سىز خۇدانىڭ ھەر قۇتلۇق كۈنى ئورنىڭىزدىن تۇرغىنىڭىزدا، ئۆز-ئۆزىڭىزدىن: «مەن بۈگۈن قانداق ياخشى ئىشلارنى قىلالىشىم مۇمكىن؟» دەپ سوراڭ.
بىراۋ ئۇرۇقنى تۇپراققا كۆمۈپ، ئۇرۇقنىڭ قاچان ئۈنۈپ چىقىشىدىن خاۋاتىرلىنىپ قالسا، ئۇرۇقنى ئېچىپ تىنماي كۆرۈپ باقىدۇ. شۇنداق قىلىپ، ئۇ كىشى ئۇرۇققا زىيان سېلىپ قويىدۇ-دە، ئۇرۇقنى مېۋە بەرگۈزمەيدۇ. خۇددى شۇنىڭدەك، سىز توختاۋسىز ئىشلەۋېرىڭ، ئارقىڭىزغا قارىماڭ، ۋاقتى-سائىتى كەلگەندە، سىزنىڭ مېھنەتلىرىڭىز ھامان مېۋە بېرىدۇ.
ھاياتتا چەكسىز ۋاقىت يوق، بارى پەقەت كۆز ئالدىڭىزدىكى ئۆتكۈنچى لەھزىلەرلا خالاس، بىزنىڭ پۈتكۈل ھاياتىمىز مانا شۇ لەھزىلەردە خوراپ تۈگەيدۇ. شۇڭا، سىز بارلىق تىرىشچانلىقىڭىزنى مۇشۇ كۆز ئالدىڭىزدىكى لەھزىلەرگە مەركەزلەشتۈرۈڭ.
بىز ئۆزىمىز ئۆلگەندىن كېيىن ھاياتنى تەسەۋۋۇر قىلالمايمىز، شۇنداقلا تۇغۇلۇشتىن ئاۋۋالقى ھاياتنىمۇ كۆز ئالدىمىزغا كەلتۈرەلمەيمىز، چۈنكى، بىزنىڭ تەسەۋۋۇرىمىز ۋاقىت-زامان ئۇقۇمىدىن ھالقىپ كېتەلمەيدۇ. شۇنداقتىمۇ، بىزنىڭ ھەقىقىي ھاياتىمىز ۋاقىت-زامان سىرتىدا بولىدۇ.