ئابرال تۇراسى

باغرىڭ ئىللىق ،ئىسمىڭ مەشھۇر تەشلەپكە،

قىسمەتلىرىڭ داستان بولغان تەشلەپكە.

سەندە ئاجىز، سەندە مىسكىن توپلىنىپ،

ھەم بايلىرىڭ مەغرۇر يۈرگەن تەشلەپكە.

****

تاشلانغانلار سەندە تاپتى ئىسسىق جاي،

خارلانغانغا كۈنلۈك بولغان تەشلەپكە.

بەختى قاچقان مۇساپىرلار تۈركىمى،

ئەگىز سۇدەك ھەريان ئاققان تەشلەپكە.

***

سېنى كۆرسەم كۆزلىرىمدىن ئاقار ياش،

ئەۋلاتلىرىم تىنەپ يۈرگەن تەشلەپكە.

ئۇلۇغلارنىڭ ئۇلۇغلىرى ئانىلار،

پايپاق سېتىپ مۈدرۈپ يۈرگەن تەشلەپكە.

***

شۇ ئانىلار كۆزلىرىدە نادامەت،

پىغان بىلەن رىسقى تىلەر تەشلەپكە.

گاھى ئۇنتۇپ پەزىلەتنى ئېسىللار،

بىر -بىرىگە قاتتىقلىقتن تەشلەپكە.

***

سەندە كۈرمىڭ نارسىدىلەر تېنىگەن،

مۇھتاجلىقتىن يانچۇق كولاپ تەشلەپكە.

پەرۋاسىزدۇر قەلىبلىرى قەھرىتان،

باھار ئاڭا يات بولغاچقا تەشلەپكە.

***

سەن بولغانتىڭ بىر زامانلار ئاجايىپ،

سودا -سېتىق مەۋج ئۇرۇپ تەشلەپكە.

مەرىپەتنىڭ ئوچىقىدىن ئوت ئېلىپ،

جاھالەتكە ئوت ياققانتىڭ تەشلەپكە.

***

شۇ ئوتلارنىڭ ئۇچقىنىنى بەرسەڭچۇ،

نادانلىققا تۇترۇق قىلساق تەشلەپكە.

خاسىيەتلىك يېغىن يېغىپ چاچسىكەن،

تىلىگەنگە بەخىت -ئىقبال تەشلەپكە.

***

مەن بولغۇم بار خاسىيەتلىك قالىغاچ،

باھار كەلدى دەپ توۋلاشقا تەشلەپكە.

مۇساپىرنىڭ لاپىسىدا ئۇگىلاپ،

بولمىغاندا چۆچەك ئېيتسام تەشلەپكە.

***

شۇندا مېنىڭ بۇ يۈرىگىم ئۆرتەنمەس،

قەدىرسىزگە ھەمراھ بولسام تەشلەپكە.

چۈشلىرىمدە ھەم بولسىمۇ ئاي ئۈزۈپ،

ئايسىزلارغا بەرسەم دەيمەن تەشلەپكە.

 

(ﺗﻪﺷﻠﻪﭘﻜﻪ – ﻏﯘﻟﺠﺎ ﺷﻪﮬﺮﯨﺪﯨﻜﻰ ﻣﻪﺷﮭﯘﺭ ﺋﯘﻳﻐﯘﺭﻻﺭ ﺑﺎﺯﯨﺮﻯ)

ئاپتور: ﺳﻪﻳﺪﯗﻟﻼﻡ ﺯﯗﻧﯘﻥ