يانغىن

ﺋﺎھ، ﺷﯘ ﭼﺎﻏﻼﺭ

ﺟﯧﻠﯩﻞ ﺧﯧﻠﯩﻞ

ﻳﻪﻧﻪ ﻛﻪﻟﺪﯨﻢ.

ﺗﻮﻧﯘﺵ ﻳﻮﻝ، ﺗﻮﻧﯘﺵ ﺋﻮﺭﻣﺎﻥ، ﺗﻮﻧﯘﺵ ھﺎﯞﺍ، ﺗﻮﻧﯘﺵ ﺗﯘﭘﺮﺍﻕ، ﺗﻮﻧﯘﺵ ﻗﯘﺷﻼﺭ...

ﮔﺎھ ﺋﻮﯕﯘﻣﺪﺍ، ﮔﺎھ ﭼﯜﺷﯜﻣﺪﻩ ﺭﻭھﯩﻤﻐﺎ ھﺎﻣﺎﻥ ﺳﺎﻳﻪ ﺗﺎﺷﻼﭖ ﻛﻪﻟﺪﻯ ﺑﯘ ﻳﻪﺭ. ﮔﺎھ ﺩﯨﻠﯩﻤﺪﺍ ﺋﯜﻥ - ﺗﯩﻨﺴﯩﺰ ﻏﻪﻟﻴﺎﻥ ﻛﯚﺗﯜﺭﺳﻪ، ﮔﺎھ ﺗﯩﻠﯩﻤﺪﺍ ﻣﯘﻗﻪﺩﺩﻩﺱ ﺋﺎﻳﻪﺗﺘﻪﻙ ﺯﯨﻜﺮﻯ ﻗﯩﻠﯩﻨﯩﭗ ﻛﻪﻟﺪﻯ ﺑﯘ ﻳﻪﺭ.

ﺑﯘ ﻳﻪﺭﺩﯨﻜﻰ ھﻪﻣﻤﻪ ﻧﻪﺭﺳﯩﺪﯨﻦ ﺋﻪﻳﻨﻰ ﭼﺎﻏﺪﯨﻜﻰ ﻣﯘھﻪﺑﺒﻪﺗﻜﻪ، ﻛﯩﺘﺎﺑﻼﺭﻏﺎ، ﺷﯧﺌﯩﺮﯨﻴﻪﺗﻜﻪ ﻗﯘﻝ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ، ﺑﯩﻐﯘﺑﺎﺭ ھﺎﻳﺎﺕ ﺋﺎﺳﻤﯩﻨﯩﻤﺪﺍ ﮔﺎھ ھﻪﺳﻪﻥ - ھﯜﺳﻪﻧﻨﻰ، ﮔﺎھ ﺗﺎﯓ ﺷﻪﭘﯩﻘﯩﻨﻰ، ﮔﺎھ ﻳﺎﻣﻐﯘﺭ - ﻳﯧﺸﯩﻨﻨﻰ، ﮔﺎھ ﭼﺎﻗﻤﺎﻗﻨﻰ ﺋﺎﭘﯩﺮﯨﺪﻩ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺷﯧﺮﯨﻦ ﺩﻩﻣﻠﻪﺭﻧﻰ ﺳﻮﺭﯨﻐﯘﻡ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ. ﺋﻪﻳﻨﻰ ﯞﺍﻗﯩﺘﺘﯩﻜﻰ ﮔﺎﯕﮕﯩﺮﺍﺷﻠﯩﺮﯨﻢ، ﺧﯘﺷﺎﻟﻠﯩﻘﯩﻢ ﯞﻩ ﻗﺎﻳﻐﯘ - ھﻪﺳﺮﻩﺗﻠﯩﺮﯨﻢ ﮔﻮﻳﺎ ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﯩﻤﺪﺍ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﭗ ﻳﯜﺭﮔﻪﻧﺪﻩﻙ، ﻣﯧﻨﻰ ﻣﻪﯕﮕﯜ ﻣﯘﺷﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﻗﺎﻝ ﺩﯦﮕﻪﻧﺪﻩﻙ ﺗﯘﻳﯘﻟﯩﺪﯗ.

ﺗﯧﺨﻰ ﺗﯜﻧﯜﮔﯜﻧﻼ ﻣﻪﻥ ﻳﺎﺭﻧﯩﯔ ﻗﻮﻟﯩﻨﻰ ﺗﯘﺗﯘﭖ ﻛﯧﭙﯩﻨﻪﻙ، ﺋﯘﭼﺎﺭ ﻗﯘﺷﻼﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﺮﮔﻪ ﻳﺎﯞﺍ ﮔﯜﻟﻠﻪﺭﮔﻪ، ﺋﻮﺭﻣﺎﻧﻐﺎ ﺳﯩﯖﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ. ﺗﯧﺨﻰ ﺗﯜﻧﯜﮔﯜﻧﻼ ﻣﻪﻥ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰ ﺋﯘﭘﯘﻕ، ﻛﻪﯕﺮﻯ ﺩﺍﻻ، ﻳﯘﻟﺘﯘﺯﻟﯘﻕ ﻛﯧﭽﯩﻨﯩﯔ ﺟﯩﻤﺠﯩﺘﻠﯩﻘﯩﺪﺍ ﺷﯧﺌﯩﺮﻏﺎ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ.

ﻗﯧﻨﻰ ﻛﯜﻟﻜﻪ، ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﯨﻜﯩﺪﻩﻙ ﺋﯩﭻ - ﺋﯩﭽﯩﻤﺪﯨﻦ ﺷﺎﺩﻟﯩﻨﯩﭗ ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻟﯜﭖ ﺑﺎﻗﺴﺎﻡ. ﻗﯧﻨﻰ ﻳﯩﻐﺎ، ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﯨﻜﯩﺪﻩﻙ ﺋﯩﭻ - ﺋﯩﭽﯩﻤﺪﯨﻦ ھﻪﺳﺮﻩﺗﻠﯩﻨﯩﭗ ﺑﯩﺮ ﻳﯩﻐﻼﭖ ﺑﺎﻗﺴﺎﻡ. ﻗﯧﻨﻰ ﻳﺎﺷﻠﯩﻖ، ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﯨﻜﯩﺪﻩﻙ ﺳﺎﻣﺎﯞﻯ ﺗﯘﻳﻐﯘﻻﺭﻏﺎ ﺋﻪﺳﺮﺍﺭ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻣﯘھﻪﺑﺒﻪﺗﻠﯩﻚ، ﺭﻭﻣﺎﻧﺘﯩﻚ ﻳﺎﺷﺎﺷﻨﯩﯔ ﭘﻪﻳﺰﯨﻨﻰ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﺳﯜﺭﯛﭖ ﺑﺎﻗﺴﺎﻡ.

ھﺎﻳﺎﺕ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﻣﻪﯕﮕﯜ ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﯨﻜﯩﺪﻩﻙ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺩﻩﭖ ﺋﻮﻳﻼﻳﺪﯗ ﻛﯩﺸﻰ.

ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﯨﻜﻰ ھﺎﻳﺎﺗﺘﺎ ﺯﯦﺮﯨﻜﯩﺶ ﻳﻮﻕ. ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﺗﻪﻟﭙﯜﻧﯜﺵ، ﺯﺍﺭﯨﻘﯩﺶ، ﺋﯩﻨﺘﯩﻠﯩﺶ، ﺋﯩﻨﺘﯩﺰﺍﺭﻟﯩﻖ ھﺎﻳﺎﺗﻘﺎ ﺷﯧﺮﯨﻨﻠﯩﻚ ﺋﺎﺗﺎ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ.

ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﯨﻜﻰ ھﺎﻳﺎﺕ ھﺎﺯﯨﺮﻗﯩﺪﻩﻙ ﻗﯘﺭﯗﻕ ﺋﻪﻣﻪﺱ، ھﻪﻣﻤﻪ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﺷﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﺋﺎﺩﺩﯨﻲ، ﺷﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﺗﻪﺑﯩﺌﯩﻲ، ﺷﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﺳﺎﺩﺩﺍ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰ ھﺎﻳﺎﺟﺎﻥ، ﻣﯘھﻪﺑﺒﻪﺕ، ﻗﯩﺰﻏﯩﻨﻠﯩﻖ، ﭘﺎﺭﻻﻗﻠﯩﻖ ھﺎﻳﺎﺗﻨﻰ ﺧﯩﺰﯨﺮﺩﻩﻙ ﻳﯧﺘﯩﻠﻪﭖ ﻣﺎﯕﻐﺎﻥ.

ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﯨﻜﻰ ھﺎﻳﺎﺕ ھﺎﺯﯨﺮﻗﯩﺪﻩﻙ ﺗﯧﺮﯨﭗ - ﺗﯚﺷﻪﭖ، ﺯﻭﺭﯗﻗﯘﭖ ﻳﺎﺷﺎﺷﻘﺎ ﻣﻮھﺘﺎﺝ ﺋﻪﻣﻪﺱ. ﮔﻮﻳﺎ ﺑﯘﻟﯘﺗﻼﺭ ﺋﯜﺳﺘﯩﺪﻩ ﺋﯜﺯﯛﭖ ﻳﯜﺭﮔﻪﻧﺪﻩﻙ، ﺗﻪﯕﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﯩﻘﯩﻨﯩﺪﺍ ﺋﻪﺭﻛﯩﻠﯩﮕﻪﻧﺪﻩﻙ، ﭘﻪﺭﯨﺸﺘﻪ ﺑﺎﻏﺮﯨﺪﺍ ﺭﺍھﻪﺗﻠﻪﻧﮕﻪﻧﺪﻩﻙ...

ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﯨﻜﻰ ھﺎﻳﺎﺕ ﺷﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﺭﺍھﻪﺗﺒﻪﺧﺶ، ھﯘﺯﯗﺭﻟﯘﻕ، ﻟﻪﺯﯨﺰ. ﮔﻮﻳﺎ ﺑﺎﻏﻰ ﺋﯧﺮﻩﻣﺪﻩ ﻳﺎﺷﯩﻐﺎﻧﺪﻩﻙ ﺟﺎھﺎﻥ ﺧﯘﺵ ﭘﯘﺭﺍﻗﻘﺎ، ﺷﯧﺮﯨﻨﻠﯩﻜﻜﻪ ﺗﻮﻟﻐﺎﻥ. ﻧﺎﺧﺸﺎ ﺋﻮﻗﯘﺳﺎﯓ ﺋﺎﺳﻤﺎﻥ ﺑﯩﺮﮔﻪ ﻧﺎﺧﺸﺎ ﺋﻮﻗﯘﻳﺪﯗ. ﻛﯜﻟﺴﻪﯓ ﮔﯜﻝ - ﮔﯩﻴﺎھﻼﺭ، ﭘﻪﺭﯨﺸﺘﯩﻠﻪﺭ ﺗﻪﯓ ﻛﯜﻟﯩﺪﯗ. ﻳﯩﻐﻠﯩﺴﺎﯓ ﺗﻪﯕﺮﻯ ﺑﯩﺮﮔﻪ ﻳﯩﻐﻼﻳﺪﯗ. ﻣﯜﮔﺪﯨﺴﻪﯓ ﺯﯦﻤﯩﻦ ﺋﺎﻧﺎ ﺑﯧﺸﯩﯖﻨﻰ ﺳﯩﻼﭖ، ﺳﯧﻨﻰ ﺑﺎﻏﺮﯨﺪﺍ ﺋﻪﺭﻛﯩﻠﯩﺘﯩﭗ ﺑﯩﺮﮔﻪ ﻣﯜﮔﺪﻩﻳﺪﯗ.

ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﯨﻜﻰ ھﺎﻳﺎﺕ ﺷﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﺋﯧﻐﯩﺮ، ﺷﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﺩﺍﻏﺪﯗﻏﯩﺴﯩﺰ، ﺷﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﺑﯧﺰﻩﻛﺴﯩﺰ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ھﺎﺯﯨﺮﻗﯩﺪﻩﻙ ﺋﻪﺭﺯﯨﻤﻪﺱ، ﻣﻪﺯﺯﯨﺴﯩﺰ، ﺗﯘﺗﺎﻣﻰ ﻳﻮﻕ ﺋﻪﻣﻪﺱ.

ﺋﺎﺭﯨﺪﯨﻦ ﻛﯚﭖ ﻳﯩﻠﻼﺭ ﺋﯚﺗﺘﻰ.

ﺋﺎﺳﻤﺎﻥ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﺯﻩﯕﮕﻪﺭ، ﻳﻮﭘﯘﺭﻣﺎﻕ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﻳﯧﺸﯩﻞ، ﻗﯘﻳﺎﺵ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﺋﻪﻟﯟﻩﻙ ﻧﯘﺭﯨﻨﻰ ﺯﯦﻤﯩﻨﻐﺎ ﭼﯧﭽﯩﭗ ﺗﯘﺭﻣﺎﻗﺘﺎ. ﺟﯩﻤﺠﯩﺖ ﺩﺍﻟﯩﻼﺭ ﺋﻪﻗﯩﻞ - ﭘﺎﺭﺍﺳﻪﺗﻜﻪ ﺗﻮﻳﯘﻧﻐﺎﻥ ﺩﺍﻧﯩﺸﻤﻪﻧﺪﻩﻙ ﭼﻮﯕﻘﯘﺭ ﺳﯜﻛﯜﺗﻜﻪ ﻏﻪﺭﻕ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ. ﭘﻪﺳﯩﻠﻠﻪﺭ ﻗﺎﺭﺍﺭﺳﯩﺰ ﺋﺎﻟﻤﯩﺸﯩﭗ ﺗﯘﺭﯗﭘﺘﯘ. ﯞﺍﻗﯩﺖ ھﺎﺭﯞﯨﺴﻰ ﺟﯧﺪﻩﻟﻠﻪﭖ ﭼﺎﭘﻤﺎﻗﺘﺎ.

ﻣﻪﻧﻤﯘ ﯞﺍﻗﯩﺘﻘﺎ ﺋﻪﮔﯩﺸﯩﭗ ﺋﯚﺯﮔﻪﺭﺩﯨﻢ. ﺭﻭھﯩﻢ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﺳﯚﻛﯜﻟﯜﭖ ﻳﺎﻣﺎﻟﺪﻯ. ﺋﯚﺯﯛﻡ ھﺎﻳﺎﺕ ﻗﺎﻳﻨﯩﻤﯩﻐﺎ ﻗﺎﻧﭽﻪ ﺷﯘﯕﻐﯘﻏﺎﻧﺴﯧﺮﻯ ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺷﯘﻧﭽﻪ ﻳﯩﺮﺍﻗﻼﭖ ﻛﻪﺗﺘﯩﻢ...

ﻣﻪﻧﺒﻪ : ﺗﻪﯕﺮﯨﺘﺎﻍ ﮊﻭﺭﻧﯩﻠﻰ

 مەزكۇر تېما شەمشەر بلوگىدىن كۆچۈرۈلدى ، ئەسلى ماقالە ئادرىسى :  http://shemsher.blogbus.com/logs/34591431.html