقا سەيلەرمۇ يوق ئىكەن ، شۇڭا پولو ئىتىپ باقاي دەپ...

ـ رەھمەت قىزىم ،-دېدى ئابلەت ساقچى ئادىلەنىڭ گىپىگە ئۇلاپلا ،ـ بۇ ئۆيدە تاماق ئىتىپ باقمىغىلىمۇ بەك ئۇزۇن بولغان ئىدى . تامىقىڭىز بەك ئوخشاپتۇ قىزىم ، خۇدايىم قۇلىڭىزغا دەرت بەرمىسۇن ..

ئابلەت ساقچى بەكمۇ خۇشال ئىدى ، ئايالى تۈگەپ كەتكەندىن بۇيان بۇ ئۆيدە بىرەر ئايال كىشى تاماق ئىتىپ باقمىغان ،  ئادىلەنىڭ ئەتكەن تامىقى ئۇنىڭغا ئايالىنى ئەسلىتىپ قويغان ئىدى .

ئۇلار تاماقنى ناھايىتى ئىشتىھا بىلەن يىيشتى . تاماق يىيىلىپ بولغاندىن كىيىن ئادىلە ئۆيگە قايتماقچى بولدى .

ـ قىزىم، سىزنى ئۆزۈم ئۆيىگىڭىزگە ئاپىرىپ قۇياي ،ـ دېدى ئابلەت ساقچى .

ـ بولدى تاغا ، سىز ئاۋارە بولماڭ ، ـ دېدى يارقىن ئۇنىڭ گىپىنىڭ ئايىغى چۈشۈپ بولغىچە ،ـ مەن ئىشقا كىچىكىپ بارساممۇ بۇلىدۇ ، مەن ئادىلەنى ئاپىرىپ قۇياي .

ـ ئۇنداقتا تېخى ياخشى ،-دېدى ئابلەت ساقچى كۈلۈپ ،ـ ئەمىسە قىزىم ، ۋاقتىڭىز يەتسە ئۆيگە پات –پات كىلىپ تۇرۇڭ ،ـ ئۇ شۇنداق دەپ  مىھىر يېغىىپ تۇرغان كۆزلىرى بىلەن ئادىلەگە قارىدى ، ئادىلە يەرگە قارىۋالدى ۋە ئۇنىڭغا رەھمەت ئېيتقاندىن كىيىن يارقىن بىلەن بىللە ئۆيدىن چىقتى .

  سەھەرنىڭ ساپ ھاۋاسى ئۇلارنىڭ كۆڭلىنى تۇلىمۇ ئازادىلىككە تولدۇرماقتا ئىدى . ھەر ئىكىلىسى ئۈن –تىنسىز كىتىپ باراتتى . يارقىن خىيال بىلەن ماڭغان ئادىلەنى كۆزىتىشكە باشلىدى . ئۇ ھەقىقەتەن بەك چىرايلىق ئىدى . شەھلا كۆزلىرى كىشىگە تۇلىمۇ يېقىملىق بىر تۇيغۇ بېشىلايتتى .

ـ سىز جىممىدە نىمىنى خىيال قىلىۋاتىسىز ؟ـ يارقىن جىمجىتلىقنى بۇزۇدى .

- بىرئىشنى ئويلاۋاتىمەن .

ـ نىمە ئىشنى ؟

ـ ئادەمگە  جاھان بەزىدە بەكمۇ تاردەك بەزىدە بەكمۇ كەڭدەك بىلىنىدىكەن . بىز ئاخشام تۇنۇشقان ئىدۇق ، كەچتە سىزنى ئابلەت تاغامنىڭ ئۆيىدە كۈرۈپ ھەيرانلىقتا قېتىپلا قالدىم . شۇڭا دەيمەن ، جاھان بەزىدە بەك تار ئىكەن...

ـ ھا...ھا...ـ يارقىن كۈلۈپ كەتتى ،ـ كىم بىلىدۇ ، تەقدىرىمىز شۇنداق ئۇرۇنلاشتۇرۇلغانمۇ تېخى ...

ئادىلە قىزىرىپ كەتتى . يارقىنغا قارىۋىدى ، ئۇنىڭ كۆزلىرىدىن ئاجايىپ بىر مېھرىبانلىق چىقىپ تۇراتتى .

ـ ھەراس ، ئاخشام ئابلەت تاغامنىڭ ماڭا نىمە دىگەنلىكىنى بىلەمسىز ؟ ـ يارقىن ئادىلەدىن سورىدى .

 

ـ نىمە دېدى ؟

ـ ئۇ ، ئادىلەنى ھەربىر قېتىم كۆرگىنىمدە قىزىمنى كۆرگەندەك تۇيغۇغا كىلىپ قالىمەن ،دېدى . ـ ھە ... ـ ئادىلە خوشال بۇلۇپ كۈلۈمسىردى ، خۇددى كۈتكەن جاۋابقا ئېرىشكەندەك كۆزلىرىدىن رازىمەنلىك ئالامىتى چاقناپ كەتتى .

ـ ئۇنىڭ قىزى ؟ ... ئۇنىڭ قىزى نىمىشقا ئۆيدە يوق ،ـ ئادىلە ئىككىلەنگەن ھالدا ئۇنىڭدىن سورىدى .

ـ سىز تېخى ئۇنىڭ قىزى توغۇرلۇق ھېچنىمە بىلمەمسىز ؟ ئۇنىڭ قىزى كىچىك ۋاقتىدا باشقىلار تەرىپىدىن ئوغۇرلىنىپ كىتىپتىكەن .

بۇ گەپنى ئاڭلاپ ئادىلە ھەيرانلىقتا قېتىپ تۇرۇپ قالدى .

ـ ئۇنى كىيىن تاپالمىدىمۇ ؟

ـ ئابلەت ساقچى قىزىنى كۆپ ئىزدىدى ، لىكىن ھېچيەردىن تاپالمىدى ، ئىچكىرگىمۇ قىزىنى ئىزدەپ كۆپ باردى ، لىكىن ئىزدېرىكى بولمىدى . كىيىن ئايالى كىسەل سەۋەبى بىلەن تۈگەپ كەتتى ، كىم بىلىدۇ ، شۇنچە ئۇزۇن يىللار بولدى ، ئۇ ھازىر نەدە ، تىرىكمۇ ياكى ...

سوغۇق شامال ئۇرۇلدى .

ئادىلە يارقىننىڭ گىپىنى ئاڭلاپ يەنە جىمىپ كەتتى . كۆڭلىدە ئوغۇرلىنىپ كىتىلگەن قىز مەن شۇمۇ يا ..دىگەنلەرنىمۇ ئويلاشقا ئۈلگۈردى . يارقىن تېخىچە ئادىلەگە سەپسالماقتا ئىدى . راست ، ئادىلە تۇلىمۇ مۇلايىم ، چىرايلىق بىر قىز ئىكەن ، ئۇنىڭ كۆزلىرىدىن پەۋقۇلئادە بىرخىل جەزبىدارلىق ، ئۇماقلىق چىقىپ تۇرۇپتۇ. چىرايىدىن ياشلىق باھارى ئۇرغۇپ تۇرۇپتۇ . يارقىن ئادىلەگە شۇنداق مەپتۇنلۇق بىلەن تىكىلدىكى ، بۇنى سىزىپ تۇرغان ئادىلە ئۇنىڭ قاراشلىرىدىن خىجىل بۇلۇپ قالدى .

ئۇلار بىردەمنىڭ ئىچىدىلا ئادىلە ئولتۇرۇشلۇق بازارغا يىتىپ كىلىشتى.

ـ ئۆيۈمگىمۇ كىلەي دەپ قالدۇق ، ئەسلى ئۆيگە كىرىپ بىرەر پىيالە چاي ئىچىپ ماڭسىڭىز بۇلاتتى . لىكىن ...كىيىن سىزنى چۇقۇم ئۆيۈمگە تەكلىپ قىلىمەن. سىزگە رەھمەت ، ئەمدى سىزمۇ ئىشقا كىچىكىپ قالماڭ .

ئادىلە شۇنداق دەپ يارقىن بىلەن خوشلىشىپ ماڭدى . يارقىن ئامالسىز ئۇنىڭ ئارقىسىدىن قاراپ تۇرۇپ قالدى .شۇتاپتا ئادىلە يارقىننىڭ يۈرىكىدىكى ھاياجان ، مۇھەببەتنى چۈشەنمەيتتى . يارقىن ئىختىيارسىزلا ئادىلەگە تۇيدۇرماستىن ئۇنىڭغا ئەگىشىپ ماڭدى ، ئادىلە ئارقىسىغا قاراپمۇ قويماي كىتىپ بارماقتا ، يارقىن ئۇنىڭ ئۆيىنىڭ نەدىلىكىنى بولسىمۇ بىلىۋىلىش ئۈچۈن ئەگەشمەكتە ئىدى .

 

  ئابلەت ساقچى ئۇلار قايتىپ كەتكەندىن كىيىن بىردەم تېلىۋىزور كۈرۈپ ئولتۇردى . لىكىن تېلىۋىزور كۈرۈشمۇ ئۇنىڭغا خوشياقمىدى ، ئادىلەنىڭ ئەتكەن تامىقىنىڭ تەمى ھېلىھەم ئۇنىڭ ئاغزىدىن كەتمەيتتى . ئۇ قىزغا ئالەمچە بەخىتلەرنى تىلەيتتى ، ئويلاپ –ئويلاپ ئادىلەنىڭ دادىسىغا نەپرەتلىنىپ كەتتى . شۇنچە چىرايلىق ، ئەقىللىق قىزنى ئوغۇرلۇق قىلىشقا مەجبۇرلايدىغان قانداق دادىدۇر ...ئۇ خىيال قىلغانسىرى ئۆز قىزى ئىسىگە كىلىپ قالدى . ئۇنىڭغا ئەگىشىپ ئادىلە ، ھەرقېتىم ئادىلەنى كۆرگىنىدە ئۆز قىزىنى كۆرگەندەك بۇلۇپ قېلىشلىرى ... بۇ ..بۇ .. ئۇنىڭ خىياللىرى بارغانسىرى قالايمىقانلىشىشقا باشلىدى . ئادىلە مېنىڭ يوقاپ كەتكەن قىزىم بۇلۇپ قالمىسۇن يەنە ...دىگەنلەرنىمۇ ئويلىدى . ئۇ تېزلا ئادىلە ياتقان ئۆيگە كىرىپ كەلدى. يوتقان –كۆرپىلەر چىرايلىق يىغىشتۇرۇلغان ، ئۆي ئىچى پاكىز تازلانغان بۇلۇپ ، ئادىلە ئەتىگەن ئورنىدىن تۇرۇپ ئۆينى تازلاپ قۇيۇشنىمۇ ئۇنۇتمىغان ئىدى . تۇيۇقسىز ئابلەت ساقچىنىڭ كۆزلىرى بىر نۇقتىغا تىكىلگىنىچە ئورنىدا تۇرۇپ قالدى . ئۇ تىترىگەن قوللىرى بىلەن كۆرپە ئاستىدا كۈرۈنۈپ قالغان ئالتۇن زەنجىرنى ئالدى . بۇ ئاخشام ئادىلە دىسكۇخانىدا ھېلىقى قىزنىڭ بوينىدىن ئېلىۋالغان نەرسە ئىدى . ئابلەت ساقچى قۇلىدىكى ناھايىتى قىممەت ئالتۇن زەنجىرگە قاراپ خىيالغا پېتىپ كەتتى .ئادىلەگە تېخىمۇ ئىچى ئاغرىدى ، بىچارە قىز دادىسىنىڭ مەجبۇرلىشى بىلەن مۇشۇ ئىشلاردىن تېخىچە قۇلىنى ئۈزەلمەپتۇ دە ... ئۇنىڭ دادىسى زادى قانداق ئادەم  ؟ ئادىلەنىڭ كىلىپ چىقىشى قانداق ؟ ...ئۇ بۇلارنى ئېنىقلاپ چىقىشنى ئويلىدى .