پىچىرلار ℃226
تىلىمىنىڭ ئاستىدا قايغۇ بېسىلىپ ياتىد، بۇغۇزۇمدا يىغا چىڭقىلىپ تۇرىدۇ. نىمانچە تۈگىمەيدىغان ھەسرەت. جاھاننىڭ جىمى شورلۇقلىرىنى يۇتىۋالغاندەك.
مودىدىن تەۋەللۇت بولغان ناخشا-مۇزىكا، قېلىپلاشقان مۇلازىمەت، ئالدىراش ماشىنىلار، كىسەكلىشىپ كەتكەن شەھەر، توپلاشقانسىرى قەلبلىرى چېچىلىپ كىتىۋاتقان ئادەملەر، قەلبلىرى ئۆلۈپ ئۈلگۈرمىگەنلەرنىڭ تىلىنىپ كەتكەن باغرىغا تۇز چېچىپ، خاتىرسىنى قوچۇيدۇ. مىڭىلەر خاتىرلىرىلەرنى ئىزدەيدۇ. ئاتا- ئانىمىز سۆزلەپ بەرگەنمۇ، كىتاپلاردىن ئۇقۇغانمۇ، چۈشلەردە كۆرۈپ قالغانمۇ بىلگىلى بولمايدۇ.
قاچاندىن بىرى چۈشۈپ قالغانلىقىمىنى ئۇنتۇپ كەتكەن بەيگە مەيدانىدا بىركىملەر قامچىسىنى ئوينىتىپ ساۋىدايدۇ. يېغىرىمىزنى تاتىلايمىز، چىچاڭشىيمىز، غەزەپلىنىمىز يەنىلا ئېغىر بىر چارىسىزلىق ئالدىمىزغا سۆرەيدۇ. بۇ چارىسىزلىق قاچاندىن باشلانغان، قاچانغىچە داۋاملىشىدۇ بىلمەيمىز. خامانغا قاتقان ئىشەكتەك ئالدىمزىدىكى بىر ئۇچۇم بۇغدايغا يىتىش ئۈچۈن بۇ چارىسىزلىق ھەققىدە پىكىر قىلالمايمىز. ھالبۇكى بۇغدايغا يەتكىنىمىزدە ئېغىزىمىزدا كۇشۇك بارلىقىنى ھېس قىلىمىز.
ھەربىر ئادەمنىڭ قەلبى داتلىشىپ كەتكەن چىلەكنىڭ تىگىدەك تىشىلىپ كەتكەن، مىھىر-مۇھەببەت تۇرمايدۇ. ئاتا-ئانىلىرى، قېرىنداشلىرى، بالىلىرى، جۈپلىرى تولدۇرۇپ بولالمىغان بۇ تۆشۈك چېلەكنى تولدۇرۇش ئۈچۈن كوچا-كويلاردىن، تورلاردىن، ياتلارنىڭ ھوجۇرسىدىن مۇھەببەت ئىزدەيدۇ. ھالبۇكى يەنىلا قەلبى قۇرۇق.
ھەر بىر ئادەم ئۆز دۇنياسىدىن زىرىككەن، ئۆزىنىڭ قەلبىدە ياشاشتىن چارچىغان. باشقىلارنىڭ قەلبىگە كىرىپ باققۇسى كىلىدۇ. چەتئەللەرگە چىقىپ كەتكۈسى كىلىدۇ. ئۆتمۈشىنى ئۇنتۇپ كەتكۈسى ياكى ئۆتمۈشىگە قايتىپ باشقىچە ياشاپ باققۇسى كىلىدۇ.
ھەربىر ئادەم يالغۇزلۇق ھېس قىلىدۇ، ئادەملەر توپىدا پەرۋاسىز ماڭىدۇ، يېنىدىكىلەردىن زىرىكىدۇ. ئۇلارنىڭ ئۆزىگە پەرۋا قىلمىغىنىدىن ئاغىرنىدۇ. قاقشايدۇ، باتنايدۇ يەنىلا تاڭ ئېتىۋىرىدۇ. قۇياش پېتىۋىرىدۇ. قارىسا بۇ جەمىيەت قاقشاشقا سىزىك بۇلۇپ قالغاندەك.
سۆيگۈگە تەشنا قەلبلەر سۆيگۈگە ئېرىشكىنىدە شۈكۈرنى ئۇنتۇپ قالىدۇ. ئاچ قورساقلار توقلانغاندا سەبىر قىلىشنى ئۇنتۇپ قالىدۇ. مۇۋەپپىقىيەتكە يەتكەنلەر كەينىگە قاراپ بېقىشنى ئۇنتۇپ قالىدۇ. نەتىجىدە تەرىتى قىستاپ قالغان ئادەم تەرەت قىلىپ بولغاندىن كىيىن يەنە تەرىتى قىستىغاندەك بۇ توقلۇق، سۆيگۈ، مۇۋەپپىقىيەتلەرنىڭ ھېچبىر ئەھمىيتى قالمايدۇ.
نىمىشقا ياشىغىنىنى بىلەلمىگەن ئادەم نىمىشقا ئۆلىدىغىننىمۇ بىلەلمەيدۇ. نىمىشقا سۆيدىغىنىنى بىلەلمەيدىغان ئادەم قانداق سۆيۈشىمۇ بىلمەيدۇ. ئۆزىنىڭ نىمىگە مۇھتاج ئىكەنلىكىنى بىلەلمەيدىغان ئادەم باشقىلارنىڭ يۈگۈرگەن يولىدا يۈگۈرۈپ باقىدۇ.
بەزى كىشىلەر ھايات سازىنى بىلىدۇ، يەنە بەزى چېلىشنى بىلمەيدۇ ئاڭلاشنى خالايدۇ. ھالبۇكى چالغۇچى ئاڭلىغۇچىنى باپلاشنىڭ كويىدا، ئاڭلىغۇچى چالغۇچىنى باپلاشنىڭ كويىدا شۇنىڭ بىلەن ھەممە نەرسىنىڭ باھاسى بىلكىتىلگەن ئەرنىڭ-خۇتۇننىڭمۇ ھەم.
………..
ئاينۇرى
تارىم
ھىجران
روھچىن
كۆنچى
سۈۋەرەك
غەيۇرشاھ
ئالىم